2/2 last update for today ~ balik ako bukas na. busy lang talaga. thank you for reading! —Twinkle ××
“YOU'RE leaving? Kailan ang out of town business mo?” tanong niya pag-upo sa sofa kung saan siya inaya ni Kevin na maupo. Nang makita siya ng mga bata, agad na lumapit si Catherine sa kanya at nagpakarga. Si Chiles ay ngumiti sa gawi niya ngunit nagtuloy ito sa pag-aayos ng Lego set na harry potter. Isang malaking castle iyon at mabuti na lang at malaki ang living room. Si Lavender, naka-concentrate pa rin sa lego piece na hawak nito at pinag-iisipan kung saan iyon ilalagay. Tumabi si Kevin kay Serena at hinatak siya nito para mayakap siya nito. “Next week. There's an emergency meeting again. We just settled the dispute about the missing ship and its crews. Now, there's a problem again.”“Anong problema?”“May nakawan na nangyari sa isa sa mga branch ng SGC. There's a runaway employee who took 50 million from the project fund. We're now investigating it.”Nagbayad ng penalty ang company ng SGC dahil kahit kasalanan ng captain of the ship ang nangyari sa nawawalang barko dahil hindi n
NANG mabungaran si Serena ni Aster, nahalata agad niya na natigilan ito. Hindi naman na hinintay ni Serena na makaalis ito. Tinaas niya ang kamay at binigyan ito ng straight jab sa mukha. Tumama iyon sa pisngi ng lalaki. Halatang hindi napaghandaan ni Aster ang ginawa ni Serena kaya napaurong ito. Dahil sa impact, halos maalis din ang shades sa mukha nito ngunit mabilis na sinalo iyon ni Aster at inayos sa mukha. Kahit ang hat nito ay maayos na binalik ni Aster sa ulo nito. Inaasahan ni Serena na magrereklamo ito ngunit wala siyang narinig na kahit anong sinabi nito. Parang tanggap nito ang ginawa niya na lubha niyang kinataka. “You won't do anything about my punch? You're okay with that?”Agent Aster just looked in her direction but didn't say anything. Inis na inis naman si Serena dahil parang hindi man lang ito natinag sa ginawa niya. Parang ang labas tuloy, nagta-tantrums siyang tao at ito naman, mapag-intinding tao dahil hinahayaan siya nito. Mas lalong umusbong ang inis niya s
MUNTIK na sapakin ni Serena ang taong may hawak sa kanya kasabay ng paglingon niya. Mabuti na lang at nasangga iyon ni Agent Aster at nahawakan ang kamao na lalapat na naman sana sa mukha nito o kung hindi, mapupuruhan muli ito. “Can you calm down? It's just me,” anito sa mababang tinig. Pumaikot ang mga mata ni Serena at inayos ang tayo. Sayang pala at inurong niya agad ang lakas nang maisip niyang si Aster ito. Sana pala kahit na si Aster na 'to, sinapak niya pa rin. She's irked with him! Hinatak niya ang kamay na hawak nito at dumiretso siya sa daang tinahak ng mga minamanmanan nila ngayon. Nakasunod naman si Aster sa kanya na hindi pinansin ni Serena. Dahil may tracker, nakita ni Serena ng paggalaw ng pulang dot at papalayo na ito mula sa Waterfront Hotel and Casino. Kumunot ang noo ni Serena at naisip na baka kung saan na dinala ang mga taong iyon. Bumilis ang lakad ni Serena at napansin iyon ni Aster. Aster also opened his device and he also saw the moving red dot getting aw
AGAD na sinaklolohan ni Serena si Agent Aster at inupo ito. Para makahinga ito nang maayos, wala na sa loob ni Serena na tinanggal ang takip nito sa mukha. Dahil sa ginawa niya, natanggal ang facemask na suot nito. Halos lumabas yata ang mga mata ni Serena sa socket dahil sa panlalaki ng mga iyon. Teka… teka lang! Bakit si Kevin itong nakikita niya? Anong ginagawa nito at nasa harapan niya? What the hell?! Nang mapansin ni Aster na natanggal ang facemask kaya mabilis nitong hinatak ang hawak na mask ni Serena at tinakip sa mukha. Sa pagmamadali nito, na-stretch ang tama nito sa likod kaya napaigik ito. “Who are you? K-Kevin? Kevin! Ikaw ba 'yan? Sagutin mo ako!”Aster pushed Serena and tried to stand up but he got a serious wound at the back of his body. Nakaalalay naman si Serena dito, naghihintay pa rin ng sagot mula kay Aster. Pero hindi niya pa yata makukuha iyon dahil pagtayo ni Aster, halos mabuwal ito at ilang segundo lang, nawalan ito ng malay! “K-Kevin!” sigaw ni Serena d
“MAGSALITA KA, Kevin. Kung hindi masasakal talaga kita nang makita mo!” napipikong ani Serena. Kumunot ang noo ni Aster. “Who's Kevin?”Aba, ayaw pa ngang umamin. Naiinis na tumingin si Serena sa lalaki at naningkit ang mga mata niya. “Talaga bang magde-deny ka, ha? Hindi na ako natutuwa, Kevin. Kakaayos lang natin dalawa at ayaw kong mairita na naman sa 'yo. Sabihin mo, si Chlyrus ba ang kasabwat mo? Paano ka napasok sa HQ? Edi aware ka nang secret agent din ako? At saka… kaya mo ba ako ninakawan ng hàlik dati kasi ikaw talaga si Kevin, ano? Sumagot ka!”Sa inis ni Serena, nahampas niya ang braso nito na nagpapiksi kay Aster. Napaurong ito at dahil sa ginawang galaw, nagalaw rin ang sugat nito. “Aww,” mahinang bulong ni Aster. Bigla namang nag-aalala si Serena para kay Aster. Paano pala kung dahil sa paghampas niya, bumuka ang tahi nito sa likod? Bakit nga naman kasi nawala sa loob niya na kahit hindi delikado ang buhay nito, may masakit pa rin dito? Mabuti nga at hindi ito sinali
LUMABAS ang male nurse nang mapansin ang tensyon sa pagitan ni Serena at Aster. Sinarado pa nito ang pinto kaya sila Serena na lang talaga ang natitirang tao sa loob ng silid. Humalukipkip si Serena at sumandal sa dingding ng private room. “Ano, magsasalita ka na, ‘Aster’?”Madilim pa rin ang ekspresyon sa mukha ni Aster, diretsong nakatitig kay Serena. “Why are you flirting with that man?”Nagkibit-balikat si Serena. “Bakit ka muna nagsisinungaling?”Natahimik na naman si Aster. Nag-iwas ito ng tingin, inaakala yata na kapag ginawa nito iyon ay makakaiwas na ito sa pangungulit ni Serena. Pero pasensyahan silang dalawa, kailangan niyang makakuha ng sagot mula rito. Ang ginawa ni Serena ay naglakad patungo sa pwesto ni Aster at nag-lean forward. Napaurong naman ang nakaupo sa kama na si Aster. “Kevin, umamin ka na habang hindi pa talaga ako naiinis. Dahil kapag hindi ka pa umamin diyan, mapipikon na talaga ako sa 'yo.”“I won't tell you anything. I-I'm not him—”Tinaas ni Serena ang
“SO, BAKIT Aster ang agent name mo? Kadalasan sa amin, dahil naumpisahan sa Greek name ang pseudonym, iyon ang madalas naming gamit.”Dahil naumpisahan sa generation nila Serena, lahat halos ng agent ay Greek name ang code name. Sa ibang generation naman tulad ng Tito Cyrus at Tita Chloe niya, Agent Fire si Cyrus at Agent Frost naman si Chloe. Kahit ang adoptive father ni Hanni na si Damon ay Agent Wind. Iyong iba naman ay numbers ang codename. Dahil sa Aster ang codename ni Kevin kaya iyon ang naging tanong ni Serena kay Kevin habang kumakain sila ng ngayon. Light food na mula sa ospital ang kinakain ni Kevin habang siya naman ay takeout food. Tinanong ni Serena si Kevin kung gusto ba nitong umuwi pero humindi si Kevin. Ayaw nito na malaman ng iba na may gunshot wound ito sa katawan dahil marami lang itatanong dito kapag nagkataon. Hindi aware ang pamilya ni Kevin na bukod sa pagiging businessman nito ay isa rin itong secret agent. Sabagay, siya nga na asawa ay hindi rin aware sa ka
ILANG ARAW nang lango ng alak si Kevin. Ganoon ang gawain niya noong hindi siya sinipot sa kasal ni Serena. All that's left to him is the engagement ring he gave to her and a letter from Serena telling him she's sorry - that if he could, she wants him to wait for her to come back. Maghihintay naman siya, e. Kaya niyang gawin iyon. Pero nasaan ba ito ngayon? Nasaan ang asawa niya? Bakit sinabi nito na ikakasal na ito sa iba? Paano iyon? May nakilala ba itong ibang tao at doon ito magpapakasal? But Serena told him to wait for her, right? Gulong-gulo ang utak ni Kevin dahil doon. Sa sobrang pagiging absentminded niya, hindi niya namalayan na nasa likod niya na si Chlyrus. Madilim ang ekspresyon nito habang nakatitig kay Kevin. Nang magsasalin pa si Kevin ng alak sa shot glass, agad nang lumapit si Chlyrus at tinabig ang kamay ni Kevin. Napaangat ng tingin ang lasing nang si Kevin at hindi niya mapagsino ang taong naroon. Kevin tried to reach out for the liquor but Chlyrus was one step
Nang marinig ni Chester ang iyak ng ina niya, mas lalo siyang nagwala. Tinulak niya ito at sumigaw, “Bakit ka umiiyak?! Sino nagsabing wala na akong silbi?! Tumawag ka ng mga babae! Patutunayan ko sa inyong lahat na hindi ako inutil! Hahaha! Hindi ako inutil!”Halos matumba ang ina sa pagkakatulak. Pagkatayo niya, di na siya muling umiyak. Alam niyang mas lalo lang magagalit si Chester.Mayamaya, napansin ni Chester si Paris na nagtatago sa likod ng mga tao at ayaw lumapit.Bigla siyang sumigaw. “Paris! Lumapit ka rito! Bilis!”Nang marinig ang pangalan niya, halos manginig si Paris… Parang demonyo si Chester! Lahat ng lumapit sa kanya, parang kinakain ng buo!Pero wala siyang magawa… Andami ng matatandang miyembro ng pamilya Beltran sa paligid. Kahit kunwari lang, kailangan niyang lumapit.Kaya pinisil niya ang sarili niya nang malakas para lumabas ang luha, at lumapit sa kama habang umiiyak: “Bakit ganito ang nangyari… Bakit ganito… Master Chester, masakit ba…?”Pero imbes na maawa,
Chapter 68ISANG bungkos ng mga gulay na mukhang walang lasa ang nakahain sa tanghalian. Pagkakita pa lang ni Chastain, parang sumakit agad ang tiyan niya at nawalan siya ng gana.Si Patricia naman, kalmado lang sa pagkain. Alam niya kasing ang may-ari ng karinderyang ito ay mahilig magdagdag ng tubig habang nagluluto at matipid sa mantika, kaya ang “ginisa” ay parang pinakuluan lang.Ganito rin talaga ang kain niya dahil iniisip pa rin niyang magpapayat, at sinabihan din siya ng doktor na iwasan ang matatabang at maaanghang na pagkain. Mas okay na raw ang mga masustansyang gulay.Pero si Chastain ay normal na tao! Paano naman siya gaganahang kumain ng ganitong luto na parang nilaga lang? Kaya dalawang subo lang ng kanin ang nakain niya, sumuko na agad.Nakita ni Patricia ang itsura niyang parang mamamatay na sa gutom, kaya napabuntong-hininga ito at itinuro ang kabinet sa kusina gamit ang kanyang kutsara. “Naalala ko may bote ng chili oil d'yan. Kung sobrang wala talagang lasa sa'yo,
Sa wakas, luminga-linga si Chastain at tumigil ang tingin niya kay Patricia. “Kahit na parang ordinaryo at hindi kapansin-pansin ka sa paningin ng iba, para sa ’kin isa kang interesting na tao. Kaya handa akong maglaan ng oras para maging kaibigan ka. Kung tutulong ka man sa’kin sa hinaharap, nasa ‘yo na ‘yon.”Medyo natulala si Patricia.Ang salitang “kaibigan” ay parang isang luho para sa kanya. Ang buong buhay niya dati ay punong-puno ng mga taong minamaliit siya at gustong yurakan ang pagkatao niya.Ngayon lang siya nagsimulang magkaroon ng mga totoong kaibigan. Pero hindi rin siya sigurado kung totoo bang mabait sila sa kanya, o ginagamit lang siya para sa pansariling interes.Pero si Chastain yata ang unang nagsabi na gusto siyang maging kaibigan.Habang tulala pa si Patricia, hinawakan ni Chastain ang braso ni Patrick at binuhat ito sa likod niya. “Patricia, wag mo nang gawing komplikado pa ang pag-iisip sa’kin. Oo, may ambisyon ako, pero hindi ibig sabihin gusto kong agawin an
Chapter 67NGUMITI si Chastain ng bahagya. "Wala akong pakialam kung anong gulo meron kayo ng pamilya Alejandro. Basta, wala kang karapatan dito. Kung aalis ka, umalis ka na agad para hindi ka nakakaabala. Habang wala si Daemon, ako ang magpoprotekta sa babaeng 'to."Napakagat ng labi si Carmina sa inis, tinitigan si Chastain nang masama, at sa huli, napasipa siya sa lupa: "Hindi ko kalilimutan 'to!"Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad papunta sa kanyang Maybach...Ang dalawa niyang tauhan ay napabagsak na ni Chastain, hindi man lang nakaporma o nakapalag.Sa huli, umalis si Carmina na halos nakakahiya, iniwan ang alikabok habang papalayo ang Maybach. Nakatingin pa rin si Patricia sa direksyong nilisan nito, tila tulala pa rin.Kahit na hindi talaga kaaya-aya si Carmina, totoo pa rin ang mga sinabi niya. Para bang tinamaan si Patricia sa pinakasensitibong parte ng damdamin niya.Tama... parang naging pabigat na lang talaga siya kay Daemon...Habang nag-iisip pa siya, bigla siyang t
Tahimik lang si Patricia, kagat labi. Paano niya malalaman?“Dahil hindi mo alam kung nasaan ka, at hindi mo alam ang lugar mo!” Sobrang linaw at diin ng bawat salitang binitiwan ng babae, parang gusto siyang durugin sa salita pa lang!Pero hindi umiwas ng tingin si Patricia, kalmado siyang tumingin pabalik: “sa labindalawang taon ng buhay ko, sobra na akong naging mabait. Ngayon naman, gusto ko na lang piliin sarili ko, hindi ba pwede iyon?”SLAP! Isa pang sampal mula sa kabila! Lalong naging matalim ang mga mata ng babae. “Akala mo ba may karapatan kang magsalita ng ganyan sa harap ko?!”Na-off guard si Patricia at nasampal ulit. Nainis na siya bigla. Ang babaeng ‘to bigla na lang sumulpot na parang baliw tapos nanampal pa nang walang dahilan. Pero alam ni Patricia na malakas ang koneksyon ng babaeng ‘to kaya pinilit na lang niyang pigilan ang inis niya, “Hindi ko alam kung sino ka, at hindi ko rin alam kung anong nagawa ko sa’yo, pero pwede bang kahit konti lang, igalang mo naman
Chapter 66HALATANG nabigla ang doktor sa sinabi ni Daemon, pero mabilis din nitong inayos ang sarili, hinila ang kwelyo ng kanyang polo at kalmadong nagsalita, “Walang magiging problema. Pwede mo na siyang iuwi bukas para makapagpahinga. Iwasan lang ang mga bawal kainin at uminom ng gamot sa tamang oras.”Hindi na nagsalita pa si Daemon sa doktor, tumingin na lang siya kay Patricia. “Sundin mo lang sinabi ng doktor. Gusto mo bang ma-ospital ka ulit?”Tahimik lang si Patricia… Bakit parang sinasabi ni Daemon na gusto pa niya mapunta sa ospital?Hinawakan ni Daemon ang ulo niya, parang pagod na pagod. “Hindi ko naman kayang bantayan ka palagi, kaya sana huwag ka nang gumawa ng kalokohan.”Napailing lang si Patricia sabay labas ng dila… Concern ba ‘to o pananakot?Pero sa huli, binawi ni Daemon ang kamay niya at tiningnan siya. “Pumasok ka na at magpahinga nang maaga.”Tumigil muna si Patricia, tapos tumango, “Sige.”Sa totoo lang, halata sa mga mata ni Daemon na parang ayaw pa niyang u
Minsan, ni si Daemon mismo, hindi na alam kung alin ang totoo at alin ang hindi, o kung sino ba talaga siya.Masyado nang komplikado ang mundo niya para unawain. Kahit ilang palapag lang ang inakyat nila, parang ang tagal nilang naglakad.Pagdating nila sa pinto, kinuha ni Patricia ang susi sa bag niya at binuksan ang pinto. Madilim sa loob, at tulog na ang tatay niya.Pagkalabas ni Patricia mula ospital, tinawagan niya ang tatay niya para sabihing may dinner siyang pupuntahan at huwag na siyang hintayin sa ospital—umuwi na lang at magpahinga.Tahimik siyang pumasok para 'di magising ang tatay niya. Pero nakita niyang natutulog pa rin ito sa reclining chair sa sala. Maayos ang bahay, malinis.Napansin din 'yon ni Daemon kaya medyo kumunot ang noo niya.Naalala niya nung pumunta siya sa ospital para bisitahin si Patricia. Pagkatapos no’n, nagdesisyon siyang huwag guluhin ang normal na buhay nito kaya pumayag muna siya sa alok ni Chastain—pansamantalang pakikisama para mapakalma si Mr.
Chapter 65HINDI talaga inakala ni Patricia na dadalhin siya ni Daemon dito… Diba sa mga nobela at palabas sa TV, dapat ang mga eksena ay sa magagandang lugar, may romantic setup, at maraming nakakakilig na linya?O kaya naman ay sa isang private na lugar kung saan madalas pumunta ang bida, tapos doon niya ibabahagi ang mga sikreto niya sa babae…Pero kabaligtaran ang ginawa ni Daemon.Dinala siya sa pinaka-pamilyar niyang lugar. Inisip pa nga niya na ihahatid lang siya nito pauwi sa apartment at aalis na. Pero kung iisipin, pinaalala ni Zaldy na kailangan siyang ibalik sa ospital… baka naman hindi niya nakalimutan, ‘no?Hindi bumaba ng kotse si Patricia, tumingin lang siya kay Daemon na parang nagtatanong gamit ang kanyang mga mata.Hindi rin bumaba si Daemon. Kinuha lang niya ang sigarilyo sa bulsa at sinindihan. Tumingin siya sa mga gusaling naaninag lang sa dilim. Ang dim na ilaw ng streetlamp ay tumama sa mukha niya, at doon nakita ang lungkot at parang pagod na pagod siyang tao…
Napansin ni Patricia na nakatitig sa kanya si Daemon habang wala sa sarili, kaya umiwas siya ng tingin, medyo nahihiya. Tapos, mahina niyang tinanong, halos hindi niya na marinig ang sarili niya, “Ahm… okay lang ba talaga ‘yung sagot-sagot mo sa lolo mo?”Ngumiti si Daemon, “Ano sa tingin mo?”Hindi nakaimik si Patricia. Habang tinitingnan ang ngiti ni Daemon, pakiramdam niya mas lalong may masamang mangyayari kapag kinontra mo siya.Alam ni Daemon na wala siyang maisasagot, kaya tinaasan niya ng balikat. “Wala ka rin namang magagawa sa mga ‘to. Mas mabuti pa, magpalit ka muna ng damit.”Nang marinig niya ‘yun, doon lang niya naramdaman na nilalamig pala siya. Napahatsing siya bigla.Tumawag si Daemon at pumasok si Zaldy. Pagkakita niya kay Patricia na parang basang sisiw at kay Daemon na mukhang pagod na pagod, nagulat siya. “Wala ba talagang nangyari sa inyo?”Tumawa si Daemon. “Ano sa tingin mo dapat ang nangyari?”Agad na iniba ni Zaldy ang ekspresyon niya, tapos ngumiti ng parang