He’s... Safe?
JASHLER'S P.O.V
“Thank God, Tyrrah! Cyruz Keith is safe! Ligtas na siya!”
Lahat kami ay napatulala kay Ashy dahil sa mga sinabi niya.
A- ano’ng...
“Ashy...” basag ni Tyrone sa katahimikan. “I- I thought...”
Unti- unting tumango si Ashy.
“A- akala ko rin... p- patay na siya. A- akala ko rin... m- mawawala siya sa atin.” umiiyak pero nakangiting sabi ni Ashy.
Hindi pa rin ako makakibo.
Naguguluhan pa rin ako...
“K- kanina... T- the doctor declared that... t- that C- Cyruz Keith was already d- dead. P- pero... h- hindi pa rin ako umalis sa tabi niya. K- kasi... u- umaasa ako na hindi niya ako iiwan. N- na hindi niya tayo iiwan...” madamdaming saad ni Ashy habang patuloy pa rin s
Tiny Cutie TyrriahTYLER'S P.O.VHanggang ngayon ay hindi pa ein ako makapaniwala sa mga nalaman ko. Jashler called me up a few minutes ago. And what he had said is really, really unbelievable.Paano ba naman? Ibinalita niya na pumanaw na raw si Villarosi. Pagtapos ngayon, sasabihin niya bigla na he's already safe? Ano iyon? Tss."Is everything all set? Kailangan na nating pumunta sa ospital ngayon din." nagmamadaling sabi ng asawa ko habang buhat- buhat ang anak namin at pababa sila sa hagdanan.Yes, Ciara is the one who became my wife. Lucky, isn't she? HAHAHAHA! And also, yes, we already have our first baby. And we named her 'Tyria Patriz'."Mommy, Daddy, why we are in a hurry? Saan po tayo pupunta?" utal pang tanong ng anak ko."In the hospital, baby." tipid kong sabi.Kinuha ko na ang susi ng sas
He’s Awake!CK’S P.O.VGusto kong mapamura sa halu- halong damdamin na nararamdaman ko ngayon. It’s just that... argh! So fucking annoying!Kahit hirap ay pinilit kong idilat ang mga mata ko.But... damn! Why do I have this feeling na... hirap akong dumilat dahil parang maga ang dalawa kong mga mata?Ramdam na ramdam ko rin ang matinding panunuyo ng lalamunan ko.The fuck! Ano ba ito?!Igagalaw ko sana ang isang kamay ko pero... parang may nakadikit doon na kung ano. At gaya ng ibang parte ng katawan ko ay bahagya rin itong humahapdi.“F- fuck.” hindi ko na napigilang anas ko.“Shit. Narinig mo ba iyon, bro? Pambihira. Kahit comatose si Cyruz Keith nagmumura pa rin!” rinig kong bulalas ng isang lalaking s
CK'S P.O.VI can't help notto grit my teeth after I heard those words coming from Chram's mind. Is she talking about his new guy? Fuck. Huwag naman sana."Tae ka, Ashy. Pinapakaba mo si Villarosi. Huwag naman ganiyan. Baka mamaya niyan, magpakalasing na naman iyan. 'Tapos maaksidente ulit at—""Shut up, Del Fuego. Damn you, labas ka sa usapan namin." mailap kong sabi bago ako muling tumingin kay Chram. "Continue."Huminga siya ng malalim.And that deep breath... made me think that there's something really not normal here. Alam kong may gusto siyang sabihin sa akin na hindi niya alam kung paano niya ilalabas sa akin.Siguro, iniisip niya kung paano niya sasabihin sa akin na may ibang lalaki na siyang minamahal nang hindi ako masasaktan.Like, wtf?! Imposibe iyon. Kahit ano pang salita ang sabihin niya o kahit ano pang paraan ng pagsasabi ang gamitin niya, kung ang gusto niy
CHRAM'S P.O.VMula nang magising si Cyruz Keith ay hindi na ako umalis pa ulit sa tabi niya. Hanggang sa mailipat siya sa normal na private room ay nanatili lang akong kasama niya."So, what now? Nandito na ako sa private room. Nasaan na iyong lalaking ipapakilala mo?"Mula sa mga inaayos kong bulaklak ay mabilis na nabaling ang atensiyon ko sa kanya. He's still laying on the hospital bed. Pero kumpara noong una itong magising ay mas maayos naman na ang lagay at pakiramdam niya ngayon."Huwag kang mag-alala dahil papunta na siya. Mukhang nagpagwapo pa yata ng sobra. I can't wait to see him." nakangiting saad ko.Pagkatapos noon ay itinuon ko na ulit ang paningin ko sa mga bulaklak na ina-arrange ko sa isang malaking vase."Really? And why are you seems so excited about meeting that guy? At talagang tuwang-tuwa ka pa at proud na sabihing nagpapagwapo pa siya, huh? Tss." halatang inis na saad nito.Kung gagawin ko lang ang gusto ko ay malamang na kanina pa ako mamatay-matay sa katatawa.
CK'S P.O.V"H-He... is Cyram Keith. I-I named him after you. Siya ang gusto kong ipakilala sa iyo, Cyruz Keith. He is... our son."What the...? What did she just say?!Bago pa ako makapag- react ay tumakbo na sa papalapit sa akin ang batang lalaki na kararating lang at tinawag pa si Chram na 'Mommy'.Fuck. Is this for real?!Hindi ko na nagawa pang pumiglas dahil bago pa man ako makahuma ay mabilis nang nakaakyat ang batang lalaki na iyon sa kama na kinahihigaan ko. he even hugged me so tight as if he's scared to let go of me or something."T-Teka lang—" Hindi ko na naituloy pa ang sasabihin ko dahil bigla na lang akong nakaramdam ng kakaiba. Iyon ang pakiramdam na... ngayon ko lang naramdaman sa buong buhay ko. Para akong biglang kinabahan, na masaya, pero natatakot at nagtataka ng sabay-sabay sa iisang pagkakataon. I'm fucked up."Daddy, I can't believe that I am actually hugging you right now! I've been longing for this to happen!" masaya namang sabi ng bata na ayon kay Chram ay 'C
ASHY’S P.O.V Matapos naming makapag-usap ng maayos ni Cyruz Keith ay ipinatawag niya na rin agad si Cyram. At mula nga noon ay hindi na mapaghiwalay pa ang dalawa. Cyram is obviously happy being on his dad’s side. Ganoon din si Cyruz Keith dahil kung titingnan silang dalawa ng mga hindi nakakakilala sa kanila ay malamang na iisipin ng mga ito na matagal nang magkasama ang mag-ama. They instantly clicked with each other. At ako, nandito sa isang sulok. Nakaupo habang masayang pinagmamasdan ang bawat ginagawa nilang dalawa. Napahinga ako ng malalim. ‘Seems like you really made the best decision, Chram Ashy Monteflabio. ‘Di ba, dati lagi mong pinapangarap na makitang masaya ang anak mo kasama ang daddy niya? It’s finally happening now. And all of that is because of you. Napangiti ako sa isiping iyon. Now, I am more than sure na hindi na nakakaramdam pa ng kakulangan ang anak ko sa buhay niya. Kung dati ay nasanay ito na ako lang ang kasama, ngayon ay may daddy na rin ito. Not to
CK'S P.O.V"Thank goodness, you're here. Finally. Akala ko wala ka nang balak bumalik, eh.” saad ko agad nang mapansin ko ang pagbukas ng pinto na sinundan ng pagpasok doon ni Chram. May hawak siyang dalawang malaking paper na sa hula ko ay siyang kinalalagyan ng pagkain namin. Halos dalawang oras na siyang wala at kanina ko pa siya hinihintay. Even Cyram is waiting for her and is hoping for her immediate return. Hanggang sa nakatulog na lang lahat-lahat ang anak namin pero wala pa rin siya at ang mga pagkain na binili niya. "Galit na galit? Patay gutom yarn?” asik niya na naging rason para mapapikit ako ng mariin. Pigilan niyo ako, may pa patalsikin lang akong pandak saglit. Sa kabila ng pag-iinit ng nararamdaman ko ay mas pinili ko na lang na kumalma at huwag nang palalain pa ang sitwasyon. Isa pa… damn, gutom na ako! "Get that ready, you hear me? Maghuhugas lang ako ng kamay saglit—” "Ay, i-ready talaga agad? Hindi ko muna papagising 'yung anak mo? Grabe ka na, ha? Dead hungr
5 DAYS LATER… ASHY'S P.O.VMatapos ang medyo matagal na pananatili namin sa ospital para sa additional checkup ni Cyruz Keith, sa wakas, ngayon ay makakauwi na rin kami. Hindi pa siya nakakalabas ay planado na sa isip ko ang 'welcome home party' na Ia-arrange ko sakaling pwede na nga siyang ma discharge. At ngayon na nga ang araw na iyon! Sinadya ko talaga na umuwi muna at hindi magpalipas ng gabi. Nagdahilan na lang ako kay Cyruz Keith na medyo hindi maayos ang pakiramdam ko kaya baka makasama lang sa kanya kung pupunta pa ako roon para bantayan siya. Thank goodness, Mom and Dad was there. Pati na rin sina Tita Klara at Tito Peterson. They all made sure na hindi makakahalata si Cyruz Keith sa planong surprise party namin para sa kanya. According to Tita Klara, alas singko na daw ng hapon nila ilalabas si Cyruz Keith nang sa ganoon ay magkaroon pa kami ng mahabang oras para maihanda lahat ng dapat ihanda. Sana nga lang ay hindi siya magtaka o hindi kaya ay maubusan ng pasensiya da