ASHY’S P.O.VMatapos ang natanggap kong tawag mula kay Tyrone ay hindi na ako napakali pa. And after that conversation we just had, I received a message from him containing an address of what seemed to be a… pastry shop?Hindi naman na ako nag aksaya pa ng panahon at binilin ko na agad ang anak ko sa mga kasambahay. I then called my parents and Cyruz Keith’s nang sa ganoon ay may magbantay pa rin na kapamilya namin sa anak ko. After that, I took nothing but my car key and immediately rush to the place that Tyrone just sent. Pagkarinig ko roon ay hindi na ako nagulat at nagtaka pa nang makita ko na kumpleto na kaming magkakaibigan doon. Well, except of course for Tyrrah dahil siya nga ang nawawala.“May idea na ba kayo kung saan posibleng nagpunta si Tyrrah?” salubong na tanong ko agad sa kanila nang makalapit na ako.“We still don’t have any clue. Ikaw nga ang sinasabi ko kanina pa na contact-in dahil baka sakaling nagbigay siya ng kahit ano’ng hint o information sa iyo kung saan siy
TYRRAH’S P.O.VKung kailan akala kong ayos na lahat, doon pa biglang bumalik ang takot at pagdududa ko sa sarili ko na bunga pa rin ng masaklap kong nakaraan.Few years ago, I answered Tyrone a ‘yes’. Pumayag akong maging kami na sa wakas. At ang pagpayag na iyon ay hindi lang bunga ng awa o napilitan lang akong sagutin siya. He courted me for the last few years. Pinatunayan niya sa akin kung gaano niya ako kamahal sa kabila ng mapait kong nakaraan. Sa kabila ng napakarami kong kakulangan. He still stood beside me, patiently waiting will all the respect a woman like me could ever get. Hindi niya ako itinuring na iba. He made me feel like a normal woman who used to be in an ordinary and usual environment. He did everything that a man could do for his woman. He made me feel loved every single time. He treated me as if I am some kind of a princess. At higit sa lahat, marami siyang bagay na isinakripisyo para lang sa akin.And those thoughts made me week as I stumble to my knees. Alam kon
TYRONE’S P.O.VHabang nagmamadali kami sa pagpunta sa sementeryo, ang lugar na na-track ni Ashy na kinaroroonan ng fiancee ko ay hindi ko magawang mapakali.I am nervous, I am worried. At hanggang ngayon, hindi ko magawang alisin at pigilan ang utak ko na mag isip at humanap ng kung anu-anong posibilidad na pwedeng maging rason nang biglaan niyang pag alis.“I thought everything is fine now, Tyrrah. Nag usap na tayo. I gave you all the assurance in this freaking world, just so you could not feel bad. And you said that its fine, and you’re fine already. You even promised that our wedding will happen whatever it may face. Pero ano na ngayon? Nasaan ka na? Why did you just run and left me behind like this?” hindi maiwasang sumbat ng isip ko.I was hurt and feeling betrayed at the same time. Maiintindihan ko naman kasi kung sinabi niya na alng at pinarating sa akin ng maayos ang lahat. Lagi naman akong nakikinig sa kanya at lagi ko namang ginagawa lahat ng tingin kong pinakamabuti. Basta
TYRRAH’S P.O.VNaglalakad ako at palabas na ng sementeryo nang mapansin ko bigla na wala na ang singsing sa daliri ko. As of now, I should be wearing two rings— ang singsing na tanda ng engagement namin ni Tyrone at ang singsing na bigay pa ni Mommy noong nabubuhay pa siya. Pero huli na nang mapansin ko na iisang singsing na lang pala ang suot ko. At ang nawawala pa ay ang singsing na galing kay Mommy!I’ve been wearing it like since forever! At hindi ako papayag na basta-basta na lang mawala iyon. Never!Kaya kahit mabigat sa loob ko ay naglakad ako ulit. Pero this time, sa kabilang direksyon naman. Pabalik sa puntod nina Mommy kung saan na ako galing kanina.Sa kalagitnaan ng paglalakad ko, bigla ko na lang naramdaman na parang mag kung ano, o kung sino na sumusunod sa akin. Pero dahil nagmamadali na ako ay hindi ko na iyon pinansin pa. I just focus on what I have to do: ang bumalik sa pinanggalingan ko habang hinahanap ang singsing ko na bigla na lang nawala o baka nahulog sa kung
JASHLER’S P.O.VKasalukuyan kaming nanonood sa eksena nina Tyrone at Tyrrah habang sama-sama kaming nakatago sa likod ng isang malaking mausoleo ilang hakbang lang ang layo sa kanila.Habang nakatingin sa kanila at nakikinig sa pinag uusapan nila ay hindi namin maiwasang kiligin at matawa paminsan-minsan. Yes, mabibigat nga ang linyahan nilang dalawa pero sa nakikita ko, alam kong maaayos din nila iyon. Si Tyrone pa? He’s the best man every woman could ask for. At sa aming magkakaibigan, siya ang pinakamatino at pinakamahinahon. Kaya hindi niyo ako masisisi kung bakit gano’n na lang kalaki ang tiwala ko sa lalaking iyon. Anyways, balik sa pakikinig namin sa eksena ng dalawang baliw naming mga kaibigan. Oo, baliw. Dahil pareho lang naman talaga silang mga baliw na baliw sa pag ibig. ‘Di ba?Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makita ang falling action sa nagaganap na gulo sa pagitan nila. They’re still shouting at each other real loud. I bet, hindi nila magagawa iyan kung alam nilang
HEIR VS. HEIRESS ASHY’S P.O.V I am Chram Ashy Monteflabio. Sixteen years old. Pretty, kind, and smart. And yes, I am the only daughter of Santiago and Annabeliza Monteflabio. In short, the only heiress of the Monteflabio’s vast fortune. If you’re going to ask me on what I like the most? Well, I like doing what I love! And if you’re gonna ask what--- no, ‘who’ does I dislike the most? Wala nang iba kundi ang nag- iisang anak nila Tito Peterson at Tita Klara. And you don’t have to guess who’s that bastard is. Kasi, oo, si Cyruz Keith Villarosi nga ‘yon! Ang lalaking hambog na wala na yatang alam gawin sa buhay kundi ang bwisitin at pikunin ako. Tsk! Kung bakit ba kasi mula noong kinder hanggang ngayon na grade 11 na kami ay kaklase ko pa rin s’ya?! I took ABM class ‘cause I thought na hindi ito ang kukunin niyang strand kasi nga he really hate Mathematics, literally! Pagkatapos, malalaman
REVENGE GONE WRONG ASHY’S P.O.V Hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis ang pagkakangiti ko. I smell success! Nararamdaman ko na tagumpay ako ngayong araw na ito! Pagkatapos kong magpalit ng pambahay--- a simple oversized shirt and a shorts--- ay agad na akong lumabas ng kwarto ko. Pupunta ako sa kitchen to check if there’s something I can eat. `Tapos, tatambay ako sa garden. Kakain habang nagbabasa ng paborito kong libro. Pasipol- sipol pa ako habang naglalakad pababa ng hagdanan. Hanggang sa makarating ako sa kitchen ay nakangiti pa rin ako at sumisipol. ‘’Oh, hija, mukhang masayang- masaya ka, ah?’’ nakangiting bati sa akin ni Manang Ising, ang cook namin. ‘’Oh, yes, Manang. ‘Cause you know what?’’ excited na sabi ko sa kanya. ‘’Nagantihan ko si Cyruz Keith kanina!’’ Kunot ang noong tumingin siya sa akin. ‘’Ano’ng ibig mong sabihin na nagantihan mo siy
THE PRESENT 5 YEARS LATER… ASHY’S P.O.V Five years ago, I almost died. And that became the reason on why my parents came to decide na dito na ako sa Japan pag- aralin at patirahin pansamantala. I never refused to do what they said dahil alam ko naman na para rin sa akin iyon. Kaya ito ako ngayon, limang taon na ang nakalilipas at nandito pa rin ako. Natapos ko na ngang lahat- lahat ang pag- aaral ko dito, eh! Pero kahit nandito ako, kahit minsan ay hindi ako nawalan ng komunikasyon sa mga taong malalapit sa akin na naiwan ko sa Pilipinas. Sila Mommy at Daddy, sila Tita Klara at Tito Peterson, at syempre, si Jamie. ‘’How are you there?’’ nakangiting pangungumusta ni Jamie sa akin. I’m talking to her as of now. Gaya ko ay graduate na rin siya sa Pilipinas. ‘’I’m fine. Ikaw?’’ masayang saad ko. ‘’Hmm, ito, okay rin naman.’’ sabi n’ya. ‘’By
JASHLER’S P.O.VKasalukuyan kaming nanonood sa eksena nina Tyrone at Tyrrah habang sama-sama kaming nakatago sa likod ng isang malaking mausoleo ilang hakbang lang ang layo sa kanila.Habang nakatingin sa kanila at nakikinig sa pinag uusapan nila ay hindi namin maiwasang kiligin at matawa paminsan-minsan. Yes, mabibigat nga ang linyahan nilang dalawa pero sa nakikita ko, alam kong maaayos din nila iyon. Si Tyrone pa? He’s the best man every woman could ask for. At sa aming magkakaibigan, siya ang pinakamatino at pinakamahinahon. Kaya hindi niyo ako masisisi kung bakit gano’n na lang kalaki ang tiwala ko sa lalaking iyon. Anyways, balik sa pakikinig namin sa eksena ng dalawang baliw naming mga kaibigan. Oo, baliw. Dahil pareho lang naman talaga silang mga baliw na baliw sa pag ibig. ‘Di ba?Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makita ang falling action sa nagaganap na gulo sa pagitan nila. They’re still shouting at each other real loud. I bet, hindi nila magagawa iyan kung alam nilang
TYRRAH’S P.O.VNaglalakad ako at palabas na ng sementeryo nang mapansin ko bigla na wala na ang singsing sa daliri ko. As of now, I should be wearing two rings— ang singsing na tanda ng engagement namin ni Tyrone at ang singsing na bigay pa ni Mommy noong nabubuhay pa siya. Pero huli na nang mapansin ko na iisang singsing na lang pala ang suot ko. At ang nawawala pa ay ang singsing na galing kay Mommy!I’ve been wearing it like since forever! At hindi ako papayag na basta-basta na lang mawala iyon. Never!Kaya kahit mabigat sa loob ko ay naglakad ako ulit. Pero this time, sa kabilang direksyon naman. Pabalik sa puntod nina Mommy kung saan na ako galing kanina.Sa kalagitnaan ng paglalakad ko, bigla ko na lang naramdaman na parang mag kung ano, o kung sino na sumusunod sa akin. Pero dahil nagmamadali na ako ay hindi ko na iyon pinansin pa. I just focus on what I have to do: ang bumalik sa pinanggalingan ko habang hinahanap ang singsing ko na bigla na lang nawala o baka nahulog sa kung
TYRONE’S P.O.VHabang nagmamadali kami sa pagpunta sa sementeryo, ang lugar na na-track ni Ashy na kinaroroonan ng fiancee ko ay hindi ko magawang mapakali.I am nervous, I am worried. At hanggang ngayon, hindi ko magawang alisin at pigilan ang utak ko na mag isip at humanap ng kung anu-anong posibilidad na pwedeng maging rason nang biglaan niyang pag alis.“I thought everything is fine now, Tyrrah. Nag usap na tayo. I gave you all the assurance in this freaking world, just so you could not feel bad. And you said that its fine, and you’re fine already. You even promised that our wedding will happen whatever it may face. Pero ano na ngayon? Nasaan ka na? Why did you just run and left me behind like this?” hindi maiwasang sumbat ng isip ko.I was hurt and feeling betrayed at the same time. Maiintindihan ko naman kasi kung sinabi niya na alng at pinarating sa akin ng maayos ang lahat. Lagi naman akong nakikinig sa kanya at lagi ko namang ginagawa lahat ng tingin kong pinakamabuti. Basta
TYRRAH’S P.O.VKung kailan akala kong ayos na lahat, doon pa biglang bumalik ang takot at pagdududa ko sa sarili ko na bunga pa rin ng masaklap kong nakaraan.Few years ago, I answered Tyrone a ‘yes’. Pumayag akong maging kami na sa wakas. At ang pagpayag na iyon ay hindi lang bunga ng awa o napilitan lang akong sagutin siya. He courted me for the last few years. Pinatunayan niya sa akin kung gaano niya ako kamahal sa kabila ng mapait kong nakaraan. Sa kabila ng napakarami kong kakulangan. He still stood beside me, patiently waiting will all the respect a woman like me could ever get. Hindi niya ako itinuring na iba. He made me feel like a normal woman who used to be in an ordinary and usual environment. He did everything that a man could do for his woman. He made me feel loved every single time. He treated me as if I am some kind of a princess. At higit sa lahat, marami siyang bagay na isinakripisyo para lang sa akin.And those thoughts made me week as I stumble to my knees. Alam kon
ASHY’S P.O.VMatapos ang natanggap kong tawag mula kay Tyrone ay hindi na ako napakali pa. And after that conversation we just had, I received a message from him containing an address of what seemed to be a… pastry shop?Hindi naman na ako nag aksaya pa ng panahon at binilin ko na agad ang anak ko sa mga kasambahay. I then called my parents and Cyruz Keith’s nang sa ganoon ay may magbantay pa rin na kapamilya namin sa anak ko. After that, I took nothing but my car key and immediately rush to the place that Tyrone just sent. Pagkarinig ko roon ay hindi na ako nagulat at nagtaka pa nang makita ko na kumpleto na kaming magkakaibigan doon. Well, except of course for Tyrrah dahil siya nga ang nawawala.“May idea na ba kayo kung saan posibleng nagpunta si Tyrrah?” salubong na tanong ko agad sa kanila nang makalapit na ako.“We still don’t have any clue. Ikaw nga ang sinasabi ko kanina pa na contact-in dahil baka sakaling nagbigay siya ng kahit ano’ng hint o information sa iyo kung saan siy
3 months later…ASHY’S P.O.VOo, tatlong buwan na nga ang mabilis at agad na lumipas mula nang mangyari ang lahat. Ang pagkawala ng anak nina Jamie at Jashler, ang paninisi sa akin, at ang muntik nang pagkasira ng pagkakaibigan namin.But thankfully, hindi rin nagtagal ang problemang iyon sa amin. We managed to find everything behind it just in days! At masuwerte kami na sa kabila ng sakit at galit na nararamdaman noon ni Jashler ay hindi siya basta-basta nagpadala sa damdamin niya at nagbubulag-bulagan sa sitwasyon. He still did the right thing as soon as he could— bagay na siyang naging simula para unti-unting bumalik ulit sa normal ang lahat.Matapos kasi niyang malaman ang totoo sa likod ng pagkalaglag sa anak nila ni Jamie, sinimulan niya nang humanap ng ebidensiya na magpapatunay na totoong ang ina niya nga ang may malaking kinalaman sa likod ng ‘aksidente’ umano at bunga ng ‘stress’ na pagkalaglag ng anak nila. Together with the boys, the found the said drugs that are intention
JASHLER’S P.O.VMatapos kong pumayag sa kagustuhan ng asawa ko na makita si Ashy ay naghanda na agad ako sa pag alis.It’s just that… I don’t wanna see her right now. Dahil hanggang ngayon, naniniwala pa rin ako na siya ang may kasalanan kung bakit nawala ang magiging unang anak sana namin ni Jamie. Like, damn. Sino pa nga ba ang dapat sisihin, ‘di ba? Before she came back, all was fine. Maliban kay CK, of course. But what I am talking here is all about my wife. My family. Pero mula nang dumating siya ay nagkaganito na lahat. Naging maayos nga si CK, parang lumipat naman lahat ng kamalasan na pinagdaanan niya kay Jamie. Tss.Everything bad thing happened in CK were all caused by Ashy’s unjust acts. Nasira ang buhay niya mula nang umalis si Ashy nang walang alam. And now, Jamie and my life is close to being ruined nang dahil lang sa dumating siya.Kaya walang karapatan ang kahit sino na kuwestiyunin ang nararamdaman kong inis at galit kay Ashy. Even for my “friends” who seemed to be in
CK’S P.O.VNang makarating kami sa dating bahay nina Jashler ay nasiguro na agad namin na naroon nga siya. Kung paano? Simple lang. Sa labas kasi naka park ang sasakyan niya na hindi ko alam kung sinadya niya ba o tinamad lang talaga siyang ipasok iyon.Anyways, the house I am talking about is their family house. Kung saan siya lumaki kasama ang mga magulang niya.“What’s the name of that drug again?” mula sa likuran ko ay rinig kong tanong ni Tyrone.“That’s bullshit, Tyrone. Kanina ka pa paulit ulit na nagtatanong niyan at kanina pa rin namin paulit ulit na sinasabi ang sagot. Isang isa na lang, bibirahin na kita.” tila asar naman nang saad ni Tyler.“Mifepristone. Mifepristone. Mifepristone. Baka makalimutan mo na namang gago ka.” saad ko sa kanya. “O, baka pati ‘yung plano natin, limot mo na. Papasok tayo sa bahay nila Jashler, and we’ll act like we only visit to cheer Jashler up. Pero ang totoo, titingnan natin kung may gamot tayong makikita sa bahay na iyan o sa mga gamit ng de
ASHY’S P.O.V Nang makauwi ako sa bahay matapos ang pag-uusap namin ni Jamie ay nagpatawag agad ako ng meeting. Kailangan kong sabihin agad sa kanila ang mga impormasyon na sinabi sa akin ni Jamie. Matapos lang ang ilang minuto matapos kong magpadala ng mensahe ay namalayan ko na lang ang sarili ko na pinapaligiran na ng mga kaibigan ko. Ate Ciara is present, Tyrrah is here, even Tyler and Tyrone didn’t miss to attend. Maging si Cyruz Keith ay nandito rin. Sina Jamie at Jashler lang ang wala dahil bukod sa sila ang involved sa meeting namin na ito ay wala rin naman si Jashler. Si Jamie naman ay sinabihan ko muna na magpahinga na lang at iwan na lang sa amin ang lahat ng kailangang gawin. “I’m sorry that I had to call you at this hour. May importante lang kasi tayong dapat pag-usapan. And it’s all about Jamie and her current miscarriage.” pagsisimula ko. Agad na bumadya ang gulat at pagkabigla sa mga mukha nila. “Kauuwi ko lang galing sa kanila nang tawagan ko kayo. Jashler was not