รถคันแรกขับเข้ามาแล้วและมาจากเชเรียส เชเรียสคือตระกูลมาเฟียที่ปกครองพื้นที่ส่วนหนึ่งในเมืองนี้ เมอร์ลินมองรถคันแรกด้วยความตื่นเต้นแต่ในใจก็คิดว่าโรนัลเดลได้ส่งคนไปแข่งด้วยไหมนะ?“คนของฉันมันเสนอหน้าไปลงแข่งเอง อยากเชียร์มันไหม?” ระหว่างที่รถกำลงทยอยขับเข้ามาในสนามท่ามกลางเสียงโห่ร้องของผู้ชม โจไซอาห
โครมมม!รถคันที่ว่าเป็นรถที่ส่งมาจากโบนตันซ์ ทันทีที่ถูกวิลสันชนมันก็พุ่งไปชนกับราวกั้นคนดูและสนาม เสี้ยววินาทีธงขาวก็ถูกยกขึ้นเป็นคันที่สอง หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ผู้ชนะ วิลสันสามารถชนะรถทั้งสิบคันรวมตัวเขามาได้“ขออภัยที่มาช้าครับ” ไทกิกับโรมันกลับมาพร้อมกระเป๋าที่ใส่เงินสดจำนวนมาก โจไซอาห์หันไปม
ในที่สุดการแข่งขันเดอร์บี้ก็ดำเนินมาจนถึงรอบสุดท้าย ก่อนเริ่มการแข่งได้มีคนเข้ามาเคลียร์สนาม จัดการเกลี่ยดินให้กลับไปในสภาพเริ่มแรก ระหว่างที่พักสนามเพื่อรอเวลาเริ่มรอบไฟนอล เมอร์ลินนั่งกินไอศกรีมไปแล้วสามถ้วยและคนที่วิ่งซื้อคือไทกิกับโรมันที่สลับกันไปมา โจไซอาห์นั่งมองภรรยากินไอศกรีมด้วยสายตาภูมิใจ
“รู้อะไรไหม ว่าคนอย่างฉันน่ะรอคำว่าชอบจากปากนายมาตลอด” โจไซอาห์บอกความจริงกับเมอร์ลิน“...อ๋อ เพราะแบบนี้เลยไม่พอใจที่ผมบอกว่าชอบหมออิดอนสินะครับ” เข้าใจได้ในทันทีว่าวันนั้นที่ทะเลาะกัน จุดเริ่มต้นก็มาจากคำว่าชอบคำเดียว แต่ถึงกับเป็นบ้าขนาดนั้น “คุณสามีหึงแรงชะมัด”“ฉันไม่ได้หึง” แต่ก็ตามแบบฉบับที
“เมื่อไหร่จะจบ ผมเริ่มปวดขาแล้วนะ” เมอร์ลินบ่นพลางทุบต้นขาไปพลางหลังยืนดูการแข่งมาสักพัก โจไซอาห์ที่ได้ยินแบบนั้นจึงเอ่ยชวนให้กลับไปพักที่โรงแรม“กลับโรงแรมดีไหม?”“...ก็ดีเหมือนกันครับ” เมอร์ลินพยักหน้าก่อนสามีจะโอบเอวพาเดินออกมา ทุกสายตาล้วนจับจ้องการกระทำของโจไซอาห์ที่ดูแลเอาใจใส่เมอร์ลินเป็นพิเศ
“อ้อ อย่าลืมบอกพวกพี่ ๆ เขาด้วยนะครับ บอกสองสาวด้วย” เมอร์ลินที่เพิ่งนึกออกจึงบอกกับสามีที่เอาแต่นั่งมองตน “ทำไมเอาแต่มองผมครับ? กลัวจำหน้าไม่ได้หรือไง?” เอ่ยถามเสียงแข็งแต่ในใจตอนนี้มันเขินจะตายอยู่แล้ว“เปล่า ฉันไม่ได้กลัวจำหน้านายไม่ได้”“แล้วมองทำไมครับ!”“ฉันกลัวจำความสวยของนายได้ไม่หมดมากกว่า
“จงใจงั้นเหรอ?”“หือ พูดเรื่องอะไรครับ” ริชาร์ดยิ้มแล้วรินน้ำชาใส่แก้ว ริเชลล์ยกยิ้มเหมือนสนุกนักหนาก่อนตวัดขาเรียวขึ้นไขว่ห้าง รามิเอลหัวเราะแล้วถอนหายใจก่อนเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ เขายืดขาสองข้างไปด้านหน้าจนเท้าเข้าไปใต้โต๊ะ การกระทำของรามิเอลดูผ่อนคลายจน ริชาร์ดและริเชลล์ไม่ได้เอะใจว่าจะมีเรื่องอะ
ROOM 9VVIP4 เป็นห้องของโจไซอาห์และเมอร์ลินROOM 9VVIP5 เป็นห้องของฝาแฝด เวโรนิก้าและเอมมิเลียตอนนี้โจไซอาห์กำลังแต่งตัวด้วยชุดที่ซื้อมาวันนี้และคนที่เลือกให้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ภรรยาตัวแสบของเขาแต่กว่าจะได้ชุดมา โจไซอาห์ต้องเข้าห้องลองเสื้อไม่ต่ำกว่าสิบยี่สิบครั้งแม้สุดท้ายจะเหมามาหมดก็ตาม ชุดที่เมอร
ฝ่ามือเรียวที่เหี่ยวย่นตามวัยวางกรอบรูปกรอบใหม่ลงบนโต๊ะที่อัดแน่นด้วยกรอบรูปมากมาย เศษกระดาษที่ถูกตัดถูกขยำรวบใส่ถังขยะ ก่อนจะยกถังขยะนั้นกลับไปไว้ที่ของมัน มารีแอนน์มองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันหลังให้เมื่อมีเสียงเรียก ประตูบ้านถูกเปิดออกพร้อมแสงสว่างของช่วงสายสาดส่องเข้ามาด้านในกรอบรูปที่ติ
“พี่เมอร์ลิน เอ่อ ยินดีด้วยนะครับกับการแต่งงาน” อูรีเอลเอ่ยอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“เออ ขอบใจ” และเมอร์ลินก็ขอบใจห้วน ๆ เพราะยังไม่ชอบหน้าอูรีเอลเหมือนเคย“ผมรู้ว่านายเกลียดผม แต่ช่วยรับของขวัญชิ้นนี้ได้หรือเปล่า?” อิการาชิพูดขึ้นมาก่อนวางกล่องบางอย่างที่มีขนาดเท่าฝ่ามือลง เมอร์ลินไม่ได้แสดงท่าทางรังเกีย
เมื่อได้เวลาอันสมควร เรเธเซียก็ถูกเมอร์ลินอุ้มพามาที่กลางสนาม จากซุ้มแต่งงานกลายเป็นโต๊ะที่มีเค้กช็อกโกแลตและลูกสตอเบอร์รี่วางเรียงเป็นชั้น ๆ บนเค้กมีเทียนเลขสามปักอยู่พร้อมตัวอักษร HBD.SIASIA เขียนอยู่ ผู้คนมากมายที่รายล้อมล้วนเป็นคนที่รักหนูน้อยเรเธเซียคนนี้ แต่เสียใจด้วยที่ในสายตาของเรเธเซียมีแต่
“แต่เรเธเซียคงยังไม่รู้สินะว่าตัวเองจะเป็นพี่สาวแล้ว” พอพูดแล้วก็หันมองเจ้าหญิงน้อยที่สนใจแต่เล่นกับคุณลุงมาเวอริค เมอร์ลินยิ้มบางก่อนสายตาจะสะดุดกับใบหน้าที่ดูซีดเล็กน้อยของอิการาชิ ตามจริงไม่จำเป็นต้องใส่ใจ แต่เขาก็ไม่อยากให้ใครมาตายในที่ของเขา เมอร์ลินจึงขอตัวแล้วเดินเข้ามาหาพี่ชาย“จะตายเหรอ? ถ้
‘ถ้าเซียเซียเห็นดาดี๊กับมามี๊จุ๊บ ๆ กัน เซียเซียต้องปิดตาแบบนี้นะคะ’ทั้งบอกและทำให้ดูเป็นตัวอย่าง การอบรมของคุณอาฝาแฝดก็เลยประสบความสำเร็จ ยกเว้นโอนิกซ์ที่ยืนจ้องตาแป๋ว ซึ่งแน่นอนว่ารามิเอลกับอิดอนได้แต่กำหมัดอยากซัดหน้าโจไซอาห์เหลือเกินช่วงเวลานี้นับเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขรองลงมาจากตอนเห็นหน้าลู
โจไซอาห์ทำให้พี่ชายอย่างมาเวอริครู้สึกอุ่นใจที่จะฝากน้องชาย แม้ความเป็นจริงเขาจะไม่มีสิทธิ์เข้ายุ่งเพราะทั้งคู่เคยแต่งงานกันแล้ว แต่พอได้รับหน้าที่พี่ชายจากเมอร์ลิน ความหวงน้องมันก็ทำงานเกินหน้าตาทันที“พ่อได้ยินและได้รับรู้ถึงความรักที่ลูกมีต่อภรรยา ขอให้พระเจ้าทรงมอบพรแด่ลูก” บาทหลวงกล่าวขึ้นพร้อม
เมอร์ลินอยากจะจับมาฟัดให้รู้แล้วรู้รอดเพราะความน่ารักของลูกสาวและอยากขอบคุณฝาแฝด เพราะฝาแฝดเลยนะ เรเธเซียถึงได้น่ารักน่าชังและสวยสมเป็นเจ้าหญิงน้อย ส่วนมงกุฎดอกไม้นี้สองสาวก็คงร่วมแรงด้วยแต่น่าจะให้เรเธเซียได้มีส่วนทำมากกว่า คนที่บอกให้เอามาให้ก็คงเป็นสองคนนั้นอีก ซึ่งความเป็นจริงก็ตรงตามที่เมอร์ลิน
“อะไรล่ะ ว่ามาเลย พี่ให้เราได้ทุกอย่าง” มาเวอริคยกมือจับไหล่น้องชายแล้วบีบเบา ๆ หวังให้เมอร์ลินได้ใจเย็นลง“มันไม่มีโอกาสพูดแล้วนอกจากวันนี้เท่านั้น ผมเลยจะขอทำตัวเป็นน้องชายขี้แยครั้งแรกและครั้งสุดท้ายนะครับ” สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนยกมือทาบทับลงบนหลังมือพี่ชายที่บีบไหล่ตน “ตั้งแต่เกิดจนออกจากตระกู
เมื่อครอบครัวทางฝ่ายเจ้าสาวมาครบ ต่อไปก็เป็นครอบครัวทางฝ่ายเจ้าบ่าว รถเบนซ์วิ่งยาวมาเป็นขบวน คันแรกที่จอดเป็นของผู้นำตระกูลและภรรยาฝาแฝดที่ขนาบข้าง ตามด้วยลูกชายคนโต คนรอง คนกลางและลูกสาวฝาแฝด เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าครอบครัวนี้ไม่จำเป็นต้องบรรยายความหรูหราและความดูดีใด ๆ หากไม่นับเรื่องความดีของพ