CHAPTER THIRTY FOUR

MEETING CYRAM KEITH MOTEFLABIO VILLAROSI

ASHY’S P.O.V

Hindi ko maintindihan kung ano ang eksaktong nararamdaman ko habang nakatitig ako ngayon kay Cyruz Keith. Nakahimlay siya at payapang nakapikit na animo ay nasa isang malalim at mahimbing na tulog. Namumutla at bahagya nang pumayat. May kung anu- anong aparato rin ang nakakabit sa katawan niya.

There and then, isa lang ang paulit- ulit na tumatakbo sa isip ko: na kasalanan ko ang lahat kaya nangyayari ang mga ito hindi lang kay Cyruz Keith kundi pati na rin sa lahat ng mga kaibigan ko na iniwan ko ng walang pasabi. At higit sa lahat, sa mga magulang namin.

Pero masisisi ko ba ang sarili ko? Could they blame me for leaving without any saying? Kung ganoong ginawa ko lang naman iyon para sa kapakanan ko