Chapter 47

Hanggang sa dumating na ang order namin ay nagsimula na kaming kumain. Minsan ay tinutulungan ko ang bata sa pagkain. Nasa tabi ko kasi ito samantalang si Theo ay nasa harapan namin. Sinubuan ko pa ang bata ng spaghetti at pasimpleng pinahiran ang sauce ng spaghetti na dumikit pa sa pisngi at gilid ng labi niya.

"Nagustuhan mo?" nakangiti kong tanong sa bata. Napatango lamang ito dahil sa napupuno ang bibig niya sa pagkain. Nang malunok na niya ito at wala ng laman ang bibig ay saka ito nagsalita.

"Masarap po ang spaghetti Mama pero mas gusto ko po ang luto niyo po" ngumiti nalamang ako sa sinabi niya.

"Sige na, continue eating ka na dyan" natatawa ko nalang sabi. Mamaya ko nalang siya pupunasan pagkatapos niyang kumain. Hindi talaga naiiwasan sa mga bata na madumihan sa tuwing kumakain sila.

Nakakalungkot. Gusto niya daw ang luto ng mama niya. Tuloy bigla akong nagkaron ng kuryosidad sa kung ano ang nangyari sakanila.

But I know my limitations. Hindi ko ugali ang manghimasok sa buh