“ผมตื่นเต้นที่ต้องบอกพวกเขาแฮะ” เมอร์ลินพูดบอกขณะลงจากรถ“มันก็เหมือนกับตอนที่นายบอกพวกเขาว่าท้อง”“ตอนนั้นคุณบอกเถอะ”“รอบนี้นายบอกแล้วกัน”“ผมก็คิดจะบอกเองนั่นแหละครับ” เมอร์ลินไม่ได้จะโยนให้สามีพูดแล้ว รอบนี้เขามั่นใจที่จะพูดจากปากของตัวเอง ทั้งสองเดินเข้ามาด้านในแล้วตรงไปห้องรับแขกทันที แน่นอนว่
“แกมันไม่ใช่คน! คนอย่างแกไม่มีวันอยู่ค้ำฟ้าหรอกไอ้เวร!” นาทีนี้ เมอร์ลินไม่สนใจแล้วว่าคนคนนี้จะเป็นผู้ให้กำเนิด เขาแค่ต้องด่ามันให้เท่ากับที่มันทำลายชีวิตเขาในช่วงแรก “คนอย่างแกน่ะ ถ้าไม่มีอำนาจก็เป็นเพียงไอ้แก่คนนึงเท่านั้น! ถ้าไม่มีอเล็กซานเดอร์คอยรับใช้ คนอย่างแกมันก็ตกต่ำกว่าแมลงนั่นแหละ!” ยิ่งโ
“แล้วเจอกัน”“เดี๋ยวครับ!” เมอร์ลินร้องห้ามเมื่อเอเวอร์เร็ตต์จะวางสาย เอเวอร์เร็ตต์แปลกใจแต่ก็ยอมส่งโทรศัพท์ให้ เมอร์ลินขอโทษทุกคนในใจพลางสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ“มาเวอริค!” เสียงที่ตะเบ็งลงไปในสายมันดังมาก แต่เมอร์ลินก็ไม่รู้ว่าดังพอให้พี่ชายได้ยินหรือเปล่า “ผมไม่รู้ว่าคุณได้ยินผมไหม! แต่ผมมีเรื่องสำคั
การประชุมใหญ่ของโรนัลเดลจะเริ่มเมื่ออาเรียกลับมา ส่วนวันนี้เป็นเพียงการประชุมคร่าว ๆ เท่านั้น เมอร์ลินเองก็นั่งฟังด้วยเช่นกัน แต่แน่นอนว่าในใจของเมอร์ลินมันอยู่ไม่สุข คิดอยู่ตลอดเวลาว่ามาเวอริคจะเป็นอะไรมากหรือเปล่า“ฉันบอกก่อนว่าอันดับแรกที่ฉันจะทำ ไม่ใช่การใช้กำลังแต่มันคือการเจรจา หากเป็นไปได้ก็อ
“พวกนายทุกคนเตรียมตัวให้พร้อมตลอดเวลา ทันทีที่อาเรียกลับมา ฉันจะเริ่มประชุมใหญ่ทันที” เอเวอร์เร็ตต์ปิดการประชุมคร่าว ๆ ของวันนี้ ส่วนอีกเหตุผลคือเขาไม่อยากให้ลูกสะใภ้เครียด ตอนนี้คนท้องอ่อนควรได้รับการผ่อนคลายมากที่สุด “พาเมียไปพักได้แล้ว” บอกกับลูกชาย โจไซอาห์พยักหน้าแล้วพาเมอร์ลินกลับคฤหาสน์ พอโจไ
มาเวอริคขยับตัวพลางกัดฟันแน่นยามความเจ็บปวดถาโถมเข้าหาเมื่อเขาลุกขึ้นนั่ง แผ่นหลังฟกช้ำพร้อมบาดแผลในบางจุดค่อย ๆ เอนพิงหัวเตียงแผ่วเบา ริมฝีปากซีดเผือดอ้าออกเล็กน้อยพลางผ่อนลมหายใจทางปากแทน มือหนาเอื้อมเปิดโคมไฟที่หัวเตียงก่อนก้มมองสภาพตัวเอง แสงสีส้มอ่อนจากโคมไฟกระทบผิวกายเขา ทำให้เขาเห็นว่าสภาพของ
“เพราะฉะนั้น... แม่อย่ามาห้ามผมเลยครับ”“แต่มาเวอริค แม่...”“ถือว่าเป็นเรื่องที่สองที่ผมขอแล้วกัน” มารีแอนน์เงียบแล้วมองมาเวอริคที่นอนลง ยามลูกชายขยับขาก็จะได้ยินเสียงของโซ่ตรวนที่ขยับตาม ถูกล่ามไม่ต่างกับทาสหรือนักโทษ เพียงเพราะคนคนเดียวน่ะเหรอ?“พ่อกับแม่ไม่ใช่ครอบครัวลูกหรอกหรือมาเวอริค เด็กนั่น
“อา โอเคครับ แล้ว... นานหรือเปล่า?” เมอร์ลินถามกลับ“ไม่แน่ใจเหมือนกัน แล้วนายทำอะไรอยู่?” โจไซอาห์ตอบคำถามของภรรยาและถามกลับไปอีกครั้ง “นายอยู่ในห้องน้ำต้องระวังตัวมากขึ้น รู้ใช่ไหม?” และเขาก็เป็นห่วงคนท้องที่อยู่ในห้องน้ำคนเดียว“รู้ครับคุณสามี ไม่ต้องห่วงหรอก ผมเองก็ระวังตัวอยู่เหมือนกัน คุณไปประ
ฝ่ามือเรียวที่เหี่ยวย่นตามวัยวางกรอบรูปกรอบใหม่ลงบนโต๊ะที่อัดแน่นด้วยกรอบรูปมากมาย เศษกระดาษที่ถูกตัดถูกขยำรวบใส่ถังขยะ ก่อนจะยกถังขยะนั้นกลับไปไว้ที่ของมัน มารีแอนน์มองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันหลังให้เมื่อมีเสียงเรียก ประตูบ้านถูกเปิดออกพร้อมแสงสว่างของช่วงสายสาดส่องเข้ามาด้านในกรอบรูปที่ติ
“พี่เมอร์ลิน เอ่อ ยินดีด้วยนะครับกับการแต่งงาน” อูรีเอลเอ่ยอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“เออ ขอบใจ” และเมอร์ลินก็ขอบใจห้วน ๆ เพราะยังไม่ชอบหน้าอูรีเอลเหมือนเคย“ผมรู้ว่านายเกลียดผม แต่ช่วยรับของขวัญชิ้นนี้ได้หรือเปล่า?” อิการาชิพูดขึ้นมาก่อนวางกล่องบางอย่างที่มีขนาดเท่าฝ่ามือลง เมอร์ลินไม่ได้แสดงท่าทางรังเกีย
เมื่อได้เวลาอันสมควร เรเธเซียก็ถูกเมอร์ลินอุ้มพามาที่กลางสนาม จากซุ้มแต่งงานกลายเป็นโต๊ะที่มีเค้กช็อกโกแลตและลูกสตอเบอร์รี่วางเรียงเป็นชั้น ๆ บนเค้กมีเทียนเลขสามปักอยู่พร้อมตัวอักษร HBD.SIASIA เขียนอยู่ ผู้คนมากมายที่รายล้อมล้วนเป็นคนที่รักหนูน้อยเรเธเซียคนนี้ แต่เสียใจด้วยที่ในสายตาของเรเธเซียมีแต่
“แต่เรเธเซียคงยังไม่รู้สินะว่าตัวเองจะเป็นพี่สาวแล้ว” พอพูดแล้วก็หันมองเจ้าหญิงน้อยที่สนใจแต่เล่นกับคุณลุงมาเวอริค เมอร์ลินยิ้มบางก่อนสายตาจะสะดุดกับใบหน้าที่ดูซีดเล็กน้อยของอิการาชิ ตามจริงไม่จำเป็นต้องใส่ใจ แต่เขาก็ไม่อยากให้ใครมาตายในที่ของเขา เมอร์ลินจึงขอตัวแล้วเดินเข้ามาหาพี่ชาย“จะตายเหรอ? ถ้
‘ถ้าเซียเซียเห็นดาดี๊กับมามี๊จุ๊บ ๆ กัน เซียเซียต้องปิดตาแบบนี้นะคะ’ทั้งบอกและทำให้ดูเป็นตัวอย่าง การอบรมของคุณอาฝาแฝดก็เลยประสบความสำเร็จ ยกเว้นโอนิกซ์ที่ยืนจ้องตาแป๋ว ซึ่งแน่นอนว่ารามิเอลกับอิดอนได้แต่กำหมัดอยากซัดหน้าโจไซอาห์เหลือเกินช่วงเวลานี้นับเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขรองลงมาจากตอนเห็นหน้าลู
โจไซอาห์ทำให้พี่ชายอย่างมาเวอริครู้สึกอุ่นใจที่จะฝากน้องชาย แม้ความเป็นจริงเขาจะไม่มีสิทธิ์เข้ายุ่งเพราะทั้งคู่เคยแต่งงานกันแล้ว แต่พอได้รับหน้าที่พี่ชายจากเมอร์ลิน ความหวงน้องมันก็ทำงานเกินหน้าตาทันที“พ่อได้ยินและได้รับรู้ถึงความรักที่ลูกมีต่อภรรยา ขอให้พระเจ้าทรงมอบพรแด่ลูก” บาทหลวงกล่าวขึ้นพร้อม
เมอร์ลินอยากจะจับมาฟัดให้รู้แล้วรู้รอดเพราะความน่ารักของลูกสาวและอยากขอบคุณฝาแฝด เพราะฝาแฝดเลยนะ เรเธเซียถึงได้น่ารักน่าชังและสวยสมเป็นเจ้าหญิงน้อย ส่วนมงกุฎดอกไม้นี้สองสาวก็คงร่วมแรงด้วยแต่น่าจะให้เรเธเซียได้มีส่วนทำมากกว่า คนที่บอกให้เอามาให้ก็คงเป็นสองคนนั้นอีก ซึ่งความเป็นจริงก็ตรงตามที่เมอร์ลิน
“อะไรล่ะ ว่ามาเลย พี่ให้เราได้ทุกอย่าง” มาเวอริคยกมือจับไหล่น้องชายแล้วบีบเบา ๆ หวังให้เมอร์ลินได้ใจเย็นลง“มันไม่มีโอกาสพูดแล้วนอกจากวันนี้เท่านั้น ผมเลยจะขอทำตัวเป็นน้องชายขี้แยครั้งแรกและครั้งสุดท้ายนะครับ” สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนยกมือทาบทับลงบนหลังมือพี่ชายที่บีบไหล่ตน “ตั้งแต่เกิดจนออกจากตระกู
เมื่อครอบครัวทางฝ่ายเจ้าสาวมาครบ ต่อไปก็เป็นครอบครัวทางฝ่ายเจ้าบ่าว รถเบนซ์วิ่งยาวมาเป็นขบวน คันแรกที่จอดเป็นของผู้นำตระกูลและภรรยาฝาแฝดที่ขนาบข้าง ตามด้วยลูกชายคนโต คนรอง คนกลางและลูกสาวฝาแฝด เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าครอบครัวนี้ไม่จำเป็นต้องบรรยายความหรูหราและความดูดีใด ๆ หากไม่นับเรื่องความดีของพ