Chapter 30NAROON lang sina Hennessy at Manager Wenceslao para dumalo sa meeting kasama si Director Molina. Hindi marunong mag-ayos o mag-makeup si Patricia, kaya hindi na siya sumama at umuwi siya sa normal niyang oras pagkatapos ng trabaho.Pero hindi niya inaasahan na pagkalabas pa lang niya ng pinto ng kumpanya, may maririnig siyang pamilyar na boses ng babae: "Ayan siya! Anak ko 'yan! Kung kailangan niyo ng pera, sa kanya kayo lumapit. Malaki ang sahod niya, siguradong kaya niyang bayaran!"Nag-alala si Patricia at lumingon siya sa direksyon ng boses. Nakita niyang si Inez, kasama ang ilang lalaking nakasuot ng itim na leather jacket ay papalapit sa kanya na may masamang tingin.Biglang naguluhan ang isip ni Patricia… Sobrang kapal talaga ng mukha ni Inez! Dinala pa niya mismo ang mga nagpapautang sa mismong harapan ng kumpanya para harangin siya!Pero halata sa tingin ng mga lalaking naka-itim na siya talaga ang target nila.Gusto sanang tumakbo ni Patricia, pero hindi niya kaya
Hindi ni Patricia napansin na may isang pulang sports car na huminto sa harap ng W&G. Hindi alam ni Daemon kung ano ang nangyayari, pero nitong mga nakaraang araw, palagi niyang natatanaw ang babaeng iyon kahit nasa malayo. At ngayong mukhang may gulo, hindi niya maiwasang titigan ito nang husto. Kahit na kanina lang ay inilagay niya sa blacklist ang numero ng babae matapos makatanggap ng kakaibang text message mula rito. Ayaw niyang bigyan ng maling akala ang iba na madali siyang kausap at lalo siyang nainis nang hingan siya nito ng pera. Marami nang babaeng humingi sa kanya ng pera noon, at kung hindi naman kalakihan ang halaga, madalas ay binibigyan niya ng tseke. Sa totoo lang, ang limang daang libo ay wala lang sa kanya. Pero hindi niya maintindihan kung bakit siya nagalit nang husto nang hiningan siya ng pera ng babaeng ito. Ngunit ngayon, nang makita niyang nasa panganib ito, awtomatikong inapakan niya ang preno. Pakiramdam niya para siyang sinaniban! "Hindi ba dapat pa
Chapter 31PATI si Rowie ay naguguluhan na rin. Tiningnan niya si Daemon nang hindi makapaniwala, "Daemon, lalo na akong nalilito sa mga ginagawa mo nitong huli. Ano bang ibinigay sa 'yo ni Patricia? Sige, naiintindihan ko na tinulungan mo siya, pero pati ba naman yung mga naniningil sa kanya, pinatigil mo pa? Ano bang ibig sabihin nito?"Halos hindi na makapagsalita nang maayos si Rowie dahil sa pagkalito niya kay Daemon.Hindi siya pinansin ni Daemon at sa halip ay nagsalita ulit sa mga taong nakahandusay sa lupa na sugatan at halos hindi na makatayo. "Singilin niyo yung tunay na may utang sa inyo! Kung hindi niyo makuha ang pera, ako mismo ang magpapahirap sa inyo, naiintindihan niyo?"Naintindihan ng mga tao ang ibig sabihin ni Daemon. Kahit hindi nila maintindihan kung bakit kailangan pang dumaan sa ganitong paliguy-ligoy, wala silang nagawa kundi ang tumango nang sunod-sunod. "Oo, sisingilin namin siya! Kahit pa balatan namin siya ng buhay, hahabulin namin siya!"Tumango si Daem
Narinig ni Patricia ang sinabi ni Manager Wenceslao at ngumiti lang siya nang bahagya."No worries, Manager Wenceslao."Napangiti si Manager Wenceslao at tinapik siya sa balikat. "Kung may maganda kang mungkahi sa hinaharap, sabihin mo lang sa akin. Ipapasabi ko sa kumpanya na bigyan ka ng promosyon at dagdag na sahod. Malaki talaga ang nagawa mo sa pagkakataong ito. Kapag nakuha na ni Hennessy ang lead role, ipapaaprubahan ko ang dagdag na 20% sa sahod mo kada buwan bilang bonus."Masaya si Patricia kaya napangiti siya. "Salamat, Manager Wenceslao!"Pagkalabas niya ng opisina, napansin niya na may hindi pa nababasang text message sa kanyang cellphone.Binuksan niya ito at nakita niyang galing ito kay Reporter Yen."Naisulat ko na ang balita. Bigyan mo ako ng account number mo, bibigyan kita ng bayad para sa impormasyon."Nag-alinlangan si Patricia sandali, pero bago pa siya makapagdesisyon, nagpadala ulit ng text si Reporter Yen."May sarili akong propesyonal na prinsipyo, at bahagi
Chapter 32NARATING ni Patricia ang bahay niya na sobrang pagod, parehong pisikal at emosyonal. Nagmadali siyang maligo at humiga sa kama. Maraming bagay ang naghihintay sa kanya kinabukasan – dahil malaki ang naging ambag niya sa pagkapanalo ni Hennessy sa role bilang bida, kaya naman, dahil sa kasabihang "mas marami kang kayang gawin, mas marami kang trabaho," tambak ang gawain niya.Napangiti na lang nang mapait si Patricia. Dati, nung nasa ilalim pa siya, isa lang siyang simpleng utusan. Ngayon, kahit tumaas na ang sahod at estado niya, gano'n pa rin. Mas marami pang iniisip at inaasikaso araw-araw kaysa dati.Kinabukasan, na-late siyang gumising at dumating sa opisina. Hindi niya inaasahan na pagpasok niya, makikita niyang nagkukumpulan ang mga tao, masigasig na may pinag-uusapan. At mula sa kanilang usapan, may narinig siyang pamilyar na boses na agad niyang nakilala – si Paris!"Kapatid ka talaga ni Patricia? Ang hirap paniwalaan!" sabi ng isang babae."Mas maganda ka sa kanya
Nararamdaman ni Paris ang awa ng ilan sa opisina matapos umalis ni Andrei.“Paris, huwag kang umiyak, may topak lang talaga si Andrei.”“Tama! Huwag kang malungkot. Baka naman kaya niya pinagtanggol si Patricia ay dahil tinulungan siya nito sa pagpapasikat dati…”“Oo nga! Huwag kang iiyak. Hindi ka magmumukhang maganda kung umiiyak ka.”…Napailing na lang si Patricia. Mula umpisa hanggang dulo, hindi man lang nila napansin na nandoon siya, ang mismong pinag-uusapan nila. Kung pwede lang, gusto niyang putulin at itapon sa basurahan ang lahat ng lalaking nakapalibot kay Paris para wala na siyang marinig na kalokohan at para mabawasan ang mga tanga sa mundo.Sa huli, si Paris mismo ang “nakapansin” sa kanya. Pagkakita sa kanya, agad itong lumapit na may hawak na baunan at may matamis na ngiti.“Ate, ang tagal nating hindi nagkita. Miss na miss na kita! Alam kong hindi ka na naman nakapag-agahan kaya dinalhan kita ng dumplings na pinasingaw ni Mama.”Tiningnan lang siya ni Patricia ng sa
Chapter 33NARATING ni Patricia ang labas ng kumpanya sa tanghali pagkatapos ng trabaho. Napansin niya ang isang royal blue na Porsche na nakaparada sa harap ng kumpanya. Kahit hindi siya mahilig magmasid sa ganitong bagay, kilala niya ang karamihan sa mga mamahaling sasakyang madalas makita sa kumpanya, at ang isang ito ay mukhang bago sa kanya.Dahil sa kuryosidad, huminto siya sandali para tingnan kung sino ang nasa loob ng sasakyan.Mayamaya, bumukas ang pinto, at lumabas si Simon. Suot nito ang isang maayos na kasuotang pang-opisina, guwapo gaya ng dati, at may malamig na ekspresyon sa mukha, pero sa kanyang mga mata ay parang may mga nakatagong bituin na kumikislap.Sa isang iglap, pinagsisihan ni Patricia na hindi agad siya umalis.Nakita rin siya ni Simon. Kumunot ang kanyang noo, parang nag-isip saglit, tapos biglang naglakad papunta sa kanya. Ang kanyang tingin ay matalim na parang kutsilyo. Mabilis ang naging reaksyon ni Patricia. Nang makita niyang papalapit si Simon, aga
Pagtaas ng tingin ni Patricia, nagtagpo ang mga mata nila ni Daemon. May kakaibang kislap ang kanyang tingin at may nakakalokong ngiti sa kanyang labi.Pero sa pagkakataong ito, hindi na kinabahan si Patricia tulad ng dati. Sa halip, nakaramdam siya ng hindi maipaliwanag na sense of security.Alam niyang hindi siya ang pinagbabantaan ng tingin ni Daemon. Kung sino mang magpahamak sa kanya, dapat silang kabahan sa kaligtasan nila. Pero kung ikaw ang taong gusto niyang protektahan, makakaranas ka ng seguridad na hindi mo pa nararanasan sa buong buhay mo.Alam niyang parang ilusyon lang ito, pero iyon ang nararamdaman niya. Isang malaking pagbabago sa tingin niya kay Daemon.Lumapit si Daemon, pinulot ang piraso ng pinunit na tseke, at tiningnan ito saglit bago inilapat ang malamig na tingin kay Simon. May nakangising ekspresyon sa kanyang mukha. "Dalawang daang libo lang? Hindi ba masyadong maliit? Parang masyadong cheap para sa isang Simon Santos."Naningkit ang mga mata ni Simon nang
Si Daemon tiningnan ang pabago-bagong ekspresyon sa mukha ni Patricia, at ang ngiti niya sa labi ay lalong lumalim na may halong panunuya: "Walong taon mo na akong gusto, paano ko 'yun hindi malalaman?"Napahinto si Patricia... Nadala siya sa emosyon niya at masyadong nasabi ang totoong nararamdaman. Pero ngayon na tinatanong siya ni Daemon, parang hindi siya makasagot.Nang makita ang pananahimik niya, bahagyang sumikip ang mga mata ni Daemon, ang tingin niya naging matalim: "Sige nga, sino ba talaga ang gusto mo nang walong taon?"Hindi pa rin alam ni Patricia kung paano sasagot."Walong taon? Matindi rin pala ang pag-ibig mo," malamig na ngiti ni Daemon, puno ng panunuya...Napatulala si Patricia...Bakit parang lumalala ang tono ni Daemon? At yung dating niya parang nakakatakot na. Pero siya naman ang tumulong magtakip sa kasinungalingan nito! Siya pa nga dapat ang magbabala dito na ‘wag nang ulitin ang ganitong biro.Bakit parang baliktad ang nangyari?Pero halatang hindi na bibi
Chapter 39BAGO sinabi ni Daemon ang mga salitang iyon, ni minsan ay hindi tumingin nang diretso si Alejandro Patriarch kay Patricia. Pero matapos niyang sabihin iyon, sa wakas ay tumingin na ito sa kanya. Ang titig niya ay parang kutsilyo, mas matalim pa sa kutsilyo, na para bang kayang mag-iwan ng sugat sa balat. Hindi napigilan ni Patricia ang mapaurong sa tindi ng titig na iyon. Hindi siya nagtago sa likod ni Daemon dahil hawak siya nito, pero kahit na, hindi pa rin siya tinantanan ng tingin ni Alejandro Patriarch. Para bang gusto nitong makita ang buong pagkatao niya, isang tingin na sobrang lalim at matalim, parang may bahid ng dugo… Naramdaman ni Patricia na punong-puno na ng pawis ang mga palad niya, malamig ang kanyang likod, at hindi niya alam kung saan dapat tumingin. Bagamat unti-unti siyang nagiging matatag nitong mga nakaraang araw, bata pa rin siya para humarap sa isang tulad ng matandang ito… Tatlong minutong katahimikan ang lumipas. Wala ring naglakas-loob n
Ramdam ni Patricia ang malamig na pawis na dumadaloy sa kanyang likuran. Ang mga mata ng mga tao sa Alejandro Family ay para bang gustong balatan siya ng buhay. Gusto niyang itaboy ang kamay ni Daemon at ipaliwanag sa kanila na wala siyang kinalaman sa lalaking ito, at sapilitan lang siyang dinala rito!Pero sino ang maniniwala sa kanya?!"Ano ‘to? Dae, alam kong hindi ka masaya sa mga plano ng pamilya, pero anong silbi ng pagdala mo ng... ng ganitong klaseng babae?" Isang babaeng may maayos na make-up ang matagal nang nakatitig kay Patricia, at sa wakas ay hindi na nakapagtimpi. Isang lalaki ang sumagot agad, "Tama! Sabihin mo, paano naging mas mababa ang kalidad ng anak ng Licauco family kaysa sa—" Pinutol niya ang sarili niyang salita at umiwas ng tingin. "Sige, huwag na nating pag-usapan ang anak ng Lopez-Licauco family. Bago pa niyan, tinanggihan mo rin ang anak ng Suarez family at kahit ang anak ng Centillano family! Pero kung tinanggihan mo sila para sa ganitong klaseng babae,
Chapter 38NARINIG ng lahat ang sinabi ni Daemon at sa gulat ng lahat, kalmado si Daemon na bumalik sa kanyang upuan sa driver’s seat. Maasim ang kanyang mukha habang sinisimulan ang sasakyan. Hindi niya talaga binibigyan ng pagkakataon ang iba na makapag-react sa mga ginagawa niya. Kaya sa sandaling inapakan niya ang accelerator, pakiramdam ni Patricia ay parang bumagsak ang puso niya, katulad ng pakiramdam ng pagsakay sa roller coaster na biglang bumabagsak mula sa tuktok ng riles. Pagkatapos umiwas ni Daemon sa ilang sasakyan nang sobrang bilis, nakita niya sa rearview mirror ang maputlang mukha ni Patricia. Bahagya siyang kumunot ang noo at malamig na nagsalita. "Weakling!" Naiinis si Patricia. "Nagmamaneho ka ba ng ganyan kasi gusto mo nang mamatay?" Hindi pa rin bumagal si Daemon, at unti-unting lumitaw ang isang mapait na ngiti sa kanyang labi. "Hindi, minamadali ko lang ang kamatayan." Namutla lalo si Patricia at napapikit sa takot. Ramdam niyang nanginginig ang kataw
Nararamdaman na ni Patricia na magiging madali ang lahat dahil halos lahat ng bagay tungkol kay Hennessy ay naayos na, pero hindi niya inakala na isang tawag mula kay Manager Wenceslao ang magbabalik sa kanya sa realidad. "Pat, pumunta ka sa Santos Company mamayang hapon para pag-usapan ang tungkol sa pagiging endorser nila sa food brand nila," deretsahang sabi ni Manager Wenceslao. Nanginginig ang kamay ni Patricia habang hawak ang cellphone. "Santos Company? Yung Santos Company na nasa real estate?" Ramdam niya ang malakas na kabog ng kanyang dibdib. "Oo, tama. Ang investor sa W food brand series ay ang pamilya Santos. Malaki ang impluwensya nila ngayon at balak nilang maglunsad ng maraming print at TV ads. Kapag nakuha natin ito, malaking panalo ito para sa lahat. Mataas ang popularity ni Hennessy, kaya makakatulong siya sa kanila sa pagpapakilala ng produkto. Sa parehong paraan, mas makikilala pa siya dahil sa madalas na pagpapakita sa mga advertisement." Hindi naman alam ni
Chapter 37NARINIG ni Inez ang malakas na katok sa pinto at agad siyang kinabahan. Napatingin siya kay Paris na parang hindi alam ang gagawin. "Reese, anong nangyayari?"Maging si Paris ay namutla sa kaba. Hindi rin niya alam ang gagawin. Naupo siya sa sofa, hindi mapakali habang nag-iisip ng paraan. "Hindi ko alam... Hindi ba nabayaran na natin ang utang noon?"Lalong lumakas ang katok sa pinto at lalong naguluhan si Paris. Siguradong may kinalaman sina Queenie at Patricia dito! Pero ano kaya ang ginawa nila?Biglang may sumigaw sa labas. "Buksan n'yo ang pinto! Kung hindi, bubuhusan ko ito ng gasolina at sisindihan ang bahay ninyo!"Napayakap si Paris kay Inez sa sobrang takot. Hindi nagtagal, nagising ang ama niyang natutulog na maaga. Narinig ni Patrick ang malakas na katok at hindi alam ang nangyayari, kaya binuksan niya ang pinto. Pagbukas niya, isang grupo ng kalalakihan ang pumasok, may dalang mga patalim, baril, at pamalo. Napaatras si Patrick sa gulat, habang sina Paris at
Naramdaman ni Patricia ang lamig sa kanyang tingin. Para bang nakikita niya ang pagkukunwari at kasamaan sa magagandang mata ni Paris. Alam niyang sanay na sanay si Paris sa ganitong eksena, iyong paiyak-iyak para makuha ang loob ng tao. Kung maniniwala siya ngayon, siya na ang pinaka-tangang tao sa mundo. Pero habang pinapanood niyang umiiyak si Paris sa harapan niya, pakiramdam niya lalo lang siyang nainis. Matapos ang ilang sandali ng paputol-putol na pag-iyak, halatang si Queenie ay naiinis na rin tulad niya. "Tama na, tumahimik ka na nga!" At siyempre, nang magsalita si Queenie, agad na tumigil si Paris. "Lumayas ka na at huwag mo nang ipakita ulit ang mukha mo sa harapan ko." Nakakunot ang noo ni Queenie habang malamig na nagsalita. Nanlaki ang mata ni Paris, hindi makapaniwala sa narinig niya. Ganun lang ba kadali? Akala niya may mas matinding mangyayari! Pero nang makita niyang hindi siya gumagalaw mula sa kanyang pagkakaluhod, lalong nairita si Queenie. "Ano, hi
Chapter 36Mukhang hindi ni Patricia talaga naalala ang tungkol sa pagiging matchmaker ni Queenie noon! Kung pakakasal nga si Paris sa pamilya Song at wala siyang gagawing problema, ayos lang. Pero kung may gagawin siyang gulo, si Queenie ang unang madadamay dahil siya ang nagpakilala sa kanila. Pero para sa isang tao na kasing gulo ni Inez, imposibleng hindi siya gumawa ng iskandalo! Kaya hindi na nag-atubili si Patricia at ikinuwento niya kay Queenie ang lahat tungkol kay Inez at sa anak nito, pati na rin ang tungkol sa pagkakautang ni Inez at ang mga nagpapautang na dinala nito sa kanya. Pagkatapos niyang magsalita, nakaramdam pa rin siya ng matinding pagkakonsensya. "Queenie, pasensya na... Noong una, gusto ko lang talaga siyang tulungan makuha ang contact number ni Simon. Hindi ko naman akalain na magkakatuluyan talaga sila ni Simon. Kung magiging problema talaga ito sa 'yo, sobrang mahihiya—" Pagkarinig ni Queenie sa lahat ng sinabi ni Patricia, mas lalo pang dumilim ang
Matapos makapagtapos ng unibersidad, naging parang superwoman si Queenie. Palaging abala sa kung anu-anong bagay, madalas lumilipad kung saan-saan, at bihira na siyang nasa Saffron City. Si Patricia naman, laging nag-aalalang baka maistorbo niya ito at makaapekto sa kanya, kaya simula nang maka-graduate sila, bihira na silang magkaroon ng pagkakataong magkasama, uminom, at magkwentuhan. Pagkatapos ng lahat, magkaiba na talaga ang mundo nila ngayon. Madalas nang pumunta si Queenie sa mga bar at nightclub, o kaya naman ay nagpapaganda sa mga sauna at spa. Hindi kaya ni Patricia ang mga ganitong gastusin, at hindi rin naman talaga siya nababagay sa ganitong mga lugar. Kaya sa huli, paminsan-minsan na lang siyang tumatawag kay Queenie para maglabas ng sama ng loob at humingi ng payo. Hindi inakala ni Patricia na ipagtatanggol pa rin siya ni Queenie, tulad ng ginagawa nito noong nasa eskwelahan pa sila! Maging si Amanda ay hindi rin inaasahan ito. Matapos mapatunganga ng ilang san