Nang marinig ko ang iyak ng anak ko sa kauna-unahang pagkakataon ay parang biglang lumiwanag ang buong mundo ko. Lahat ng sakit ay biglang nabura habang nakatingin ako sa anak kong kasisilang ko pa lang.He's crying and his cries were like a music to my ears. Nanghihina akong napangiti nang makita ko ang mukha niya. Hindi nga ako nagkamali dahil nakita ko kaagad ang batang bersyon ni Isaac sa kanya."I love you, baby," I whispered.My son became my source of strength. He's my sunshine. Isang ngiti lang niya ay tanggal lahat ng pagod ko. He changed my life. Nagkaroon ako ng anghel sa tabi ko. They way he giggled and when he hugs me I always remember his father."Trevor," pangungulit ko sa anak na nakahiga sa crib nito.I laughed when his brows furrowed. He got everything from his father. Even the attitude."Trevor Isaac Rodrigo," I called him again but he just looked at me like a cold baby who doesn't want to cuddle every minute.And by this time, I knew that I would be very happy every
After fifteen hours we landed at NAIA. My heart jump abnormally because I am really in the Philippines right now."Philippines?" my son sleepily asked. Tanging tango lang ang isinagot ko dahil labis ang kabang nararamdaman ko sa ngayon.I held my son's hand tight while we are walking out of the plane. Nang makalabas kami ay kaagad kong naramdaman ang pamilyar na klima na matagal ko ng hindi nararamdaman. Biglang nanubig ang mga mata ko kaya mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa anak na palinga-linga sa paligid.Dumampi ang mainit na hangin ng Pilipinas sa balat ko. Dahil doon ay biglang bumalik sa isipan ko ang mga naranasan ko sa bansang ito. Lahat ng sakit, lungkot at saya ay biglang bumalik sa isipan ko.Hindi ko akalain na makakatapak na ulit ako ngayon dito sa Pilipinas. Ang huling pasok ko sa airport na ito ay umiiyak ako. At ngayon nandito na ulit ako. I am still the Glea Natasha Rodrigo who has a weak heart. Madali pa rin akong masaktan. But right now, I grew better. I have my
Gusto kong humagulgol pero pilit kong pinipigilan ang sarili ko dahil ayaw kong makita ako ng anak ko sa ganitong sitwasyon. He's staring at me like he's trying to read my mind."Mommy?" tanong niya ulit kaya pilit ko siyang nginitian."Let's find other japanese restaurant, Baby," I whispered and he just nodded. Hindi na siya ulit pang nagsalita pero panay ang tingin niya sa akin na parang binabantayan ako na siyang nagpaantig ng puso lko.I will never be alone because my son is with me.Napunta kami sa isang maliit na japanese na restaurant na medyo malayo sa unang pinuntahan namin. At ngayon ay kampante na akong kumain duto dahil medyo tago at hindi pang mayaman kaya alam kong hindi magagawi si Isaac dito o kung sino mang kakilala niya.Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin ang alam ang balak ko. Should I let Isaac know about Trevor? Or should I keep this secret forever?Sa susunod na araw na ang kasal ni Ashley. And after her wedding we will go back to Turkey. Kahit hindi na aabot ng i
Dahan-dahan kong kinapa ang kwintas na parati kong suot. Isaac gave this to me. Parang kailan lang tapos ikakasal na siya ngayon. Kristine is in good hands. Isaac will take care of her.Hindi ko namalayan na sa mga iniisip ko ay tahimik na akong umiiyak habang sapo-sapo ang naninikip na dibdib. I closed my eyes tightly before breathing hard. "I'm happy for him," I said but deep inside I feel like I was stabbed a million times.Why am I crying? I should have expected this.Ano, Glea? Matapos ang limang taon akala mo ikaw pa rin? You left him and he's surely angry. Mas lalo pa siyang magagalit kapag nalaman niya na tinago mo ang anak niya. Kaya bakit ako umiiyak? Bakit ako nasasaktan?Kristine said that they are getting married. Isaac won't marry someone if he doesn't like her. He surely fell in love. He fell in love with Kristine. He replaced me.And it's fine. It's really fine.Umiiyak akong pumasok sa loob. Imbes na pumunta sa kusina para ituloy ang ginagawa ay dumiretso ako sa kwar
I can't even look at my son when we got into the apartment. I am guilty. Kung gugustuhin ko ay maaari silang magkita na dalawa kanina pero mas pinili kong umalis. Mas pinili kong magpaka duwag. Na kahit ako mismo ay hindi ko na maintindihan ang takbo ng utak ko.Determinado ba talaga akong itago si Trevor?"Baby, I'm sorry," nasabi ko kalaunan."Mommy, I'm hungry," he said so I nodded."What do you want to eat?" I asked him before giving him a small smile."Burger and fries, Mom," sabi niya kaya kaagad akong dumiretso sa kusina para magluto. Sumunod naman siya at nanood habang niluluto ko ang pagkain niya. We are both silent. Ngayon ay nakakaramdam ako ng hiya sa anak.He tried to understand me even if I didn't say anything. Wala akong sinabi tungkol kay Isaac at pumunta kami dito sa Pilipinas na sabik na sabik siyang makita ito. Pero ngayon ay hindi na niya ako inaapura. Nakita niya ang sitwasyon at alam kong matalino siya kaya unti-unti niyang naiintindihan ang lahat kahit pa bata pa
Higit ang pagpapasalamat ko nang ayain ako ni Margaux na pumunta na sa hotel kung saan kami nag-ayos kanina kasi doon rin gaganapin ang reception. I was silent even when my friends were so loud.Kanina pa ako nagpapahayag na mauuna ako sa pag-uwi dahil hindi ko kayang matagalan ang presensya ni Isaac. Pero pinipigilan nila ako at doble-doble pa ang humawak sa akin kaya wala talaga akong kawala."Ang daming bachelors," bulong ng isang babae na kasama namin. Kaagad ko namang tiningnan ang tinuro niya. And I don't know how to react when I saw Isaac in that group of men.Bachelors? He's getting married right?"Who's the hottest?" tanong ng isa. Hinintay ko ang magiging sagot nila sa tanong na iyon habang nakatingin sa banda nila Isaac. They seems serious while talking about something."They are all hot but I'll go with the Falkerson," sagot ng isa kaya napalunok ako at agaran na uminom ng tubig.Napangisi naman si Margaux at may sasabihin pa siya dapat pero nagsalita na ang host kaya lahat
Nagbingi-bingihan ako sa hinaing ng anak ko. Mas pinili ko ang sarili kong kagustuhan kahit pa alam kong masasaktan siya.I booked our ticket for tomorrow despite of my son's pleads. Pero sadyang pinapakita na mali nga ang mga desisyon ko. We can't go home tomorrow because there's a strong typhoon that will come tomorrow. Next week pa ang mga available na flights kaya kailangan naming maghintay.Napasapo ako sa noo ko dahil wala akong magagawa kundi maghintay. Our safety above anything else. Kating-kati man akong umalis sa bansang ito pero mas pipiliin ko naman ang kaligtasan kaysa sa pansarili kong dahilan."We won't still leave tomorrow, Mommy?" inosenteng tanong ni Trevor at kita ko sa mata niya ang tagong tuwa."We're leaving next week, we have no choice," I said so he nodded.Napatingin ako sa oras at nakita kong alas sais pa lang. I am not hungry since I ate in Ashley's reception earlier. Nang balingan ko si Trevor ay nakita ko siyang hawak ang maliit na kotse niyang laruan na ta
Hindi ko magawang kumalma. Nang makauwi ay kaagad kong pinatulog si Trevor pero ako ay hindi ko magawang pumikit man lang. Marami pa siyang mga tinanong pero hindi ko iyon sinasagot. Pinilit ko siyang matulog at nakatulog rin naman siya. I can't forget Mrs. Falkerson's expression when she saw Trevor. Paano kung sabihin niya kay Mr. Falkerson?Will they hunt me down?Hindi ako natigil sa kakaisip sa mga posibleng mangyari hanggang sa hindi na ako nakatulog buong gabi. Mulat na mulat ang mga mata ko at hindi man lang ako nakaramdam ng antok. Hanggang sa magising si Trevor ay wala pa rin ako sa sarili ko.Ang una kong ginawa ay ang pag-tingin ng details ng flight namin kasi wala namang ulan. Pero iyon na lang ang disappoint na naramdaman ko nang makita na hindi pa rin pwede. All flights will be scheduled next week. And I don't want to stay here until next week!"Can't we just fly kahit sa ibang bansa muna?" tanong ko sa sarili habang tutok sa screen ng phone ang mga mata.I sighed when I
Seryoso kong pinagmamasdan ang babaeng nagbibigay ng saya, lungkot at takot sa akin. Hindi ko maiwasang matakot araw-araw dahil baka ulitin niya ang ginawa niyang pag-iwan sa akin noon. It will be my death.She's talking to her Dad. Ayaw ko pero pumunta sila dito at nagpumilit na kausapain si Glea. I can't forgive them. Noon, nakita ko kung paano siya saktan at insultuhin ng mga ito. I'll keep her by my side and I will never hurt her. When I saw her tears I fell I immediately walk closer to them. I hugged her waist and I stare at her face. Namumula ang ilong niya at ang mga mata niya ang puno na ng mga luha."I told you not to cry, right?" malambing na bulong ko."Isaac, Glea, we are truly sorry. Dadalhin na namin si Kristine sa America para doon magpagamot. Glea, I am so sorry for everything," Mr. Rodrigo said and my jaw clenched because of that.Sorry for everything? Does he think that it's enough?"Aalis na kami, please take care of her, Isaac," he said again so I looked at him col
"Saan dinala si Kristine?" "Mental Hospital," sagot ni Isaac kaya napasinghap ako sa gulat."What? What about Daddy and Tita Kristina? Are they okay?" sunod-sunod na tanong ko kaya mariin niya akong tiningnan."Just pack," sabi niya. "May plane ticket na ba tayo? Anong oras ang flight?" tanong ko ulit pero hindi na niya ako sinagot kasi mas inuna niyang ayusin ang mga gamit ni Trevor na kailangan naming dalhin. In the end I just also packed my things. Kahit na sobrang nagdadalawang isip ako dahil sobrang biglaan ng desisyon niya."Come here, patingin ng sugat mo," sabi niya at hindi pa ako nakakalingon ay marahan na niya akong hinila palapit sa kanya. Nagamot na namin kanina ang sugat ko pero mukhang hindi pa rin siya kuntento. Medyo masakit rin ang braso kong natamaan ng vase kanina pero hindi ko na sinabi kasi hindi naman malala."Okay na," marahang sabi ko kaya sandali siyang pumikit ng mariin habang umiigting ang panga."Sorry," he said so I slightly combed his hair using my fing
Gusto kong maging masaya na ng tuluyan. Pero hindi ko maiwasang isipin ang kalagayan ni Kristine. Para akong nanaginip ng gising. Naririnig ko ang mga sigaw niya sa isipan ko."Are you okay?" Isaac huskily asked when I suddenly woke up in the middle of the night.Dahan-dahan akong napalunok saka unti-unting umupo kaya umupo rin siya ng hindi naiistorbo ang tulog ni Trevor. Kristine's face flashed inside my head. I am feeling so guilty. Kahit alam ko na wala naman akong kasalanan.Isaac went beside me to slightly hugged me. Kaagad akong kumalma nang maamoy ang bango niya."I saw Kristine in my dreams. May balita ka ba tungkol sa kanya?" mahinang tanong ko na sinagot lang niya ng isang iling."Stop thinking about those things. Come on, sleep now," banayad na sabi niya bago ako pahigain sa dibdib niya.Unti-unti kong pinikit ang mga mata ko at kaagad naman akong dinalaw ng antok."Si Trevor, baka—""I got him don't worry," he whispered so I fell asleep on his chest.Kinabukasan ay tatlong
"Please, help my daughter to recover," pagmamakaawa ni Tita Kristina habang naka luhod at kulang na lang ay halikan niya ang paa ni Isaac."Kristina, get up," matigas na sabi ni Daddy saka pilit na pinatayo si Tita pero hindi ito sumusunod."Hindi ko kayang makita ang anak ko sa ganoong kalagayan! Gagawin ko ang lahat maging maayos lang siya!" Hindi ko alam ang dapat kong maramdaman sa mga nakikita ko. I never expedted Tita ko kneel. She's proud and mighty. At ngayong nakikita ko siyang nakaluhod sa harap namin ay nag-iiba ang tingin ko sa kanya. Para hindi na siya ito. She looks pained and wrecked."Let's go, Glea," matigas na sabi ni Isaac."Isaac, please nagmamakaawa ako—""What do you want me to do? Marry her?" galit na sambit ni Isaac."Please—""Mental hospital could help her," Isaac said before pulling me. Iniwan namin sina Daddy at Tita doon. Nagpadala ako sa hila ni Isaac kasi wala ako sa sarili ko. Hindi ko maipasok sa isipan ko ang lahat ng mga nangyari.Ang mga nakita ko a
"Isaac, just look after Trevor," nanginginig na sagot ko."Glea, open this door—""No! Bantayan mo si Trevor!" giit ko."D*mn, I am f*cking erect," marrin na sambit niya kaya napapikit ako. Kalaunan ay hindi na siya nagsalita pero nakarinig ako ng paghampas sa pinto ng banyo."What the f*ck," I cursed while holding my chest.Naligo ako at nagbihis ng mabilisan. Sinigurado kong kalmada na ako bago ako lumabas. I and see nothing inside this room. Wala si Isaac at si Trevor kaya paniguradong nasa baba sila. Mabilis kong kinuha ang phone ko saka tingnan kaagad ang flight details. Huminga ako ng malalim nang hindi ito na-cancel.We will leave on sunday. And that's final.Ilang minuto akong nanatili sa kwarto ni Isaac bago ako nagpasyang bumaba. At kagaya ng iniisip ko ay naabutan ko nga sila sa living room. They are playing but Isaac immediately found me. Sinamaan niya ako ng tingin pero hindi ko na iyon pinansin pa.Umupo ako sa couch na malayo sa kanila."Ipa-cancel mo ang flight mo ako m
What's the meaning of those smiles? "Thank you," mahinang sabi ko na lang saka muling yumuko dahil hindi ko matagalan na tingnan sila pareho.And after that we started eating. Nanginginig ang mga kamay ko at hindi ko alam kung anong kukuhanin kong pagkain. I am not hungry but I need to eat. Dahil nakakahiya at nakakainsulto naman sa kanila kung hindi ako kakain."What do you want?" Isaac suddenly whispered. Hindi ako nakasagot kaagad dahil hindi ko rin alam ang gusto ko. But after a while Isaac got me a steak."Thanks," mahinang sambit ko hwbang mahigpit ang hawak sa kutsara at tinidor."Ano pang gusto mo?" bulong niya kaya napailing ako habang sa plato ko lang nakatingin."It's okay, okay na 'to," sabi ko sabay tingin ng bahagya kay Trevor na maganang kumakain."Are you sure?" Isaac asked so I nodded very carefully.Mahina akong kumain ng hindi nagsasalita. Their conversation started. Nakikinig naman ako habang paunti-unti na kumakain. Takot akong gumawa ng ingay. Nasa plato ko lang
I stayed outside my former condo for one hour until I decided to walk in the nearest park. At dahil makulimlim ang panahon ay mas lalo akong ginanahan na maglakad kasi walang init. Medyo basa rin ang semento dahil sa mga pag-ulan pero hindi ako nagpapigil.Nakarating ako sa park. Back in my college days I am always here to jog. Wala sa sariling napatingin ako sa coffee shop sa gilid. Hindi na ako nagdalawang isip pang pumasok doon para bumili ng kape. I ordered my favorite coffee at lumabas na ako kaagad.Naglakad-lakad ako habang umiinom ng kape."Glea," Biglang nanlaki ang mga mata ko nang marinig ko ang pamilyar na boses na iyon.Bago pa ako makalingon kay Daddy ay hinablot niya ang braso ko dahilan para matapon sa katawan ko ang medyo mainit pang kape kaya napasinghap ako pero nanatili lang na galit ang ekspresyon ni Daddy. Natakot ako dahil sa higpit ng hawak niya na parang babaliin niya ang braso ko."Dad—"Hindi natuloy ang sasabihin ko kasi kinaladkad niya ako papasok sa kotse
Chapter 47He took off his clothes and I'm so eager to help him but I couldn't move. I gasp when I saw his naked body. Hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na hagurin siya ng tingin dahil kaagad siyang pumaibabaw sa akin. I moaned and I parted my legs so he could position himself in between me.He kiss me and I kiss him back. While our tongue is battling inside my mouth he is rubbing his hard thing on my wetness. Napaungol ako at nawala ko ang pansin ko sa mga halik niya."Wider," he whispered so I parted my legs even wider.My hands travelled to his chest down to his hard thing. Namumuhay nuya akong tiningnan dahil sa ginawanko pero sinubsob ko lang ang mukha ko sa dibdib niya habang hawak-hawak ko siya."D*mn, f*ck," he cursed when I move my hands up and down.Mabilis niyang hinuli ang kamay ko kaya namumungay ang mga mata ko siyang tiningnan."Please," wala sa sariling sambit ko.Napahiyaw na ako sa bigla nang maramdaman ko ang bahagya niyang pagpasok. He stopped to kiss me again on m
Trevor's still sobbing inside the car. Pilit kong pinipigilan ang sarili na sumabay sa kanya sa pag-iyak pero tumutulo pa rin ang mga traydor kong luha. Habang kalong ko si Trevor ay nanginginig kong kinuha ang phone ko. At mas lalo akong napaiyak nang makita ang sunod-sunod na notifications na pumasok.There's a video of us fighting! At marami na rin ang mga news article na lumabas.The last time I experienced being trending was when I was caught kissing Isaac on a bar. At ngayon parang nauulit na naman ang mga nangyayari. At makamandag na sakit na naman ang mararanasan ko. Insults, back stabs and hurtful wprds from my father.Sabi ni Kristine pakakasal na sila ni Isaac? Pero bakit iba ang nakikita ko.Nahulog ko ang phone ko dahil sa sobrang panginginig. At dahil sa sobrang panghihina ay hindi ko iyon napulot kaagad. Si Isaac ang nagpulot niyon pero imbes na ibalik sa akin ay tiningnan niya iyon ng matagal saka siya napamura. "D*mn," his jaw clenched and he immediately got his phone