LOGINShare
Kabanata 40
Last Updated:
2023-12-05 22:46:08
Related chapters
When Heart Beats Kabanata 41
Pagod na pagod at nanghihina ako na umupo sa gutter ng daan. Nanginginig na rin ang mga paa ko sa kalalakad. Ilang araw na kasi akong naglilibot sa bayan. Sinusuyod ang bawat sulok ng lugar na ‘to mahanap ko lang si Ancel. Lahat ng police station, hospital, clinic, pati morgue ay pinuntahan ko na. Wala na nga rin akong pakialam, mapagkamalan man akong baliw. Pero walang bakas ni Ancel sa mga lugar na pinuntahan ko. Wala ni isang nakakakilala sa kanya. Hindi ko alam kung saan ko pa siya hahanapin. Ayoko na rin sana munang umuwi sa El Canto, dahil ayaw na akong payagan nila Nanay na umalis. Kulang na nga lang ay ikulong na nila ako, hindi lang ako makaalis. Kahit ayaw ko pa sana na umuwi, hindi naman pwede, ayaw ko naman kasi na mag-alala sila, lalo’t hindi ako nagpaalam na aalis na naman ako. Sumalisi lang ako ngayon, kaya alam ko sermon na naman ang sasalubong sa akin mamaya. Naintindihan ko naman kung bakit ayaw nila na umalis pa ako. Nag-aalala lang sila sa akin. Inaalala lang
Last Updated : 2023-12-07When Heart Beats Kabanata 42
ANCEL POV Nag-aapoy sa galit ang mga mata ko habang nakatingin sa kubo na naging tahanan ko sa loob ng isang taon kasama si Aya. Ang kabo na naging saksi sa unti-unting pagbabago ng ugali ko. Dito ako natutong magmahal, ngunit dito rin pala mawawasak ulit ang puso ko. Dito ko rin pala maramdaman ang muling pagkabuhay ng galit at puot ko. Galit na binaon ni Aya sa puso ko. Hindi ko akalain na magagawa niya sa akin ‘to. Umasa ako sa mga salita niya. Umasa ako na maghihintay siya. Mapait akong ngumiti kalaunan. Nagpupuyos sa galit ang kalooban ko. Gusto kong magwala; gusto kong makita ng lahat kung gaano ako kabangis. Kung gaano ako kagalit ngayon. Pero para saan pa? Para kanino pa? Bakit ko sasayangin ang lakas ko sa babae na wala naman palang kwenta. Si Aya—ang babae na akala ko ay makakasama ko hanggang sa huli. Makakasama ko habangbuhay, pero isa palang malaking sinungaling. Akala ko mahal niya ako. Akala ko kaya niyang maghintay kahit gaano katagal, pero hanggang salita lang pala
Last Updated : 2023-12-11When Heart Beats Kabanata 43
AYA POV“Nasaan si Cahaya?" Hindi pa man ako nakapasok ng bahay, narinig ko na ang umalingawngaw na boses ni Jax—ang lalaking walang hiya na pinagkakautangan ng mga magulang ko. Matapos ang mahigit tatlong taon ay nakita rin nila ako. Wala akong nagawa. Hindi ko na nailigtas ang sarili ko dahil sa mga kapitbahay kong madadamay kapag hindi ako sumama sa mga tauhan niya. Napilitan akong pumasok sa motel kasama ang isa sa mga tauhan niya dahil sa baril na nakatutok sa mga ulo ng kapitbahay kong nakakita sa akto nang harangin ako ng mga tao Jax. Sinundan pa kasi nila ako. At ayokong madamay sila. Ayokong magbuwis sila ng buhay dahil sa kapabayaan ko. Kung hindi ako umalis ng El Canto; kung sinunod ko lang sana ang sinabi ni Ancel, wala sana ako rito ngayon. Hindi sana ako hawak nitong walang puso na si Jax. Hindi sana ako nakakulong dito sa rancho na parang preso. “J-Jax…” Utal at abot-abot ang kaba ko sa tuwing makikita ko ang pagmumukha niya. Hindi lang kasi ang ugali niya ang pangit
Last Updated : 2023-12-15When Heart Beats Kabanata 44
“Anong sabi mo?" gigil na tanong ni Jax kay Angie, pero nasa akin naman nakatutok ang matalim nitong tingin. Hindi naman ako nagpatalo. Tinumbasan ko rin ang matalim niyang tingin. Ayokong isipin ng animal na ‘to na takot ako sa kanya. Pero matapos akong makipagtitigan sa kanya, nilingon ko naman si Angie. Makahulugan na tingin ang ipinukol ko sa kanya. Ayoko na magsalita pa siya tungkol sa pagbubuntis ko. Ayoko na siya ang komprontahin ni Jax, at tatanggap ng galit nito. Problema ko ‘to, walang ibang dapat madamay, at kung mayro’n mang dapat sumagot sa animal na si Jax, ako lang ‘yon! “Answer me, Angie!" singhal niya na ikinataranta ni Angie. Nanginginig itong tumayo habang ang mga kamay ay pinagsiklop sa harapan niya. Maluha-luha na rin mga mata nito. Alam ko kung bakit ganito ka takot si Angie, dahil kung mayro’n mang nakakaalam kung gaano ka animal si Jax, siya ‘yon—sila na naunang dumating rito. “Boss Jax…” nanginginig nitong sabi at hindi na makatingin kay Jax. “Angie, lumab
Last Updated : 2024-01-28When Heart Beats Kabanata 45
Napahigpit ang paghawak ko sa kamay ni Angie. Hindi ako pwedeng magkamali. Alam ko, si Camille ang babae na nakatitig na rin sa akin ngayon. Kahit puno pa ng kolorete ang mukha niya; kahit iba na ang pananamit niya at ayos ng buhok niya; alam ko si Camille siya. Gusto ko siyang lapitan. Gusto ko siyang yakapin. Gusto kong magtanong kung paano siya napunta rito—kung paano siya napasama sa mga babae ni Jax. “Cahaya, teka lang. Bakit ka ba nagmamadali? Kita mo nga na kausap pa ni Jax ang mga babae,” pabulong na sabi ni Angie. Hawak-hawak na rin niya ang braso ko para pigilan ako na lumapit sa kanila ni Jax. Maging si Camille ay bahagyang umiling, tanda na ‘wag akong lumapit. “Angie… kaibigan ko ‘yong babae na katabi ni Jax,” mangiyak-ngiyak kong sabi habang nakatingin pa rin kay Camille na ngayon pinaikot-ikot ni Jax sa harap niya. Nagmistulang musika naman ang tawanan ng mga tauhan ni Jax na ngayon ay parang hinubaran ng damit si Camille sa tingin lang nila. Hindi ko na rin napigi
Last Updated : 2024-02-02When Heart Beats Kabanata 46
“Hindi lang ‘yon, Aya, kamukha nga rin niya ang larawan na nakita ko sa bahay ng amo ko noon. Hindi lang ako sigurado no’ng una dahil medyo bata-bata pa siya sa larawang ‘yon.” Pero sa ilang buwan ko roon, ni minsan, hindi ko siya nakita na nagpupunta sa bahay na ’yon. Caretaker ng bahay at mga kasambahay lang ang naroon.” Pagtuloy ni Camille sa kwento nito na lalong nagpagulo sa utak ko. Pero mapait akong ngumiti kalaunan. Wala na naman kasing saysay ang mga nalaman ko; ang mga sinabi ni Camille, dahil hindi ko na kasama si Ancel, at hindi ko alam kung magkikita pa ba kami o hindi na. “Aya, wala ka man lang bang sasabihin?" nag-aalalang tanong ni Camille. Hinawakan din nito ang kamay ko at hinaplos-haplos iyon. "Camille, hindi ko na kasama si Ancel, kaya wala na ring saysay ang sinabi mo,” malungkot kong sabi. “Umayos na kayo, parating na ang hayop," sabi ni Angie at dali-dali akong nilapitan. Giniya niya ako papunta sa banyo. Agad namang nilugay ni Camille ang buhok at halos iluw
Last Updated : 2024-02-09When Heart Beats Kabanata 47
“Ancel…” pabulong kong sabi. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa dahil nandito na siya malapit sa akin o malungkot dahil sa nakikita ko ngayon. Ang lalaking mahal ko—ang lalaki na minahal ko ng buong-buo, at dahilan kung bakit ako nandito sa impyerno lugar na ‘to ay kasama ang lalaki na kinamumuhian ko. Hindi lang basta kasama, masayang nag-iinuman, nagtatawanan, at naglalandian kasama ang mga babae ni Jax. Natapik ko na lang ang dibdib ko, unti-unti na kasing bumigat ang paghinga ko. Dahil sa babaeng malandi at walang hiya na kumadong sa kanya. Gusto ko nang sugurin sila. Gusto kong kalbuhin at balatan ng buhay ang babae na lumalandi kay Ancel. Kaya lang, ang tingin ko, parang gustong-gusto pa nito ang ginagawa ng babae na ngayon ay pinulupot na ang mga kamay sa leeg niya. Nasa hindi kalayuan lang kami nakatayo at kaharap pa nila, pero hindi man lang niya kami napansin—hindi niya ako napansin. “Cahaya, ano na naman ba ang nang
Last Updated : 2024-02-18When Heart Beats Kabanata 48
“I’m glad you like her, bro! But you shouldn’t kiss her.” Tapik at pisil sa balikat ni Ancel ang kasabay ng sinabi ni Jax. Pilit din ang ngiti nito at matalim ang tingin sa kapatid. Sa nakikita ko, hindi lang gulat ang naramdaman ni Jax sa ginawang paghalik sa akin ni Ancel; galit din ito. Patunay ang matalim na tingin nito sa akin. Si Ancel ang humalik sa akin, pero sa akin siya galit. Pero kung galit ang nararamdaman ni Jax, ako naman ay nagtataka; nagulat din, hindi ko kasi alam kung sinadya ba ni Ancel na galitin ang kapatid, at gusto niya akong ipahamak. Tingin ko kasi ay parang natutuwa pa siya sa naging reaksyon ng kapatid. Ngising-ngisi ito, pero kuyom naman ang mga kamao. “Bro, parang hindi mo naman ako kilala! " Tinapik din nito ang balikat ng kapatid, kaya napalingon sa kanya si Jax, at sinamantala iyon ni Ancel na titigan ako. ‘Yong titig na tagos hanggang kaluluwa. Mainit, matalim at puno ng galit. Alam ko na pati si Jax ay nakikita ang galit sa mga mata ng kapatid. Al
Last Updated : 2024-03-02
Latest chapter
When Heart Beats Special Chapter (Honeymoon)
Pawis at nag-iinit na ang magkahawak naming kamay ni Ancel. Ayoko kasing bitiwan dahil kung saan-saan na lang dumadapo ang kamay nitong pilyo kong asawa. Dumidilim na rin kasi, baka maisipan pa nitong sumuot kung saan mailabas lang ang init ng katawan. Hindi ko na nga muna siya nilingon. Bahala siyang pumisil-pisil sa kamay ko. Sa paligid ko na muna tinuon ang atensyon ko. Kasalukuyan na kasi naming binabaybay ang daan papunta ng El Canto, at ilang minuto na lang ay masisilayan na naming muli ang bahay-kubo na naging saksi ng pagmamahalan namin ni Ancel. Dito nga kasi niya gustong mag-honeymoon. No’ng una ay nagdalawang-isip ako. Iniisip ko kasi ang iisipin ng mga taga baryo. Bukod sa ang alam nila ay magkadugo kami. Ang alam ng lahat ay nawala ako dahil sumama sa ibang lalaki. Wala ni isang nakakaalam kung ano ba talaga ang nangyari sa akin. At malamang wala rin ni isang nakakaalam na mag-asawa na kami. Hindi naman kasi ugali ni nanay at tatay na makipagtsismisan sa mga kapitb
When Heart Beats Wakas
“Anak, hindi ka na nanaginip,” pabulong na sabi ni mama, napapangiti pa. Sakto naman kasing lumingon siya sa akin habang napangiwi ako. Kinurot ko kasi ang sarili ko. Sinisigurado ko nga kung hindi ba ako na nanaginip. “Totoo ang lahat ng ‘to, anak, hindi panaginip at hindi gunuguni.” Natiim ko ang labi ko. Nagpipigil maiyak. Pero wala eh, talagang hindi ko kayang pigilin ang mga luha ko. Luha ng saya. “Mahal na mahal ka ni Ancel, anak. Hindi pa naman siya nakalabas ng kulungan ay pinaplano na niya ang lahat.” Bumuga ng hangin si mama. “Hindi ka man naging ma swerte sa amin ng papa mo, naging maswerte ka naman sa lalaking minahal mo. Ang swerte ni Baby Anaya dahil kayo ang mga magulang niya,” madamdamin na sabi ni mama, sabay ang banayad na haplos sa kamay kong nakahawak na sa braso niya.Tipid akong ngumiti at saka, bumuga din ng hangin. Luha ko ay nag-uunahan ng pumatak sa pisngi ko. Halo-halo na kasi ang nararamdaman ko. Saya, lito, basta, para lang naman akong nakalutang sa ere
When Heart Beats Kabanata 59
“Belle, bilisan mo na! Bakit ba ang tagal mo?” Apura ko sa kaibigan ko na kanina pa nagmumokmok sa kwarto kasama si Baby Anaya. First birthday kasi ni Baby Anaya ngayon, at plano namin ay bibisitahin muna namin si Ancel, saka kami pupunta sa venue ng party. Pero dahil sa kabagalan nitong si Belle ay parang hindi na namin mapupuntahan si Ancel. Thirty minutes na lang kasi ay magsisimula na ang party at hindi kami pwedeng ma-late. Hindi rin pwedeng e-extend ang oras ng paggamit namin sa venue dahil may susunod pa na gagamit. “Ano ba, Belle!” Padabog akong nagpunta sa kwarto, at siya namang pagbukas ng pinto. Bumungad agad sa akin ang napaka-cute na mukha ni Baby Anaya at nakakainis na mukha ni Belle. “Akin na nga si Baby.” Binawi ko kay Belle si Baby. Hindi naman nagreklamo si Belle. Ngiting-ngiti pa nga ito habang sinusundan ako. “Sila Mama at papa?” tanong ko kay Camille. “Nauna na sila sa venue, kasama nila si nanay at tatay,” sagot naman ni Camille, sabay bukas ng pinto ng kotse
When Heart Beats Kabanata 58
Hindi ko alam kung ngingiti ba ako o iiyak habang nakatitig kay Ancel na mahimbing na natutulog. Sa wakas ay nagkamalay na siya— sa wakas ay tapos na ang paghihintay ko. Kaya lang, matapos niyang ma-check ng doctor kanina ay nakatulog ulit siya. Hindi niya ako kinausap o ngumiti man lang, tumingin lang siya at saka pumikit ulit. Pero hinayaan naman niya ako na hawakan ang kamay niya hanggang sa makatulog siya. ‘Yon lang ay sapat na sa akin. Kasi naiintindihan ko naman kung bakit siya gano’n, kagagaling nga lang niya sa coma. At ang sabi nga ng doctor, pwedeng maging iritable siya o confused; normal lang daw na magpakita ng ibang emotion—ibang ugali ang mga taong galing sa coma. “Matulog ka lang, mahal ko. Dito lang ako sa tabi mo, hindi kita iiwan, kahit maging hayop o kahit maging demonyo pa ulit ang ugali mo, mamahalin pa rin kita. Alam ko kasi—” Nilapat ko ang palad ko sa dibdib niya. “Na itong puso mo ay mala-anghel naman at ako lang ang tinitibok. Napatunayan ko na kung gaan
When Heart Beats Author's Note
Namali po ako ng update nito. In review na po ang edited chapter nito, baka bukas pa maayos. "Kabanata 57" kulang-kulang na chapter ang na update ko. Sa mga gustong mabasa ang complete na kabanata 57, paki delete muna sa library n'yo ang story na 'to then add n'yo na lang ulit. Pasensya na po. Malapit na sana matapos, saka naman nagkamali. Maraming salamat sa mga nagbabasa nito, kahit konti lang kayo ay ayos lang, at least may bumabasa. Sana mabasa n'yo rin ang ibang stories ko. May mga completed stories na rin po ako, may ongoing din po, pero slow update. Maraming salamat!
When Heart Beats Kabanata 57
“Aya, heto na ang maligamgam na tubig at towel,” nakangiting sabi ni Belle, sabay lapag niyon sa bedside table. “Salamat, Belle,” nakangiti ko namang sagot, pero mga mata ko ay hindi na maalis sa kaibigan kong titig na titig sa lantad na katawan ni Ancel. Yes, Ancel survived. Pero in coma pa rin, magdalawang linggo na siyang ganito, at hindi ako nawawalan ng pag-asa. Hindi ko siya susukuan. No’ng araw nga na akala ko ay mawawala na siya ng tuluyan sa buhay ko, hindi ako sumuko, ngayon pa kaya na nakakahinga na siya na walang vintelator—walang life support. Alam ko, nararamdaman at naririnig niya ako, kaya hindi ako nagsasawang kausapin siya. Kinuwento ko sa kanya ang mga nangyayari sa buhay ko nitong mga nag-daang araw. Hindi lang naman kasi si Ancel ang nagpapagaling. Ako rin, nagpapagaling din ako mentally at emotionally. Hindi ko pa rin kasi nakakalimutan ang mga nangyari sa amin. Kahit struggling pa rin ako sa araw-araw kong buhay. Nilalakasan ko naman ang loob ko. Alam ko,
When Heart Beats Kabanata 56
“Ibaba ang baril!” Sunod–sunod na putok ng baril pa ang narinig ko kasabay ang mga sigaw at mga utos. Bumagal ang galaw ng paligid ko nang makita ang mga pulis na pinaghuhuli ang mga tauhan ni Jax. At si Jax—nasa harapan ko, dilat ang mga mata at naliligo sa sariling dugo. “Ancel… ligtas na tayo!” Hagulgol ang kasabay ng sinabi ko. Dumating na rin ang medics at kasalukuyan nang inaasikaso si Ancel. “Ancel, lumaban ka… huminga ka!” Tuloy-tuloy ang patak ng luha ko habang pinapanood ang mga medics na ginagawa ang lahat maisalba lang ang lalaking mahal ko. Ramdam ko na may umalalay sa akin. May umasikaso na rin sa akin, pero wala sa kanila ang pansin ko. Nakatutok ang paningin ko kay Ancel. “He’s back!” Napatakip ako ng bibig kasabay ang impit na iyak nang marinig ang salitang ‘yon. Lumaban siya. Maya maya ay inilipat na siya sa streacher. Hanggang tanaw lang ako habang nilalayo nila sa akin si Ancel. Gusto kong sundan siya; gusto kong samahan siya, pero ubos na ang lakas ko, nahihi
When Heart Beats Kabanata 55
“Ancel!” Nagsabay ang sigaw ko at hagulgol nang makita ang bakas ng dugo sa t-shirt niya. “Ancel…” Hindi agad ako nakagalaw; hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Nanginginig ang mga kamay ko na hinawakan ang sugat niya. Hinawakan naman niya ang kamay ko. “Aya, umalis ka na! Tumakbo ka na! Iwanan mo ako; tumakas ka na!” putol-putol na sabi ni Ancel. At sa kada salita niya ay may kasabay na da¡ng. “Sige na, Aya! Umalis ka na!" Sinubukan niya pa akong itulak, pero nagmatigas ako. Umiling-iling at muling itinakip ang mga palad ko sa sugat niya. “Aya, iligtas mo ang sarili mo, please…”Sa kada taboy niya sa akin ay paulit-ulit akong umiling at hindi nagpatinag sa mga tulak niya.”Ayaw kong umalis… Ancel. Hindi kita iiwan!” Hagulgol ang tumapos sa pagsasalita ko.“Ano ba, Aya, umalis ka na bago ka pa nila maabutan!” Pinilit niyang umupo at sumandal sa puno. Hawak na ng isang kamay niya ang sugat at baril naman ang hawak ng isa. Umiling-iling na naman ako. “Hindi, Ancel! Hindi kita iiw
When Heart Beats Kabanata 54
Napasalampak ako sa mga tuyong dahon matapos ang putok na ‘yon. Akala ko, katapusan ko na. Akala ko mamamatay na ako sa kamay ng lalaking mahal ko, pero dalawang sunod-sunod pa na putok ang narinig ko. Rinig ko rin ang sunod-sunod na lagabog sa harapan ko. At hindi ko magawang tingnan kung ano ‘yon. Humagulgol ako habang nakatakip sa tainga ang mga kamay kong nanginginig. Hindi ko rin magawang idilat ang mga mata ko kahit naririnig ko pa na may papalapit sa akin. “Aya, tumayo ka na." Napabalikwas ako nang nararamdaman kong may humawak sa akin at niyakap ako. Narinig ko ang sinabi niya. Alam kong si Ancel ang yumakap sa akin ngayon, pero hindi ko magawang tingnan siya. Hindi ko magawang hawakan siya. “Aya, sorry…natakot ka, but I have no choice, kailangan kong gawin ‘yon. Iyon lang ang paraan para maligtas ka,” parang maiiyak na sabi ni Ancel. Haplos-haplos na rin niya likod ko. Hagulgol pa rin ang sagot ko. Pero kamay ko ay mahina nang sinuntok-suntok ang dibdib niya. Ni ang sab
