Chapter 4 #pagkikita

BUMABA ako mula sa mamahaling sasakyan na minamaneho ni Enrique. Pagkababa ko ay bumaba na rin ito. Tinanggal ko ang black shades mula sa mata ko. Nandito ako ngayon sa harap ng BL empire, napangiti ako, the long wait is over. 

May lumapit sa aming isang matangkad na lalaki na naka black suit yumuko ito sa amin.

"Magandang umaga po ma'am," aniya na nakayuko pa rin.

"Goodmorning," nakangiti kung sabi. I am so very happy today, because this is the start.

Sa gilid ng mga mata ko nakita ko ang pag-abot ni Enrique ng susi ng sasakyan sa taong bumati sa amin. 

"Let's go?" nakangiting saad niya. 

Tumango lang ako at naglakad na. Bahagya pang lumipad ang mahaba kong buhok kasabay ng paghakbang ko ng umihip ang sariwang hangin. Pagkapasok namin sa loob ng building ay binati na agad nila si Enrique at ng mapansin ako ay bumati na rin sila sa akin. 

Lahat ng nadadaanan naming staff binabati kami. Marami ring mga matang nakatitig sa amin, may mga nagbubulong-bulungan. 

"She's perfectly beautiful." Narinig ko pang bulong ng isang babae sa kasama niya ng lagpasan namin. Napa-smirk ako. Believe ako sa linaw ng mata nila.

"Oo nga pero bakit parang burol ang pupuntahan nila, mula ulo hanggang paa naka-black," sabi ng kasama nito na hindi nakatakas sa pandinig ko kaya napahinto ako. Narinig ko naman ang pag singhap ng isang babae. I changed my gaze to them. Naglakad ako pabalik sa kanila.

"Señorita!" Saway sa akin ni Enrique, pero hindi ako nakinig.

"Narinig ka yata, ikaw kasi." Nakita kong siniko ng babaeng pumuri sa akin ang katabi niya na noo'y bahagyang nanlalaki ang mata ng makita akong papalapit sa kanila.

Huminto ako sa tapat nila. Hindi nakatakas sa paningin ko ang mga mata nilang natatakot na.

"Criselda Santos,"basa ko sa pangalan niya na naka-pin sa uniporme nitong kulay baby-blue. "Sana magtagal ka sa company na ito, nice meeting you." Malamig kung sabi. Sa halip na pakipagkamay ako sa kanya ay tinapik ko siya sa balikat saka pinisil ng padiin, napangiwi pa siya sa pisil ko. I know it hurts. Ngumiti ako ng mala-demonyo saka binitawan siya at tumalikod na.

"Sana hindi mo na pinatulan." Seryusong saad ni Enrique ng makalayo kami sa dalawa.

"I didn't do anything," walang emosyong sabi ko. At deretso lang ang tingin sa daan.

Narinig ko lang siyang nagpakawala ng malalim na buntonghininga saka umiling. Ng matapat kami sa elevator ay pinindot nito ang open button at nagbukas nga ang elevator. Sumakay na kami papunta sa floor kung saan ang opisina nito. Hindi nagtagal ay muling bumukas ang pintuan ng elevator hudyat na nandito na kami sa floor na sadya namin.

"Is Mr. Lim here?" tanong ni Enrique sa secretary nito na nasa labas ng opisina ni Bernardo. 

Pagbukas pa lang ng elevator ay table agad ng secretary nito ang bumungad sa amin, mukhang gawa ang floor na ito just for the Master. Dahil bukod sa table ng sekretarya, mini kitchen at sa isang pintuan na may nakasabit na 'Mr. Lim's office' ay wala na akong iba pang nakikita.

Tumayo ang secretary nito ng makilala si Enrique saka nagbigay galang sa akin na sinuklian ko lang ng tipid na ngiti. Medyo bata at maganda ang secretary ni Mr. Lim sa tantiya ko ay nasa 25 years old ito kagaya ko. May malalim na dimple ito sa pagkabilang pisngi kapag nakangiti. Nakapusod rin ang kulay brown nitong buhok.

"Yes, sir hinihintay na po kayo ni Mr. Lim," sagot niya sa tanong ni Enrique. 

"Okay," ani Enrique, sumunod ako sa kan'ya ng lapitan niya ang pinto ng opisina nito at kumatok ng tatlong beses bago pihitin ang seradura at binuksan ang pinto. Nagbigay daan ito sa akin upang mauna akong pumasok na siya ko namang ginawa.

 Pagpasok ko sa opisinang iyon ay agad na lumakas ang kabog ng dibdib ko ng makita ko ang isang lalaki na nakaupo patalikod sa gawi namin sa isang mahaba at kulay brown na couch. Kasabay ng pagkabog ng dibdib ko ay ang pagtatangis ng bagang ko at pagtalim ng titig ko sa lalaking nakatalikod na unti-unting lumingon sa gawi namin. 

"Relax, Alex," bulong ni Enrique sa punong tainga ko.

Pumikit ako saka nagpakawala ng malalim na buntong hininga saka pilit na iniba ang expression ng mukha ko ng makitang nakatingin si Bernardo sa akin, nakita ko siyang tumayo na may malapad na ngiti sa mga labi. Bahagyang nawala ang ngiti nito ng matitigan ako. Hindi ko alam kung bakit, marahil ay familiar ako sa kanya baka tumatak sa utak niya ang batang nakaligtas sa talim ng bala niya. He never seen Alexandra Lewis before tanging pangalan ko lang ang alam niya, si Enrique lang ang kilala nito pati na ng iba pang staff. 

Kahit na gigil na gigil na ako sa matandang 'to ay nilabanan ko ang galit na bumalatay sa mukha ko. 

Parang tumigil ang pagtakbo ang oras ng makita ko ang pamilyar na ngiti na muling sumilay sa labi ni Bernardo. Ang ngiti niya habang tinututukan ng shotgun ang ulo ng mommy ko. Napakuyom ako, nanginginig ang mga kamay ko dahil sa galit na nararamdaman ko. Hinding hindi ko mapapatawad ang demonyong ito. Ipaparamdam ko ang paghihirap na nararamdaman ko sa nakalipas na mahabang panahon magpahanggang ngayon.

"Goodmorning, Mr. Lim." Naramdaman ko ang pagbangga sa akin ni Enrique saka nilagpasan ako para kamayan si Mr. Lim. Dahil do'n ay bumalik ako mula sa malalim na pag-iisip.

Saka pinasigla ang mukha ko at sumunod kay Enrique. Humarap ako kay Bernardo at nakipag kamay. 

"Mr. Bernardo Lim." Masiglang tugon ko nang magsalikop ang kamay namin. 

"Finally, Miss Alexandra Lewis, finally we met. I've been waiting for this day to happen." Tumatawang saad nito.

Finally, Bernardo finally, sigaw ng isip ko.

"Me too, Mr. Lim it's nice meeting you." Nakangiti kong tugon rito. Saka kinalas ko ang kamay kung hawak nito.

"Pleasure is mine." Naa-amuse pa ako sa pagyuko nito. WTH! "What a beautiful young lady." Puri nito na hinagod pa ako ng tingin kasabay ng paglahad ng kamay nito na naglakbay sa hangin mula sa ulo ko hanggang sa ibaba. Animo hindi makapaniwala sa ganda ko.

"Thank you for that compliment Mr. Lim." Malambing kong saad saka nagpakawala ng seducing smile. Nakita ko naman ang pagnanasa sa mga mata nito saka umiling.

"Sit down, sit downl," yaya nito. 

Umupo naman kami sa bakanteng upuan sa harap nito. 

"Thank you, Enrique for bringing her here." Baling niya kay Enrique. 

Nakita ko sa gilid ng mga mata ko ang pagtango ni Enrique. 

"Thank you rin Miss Lewis dahil pinaunlakan mo ang imbitasyon ko." Kagalang galang na baling nito sa akin. Hindi mo talaga masasabing may maitim na budhi ang animal na 'to. Magaling magkubli.

" No problem Mr. Lim and by the way makikita mo na ako everyday dahil mahaba-haba ang pag-e-stay ko dito sa pilipinas at mukhang mapapadalas na rin ang pag bisita ko sa companya mo." Napalingon ako sa gawi ng pinto ng bumukas iyon at niluwa ang secretary nitong may tangan na tray na may lamang tea set. 

"Ouh, here's the tea, let's have some tea while nagkukwentuhan para mapasarap ang kwentuhan natin," aniya saka sinalubong ang Secretary at kinuha ang bit-bit nito. Ito na mismo ang naglagay ng tray sa mesita na nasa gitna namin. " You know what, I canceled all my appointments for today just to make time for you." Patuloy nito habang nagsasalin ng tea sa teacups mula sa teapot. Itim ang likidong lumabas sa teapot. Umupo na ito sa pwesto nito kanina.

Ngumiti ako." Really? How sweet," tugon ko rito. 

"Here, ikaw na ang maglagay ng cream and sugar, dahil hindi ko alam ang timplang gusto mo." Natatawang turan nito matapos salinan ang tatlong teacups. At naglagay ng cream and sugar sa tea niya.

"Sure, Mr. Lim," sang-ayon ko.

Inabot ko ang creamer jug at nag-scoop ng kunting cream saka nilagay ko sa tea ko at inabot ko na rin ang sugar pitcher at nagsalin sa tea saka hinalo sa pamamagitan ng spoon stirrer. 

Napatigil ako ng mag ring ang cellphone ni Enrique. 

"Excuse me for a while Mr. Lim, señorita sasagutin ko lang ang phone call from our company overseas." Paalam ni Enrique, tumango ako saka tumayo na ito.

"So, Miss Lewis what else your plan aside from having vacation here in the Philippines?" Simula nito ng makalabas na si Enrique. 

Sumimsim muna ako ng tea bago sumagot." Hmmm, the tea tastes so good." Bagkos ay sabi ko.

"Yes, of course it tastes good, dahil mula pa iyan sa china. Black tea is the second largest category of Chinese tea. It is made from the new shoots of tea leaves, which are wilted, rolled, fermented, and dried. Sikat ito sa buong Asya at Europe." Pagmamalaki pa nito.

"Ouh , I see." Sabi ko sa saka nilapag ang teacup sa saucer na nasa ibabaw parin ng mesa. "Anyway, about your question, actually I am planning to stay longger, dahil nagpatayo ako ng bagong branch ng sarili kong kompanya," sabi ko rito na totoo naman ilang buwan na lang matatapos na ang building na pinatayo ko. 

"That's good to hear." Tatango tangong saad nito. 

Kukunin ko na ulit sana ang tasa ng tea, pero napatigil ako sa pagbukas ng pinto. Hindi si Enrique ang niluwa roon kun'di isang matangkad na lalaki. Medyo singkit na pabilog ang mata nito na dumeretso lang ang titig sa akin. Malamig ang mga titig na iyon, wala akong nababasang emosyon. Matangos ang ilong nito at perpekto ang hugis puso nitong medyo namumulang labi. May papatubo rin itong balbas sa panga nito na nakadagdag sa pagiging masculine nito. Hindi rin makatakas sa mga mata ko ang nagpuputukan nitong biceps na klarong klaro sa soot nitong sky-blue long sleeve polo, na may yellow necktie. Napansin ko rin ang coat na bitbit nito. Who is this gorgeous man?