LOGINShare
Kabanata 14.1
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56After what happened… everything just went back to what it is. Hindi na ako nagtanong o nag-imbestiga. Wala na rin siyang nasabi pa.
Kung gusto naman kasi niyang sabihin sa akin ay dapat kaagad na niyang ginawa.
And just like my usual days, I am back at being Lala and Lilo‘s nanny.
“Hello?” sagot ko sa cellphone ko na nakaipit na sa balikat at mukha ko dahil naglulumikot si Lala sa higa niya. Pinapalitan ko siyang cloth diaper at inaabot niya ang kapatid niya.
“Behave, Lala.”
“Bakit? Makulit ba si Lala?”
Inilagay ko na ang huling tape at pinakawalan na si Lala para gumapang palapit sa kambal niya.
Tinanggal ko na ang cellphone sa pagitan ng balikat at hinawakan. “Oo eh, ang likot nila ngayon.”
Narinig ko siyang bahagyang natawa. “Kaya pa?”
Related chapters
Ways to his Heart Kabanata 14.2
Muntik nang malaglag ang ngiti ko kaya lang ay nakita ko sa likod ng babae ang lalaking pakay ko sa pagpunta.“Hello!” bati ko rin sa kanya.Nakangiti pa rin ang babae at nagbigay daan para sa amin. “Sino 'to?” narinig kong pabulong na tanong niya kay Osmond.Tinignan ko si Osmond na siyang nakatingin din sa akin. Mukha siyang hindi sigurado kung paano sasagutin ang tanong. Alam naman namin kung ano iyon. Alam naman niya ang dapat na isagot.Tumawa ang babae at napailing. “Huwag na nga! Baka makagulo pa ako.” Mabilis siyang bumaling sa akin. “Hi again! I am Hera!”Kinuha ko ang kamay niya na mabilis niyang sh-in-ake hands. Napangiti na lang din ako ng totoo sa ngiti niya. Nakakahawa kasi at naalala ko rin sa kanya si Eury.“Hi, ah... Ako si Dion.”Napahinto siya sa paghawak sa kamay ko at kaagad na napahawak sa
Ways to his Heart Kabanata 15.1
Hindi pa ako nagkakagusto kahit na noon. Hindi ko alam kung ano ang crush hanggang sa mag-grade five dahil tinanong ako ng classmate ko kung sino ang tipo kong lalaki sa klase namin. Pero kahit na ganoon ay hindi naman ako hirap na malaman kung ano ang nararamdaman ko. Alam ko kapag gusto ko ang isang bagay o tao. Ang kaibahan lang ay kapag bagay ang gusto ko alam kong pwede kong makuha pero ang tao? Walang kasiguraduhan.I am always passionate about what I like and want but it won't be the same with this situation. No matter if he likes me... I don't think it would be okay. I am just too glad earlier to have thought that this would end well and it's fine... but thinking about it deeply, Osmond still has issues about her and himself. He is not fully fixed.I like him. I like Osmond. I still can't confirm if this is beyond like, but I am sure that I cannot fathom how much I adore him. I just suddenly felt that I like him so much.Tul
Ways to his Heart Kabanata 15.2
Nakatitig ako sa paa kong nasa damuhan at ginalaw-galaw ito.“Bakit mo naisip 'yan? Dahil ba sa kanina?” malumanay ang boses niyang tanong.Alam ko ang tinutukoy niya pero ayaw kong iyon ang ibigay na sagot. “Sigurado ka ba talaga sa nararamdaman mo?”“Oo. Sigurado ako, Dion. Hindi ako magsisinungaling tungkol sa nararamdaman ko.”Mayroong pa ring nakalibot sa puso ko. Ayaw niya pa ring rumupok.“Hindi mo na ba siya mahal? 'Di ba nasabi mo noon na kaboses ko siya? Baka naman nakikita mo lang siya sa akin.”Hinawakan niya ang balikat ko at hinarap sa kanya. “Before, I would be guilty because that is true, I saw you as her… that is... the reason why I helped you when you got drunk and offered you this job... but as I see you more, I began to get to know you, I began to see you, Dion. Hindi ka siya, hindi ko na siya nakikita sa 'yo
Ways to his Heart Kabanata 16.1
Naabutan kong pinapatawa ni Osmond sina Lala gamit ang laruan nito. Napupuno naman ng hagikhik nila ang hangin dahil dito. Ang sigla ng mga tawa nila na parang mayroon talagang hidden joke sa ginagawa ni Osmond pero pinagbabangga lang naman niya ang mga laruang kotse.Hindi ko maiwasang mapangiti. Talagang nakakahawa ang pag bungisngis nila. Kahit si Osmond ay grabe kung makatawa. Maaga na naman siyang umuwi ngayon. Wala pang seven ng gabi ay madalas nandito na siya katulad na lamang nitong mga nakaraang araw.Hindi naman ako nag-a-assume. Pero alam kong parte talaga ako sa mga dahilan niya sa maagang pag-uwi.Pinanood ko lang silang mag-aama habang nagtatawanan hanggang sa dumako ang tingin niya sa akin.Ganda mo. Basa ko sa buka ng labi niya.Napairap na lamang ako. Ganyan na siya simula nang umamin. Wala atang araw ang lumampas na hindi niya sinabi na maganda ako. I feel flattered, it i
Ways to his Heart Kabanata 16.2
Kinabukan ay medyo nagmamadaling umalis si Osmond dahil mayroon daw maliit na problema. Na siya ring sa tingin kong dahilan kung bakit wala pa siya ngayon. Malapit nang mag-eight ng gabi at wala pa rin siya.Inayos ko na lang muna ang lamesa pero hindi pa nag-hain dahil baka dumating na siya. Ilang minuto pa akong naghintay. Ilang buntong hinga at tapik na ako sa sarili. Nadidismaya ako na hindi siya makasabay ngayon. Nakasanayan ko na kasing kasama siya sa hapunan.Tumayo na lang ako kahit na bagsak ang balikat at walang gana. Pakiramdam ko ay ang bigat ng katawan ko.Naiintindihan ko naman siya. Mayroon siyang trabaho at siguro hindi talaga maliit ang emergency na iyon dahil inabot na siya ng ganitong oras.Narinig ko ang seradura ng pintuan. Ang kaninang patay kong katawan ay nagbalik sigla. Napangiti pa ako ng malawak dahil sa naririnig na mga tunog. Kumakabog ang dibdib ko sa kaalamang si Osmond na ito.
Ways to his Heart Kabanata 17.1
I never have thought that someone aside from my parents could hurt me. Even without words, the thing I saw was enough to enhance my pain. The painful, suffocating feeling as if someone is punching me in the heart. I cannot believe that he can do that to me.We don't have a label– yes, but I trusted him because he told me that he likes me. He said that he will court me. That should be an enough reason to be committed to me. Maiintindihan ko naman kung sasabihin niya sa akin, papayag ako na tumigil siya na manligaw pero bakit ginawa pa niya iyon habang ngumingiti sa akin at sinasabing kukulitin niya ako sa panliligaw niya?Wala akong ganang pumasok ngayon. Ayaw ko talaga kaya lang ay wala naman akong idadahilan at gagawin sa dorm.I took deep breaths. I don't want to face him. I don't want to talk to him. I don't want to question him. I already saw the answer for my question last night. I already know where i
Ways to his Heart Kabanata 17.2
Maayos naman ang naging paguwi ko. Natulog na lang ako para hindi na gaanong mag-overthink at umiyak pa. Akala ko ay 'di ko na siya makikita o makakausap matapos nang nangyari kanina pero nakailang tect na siya sa 'kin. Tinatanong kung nakakain na ‘ko. Kumusta na 'ko. Matapos no‘n ay wala na. Halos ngayon-ngayon lang nang makatanggap ako ng panibago.Osmond:Dion, mas tumataas ang lagnat ni Lilo. Please, come over.Napaupo ako. Alam kong 'di siya sanay sa ganito. Frustrated at inis siya maging kanina. Si Lilo naman na ang pinaguusapan namin dito.I tsked and looked for something to wear before I went out.“Nasa'n si Lilo?”Naabutan ko siyang nasa kusina at abala sa pagtitimpla ng gatas. Balisa siya at nagmamadali sa ginagawa. Nakasando na siya ngayon at mas kita ko na ang pula na malapit sa leeg niya.“Anong… anong na
Ways to his Heart Kabanata 18.1
“Porah,” tawag ko sa kanya.Paalis na ako nang makita ko siya. I didn't want to doubt her but I wanted to fuel my curiosity. Maybe she knows what happened.“Bakit?” her voice is sharp and slightly high, even the way she glances at me feels like it's sending me sharp bullets.“Kilala mo si Osmond?” I almost ask it without any emotion. Good thing it sounded like a question.Tinignan niya ako at bigla na lang siyang napasinghal. Tumango siya at umalis sa kinasasandalang pader. Tinapon niya ang sigarilyo at inapakan. Tinignan ko siya na iwan lang iyon doon bilang kalat.“Osmond Aikenery Lazarcon? Kilala ko. Bakit?”Mayroon na akong naiisip sa maaring nangyari nang gabi na iyon, hindi ko lang alam kung paano tatanungin. Kahit naman hindi gano'n katagal ang pinagsamahan namin ni Porah ay parang... 'di naman siya lalapit lang kay Osmo
Latest chapter
Ways to his Heart Wakas
“No! No! Mommy, no!” Nakagat ko na lang ang labi ko sa lakas ng plahaw ni Lilo. The people around us is staring, some of them are trying their best not to laugh while some elders grimace. Naupo na lang ako sa stool na siyang iminuwestra sa akin ng barber. Laging ganito ang eksena sa tuwing ginugupitan ng buhok si Lilo. Magti-three na siya next week, bago ang graduation ko kaya naman sinabihan na siya ng Daddy niya na dapat na raw siyang magpagupit. Ilang buwan na rin kasi siyang walang gupit-gupit dahil nga ganito lagi ang nagiging reaksyon niya. “Mommy, please! No!” Sinubukan niyang kuhanin ang mga nalalaglag na piraso ng buhok sa hita niya at idinidikit iyon ulit pabalik pero nang makitan
Ways to his Heart Kabanata 27.2
Dumating na ang gabi. Nakatulog na sila dahil sa maghapong paglalaro.Hawak-hawak ni Osmond ang kambal at parang ayaw pa niyang bitawan. Patuloy pa rin siya sa pag-ugoy, isinasayaw pa rin ang dalawa.It is a beautiful picture. A sight that I would treasure. A loving father that gives warmth and solace to his children. I know Osmond will love and protect them. He will be more than what he wanted— he will not just remain their good father but also their best friend.“Iakyat na natin sila?” tanong ko.Lumingon siya sa akin at tumango. Kinuha ko si Lilo sa kanya upang mas maging magaan ang pakiramdam niya. Dinala na namin sila sa kwarto niya dahil doon siya pumasok.Ngayon ko na lang ulit ito nakita. Puro mga laruan nina Lilo at Lala ang nandito. Nasa kama pa ni Osmond ang iba.Napatingin siya sa akin dahil siguro sa nagtatakang tingin ko. He tuck Lala on the bed
Ways to his Heart Kabanata 27.1
Sa bahay niya ay naupo lang kami sa sofa. He is thinking deeply. Ni hindi na niya ako binalingan o kinausap mula nang dumating kami rito.“Osmond… Osmond.”His eyes lacked emotion when he looked at me, he gave me a questioning stare.Bumuntong hininga ako. “Alam mo… ang daming nangyari ngayong araw. Sobra sa rami. And maybe… you should stop thinking about it first ‘di ba?”“Sana nga madali lang huwag isipin.”Ngumuso ako. “Kaya nga narito ako e!”Bigla siyang lumingon sa akin na may papaangat na labi. “Para maging clown ko?”“If being a clown means your date then… yes, I am.”He laughed and leaned on me. He let our foreheads touch while keeping his eyes shut. Osmond‘s calm breathing fan on my nose. He looks more relaxed than earlier.&ldquo
Ways to his Heart Kabanata 26.2
Nakatingin lang ako kay Osmond habang nasa daan kami. Talagang naguguluhan ako bigla sa mga sinasabi nina Luna. Anong cheated? Anong maaaring hindi anak? Is she making this up?Hindi ko na alam kung dapat ba akong maniwala. Bakit ba umabot pa sa ganitong punto?Hindi ko alam kung paano nakakuha ng private room sina lola dahil talagang nawawala ang isipan ko habang tangay-tangay ni Osmond ang kamay ko.Lahat ng tita ni Osmond ay nakaupo na sa magkabilang sofa, mahahaba ang mga iyon kaya may pwesto pa na para sa amin. Tumabi si Osmond kay tita Minda kasama ako. Ang ilang tito ni Osmond na sumama ay nasa likod ng mga sofa habang ang ilan ay nagpaiwan na lang sa van na dala nila.Sa gitna ay naroon si nanay Carmen na galit pa rin. “Oh sige! Usap na!”Inis na nagkamot si Osmond sa ulo. “Gusto ko na lang umuwi, nay. Anak ko ang dalawa. Tapos.”Tinuro ni nanay Carme
Ways to his Heart Kabanata 26.1
Nakabalik ako kaagad pero dahil pang umagang flight na iyon ay hindi ko na alam kung maabutan ko pa.Ten am ang umpisa ng hearing at stuck pa ako sa traffic. It makes me feel so nervous. Pakiramdam ko ay nag uumpisa na sila at hindi na ako makakahabol.Ako:Text agad ha?Nang makadating doon ay saradong pinto ang naabutan ko. The hearing is still ongoing and I cannot come in. Ayaw na akong papasukin pa ng guard sa loob.“Baka naman po… pwede pa? W-wala pa naman atang isang oras nang mag-umpisa sila, kuya.”Nanatiling matigas ang ekspresyon ng guard. Umiling siya. “Hindi nga po pwede, ma‘am. Hintayin n‘yong matapos sila… saka bubukas nang kusa iyan.”I hold my pants tight while looking at the huge closed doors of the courtroom. Siguro nga‘y makapaghihintay ako… I will see the answer once it opens.&n
Ways to his Heart Kabanata 25.2
Ilang buntong hininga ang nagawa ko. Ilang araw din akong naguguluhan pa rito… papalapit na nang papalapit ang susunod na linggo pero takot pa rin akong tingnan ang email na s-in-end sa akin.Maayos na si daddy. Halos isang araw lang din ay medyo um-okay ang kondisyon niya. Kalahati pa rin ng katawan niya ang hindi makagalaw pero nag-improve iyon kaagad dahil nakakasalita na siya.Hindi man malinaw pero naiintindihan.“Dion… wa.. ter,” tawag ni daddy.Lumapit ako na may dalang baso ng tubig. Tinulungan ko siyang inumin iyon, itinapat ko rin ang isang kamay ko sa ilalim ng baba niya upang hindi siya mabasa kung sakali. Hindi niya kasi masyadong nagagalaw ang itaas na labi, halos hirap din maging ang panga niya.Naupo ako sa kama niya nang matapos siya. Kinuha ko ang kamay ni daddy at hinilot gaya ng ginagawa ng therapist na pumupunta rito sa tuwing hapon.
Ways to his Heart Kabanata 25.1
“Hindi talaga ako magaling magluto… kaunti lang ang alam kong putahe pero sa adobo talaga ako confident.”Ngumiti na lang ako nang lingunin niya ako.Kanina pa malalim ang iniisip ko. Baka kasi tampong-tampo na si Osmond ngunit ‘di lang nagsasabi sa akin. I like him… and I don‘t want it to blown away just because I couldn't keep my words.Gusto ko nang sabihin kaagad sa kanya ito pero kung gagawin ko iyon ay kailangan ko na ring magdesisyon. Hindi pa buo ang puso ko sa gagawin.Art gallery na iyon e, pinaghirapan ko ang piece na inilagay ko ro‘n para talaga masabit sa silid na iyon. Isa iyon sa mga pangarap ko. Bata pa man ay gusto ko nang makita sa mga gano‘ng lugar ang mga likha ko. But if I‘ll join… that just means that I will need to leave my father. I still have things to say about him… I still want to accommodate his needs, I want to take
Ways to his Heart Kabanata 24.2
Papunta sa bahay nina Osmond ay nagtatanong-tanong si mommy tungkol kay Osmond at sa kambal. Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa pagta-trabaho ko, siguro ay sa ibamg araw ko na lang bubuksan ang topic na iyon kapag nagtanong na siya. Ayaw ko kasing makitang malungkot si mommy, I know she will not like the jobs that I get.Nang makababa ako sa harap ng subdivision nila ay nakasalubong ko ang pagbaba ni Osmond sa isang kotse. Nakita ko pa sa harapan no‘n si Oliver na tinanguan lamang ako.“Nandito ka,” gulat niyang saad.Ngumiti ako. Naka-simpleng t-shirt at pantalon lang siya. Kahit mukhang stress dahil sa itim sa ilalim ng mga mata ay gwapo pa rin talaga.“Alam ko naman kasing ‘di ko na maabutan iyong sa hearing kaya dumiretso na ako sa inyo.”Nakikita ko na ang pag-akyat nang gilid ng labi ni Osmond. Pangiti na sana siya nang tumikhim si mommy.
Ways to his Heart Kabanata 24.1
“Do you think… how long will your father sleep? Ang tagal na niyang nakahiga riyan.”Hindi ko nasagot si mommy. Hindi ko rin naman kasi alam. Maski nga ang mga doctor hindi alam kung kailan iyon mangyayari. We‘re just hoping for the best.“Hindi naman kaya niyang daddy mong wala ako. He‘ll need me even in heaven, I‘m sure of that.”“Mommy,” suway ko.Patagal nang patagal ay mas nagiging negative lang si mommy. She wasn‘t crying. She is just wearing a straight face. Paulit-ulit siya sa mga ganitong bagay— kinukumbinsi niya ang sarili.Ayos lang naman sana iyon pero hindi sa ganitong paraan. “Hindi naman mawawala si daddy, gigising din siya. We‘ll just have to wait.”Isang buwan na rin kasi ang lumipas. Alam kong maiksi lang ang pisi ni mommy pero sana naman mas pagtibayin niya ang pag-asa niya sa pan
