Share

Chapter 3

last update Last Updated: 2021-07-31 18:13:49

PIGIL NI FRENI ang kanyang hininga habang nagtatago sa isang puno ng nara. She must admit na isa rin sa dahilan kung bakit tinanggap niya ang utos ni Mercy ay dahil gusto niyang patunayan na tinatakot lang siya ng Starry na iyon. There was no way the rumors around him were true. If those were true, matagal na sana itong nakulong. 

The police would do their investigations. At hindi rin naman siguro mananahimik lang ang university nila. 

If there were serial killings na nangyayari sa school nila, the university would tell their students na huwag magpagabi. 

Sa kabilang banda, maybe Starry was using his connection upang pagtakpan ang mga nagawa nito. Ganoon naman talaga, hindi ba? Iyon ang palaging uso sa tuwing nanonood siya ng mga palabas na may ganoong tema. 

Everything will be about connections. And sad to say, connections occur when you wanted to apply for a job. 

Sumasayaw ang mga dahon sa indayog ng musikang ang mga ito lamang ang nakarinig. Malakas ang huni ng mga ibon. Nag-aawitan. Ang iba naman ay nangunguha ng mahahabang dahon na pwedeng gawing nest nito bilang paghahanda sa pangingitlog ng mga ito. 

Mahigpit niyang niyakap ang sarili.

Kailangan niyang magtagumpay. Para kay Lilac. Para sa ikakapanatag ng kalooban niya. Para sa kanilang dalawa na rin. Maaapektuhan din naman siya kung may problema ito. 

She just hoped na hindi totoo ang mga balita. 

Mabuti na lang at bakasyon na bukas. Pero hindi lahat ng mga estudyante umuwi na sa kanilang mga probinsya. Ang iba ay may mga requirements pang tinatapos. At mga remedial exams. Ang iba ay nag-e-enrol para sa summer nila. 

“Hindi pa muna ako uuwi riyan. Nawiwili pa ako rito.  Ikawna muna ang bahala riyan. I-contact mo ako kapag may problema. Or if something urgent needed my attention.”

Napahinto siya. 

Hinanap ni Freni ang pinanggalingan ng boses. Hindi siya nagkakamali. It was him! Si Starry. She found him leaning on the back of the classroom while smoking. Nakatalikod ito sa kanya.

Nagbibisyo pala ito? Hindi niya nahalata dahil hindi naman nangingitim ang mga labi nito.  Baka nagsisimula pa lang ito? Pero paano nito nagawang ipuslit ang mga sigarilyo? Gayong mahigpit ang university nila sa pagpapatupad ng mga rules and regulations. Kasali na riyan ang bawal na pagdala ng mga alak na nakakalasing maging ng mga sigarilyo. 

Sino naman ang kausap ng Starry na iyan? Mukhang seryoso ito. 

Hindi niya makita kung may kausap ba ito sa cell phone o wala. Baka kasi umaakto lang ito na may kausap. Iyon naman pala ay wala. Iyon kasi ang palagi niyang nakikita sa television. 

Malamang sa cell phone dahil sila lamang ang tao sa likuran ng kanilang classroom. May last subject pa sana siya kaso nag-inform ang professor nila na wala ng klase. Mag-enjoy na lang daw sila sa bakasyon. Tapos na rin naman ang final exam nila sa subject na iyon.

Mabuti na lang at may mga prof pa rin na nag-iisip sa mental health ng ibang estudyante. May iba pa rin naman. Kaso kaunti lang. Anyways, wala rin naman siyang magagawa. Since estudyante pa lang siya. 

Binugaw ng mga yabag ng sapatos ni Starry ang katahimikan ng paligid. Mas isiniksik pa niya ang sarili sa puno. Kung nagsasalita lamang ang puno, malamang kakasuhan siya nito ng harassment.

Malakas ang kabog ng d****b niya. What if mahuli siya nito? Will he do something to her?

Wala pa naman siyang kahit na anong dala to protect herself. Hindi siya nakapaghanda. 

Papalapit nang papalapit ang mga yabag sa kanyang pinagkukublian. Huwag naman sanang malaman ni Starry na nagtatago siya. Huwag naman sana. 

Alam ni Freni na hindi maganda ang ginagawa niyang ito. But what choice did she have? Kung hindi niya gagawin ito, kakalat ang video ng kaibigan niya. And it will ruin her not only on the physical aspect but also on the emotional and mental one. As well as her reputation. Ang mmasikinatatakot niya ay ang maaring gawin ng daddy nito. 

Malapot ang pawis na tumutulo sa katawan niya. Base sa lokasyon niya, direktang tumatama sa kanya ang sinag ng araw.

Freni should have chosen a spot na hindi siya masyadong maiinitan. Subalit hindi na niya naisip iyon kanina. 

Tumigil si Starry sa paglakad.

Nakatalikod ito sa kanya nang sumilip siya.

“Hindi maaari iyang sinasabi mo. May isang oras pa ako upang maglagi dito. Mamaya na lang.” May himig ng inis sa boses ng lalaki. "Minsan lang ako makapasyal dito. Gusto kong sagarin."

Bakit naman ito maiinis? Kausap kaya nito ang girlfriend nito?

May girlfriend ba naman ang Starry na iyan?

Hmm. May mai-re-report na siya kay Mercy. Paniguradong iiyak ang babaeng iyon. Mabuti nga. Pwede naman itong mamili sa mga lalaking nagkakandarapa rito.

Marahas na napabuntong-hininga si Starry. Problema ng lalaking iyon? Brokenhearted? Parang brokenhearted, eh. 

“Anong problema riyan?” Tensyonado ang mga balikat ng lalaki. "Sinabi ko na sa iyo hindi ba na kung pwedeng ikaw na muna ang lumutas ng problema, gawin mo muna. Babalik naman ako riyan."

Nag-monologue lang ba ito? Because it looked like one. 

Ano ba kasi ang pinag-uusapan ng mga ito? Hindi siya maka-catch up.  Wala siyang maintindihan.

Tinapos nito ang paninigarilyo. Itinapon nito ang upos ng sigarilyo sa lupa. At inapakan. “Wala na akong magagawa. Pupunta na ako riyan." Humarap ang lalaki at naglakad. "Maghintay lang kayo. Masosolusyonan din iyan. Tawagin mo na rin ang apat na bantay. Tell them to prepare for an upcoming war. That foolish king needs to know his place."

‘DINALA’ ni Starry si Freni sa isang lugar na pinalilibutan ng mga puno. Hindi niya alam kung nasa school campus pa ba sila or nasa kabilang mundo na. She was just following him. Blindly.

It was like she was on daze. Sunod lang siya nang sunod dito. Hindi niya alam kung saang parte na sila ng Pilipinas dahil kung siya ang tatanungin, nasa A****n Forest na sila.

Hindi pa kasi siya nakakarating sa parteng ito ng university. Kung hindi siya tambay sa library, doon siya nagkakalat sa classroom ni Lilac. 

Umaawit ang mga ibon sa kakahuyan na para bang ikinalulugod ng mga ito ang pagsunod niya kay Starry.

Krak.

Lumagitgit ang mga tuyong dahon na kanyang natatapakan.

Nagpalinga-linga si Freni. Bigla siyang kinabahan. 

Narinig kaya iyon ni Starry?

Bigla siyang dinamba ng nerbiyos. Patay na talaga siya nito. Oras na malaman nitong sinusundan niya ito, malilintikan talaga siya. 

Teka. Nasaan na ba ang lalaking iyon? Bakit biglang nawala?

Nilibot niya ang paningin.

Wala talaga, eh. Nasaan ba iyon nagpunta?

“Hinahanap mo talaga ang kamatayan?” Isang  boses ang bumulong sa kanyang tenga. Sapat na ang mainit nitong hininga na dumampi sa kanyang balat upang mas mabaliw ang kanyang puso.

Nanlaki ang mga mata niya. "Starry?" bulong niya. 

Paano siya nito nahuli? She was too careful not to be caught. She made sure of that. Mas maingat pa siya sa mga ninja. 

Bigla siyang pinanlamigan. Katapusan na niya. Katapusan na niya.

Nanginig ang buo niyang katawan at hinahabol niya ang hangin. Tigang  na ang kanyang lalamunan.

Tumaas ang sulok ng labi nito. “Hindi ka ba natatakot?” tanong ni Starry sa tonong nang-iinsulto. “Sinusundan mo ang taong hindi mo man lang kilala. Paano kong isa akong serial killer or rapist? Kaya mo bang proteksyonan ang sarili mo?”

Hindi. Hindi niya kayang proteksyonan ang sarili, but she will fight. For herself. 

Ipinangkrus niya ang magkabilang kamay sa d****b.

She should have been extra careful. Pero kahit anong pagsisi niya, huli na ang lahat. 

Umikot sa kanya si Starry at kitang-kita sa mukha nito ang pagkaaliw. Pagkaaliw sa kanyang pagkatakot ngayon.

Huminto ito at bago pa man niya malaman ang sunod nitong gagawin, nasa lalamunan na niya ang  kamay ng nito.

Starry was trying to kill her!

Totoo ang mga balita na kumakalat dito. He was the reason why girls suddenly vanished. She should report him to the authorities! He should be punished, and should not roam free. 

The situation she was in suddenly sank in.

She was in danger! He could be a potential murderer! At pwede siyang dumagdag sa mga biktima nito. 

Napaigtad siya.

Isang butil ng luha ang kumawala sa mata niya. Kinuha iyon ni Starry sa pamamagitan ng daliri nito at saka inilagay sa bibig.

“Natatakot ka na ngayon? Hmm. Nalalasahan ko ang takot mo." Napakislot siya nang amuyin nito ang leeg niya. Bampira ba si Starry? "Naisip mo bang sa pagsunod mong ito, kaya na kitang patayin? Akala mo hindi kita namalayang sinusundan ako? May gusto ka bang hilingin bago kita patayin? Walang sinuman ang makakakita sa malamig mong bangkay. Ako lang… Ako lang ang may alam ng lugar na ito.”

Naiihi siya.

Then he was choking her. She wriggled.

Nasunog ang lalamunan niya sa higpit ng hawak nito sa lalamunan. Nahihirapan na siyang huminga. The rumors around this man were true, after all! The students need to know! They were in danger!

Ganito ba magwawakas ang buhay niya? Mamatay siyang si Starry ang kasama? Mamamatay siyang hindi man lang nasasabi sa Inay niya ang mga salitang "Mahal kita?"

Pilit niyang inaalala ang matamis na ngiti ni Lilac sa tuwing nakakakuha sila ng mataas na mga marka sa mga pagsusulit. Ang kanyang Inay na matatamis ang mga ngiti sa tuwing sinusunod niya ang ipinag-uutos nito.

Hanggang dito na lang ba talaga siya? Pagkatapos niyang mamatay, tatanggapin kaya siya ng Panginoon sa langit? O, itatapon siya sa impyerno. Napakarami pa naman niyang kasalanan. Isang beses pa lang din siyang nakapagkumpisal sa pare.

“Shhh… Mabilis lang ito. Sa muling pagdilat ng mga mata mo, nasa ibang mundo ka na.”

One..Two…three… Hangin. Gusto niya ng hagin. Nagdidilim na ang kanyang paningin. Hindi na niya kaya…

“Patawad sa pag-iistorbo…”

Bumagsak siya sa lupa. Nilunok niya ang lahat ng hanging kayang ipasok ng baga niya. Nasusunog ang lalamunan niya.

Mamamatay tao ito!

“Pinapauwi na po kayo ni Master.” Isang lalaking nasa singkwenta anyos ang bigla na lang sumulpot.

She looked at him, pleading. 

“Hindi pa ako tapos sa babaeng iyan,” ani ni Starry.

“Sino po ba ang babaeng iyan?”

“Baka pinadala siya sa mundong ito sa pinuno ng kabilang kaharian. Bago pa makagawa ng gulo, pinapatahimik ko na. Hindi rin ako nasisiyahan sa ginawa mong pang-iistorbo sa kasiyahan ko.”

Nagtama ang paningin nila ni Starry.

Nakakapaso ang tingin na ipinaparating nito sa kanya. Ano ba ang nagawa niya at ganoon na lang ang galit na makikita nito sa mga mata nito? Ano pa nga ba?

Sinundan mo siya.

Tumalikod si Starry. “Dalhin ang babaeng iyan. Mamaya ko na siya tatapusin.”

Nag-aalinlangan ang matanda. Nakita niya ang awa sa mga mata nito.

Yumuko ito. “Mahigpit pong ipinagbabawal ang pagdadala ng hindi natin kauri sa Ebrosirka. Magagalit po si Master.”

“Wala akong pakialam. Basta dalhin mo siya.”

Yumuko ang matanda at napaatras si Freni. "Manong, huwag po kayong maniwala sa kanya. Wala po akong ginagawang masama.  Inutusan lang po ako ni Mercy.”

Napabuntong-hininga ito.  “Accusare nemo se debet nisi coram Deo.” Pinagdikit nito ang mga kamay at nararamdaman na lang niya ang unti-unting pagbigat ng talukap ng mga mata niya.

Nanlaban siya ngunit animo may kung anong pwersa ang nagpatulog sa kanya.

Anong nangyayari?

“Magpasalamat ka dahil hindi mo na mararamdaman ang kamatayan.”

Gusto niyang sumigaw at ipagtanggol ang sarili ngunit wala siyang magawa. Walang makakarinig sa kanya. Walang makakatulong sa kanya. Walang sinuman ang makakaalam kung sino ang nagpatay sa kanya at ang totoong nangyari. Mawawala na lang at makakalimutan ng mga tao ang pangalang Freni sa Saint Benedicto University. At hindi nila malalaman ang saktong araw ng pagkamatay niya…

Related chapters

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 4

    NAGISING SI FRENI SA lugar na hindi pamilyar sa kanya. Kulay abo ang pader ng silid na kinalalagyan niya. Walang bintana ang kwarto. Hindi niya alam kung anong oras na.Kinapa niya ng bulsa.Nandito pa rin ang cellphone niya pero walang signal.The floor was so cold but she didn’t even whine. Mas mahalaga naman sigurong buhay pa siya ngayon kaysa ang magreklamo.Akala niya, pinatay na talaga siya. Starry was so determined to kill her. The thought of that man made her blood boil. Anong karapatan nito? Anong karapatan nitong gawin siyang bihag? Hindi siya ipinanganak upang maging isang bihag ng isang tao lamang.Sumiksik siya sa malamig na pader nang marinig ang parang kinakaladkad na metal at huminto sa kanyang silid. Anong gagawin nila sa kanya? Papatayin na ba siya?“Diyos ko…Tulungan Niyo po ako. Huwag niyo po akong iwan,” dasal niya.Napakislot siya nang buksan ang pinto sa silid niya. Parang

    Last Updated : 2021-07-31
  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 5

    “KUNG tiyanak ka, ipakita mo ang totoo mong anyo at kung tao ka, tumawa ka! Tawanan mo na lang ang iyong problema! Para hindi ka ma-stress sa buhay! Ang daming namamatay dahil diyan!" Tama ba iyong sinabi niya? “Inuulit ko. Ganyan nga. Sige pa. Tumawa ka pa. Tawanan mo na lang ang iyong stress. Hahaha…Hahaha…” Freni knew she looked like a mad woman. Right now. Nagsalubong ang kilay niya. Walang nangyari. Hindi naging halimaw ang sanggol. Nakatagilid ang ulo nito at mataman siyang pinagmamasdan. Kumurap-kurap ang maliit nitong mga mata hanggang tumaas ang mga kamay nito at papunta sa kanyang direksyon. Napigil niya ang kanyang hininga nang tumawa ang sanggol. Hindi katulad ng mga tawa na nakikita niya sa mga kontrabida sa mg telenovela kung hindi iyong tawa ng mga sanggol. Nakakaakit. Nakakahalina. Awtomatikong nakuha ng sanggol ang kanyang puso. Dahan-dahan siyang lumapit rito. Nag-aatubili pa siya kung bu

    Last Updated : 2021-07-31
  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 6

    TAHIMIK na sinusundan ni Freni sina Starry. Lumalayo na sila sa simbahan haggang sa biglang nag-iba ang kanilang paligid at napunta sa lugar kung saan napalot niya ang sanggol. The place was still the same. It still looked abandoned. Ilang metro mula sa kinaroonan nila, naglalandian ang dalawang ibon na hindi pamilyar sa kanya. They looked so much in love with each other.Tiningnan ni Starry ang pinagmasdan niya. He smirked.“Bakit tayo nandito?” nagtatakang tanong niya. As much as this place brought good memories (nakilala niya ang baby sa lugar na ito) but bad memories also emerged. This place made her feel that she was all alone.She missed her mother. She missed Lilac. Gusto na niyang umuwi.Namintana ang luha sa mga mata niya.&nbs

    Last Updated : 2021-08-02
  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 7

    “Nacho, dito ka lang muna ha? Huwag ka na ring kumain,” bilin ni Freni sa bata. “May gagawin lang ako. Ngumiti sa kanya si Nacho. Iyon lang ang signal na hinintay niya at iniwan na niya ang bata sa mesa. Pinuntahan niya ang kinalalagyan ni Mercy. Tumayo siya sa gilid ni ng babae na abala na ngayon sa pag-re-retouch. Napakaraming pampaganda sa bag nito at uumagahin siya kung iisahin ang lahat i-identify ang mga iyon. In fairness dito, hindi ito makalat. “Mas lalo na ba akong gumanda?” tanong nito sa kasamang babae. Ibayong pagpipigil sa sarili ang ginawa ni Freni upang huwag lang sampalin ang babae. Wala talagang awa na babae. Hindi man lang nakaramdam ng konsensya sa pagsira ng buhay ni Lilac! Maganda nga at matalino ngunit kasing–itim ng pwet

    Last Updated : 2021-08-11
  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 8

    SA GUARDHOUSE hinintay nina Freni at Nacho si Starry. Sa bawat paglabas ng mga estudyante sa San Benedicto University ay parang tinutusok ang kanyang puso. Parang tino-torture niya ang sarili sa ginagawa niya. Gusto na niyang bumalik sa pag-aaral at tapusin ang abogasya.Nagtataka man sa pagbalik niya pero hindi na siya tinanong ng bata. Ni hindi na ito humingi ng paliwanag kung bakit ang tagal niyang bumalik. Marahil naiintindihan nito ang pinagdaraanan niya. She was thankful for that.Kinalabit siya ni Nacho. “Gusto kong kumain.” Pang-siyam na taong gulang na ang katawan ng bata nang makabalik siya. Hindi ito nakinig sa sinabi niyang huwag nang kumain. Para bang takam na takam ito sa lahat ng pagkain sa cafeteria. Na para bang ngayon lang ito nakakain ng ganoong klaseng mga pagkain.

    Last Updated : 2021-08-11
  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 9

    WALANG ANO-ANO’Y humagalpak ng tawa si Freni. Lumabas ang isang butil ng luha sa kanyang mata sa sobrang tawa. She couldn’t help it. Si Nacho? Isang bantay ng Ebrosirka? Ano iyon, child abuse? Child labor? There was no freaking way! Wala itong ginawa kundi kumain buong maghapon.Ginulo niya ang buhok ng bata nang mahimasmasan. “Hindi mo kailangang magpatawa, Nacho. Pero salamat din. I felt better.” Although she was still not sure if she would survive her first journey. Ngunit gaano nga ba kalawak ang Ebrosirka? Na kailangan pa ng apat ng bantay? How dangerous is this place?“Hindi ako nagbibiro. Isa rin akong mamamayan ng Ebrosirka at itinuturing na isang malaking kasalanan dito ang magsinungaling,” seryoso nitong turan.She waited f

    Last Updated : 2021-08-11
  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 10

    MAGAAN ang mga hakbang ni Nacho na animo mas excited pa kaysa kay Freni. Pinahiram siya ni Starry ng backpack para lagyan nila ng mga pagkain, inumin at maging damit. Isang bagong t-shirt at pantalon ang suot niya, galing ulit sa lalaki. Kung hindi lang nito palaging pinapaalala sa kanya na papatayin siya nito kung may mangyaring masama sa bata, matagal na niya itong naging crush. Kaso…mas nauna niyang naramdaman ang inis rito kaysa pagkagusto. Hindi pa rin niya nakakalimutan ang ginawa nito sa kanyang kasamaan. So therefore, kahit na kamukha nito si Daniel Padilla o kahit na sinong artista sa balat ng lupa, never na magkakagusto siya sa rito. That sounds so wrong. Ibang usapan kapag hihingi ito sa kanya ng tawad. Baka pag-isipan pa niya.Hanggang ngayon, hindi pa rin niya sukat akalain kung paano nito nagagawang basta-basta na lang sumusulpot. Mabuti na lang at malakas ang kanyang puso at kaya pa n

    Last Updated : 2021-08-11
  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 11

    MADILIM ang paligid na kinaroroonan ni Freni nang magising siya. Ang tanging ilaw lamang ay ang liwanag na pumapasok sa siwang ng kinalalagyan nila. That was enough for the sky to welcome her. Nakikita niya sa itaas ang pagkindat ng mga bituin sa kalangitan.Nakakabingi ang marahang pagpatak ng mga tubig. Nang dahan-dahan. Hindi niya alam kung saan banda iyon.Gabi na. Ibig sabihin matagal siyang nakatulog.Napatigil siya nang biglang bumalik ang lahat ng nangyari kanina. Si Nacho. Ang dragon. Ang pagkahulog nila. Dali-dali niyang hinanap ang bata upang mapatigil lamang nang makita ang isang bulto ng tao.Bumalot ang kaba sa kanyang puso. Paano kung isang kalaban ang taong ito? Paano kung huli na ang lahat? Paano kung nasaktan na nito si Nacho? Wala siyang pakialam

    Last Updated : 2021-08-11

Latest chapter

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 93

    Tatlong taon ang nakalipas… SUMASAKIT NA ANG ulo ni Freni habang binabasa ang hardbound textbooks na hanggang two-inch-thick. Idagdag pa ang mga articles mula sa mga law articles, from different newspapers, and journals. Ang dami pa niyang mga essay exams na kailangan ang legible handwriting niya. Eh, dati pa siyang tamad when it comes to writing. Mas gusto pa niya iyong encoded. Halos wala ng pumapasok sa utak niya sa totoo lang. Nagtapos siya ng kanyang baccalaureate degree sa Political Science a few years ago and after that took an exam namely the Philippine Law School Admission Test (PhiLSAT) na isang prerequisites para makapasok sa basic law courses.

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 92

    HIS LIFE? Dovee was asking for his life? Ano naman ang gagawin nito sa buhay niya? Sa lahat ng pwede nitong hingin, ang buhay pa niya?Master stared at him, with confusion evident on his face. Hindi na niya ito tinangkang itago pa. Gusto niyang ipabatid dito ang pagtataka niya.When she only stared at him with lopsided smile, Master asked, "Kaunti lamang ang tagal ng buhay ko, Dovee. Bakit mo gustong kunin ito? Can't you see I'm dying?" he said, softly. “You can hear everything, and I am sure you already know about my condition.”This woman was unbelievable. And he could not grasp how her mind works.Akmang nag-isip-isip ito.Inilagay nito ang isang daliri sa baba.

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 91

    "Anong gusto mong ibigay ko?" tanong ni Master kay Dovee. "Do you want this kingdom? Or my treasures? Name it, Dovee. Napagtanto kong walang saysay ang lahat ng ito kung mawawala si Freni sa buhay ko." Kahit anong gustuhin nito, buong puso niyang ibibigay. Material things did not appeal to him anymore. Tumaas ang sulok ng labi ni Dovee. "Tama ka. Everything will be useless kapag namatay si Freni. Masaya ako at na-realize mo ang bagay na iyan." Pumalakpak ito. "Okay. Huwag na nating patagalin pa. Aalis na rin kami ng manggagamot. But before that, ibigay mo muna ang gusto." "Ano nga iyon? Ang dami mong sinasabi. Kailangan na naming puntahan si Freni. You're the one making it difficult, woman." "Napaka-atat mo, Master. Relax. Ano nga pala ang ibibilin mo, Si

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 90

    MASTER WAS PACING BACK AND FORTH.Halos mabutas na ang sahig na nilalakaran niya. Dinamba pa rin ng takot ang kabuuan ng pagkatao niya. Takot para sa babae.Ilang oras ng nasa silid si Dovee at ang isang kasama nito. Habang ginagamot si Freni.He just hoped that she was still alive. Hindi niya kakayaning mawala ito. Mas mabuti pang siya na lang kaysa si Freni. Hindi niya kakayanin. Habang buhay niyang sisihin ang sarili oras na may mangyaring masama rito."Xanti? Ayos lang ba sila sa loob?"Pinatawag niya ang lalaki nang makarating sila sa palasyo. At hindi ito unalis sa tabi niya hanggat hindi nila nasisiguradong ayos na ang pakiramdam ni Freni.Hindi niya

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 89

    NAHIGIT ni Freni ang hininga nang tumambad sa mga mata niya ang hitsura ni Nacho. Bumalik ulit ito sa orihinal nitong hitsura ngunit kapwa nakagapos ang dalawa nitong mga kamay ng tanikala at dumadaloy ang mga dugo sa iba’t-ibang sugat nito sa katawan.Napaawang ang bibig niya. Oh my goddess.Nacho was tortured. Pretty badly.Ano pa ba ang magandang explanation sa sitwasyon ng lalaki?Agad siyang dumulog dito at humanap ng kahit na anong makakaalis sa tali nito."The second guardian of Ebrosirka," bulong ng sirena.“Nacho,” asik niya. “Huwag kang mamatay. Kailangan ka ni Stephano sa tabi niya. Huwag mo siyang iwan.” Pin

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 88

    NANLAKI ang mga mata ng babae sa sinabi niya. "Anong sabi mo?" tanong nito na animo hindi narinig ang sinabi.The mermaid heard her loud and clear. Inuutusan lang siya nitong ulitin iyon. And why not? She will give her what she wants. Madali lang naman siyang kausap. "I just said that you are a bitch. May problema ba tayo roon?" tanong niya.Rage nearly consumed her. "Ang lakas ng loob mong sabihin sa akin ang bagay na iyan? Kung tutuusin, pwede kitang patayin sa puntong ito. Sino ka ba? Isa ka lamang mahinang tao. Ni wala ka man lang angking kapangyarihan. At ikaw pa ang may ganang magsabi niyan? How dare you!"Nanginginig ang mga kamay ng sirena. Animo ilang sandali na lang ay sasaktan siya nito.If there was something Freni

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 87

    THE ROOM did not have enough light so that Freni could see what was inside. But she knew someone was there. And he or she needed some help. Their help.However, the strong smell of urine and human waste attacked their noses.Napaubo si Freni sa tindi ng amoy."Papasok ka sa mabahong kwartong iyan? Amoy patay iyan, tao.""Hindi kita pinipilit na samahan ako sa loob. Kung gusto mong mag-stay rito sa labas at magbantay kung may papasok ba, you go ahead. Basta ako? Titingnan ko kung nasa loob ba ay ang kasama ko.""Nakakasuka ang amoy. Amoy palang, may warning na na huwag ka ng tumuloy.""Shut up! Tigilan mo nga iyang pagiging kontrabida mo sa buhay ko. Kung makaakto ka, daig mo

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 86

    NAALIMPUNGATAN si Freni nang may dumampi sa kanyang mukha. Or nagkakamali lang siya. Parang haplos ang cheeks niya na hindi niya mawari. Slowly, she opened her eyes. Ang unang bumulaga sa kanya ay ang kadiliman ng kwartong kinalalagyan niya. The place smelled dust and dirt, and it hugged her nose, nearly choking her. She coughed a couple of times. When she finally calmed, inilibot niya ang paningin hanggang sa may mahagip na itim na mga bagay. Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makita ang mga aninong umaaligid sa kanya kapwa namumula ang mga mata at animo gustong-gusto na siyang kainin. Napaatras siya ngunit kaunti lang dahil sa pagkakagapos niya. Sa mga kamay. And it was made of steel.

  • When the Shooting Stars Fall (Filipino)   Chapter 85

    MASAYANG kinukwentuhan ni Lilac si Nacho ng mga bagay na aasahang makikita ng bata sa mundo nila. Ang bata naman, animo nakikinig talaga sa kwento ng babae. Na para bang iyon ang unang pagkakataon nito na makapunta sa kabilang mundo.Ang galing lang talaga umarte ng bata.And what did he think? Na nakalimutan na niya ang ginawa nito sa kanya?Her longingness for him changed into irritation. Ganoon-ganoon na lang ba talaga iyon? Na kakalimutan na lang nito ang pag-teleport nito sa kanya sa panganib?Mayamaya ay napasulyap si Nacho sa direksyon niya. At ngumiti lang ito sa kanya.What the hell?Gusto niya itong sumbatan. Subalit hindi niya magawa dahil

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status