‘ถ้างั้นผมตั้งให้ได้ไหมฮะ?’‘อยากทำอะไรก็ทำ’‘งั้นผมให้น้องชื่อ เมอร์ลิน นะฮะ’‘ชื่อดีนี่ ไปบอกพยาบาลเอาแล้วกัน’มารีแอนน์ไม่ได้ใส่ใจชื่อของลูกคนที่สองเหมือนตอนมาเวอริคที่เธอเป็นคนตั้งเองเมอร์ลินที่เกิดมาจึงมีเพียงนามสกุลคาร์ลอฟเขียนอยู่ แต่มาเวอริคเป็นคนเติมเต็มชื่อให้กับน้องชาย เมอร์ลิน คาร์ลอฟ แต
ส่วนน้องเขยที่คิดแต่จะแยกเขี้ยวใส่เขา ให้ตายยังไงก็ไม่มีวันปลื้มปัจจุบันเตียงคิงไซซ์ภายในห้องทายาทลำดับสองมีภรรยานั่งขดตัวบนตักสามีพร้อมเล่นเกมในมือถือไปพลางสูดกลิ่นสามีไปพลาง เมอร์ลินติดโจไซอาห์หนักขึ้นทุกวันแถมยังชอบดมกลิ่นโจไซอาห์ทุกครั้งที่รู้สึกอยากอาเจียน คนเป็นสามีก็รู้สึกดีที่ภรรยาติดขนาดน
“อ๊ะ” เมอร์ลินหลุดครางเมื่อสามีเลิกสนใจท้องของตนแล้วก้มงับยอดอกเข้าปากก่อนดูดดุนหนัก ๆ จนบางช่วงต้องแอ่นอกขึ้นตามแรงดูด ซ้ำในหัวของเมอร์ลินเริ่มขาวโพลน ยิ่งทั้งบนและล่างถูกสัมผัสไปพร้อมกันแบบนี้...“เหลือเวลาอีกนานไหมก่อนมาเวอริคจะมา?” เอ่ยถามทั้งที่ริมฝีปากยังวุ่นวายอยู่กับยอดอกไม่ห่าง“ม ไม่รู้ อ๊
“ถึงจะยังไม่รู้ว่าเพศไหนแต่...”“...”“ให้พี่ตั้งชื่อให้ได้ไหม? เหมือนที่พี่ตั้งชื่อให้นาย” ประโยคนี้ของมาเวอริคทำเมอร์ลิน อึ้งและสับสนในเวลาเดียวกันก่อนเอ่ยถามออกไปด้วยเสียงสั่นเครือ“หมายความว่ายังไง? ชื่อของผม... ไม่ใช่ชื่อที่แม่ตั้งให้หรอกเหรอ?”“เปล่าหรอก พี่เป็นคนตั้งชื่อนี้ให้นายเมอร์ลิน” มา
แต่หากจะให้พูดออกไปตรง ๆ สำหรับเมอร์ลินแล้วมันยากมากเลย“ผมไม่รู้ว่าเชื่อใจคุณได้มากน้อยแค่ไหนและเชื่อในสิ่งที่คุณพูดดีหรือเปล่า แต่ตรงนี้ของผม” เมอร์ลินยกมือแตะอกด้านซ้ายพร้อมมองหน้าพี่ชาย “มันบอกให้เชื่อในตัวคุณ มันบอกให้เชื่อใจคุณ ผมจะทำมันได้เหรอ?”“นายไม่ต้องรีบหรอกเพราะพี่จะไม่ยอมตายจนกว่านายจ
“อ๋อ ไปสิครับแต่ก่อนจะไปผมมีเรื่องที่ต้องบอก” เมอร์ลินสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอ่ยออกมา “ขอโทษนะครับที่ปาแก้วใส่ ถึงมันจะผ่านมานานจนแผลคุณหายดีแล้วก็ตามแต่ผมก็ต้องบอก ขอโทษที่รุนแรงใส่ ขอโทษที่ทำให้เจ็บตัวนะครับ” ถึงแม้จะย้อนเวลากลับไปได้แต่หากได้ยินคำว่าตัวประหลาดออกจากปากหรือคำว่าหย่า เมอร์ลินก็ยื
ภาพที่โจไซอาห์อุ้มเมอร์ลินเดินมาตามทางย่อมถูกมองเป็นธรรมดา ใครหลายคนภูมิใจที่เจ้านายและภรรยาของเขาพัฒนาความสัมพันธ์ไปในทางที่ดีขึ้นอย่างก้าวกระโดด เห็นความกระหนุงกระหนิงของทั้งคู่แล้วก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเหมาะสมกันแค่ไหน ทว่า ไทกิสังเกตเห็นความเร็วของการก้าวขาของผู้เป็นนาย บวกกับดูสีหน้าของคุณชายเมอร
“โดนแย่งสองตัวแล้วนะเว้ย” วิลสันโวยก่อนเปลี่ยนมานั่งแทนนอน ดูแล้ววันนี้คงมีคนเข้าร่วมวงอีกหลายคนแล้วก็เป็นไปตามที่วิลสันคิด ซีเจส เบลเบิร์ก คนสนิทของรามิเอลที่คอยควบคุมและจัดการเหล่าทีมสไนเปอร์ได้เข้าร่วมวงสนทนาหลังจากเดินผ่านมาเห็นเหล่าเพื่อนร่วมงานที่สนิทในระดับหนึ่งนั่งคุยกันอยู่“ที่โรงพยาบาลใกล
ฝ่ามือเรียวที่เหี่ยวย่นตามวัยวางกรอบรูปกรอบใหม่ลงบนโต๊ะที่อัดแน่นด้วยกรอบรูปมากมาย เศษกระดาษที่ถูกตัดถูกขยำรวบใส่ถังขยะ ก่อนจะยกถังขยะนั้นกลับไปไว้ที่ของมัน มารีแอนน์มองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันหลังให้เมื่อมีเสียงเรียก ประตูบ้านถูกเปิดออกพร้อมแสงสว่างของช่วงสายสาดส่องเข้ามาด้านในกรอบรูปที่ติ
“พี่เมอร์ลิน เอ่อ ยินดีด้วยนะครับกับการแต่งงาน” อูรีเอลเอ่ยอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“เออ ขอบใจ” และเมอร์ลินก็ขอบใจห้วน ๆ เพราะยังไม่ชอบหน้าอูรีเอลเหมือนเคย“ผมรู้ว่านายเกลียดผม แต่ช่วยรับของขวัญชิ้นนี้ได้หรือเปล่า?” อิการาชิพูดขึ้นมาก่อนวางกล่องบางอย่างที่มีขนาดเท่าฝ่ามือลง เมอร์ลินไม่ได้แสดงท่าทางรังเกีย
เมื่อได้เวลาอันสมควร เรเธเซียก็ถูกเมอร์ลินอุ้มพามาที่กลางสนาม จากซุ้มแต่งงานกลายเป็นโต๊ะที่มีเค้กช็อกโกแลตและลูกสตอเบอร์รี่วางเรียงเป็นชั้น ๆ บนเค้กมีเทียนเลขสามปักอยู่พร้อมตัวอักษร HBD.SIASIA เขียนอยู่ ผู้คนมากมายที่รายล้อมล้วนเป็นคนที่รักหนูน้อยเรเธเซียคนนี้ แต่เสียใจด้วยที่ในสายตาของเรเธเซียมีแต่
“แต่เรเธเซียคงยังไม่รู้สินะว่าตัวเองจะเป็นพี่สาวแล้ว” พอพูดแล้วก็หันมองเจ้าหญิงน้อยที่สนใจแต่เล่นกับคุณลุงมาเวอริค เมอร์ลินยิ้มบางก่อนสายตาจะสะดุดกับใบหน้าที่ดูซีดเล็กน้อยของอิการาชิ ตามจริงไม่จำเป็นต้องใส่ใจ แต่เขาก็ไม่อยากให้ใครมาตายในที่ของเขา เมอร์ลินจึงขอตัวแล้วเดินเข้ามาหาพี่ชาย“จะตายเหรอ? ถ้
‘ถ้าเซียเซียเห็นดาดี๊กับมามี๊จุ๊บ ๆ กัน เซียเซียต้องปิดตาแบบนี้นะคะ’ทั้งบอกและทำให้ดูเป็นตัวอย่าง การอบรมของคุณอาฝาแฝดก็เลยประสบความสำเร็จ ยกเว้นโอนิกซ์ที่ยืนจ้องตาแป๋ว ซึ่งแน่นอนว่ารามิเอลกับอิดอนได้แต่กำหมัดอยากซัดหน้าโจไซอาห์เหลือเกินช่วงเวลานี้นับเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขรองลงมาจากตอนเห็นหน้าลู
โจไซอาห์ทำให้พี่ชายอย่างมาเวอริครู้สึกอุ่นใจที่จะฝากน้องชาย แม้ความเป็นจริงเขาจะไม่มีสิทธิ์เข้ายุ่งเพราะทั้งคู่เคยแต่งงานกันแล้ว แต่พอได้รับหน้าที่พี่ชายจากเมอร์ลิน ความหวงน้องมันก็ทำงานเกินหน้าตาทันที“พ่อได้ยินและได้รับรู้ถึงความรักที่ลูกมีต่อภรรยา ขอให้พระเจ้าทรงมอบพรแด่ลูก” บาทหลวงกล่าวขึ้นพร้อม
เมอร์ลินอยากจะจับมาฟัดให้รู้แล้วรู้รอดเพราะความน่ารักของลูกสาวและอยากขอบคุณฝาแฝด เพราะฝาแฝดเลยนะ เรเธเซียถึงได้น่ารักน่าชังและสวยสมเป็นเจ้าหญิงน้อย ส่วนมงกุฎดอกไม้นี้สองสาวก็คงร่วมแรงด้วยแต่น่าจะให้เรเธเซียได้มีส่วนทำมากกว่า คนที่บอกให้เอามาให้ก็คงเป็นสองคนนั้นอีก ซึ่งความเป็นจริงก็ตรงตามที่เมอร์ลิน
“อะไรล่ะ ว่ามาเลย พี่ให้เราได้ทุกอย่าง” มาเวอริคยกมือจับไหล่น้องชายแล้วบีบเบา ๆ หวังให้เมอร์ลินได้ใจเย็นลง“มันไม่มีโอกาสพูดแล้วนอกจากวันนี้เท่านั้น ผมเลยจะขอทำตัวเป็นน้องชายขี้แยครั้งแรกและครั้งสุดท้ายนะครับ” สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนยกมือทาบทับลงบนหลังมือพี่ชายที่บีบไหล่ตน “ตั้งแต่เกิดจนออกจากตระกู
เมื่อครอบครัวทางฝ่ายเจ้าสาวมาครบ ต่อไปก็เป็นครอบครัวทางฝ่ายเจ้าบ่าว รถเบนซ์วิ่งยาวมาเป็นขบวน คันแรกที่จอดเป็นของผู้นำตระกูลและภรรยาฝาแฝดที่ขนาบข้าง ตามด้วยลูกชายคนโต คนรอง คนกลางและลูกสาวฝาแฝด เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าครอบครัวนี้ไม่จำเป็นต้องบรรยายความหรูหราและความดูดีใด ๆ หากไม่นับเรื่องความดีของพ