“พะ พี่ เดี๋ยวก่อนน เวลมัน” พี่ริวยอมหยุดเดินจนเวลวิ่งตามมาทัน“กลับเองได้ไหม?”“ค๊ะ?” เวลหน้าเว๋อ ปากยังเคี้ยวตุ้ยๆอยู่เลย แต่ร่างสูงกลับคว้ามือถือขึ้นมา กดโทรหาใครสักคนเมื่อไม่ได้คำตอบ“รับเมียมึงด้วย หน้ามอ”“ห๊ะ?” คะแนนแค่นเสียงงงงวยไปหมด เธอสบัดมือออกจากการจับกุมของชิริวพลันขมวดคิ้วใส่เขาทันควัน“พี่เป็นอะไรเนี่ย? แนนกินข้าวกับเวลอยู่ดีๆอะ”“….” แต่กลับไม่พูดอะไรเลยอะ คะแนนเลยได้ทีถามโพล่งออกไปแบบไม่จำเป็นต้องประนีประนอม“พี่หึงแนนเหรอ?”“ไม่ได้หึง”“แล้วที่ทำอยู่คือ?”“เธอควรขอบคุณฉัน”“ขอบคุณ? ขอบคุณเรื่องอะไร?” ฉันไม่เข้าใจสักนิด มันจะมีเหตุผลอะไรนอกจากที่พี่เขาหึงฉัน เหมือนเด็กเลยแฮะหน้าตาก็โหดออกปานนี้ทำตัวเป็นเด็กหวงของไปได้อะ คะแนนมีเหตุผลที่มั่นใจพอที่จะส่งสายตาที่แข็งขันให้กับอีกฝ่าย ชิริวที่ยืนถือถุงกาแฟและอาหารถอนหายใจ เขากดมือถือแล้วยื่นมันให้ฉัน มันเป็นคลิปที่ถูกอัดเอาไว้และคนในคลิปก็… โอปป้าคนนั้น คะแนนเหลืบมองชิริวก่อนจะกดเล่นคลิปตรงหน้า‘มึงว่ากูได้ป้ะ?’‘คนไหน?’‘กระโปรงสั้น’‘อยากรู้ก็ต้องลอง แต่กูว่าไม่ได้’‘พนันกับกูไหมละ ว่าถ้ากูเอาคลิปกูกับยัยนั้นมาให้มึง
“วันนี้แนนไม่ต้องการอะไรนะ”“ครับ งั้นผม”“หมายถึงว่าไม่ต้องการอะไรเลย รวมถึงพี่ด้วย” คะแนนเดินเข้าห้องชิริวแล้วปิดประตูใส่หน้าบิ๊ก รู้สึกไม่ดียังไงก็ไม่รู้ เธอเดินวนไปมาก่อนจะเสยผมตัวเองแล้วเดินไปหาเครื่องดื่มในครัวชิริวไม่ได้มาส่งเธอ แต่เป็นบิ๊กที่รับเธอกลับจากมหาลัย ดูท่าแล้วพี่ริวเองน่าจะหงุดหงิดฉันจนไม่อยากเห็นหน้าฉันแบบนั้นละมั้ง เซ็งจัดเลยอะ รู้แบบนี้ให้พี่บิ๊กแวะซื้อเหล้าก่อนเข้ามาก็ดีอะ.. แต่จะว่าไป.. ที่นี่ก็มีนี่นา.. คะแนนมุดๆเงยๆอยู่หลายรอบก่อนจะเจอเหล้าอะไรสักอย่างที่ถูกเก็บไว้อย่างดี กับเหล้าที่ถูกเปิดไปแล้ว จึงตัดสินใจคว้าเหล้าที่ถูกเปิดดื่มไปขึ้นมา รินดื่มเพื่อชิมรสชาติ“อื้ออ! ขมพอๆกับชีวิตฉันเลย~” แล้วก็ทำลายหลักฐานด้วยการหิ้วขวดนั่นเข้าห้องนอนตัวเองไปฉันใช้เวลาหลังจากนั้นคลุกอยู่แต่ในห้อง แค่ห้องนอนที่ฉันได้อาศัยอยู่มันก็ครบครันพอที่จะสร้างอณาจักรได้เลย คะแนนดื่มแล้วดื่มอีก ก่อนจะยุติการดื่มด้วยการเข้าไปอาบน้ำอาบท่า นอนแช่น้ำในอ่างพร้อมกับโน๊ตบุ๊คคู่ใจ กลิ่นเทียนหอมและเหล้ามันดีขนาดนี้นี่เอง บางทีก็พอจะเข้าใจละ ว่าทำไมพี่ริวชอบดื่มหนักขนาดนั้น เพราะมันทำให้เราสุ
คะแนนกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของชิริว นอนหายใจผะผ่าวนานหลายนาทีเพียงเพราะถูกอีกฝ่ายบีบเค้นเนินนมจนความสยิวเเล่นเข้าร่างแบบหาทางออกไม่ได้ เรียวขาบีบเข้าหากัน บิดไปมาเพราะความรู้สึกที่ว่า ก่อนจะจับมือหนาๆของอีกฝ่ายที่คลึงนวดเนินอกให้กระทำตนซ้ำแล้วซ้ำเล่า“อือ~”ภาพที่ฉันเห็น คือหน้าพี่ริวที่มันมีหลายหน้า ฉันพยายามควานจับใบหน้าดุๆที่เขาชอบใช้มองฉันแต่กลับสัมผัสไม่ได้สักหน้า ทั้งที่ภาพที่เห็นเนี่ย ฉันกำลังจับหน้าพี่เขาอยู่แท้ๆ~คะแนนทิ้งมือที่ว่าลงกับเตียง ชิริวขยับตัวนอนตะแคง เขาใช้ฝ่ามือลูบเล่นกับเนินสามเหลี่ยมน้อยๆของคนตัวเล็ก มันยังเนียนสวยไร้ที่ติสำหรับเขา ลูบคลำอยู่สักพักใหญ่ๆ พอให้สาวน้อยกระสั่นสู้ตนขึ้นมาบ้างก็จัดการรูดแพนตี้ที่ว่าลง แล้วสัมผัสเนื้อมือกับเนื้อนูนอีกครั้งพร้อมกับสอดใส่ปลายนิ้วเข้าไปสำรวจทันที“อ๊าา! ฮ๊าา!”“….” ฉันร้อนไปทั้งตัวเลย ตรงนั้นของฉันถูกพี่ริวยึดครองและเข้าสำรวจพร้อมกับส่งแรงกระทั้นจนคะแนนอยากจะส่งเสียงครางระงม แต่ทำได้เพียงอดกลั้นเอาไว้ และนอนดิ้นไปมาบนเตียงอย่างไม่รู้จะจัดการความรู้สึกของตัวเองยังไง ทั้งไม่กล้า ทั้งรู้สึกว่า.. แค่นี้ยังไม่พอครั้นนิ้วเ
ครืด~ ครืด~ สายโทรเข้าทำให้ชิริวที่รู้สึกตัวงัวเงีย คว้ามือถือแบบไม่ทันได้เช็คดู“อืม~”[..นี่เบอร์แนนนิ? นั่นใครพูดหนะ!] ชิริวที่ขานรับด้วยเสียงงัวเงียตั้งสติได้ก็รีบดูมือถือที่ตนกดรับ มันเป็นมือถือของคะแนนและปลายสายที่โทรเข้า คือคนเป็นแม่ของเธอนั่นเองชิบหายละมึง! ชิริวคิดแบบนั้นก่อนจะรีบหันมองคะแนนที่ยังหลับไม่ได้สติ และดูเหมือนว่าต่อให้เขาปลุกเธอก็เหมือนจะไม่ตื่น •CHIRYU[นั่นใคร! ทำไมถึงรับสายแทนลูกสาวฉัน!]“..อะ เอ่อ” เอาไงวะกู.. ผมก้มมองตัวเองสภาพผมกับคะแนนตอนนี้ถ้าบอกไปกูตายห่าแน่ “..เอ่อ คือแนนลืมโทรศัพท์ไว้กับผม”[อ้าวเหรอ.. แล้วเราอะเป็นใคร]“ผม.. เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย.. ครับ”[ชื่อ?]“..เรียกผมริวก็ได้”[อย่างนั้นเหรอ?] สงสัยอะไรนักหนาวะ..“เอางี้ครับ เดี๋ยวถ้าแนนกลับมาเอาโทรศัพท์ผมจะบอกให้ว่าคุณแม่โทรมา”[ด่วนเลยนะ เก็บข้าวของเตรียมออกจากบ้านแบบนี้ แถมป่านนี้ยังไม่กลับบ้านอีก ไม่รู้หนีไปนอนกับผู้ชายที่ไหนหรือเปล่า! ไม่เลิกสักทีไอ้นิสัยบ้าผู้ชาย] ถึงจะไม่ได้ใส่อารมณ์หนักหนาอะไร แต่น้ำเสียงคือไม่พอใจอย่างแรง “….”[ด่วนเลยนะ!]“ครับ” ชิริวเป็นฝ่ายรีบตัดสายก่อนจะถอนหายใจ เส
“อย่าลืมโทรหาแม่ละ ฉันบอกแค่ว่าเธอลืมโทรศัพท์ไว้กับฉัน”“อืม~” คะแนนงัวเงียก่อนจะรับเม็ดยาคุมฉุกเฉินที่ชิริวส่งให้ เขายืนกอดอกมองเธอตรงหน้า เมื่อคะแนนกินยาที่ได้รับ สายตาเจ้ากรรมของเขาก็ดันจ้องมองลำคอของคะแนน คอระหงส์ ลูกกระเดือกน้อยๆกำลังเขยื้อนเพราะน้ำที่ดื่ม..“…..” ก่อนจะมีสายตาเลิ่กลั่ก แล้วกระแอ่มกับตัวเอง“พี่ออกไปได้แล้ว แนนจะได้นอนสักที” ก็ไม่รู้ว่าเพราะไม่ระวังตัว หรือทำจนเป็นเรื่องปกติ แม้ชุดนอนไม่ได้นอนของเธอจะถูกเปลี่ยนเป็นสีครีมสบายตาแต่มันก็วับแวมอยู่ดี ครีมอาบน้ำหอมฟุ้งติดกายชนิดที่เพียงขยับตัว อีกฝ่ายก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นของเธอ คะแนนสบัดผมยาวๆของตัวเองโดยใช้ลำคอและเอี้ยวหัวไปมาพร้อมกับใช้มือสาวเส้นผมเข้าร่วมด้วย เส้นผมที่ไม่ปกปิดไหล่บางๆ คอสวยๆ และเนินอกที่เป็นจ้ำจากรอยมือของเขากลายๆ เป็นอีกครั้งที่ชิริวรู้สึกหงุดหงิดใจจนต้องขมวดคิ้วให้กับตัวเอง พุ่งเข้าไปหาร่างน้อย ผลักให้เธอนอนลงสักทีแล้วดึงผ้านวมคลุมยันหัวของเธอด้วยท่าทีแบบลวกๆ จนคะแนนต้องโผล่หน้าออกมาเหลือแต่ส่วนหัว แก้มแดงๆของเธอยังไม่จางหาย “ต้องกินเยอะขนาดไหน แก้มแดงๆของเธอมันถึงไม่หายไปสักที”“..แนนว่าที่มันแด
ครั้นพี่บิ๊กส่งฉันถึงหน้ามหาลัย ฉันก็ยกมือขอบคุณพี่เขาไป แม้ว่าอีกฝ่ายจะยกมือรับไว้แทบไม่ทันคะแนนเดินเข้ามหาลัยเงียบๆ เสียงผู้คนจ๊อกแจ๊กจอแจไม่ได้ส่งผลให้สติสตังกลับมาอยู่กับตัว คะแนนเดินเหมือนคนใจลอยไปเรื่อยๆ ก่อนจะมีมือบางๆยกทาบที่หน้าผากของเธอ กั้นระหว่างหน้าผากกับต้นไม้ต้นเบ่อเร้อ“เอ๊ะ?”“ใจลอยไปถึงไหนเนี่ย” เวลเดินเข้ามา ก่อนจะมองฉันด้วยสีหน้าเป็นห่วง“อ้อ.. คิดฉากต่อไปของนิยายอยู่หนะ”“แน่ใจนะว่าไม่ได้ทะเลาะกับพี่ริว?”“เปล่า.. ทำไมอะ?”“ก็เห็นว่าอยู่ด้วยกันแล้ว แต่ไม่ได้มาพร้อมกันไง พี่ริวเองก็นิ่งๆไปนะ ตั้งแต่ฉันเห็นพี่เขาก็ สูบบุหรี่ไม่หยุดเลยอะ มีอะไรกันหรือเปล่า?” “คงเครียดละมั้ง”“นั่นไง ทะเลาะกันจริงด้วย”“ไม่ได้ทะเลาะ”“พี่ริวจะเครียดเรื่องอะไรได้ละ? รายนั้นชอบทำตัวอยู่เหนือปัญหาจะตาย”“ก็.. มีอะไรกันแบบไม่ได้ป้องกันไง”“ห๊า! อ๊ะ!..” เวลรีบปิดปากแล้วลากแขนฉันไปใต้ต้นไม้ใหญ่“ไม่ได้ป้องกัน.. หมายถึง”“แตกใน” เวลยกมือปิดปาก ก่อนจะลูบไหล่ฉันเบาๆด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง“เห้ย ฉันโอเค กินยาไปแล้ว”“มันก็ไม่ควรเกิดขึ้นไง แกสองคนไม่ได้คบกันส่วนพี่ริวเองก็มีแต่ผู้หญิง ถึงช่วงหลั
เสียงดนตรีดังสนั่น จังหวะหนักๆมีแต่เชิญชวนให้คนในผับลุกขึ้นเต้นคะแนนที่ออกมาคนเดียวนั่งดื่มเงียบๆ แม้บิ๊กจะโทรตามก็ตามที เธอไม่คิดจะรับมันจนปิดเครื่องไปในที่สุด เธอต้องการอยู่คนเดียวเพื่อถามตัวเอง ความรู้สึกที่มีน่าจะชัดเจนพอถ้าเธอจะเลือก.. ไว้นระยะถ้าอีกฝ่ายอย่างชิริว กระทำไปเพราะสิ่งนั้นฉันไม่คิดมากนะถ้าพี่ริวจะไม่รู้สึกอะไรกับฉัน มันควรเป็นแบบนั้นแหละถูกแล้ว มันอาจจะยุ่งยากเพราะฉันเองต่างหาก ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่กลับไปชอบแล้วแท้ๆ.. แต่ในโทรศัพท์ ก็ยังมีรูปชิริวเต็มไปหมด ถึงจะเป็นรูปที่ใช้เป็นอิมเมจของพระเอกก็ตาม ทั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน มีเซ็กส์ด้วยกันแท้ๆ รูปคู่เราสักรูปก็ไม่มี.. ชัดเจนพอที่จะเจ็บปวดได้แล้วนะเอาจริงๆแก้วเหล้าวางกระทบกันโต๊ะเบาๆ ก่อนจะมีคนที่อยากจะทำความรู้จักเธอ“มาคนเดียวเหรอครับ?” ชายร่างสูงโปร่ง ผิวขาวราวกับหนุ่มเกาหลี เอ่ยทีกเธอท่ามกลางแสงสีเสียงที่ตระการตา คะแนนเหลือบมองเพียงนิด“ค่ะ”“ผมขอนั่งด้วยได้ไหม?”“ตามสบาย” ฉันแค่เบื่อๆ การมีเพื่อนที่ไม่รู้จักกันนั่งดื่มด้วยก็คงจะดี เคยเป็นไหม? เวลาที่เราไม่สบายใจจนอยากเล่าอะไรสักอย่างออกไป เราดันเล่ากับคนที่ไม่ได้สน
“เมินไปสิ ใครแคร์~” คะแนนบ่นอุบกับตัวเอง ก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่สวมซะกลางห้อง เดินเปลือยกายวนไปมาราวกับหาที่ลงให้ตัวเองไม่ได้ สุดท้ายก็จบที่ห้องน้ำ นิสัยของฉันคือคนที่ติดมือถือ เพราะต้องคอยอ่านคอมเมนต์นักอ่านอยู่เสมอ เเม้แต่ตอนนอนแช่ในอ่าง.. ก็ยังคงหยิบมันติดมือมาด้วย ไลน์~ แต่แล้วก็มีชื่อไลน์แปลกๆทักมา ก่อนจะกดเข้าไปดูก็พบว่าเป็นไลน์ของคุณดอม..D : ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมครับKN’ : ไม่มีค่ะ D : พรุ่งนี้คุณว่างหรือเปล่า ผมจะชวนคุณดื่มกาแฟ พอดีผมอยากคิดค่าโดยสารสำหรับคืนนี้KN’ : บอกช้าขนาดนี้ รู้แบบนี้ไม่กลับด้วยหรอกนะคะD : เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ ตอนที่คุณว่าง ผมจะไปรีบคุณแล้วกันKN’ : ได้ค่ะ ไว้เจอกันนะคะฉันได้รับสติ๊กเกอร์ฝันดีกลับมา ฉันไม่ได้ส่งอะไรกลับไปหรอกนะการนอนแช่น้ำในเวลาที่มีเรื่องให้คิดนี่ เป็นอะไรที่สบายที่สุด ถ้าคุณดอมเขาเต็มใจจะเป็นเพื่อนกันละก็ ฉันก็ยืนดี อย่างน้อยๆ เขาก็เข้ามาเพื่อจะเป็นเเค่เพื่อนจริงๆนั่นแหละชิริวที่ยืนเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มเริ่มถอนหายใจ เขาทิ้งลงนั่งกับโซฟาด้วยสีหน้าที่บุญไม่รับ “นี่ หวงก็บอกไปสิ”“..ถ้าน้องมึงไม่หยุดพูด กูจะเอาขนมยัดปาก”“เป็นข
“จากการตรวจพบว่า คุณได้ตั้งครรภ์แฝดครับ.. อาจจะ เป็นไปได้ถึงสามคน”“จริงเหรอคะ!”“ครับ ดูจากตรงนี้ก็พอจะเห็น.. หมออยากจะให้ความรู้ในฐานะที่คุณสองคนเป็นคุณพ่อคุณแม่มือใหม่สักหน่อย” จากวันนั้นจนวันนี้ฉันก็ท้องได้ประมาณสี่เดือนแล้ว ครั้งแรกที่อัลตร้าซาวน์คุณหมอเองก็ยังไม่ค่อยมั่นใจเพราะคุณหมอบอกว่ามันเป็นไปได้ยากมากที่จะสามารถท้องแฝดสามได้ แต่เหมือนวันนี้จะชัดเจนแล้วสินะ..“การตั้งท้องลูกแฝด ถือเป็นความเสี่ยงหนึ่งของการตั้งครรภ์ เพราะการอุ้มท้องลูกมากกว่า 1 คน ในท้องเดียวกันนั้น อาจนำไปสู่ความผิดปกติของการตั้งครรภ์หลายประการ ตั้งแต่การแท้ง การคลอดก่อนกำหนด หรือภาวะครรภ์เป็นพิษ เป็นต้น โดยท้องแฝดสามารถแบ่งออกเป็น 2 กรณี คือ แฝดแท้ และ แฝดเทียมครับ”“..ค่ะ”“แฝดแท้ เกิดจากการที่ตัวอ่อนซึ่งผ่านการปฏิสนธิและฝังตัวที่มดลูกแล้ว แต่จู่ ๆ ก็มีการแบ่งตัวอ่อนขึ้นมาอีก 1 ตัว โดยตัวอ่อนทั้งสองตัว อาจจะมีรกและถุงน้ำคร่ำเป็นของตัวเอง หรือใช้รกและถุงน้ำคร่ำร่วมกันก็ได้ ซึ่งแฝดแท้จะมีรูปร่างหน้าตาและลักษณะที่คล้ายกันมาก และมักจะเป็นเพศเดียวกัน เช่น แฝดชาย-ชาย หรือ แฝดหญิง-หญิง”ฉันพยายามตั้งใจฟังทุกอย่า
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!“อาแนน ผลออกมาหรือยังอ่าา อาม่าหัวใจจะวายอยู่แล้วนาาาาา” เสียงอาม่าที่คอยเค้นจังหวะหัวใจของฉันมันเค้นจนฉันแทบจะขาดอากาศหายใจตาย… ฉันลืมสังเกตตัวเองเลยว่าประจำเดือนของฉันมันไม่มาสักเดือนสองเดือนนี่แหละ แต่ไม่ได้สนใจเพราะฉันเอาเวลาไปทุ่มกับการเขียนนิยาย และเอาเวลาคลั่งรักกับพี่ริวซะหมด..แท่งตรวจครรภ์ค่อยๆซึมน้ำปัสสาวะที่ฉันหยดจุ่มลงไป ทุกนาทีฉันลุ้นไปหมด “เธอโอเคหรือเปล่า เงียบนานไปแล้วนะ” เสียงชิริวคอยถามเป็นระยะ เเต่เพราะฉันต้องการสมาธิเลยล็อคห้องน้ำเอาไว้นี่แหละในขณะที่น้ำปัสสาวะกำลังค่อยๆซึม คะแนนหลับตาปี๋นับหนึ่งสิบยี่สิบในใจ มือน้อยกุมประสานมือตัวเองแล้วทาบที่อก เสียงหัวใจเต้นระส่ำ ฉันแทบไม่อยากลืมตามองผลลัพท์ด้วยซ้ำ หากฉันไม่ท้อง.. ฉัน พี่ริว และอาม่า คงผิดหวังเป็นแน่..“..อึ่ก~” น้ำตาไหลนองเป็นสาย ได้โปรด ..มอบความสมบูรณ์ในชีวิตในฉันจะได้ไหมลืมตา… ฉันกลืนน้ำลาย และค่อยๆก้าวเท้ากลับไปยืนมองผลตรวจที่น่าจะตรวจเสร็จเป็นที่เรียบร้อย พลันท่องในใจว่า ขอสองขีด ขอสองขีด มันจะเป็นของขวัญที่ดีมากๆในชีวิตของฉันเลย.. ฉันเคยคิดต่างๆนานา เคยนอนคุยและแลกความคิดกับพี่ริว ว
สิ่งพิเศษต่อมาสำหรับฉัน หลังจากที่ได้รับคัดเลือกนิยายไปทำซีรี่ย์แล้วคงไม่พ้นวันนี้ ผ่านมาเเล้วเกือบสามเดือน หลังจากที่ฉันประสบความเร็จในชีวิตหลังจากวันนั้น วันนี้ก็ครบสามเดือนพอดี ฉันใช้เวลานานเกือบครึ่งปี ที่กว่าจะตัดสินใจวนกลับมาที่บ้าน หลังจากคราวก่อนที่หอบหิ้วข้าวของไปอยู่กับพี่ริวเพื่อเขียนงานให้ตรงสเปคพี่เขามากที่สุด วันนี้เป็นวันแรกหลังที่เกิดเรื่องราวต่างๆมากมาย ในที่สุดฉันก็กล้าที่จะกลับมาที่บ้านสักทีและเพราะมันถึงช่วงเวลาที่เราจบช่วงชั้นการศึกษา พี่ริวจบการศึกษาเป็นที่เรียบร้อย และมุ่งเข้าสู่การดูแลร้านอย่างจริงจัง ในขณะที่ฉันยังเหลือเวลาเรียนอยู่อีกไม่กี่ปี“..กลับมาทั้งที่นิยายยังไม่ถูกทำเป็นซีรี่ย์แบบนี้ จะมีคำแบบไหนทิ่มแทงหัวใจไหมนะ”“บอกแล้วไงว่าไม่ว่าใครจะพูดยังไง ฉันก็จะอยู่ข้างเธอ”คะแนนพยักหน้า ฉันพยายามสอดมือจับมือพี่ริวเอาไว้เพราะตัวเองหวั่นเกรงนั่นแหละ เพราะฉันในตอนนั้นอยากให้อาม่าและแม่ยอมรับในความสามารถที่ฉันมี วันนี้ฉันทำสำเร็จแล้ว แม้มันอาจไม่ถูกใจใครแต่ว่า“อาแนนนอ่าาา~” อาม่าที่เดินโบกพัดอยู่ในบ้านหันมาเห็นฉันพอดี ก่อนจะรีบเดินตรงเข้ามาหา“ม่าา เดินช้าๆสิ
ผลประกาศนิยายที่ถูกไปสร้างเป็นซีรี่ย์ 3เรื่อง1. รักร้ายนายเพลย์บอย2. สุดเขตรัก สุดเขตแค้นคะแนนเม้มปากเมื่อมาถึงวันที่ตัดสินผลประกวด มีนิยายเพียงสามเรื่องเท่านั้นที่จะถูกนำไปทำเป็นซีรี่ย์ แต่เพราะสองเรื่องข้างต้นมันไม่ใช่ชื่อนิยายของฉัน ใจมันก็แอบแป้วไปหน่อย..เนื่องจากปีนี้คนหันมาเขียนนิยายกันเยอะมากๆ ทำให้คู่แข่งนั้นมีมากไม่แพ้กัน นักเขียนหน้าใหม่แต่ฝีมือไม่ใหม่เลยก็ดังในโลกโซเซียลเยอะ“..เรื่องสุดท้าย จะใช่เรื่องของเราไหม?” มือไม้ฉันสั่นไปหมด ถ้าให้พูดตามตรง ถ้าเกิดว่าฉันไม่ได้ขึ้นมาก็พอทำใจอยู่นะ จำได้ไหมวันที่พี่ริวพาฉันไปหาดอม ดอมพูดเองว่าถ้านิยายของฉันไม่ได้แย่ถึงขั้นต้องตกรอบก็พอจะช่วยได้ แต่ฉันรู้อยู่แก่ใจว่าดอมไม่ช่วยให้ฉันเข้ารอบลึกๆแน่ เขาจะทำแบบนั้นทำไมละจริงไหม เพราะต่อให้ทำดีด้วยเท่าไหร่ เขาก็ไม่มีวันได้ฉันไป“เลื่อนสักทีเถอะครับผมลุ้นจะตายอยู่แล้ว” พี่บิ๊กที่ยืนอยู่ข้างหลังเหมือนจะลุ้นไม่ต่างกับฉัน แม้จะยัดขนมเข้าปาก แต่สายตาก็จับจ้องที่หน้าจอโย๊ตบุ๊คไม่ขยับไปไหน“ถ้าแนนไม่ได้ละ”“ปีหน้าคุณก็ค่อยเข้าประกวดใหม่สิครับ ความฝันของคนเรามีอายุแค่ปีเดียวหรือไง”“นั่นสินะ..
ฉันจะ.. ทำให้มันดีที่สุด แฝดสามงั้นเหรอ.. ได้‘เนเน่ดันตัวเองด้วยความแอ่นอ้อนอนชร แขนบางบีบดันเนินอกอย่างไม่ตั้งใจแต่ก็ดูยั่วยวนใช่เล่น ผิวขาว เรือนร่างบอบบางที่กำลังทิ้งน้ำหนักกดทับลำกายยักษ์ที่แข็งตัวขึ้นในทุกวินาทีที่ร่างบางๆของเนเน่ส่งเสียงครางเสียงหวานเย้ายวนราวกับยากล่อมประสาท ใบหน้าแดงพร่า และเนินอกเด้้งดึ้งรับฝ่ามือใหญ่‘ถ้าทำได้แค่นี้ แฝดสามไม่ต้องหวัง~’เซริวบีบเค้นเอวบาง ปล่อยอกสวยให้เป็นหน้าที่ของเนเน่ เธอเค้นมัน บีบมัน และวางมือลงที่ลำตัวหนาๆของชิริว ก้นบางกระดกกระแทกหน้าตักหน้าขาด้วยความพริ้ม ราวกับประโยคก่อนหน้า มันทิ่มแทงหัวใจเนเน่ร่อนเอวหวานๆจนเซริวจิกมือและครางกระเส่าหลังจากคิดผิดลั่นวาจานั้นออกมา กลีบแยกกลืนกินลำกายยักษ์จนสุดโคน แม้ลีลาของคนตัวน้อยจะไม่ได้เเซ่บซี๊ดถึงใจ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเธอหวานจนเขาแทบจะกลืนได้ทั้งตัว‘อ๊ะ!’ เสียงหวานร้องด้วยความตกใจเมื่อถูกจับยกเอวแล้วพลิกท่าทางกลับหัวกลับหาง ท่าหกเก้าที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ทำ เนเน่ได้ลองทำอีกครั้งแล้ว‘อ๊ะ อ๊าา~’ ปลายลิ้นเลียเสยกลีบแยกจนแสบเขิน เรียวขาสั่นงันงึกในทุกจังหวะที่จาบจ้วง ลิ้นอุ่นขยันแหย่ขยันสอดและดูดกล
“เอาละ! ฉันจะเริ่มประชุม!”‘เซริว เคาะมือกับโต๊ะตรงหน้า เผยคำสั่งและกฏใหม่ต่างๆสำหรับเดือนใหม่ โดยที่มีลูกน้องคู่ใจอย่างบราวน์ยืนอยู่เคียงข้างเสมอ ทั้งคู่ทำงานประสานกันได้ดีอย่างโดยไม่ต้องคอยสะกิดหรือส่งซิกส์ใดๆ เนเน่หมดเวลาไปกับการนั่งชื่นชมความสามารถของสามีตัวเอง นิ้วนางข้างซ้ายบ่งบอกว่าทั้งชีวิตของเธอได้มอบให้กับใครสักคนไปหมดแล้ว ฉันก็ไม่รู้ว่าอนาคตมันจะออกมาแบบไหน แต่ฉันไม่อยากไปนั่งนึกถึงมันแล้วละ บางทีการที่เรากังวลกับการใช้ชีวิตมากไปมันทำให้เราไม่มีความสุขกับ ณ เวลาปัจจุบันเลย เมื่อก่อนฉันเป็นแบบนั้น ฉันกลัวสิ่งที่จะตามมา ฉันไม่กล้าโอบกอดปัญหาไม่ว่าเรื่องเล็กหรือใหญ่ ฉันจะหนีความทุกข์ทุกอย่างที่มันกำลังจะพุ่งเข้ามาหาฉันเพียงเพราะสิ่งเหล่านั้น จะทำให้ตัวตนของฉันค่อยๆหายไป เมื่อก่อน ฉันเป็นแบบนั้น’คะแนนรัวปลายนิ้วถ่ายทอดความรู้สึกของเนเน่ผ่านตัวเอง ชิริวในตอนนี้ดูพึ่งพาได้สุดๆในสายตาของเธอ บางทีก็ยังรู้สึกแย่ที่ช่วงเวลานึง ความฝันของฉันทำลายความฝันของเขา หากในวันนั้นชิริวไม่ทำอะไรสักอย่างละก็ ฉันคงไม่มีทางรู้ว่าฉันกำลังล้ำเส้นความฝันของใครสักคนอยู่ ไม่ผิดนะที่เราจะมีความฝัน แ
แล้วที่สุดฉันก็เข้าใจว่าที่ที่บอกว่าเซอร์ไพส์ฉันคือที่ไหน.. แต่เอาตรงๆนะ ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่..ขาเรียวนั่งไขว้ห้าง แขนยาววางทาบขนาบกับโซฟารับแขกในขณะที่ฉัน นั่งตัวเล็กตัวน้อยอยู่ตรงนี้==^“..หึ๊~ จะยกพวกตีหรือไง” คนตรงหน้าเอ่ยขึ้นมาแบบกึ่งขำในลำคอ ในขณะที่คนข้างๆฉันนั้น..“กูมีเงินเยอะมากแล้วกูก็ต้องการให้มึง”“พี่ริว!”“ไม่เป็นไร.. พวกหมาหวงก้าง ผมพอเข้าใจ” อืม.. คนตรงหน้าฉันคือดอม และสิ่งที่พี่ริวทำคือกำลังจะทำกร่างใส่อีกฝ่าย ทั้งที่เป็นฝ่ายยกโทรศัพท์หาเขา แต่ดูการกระทำสิ ฉันละเชื่อเลย==^คะแนนต้องตีทั้งขา ตีทั้งแขนจนร่างสูงสะดุ้ง ซึ่งสุดท้ายก็ยอมนั่งดีๆ“ว่าไง? มีอะไร?” “….”“ถ้าโทรมาแต่ยังนั่งอมขี้ฟันแบบนี้ ผมจะไปทำงาน”“ให้ตายดิ! ไม่คิดว่าจะยากขนาดนี้==^” ชิริวบ่นอุบกับตัวเองก่อนจะถอนหายใจ “..ช่วย พิจารณา นิยายของแนนด้วย”“….”“เธอตั้งใจทำมากเพราะงั้น.. ถ้ามึงเคยรู้สึกดีกับเมียกู สนับสนุนเธอด้วย” “ผมว่าอย่างคุณไม่จำเป็นต้องแบกหน้ามาขอความช่วยเหลือเพียงเพราะคำว่าสนับสนุน”“….”“คุณมีเงินมาพอที่จะเปิดสำนักพิมพ์เพื่อพิมพ์นิยายของคะแนนเพียงคนเดียวสบายๆ แล้วทำไมต้องแบกหน้าที่อดท
ฉันแทบจะทุ่มได้ทุกอย่างเพื่อความฝันเพียงหนึ่งเดียวของฉัน ฉันอยากเป็นนักเขียนในดวงใจของใครสักคน อยากมีคนคอยติดตามผลงานของเรา และฝันอันสูงสุด.. คือการได้รับเลือกเอานิยายที่เขียน ไปทำละครหรือซีรี่ย์ ได้อยู่ในจุดที่สามารถเลือกนักแสดงที่มาเล่นเป็นตัวเอกตัวรองได้ คะแนนวางฝันทุกอย่างเป็นขั้นตอน และจริงจังเสมอมา แม้ว่าการเงินที่บ้านจะไม่ได้ทำให้ตัวเธอรู้สึกลำบาก แต่เธอกลับเลือกวิธีที่จะทำทุกอย่างด้วยตัวเองแบบสุดโต่ง เธอหาเงินได้จากสิ่งที่ชอบ และทำมันออกมาอย่างเต็มที่จน ณ.เวลานี้.. คะแนนมีแฟนคลับและผู้ติดตามนามปากกาของเธอเป็นหลักห้าหมื่นเป็นที่เรียบร้อย“กรี๊ดดดด!! ห้าหมื่นน! ห้าหมื่นนนนนน!!”“ อะไรของเมียมึงวะ==^”“ทุกคนๆ ดูสิ! แนนมีผู้ติดตามห้าหมื่นคนละนะ!”“ไหน?” ชิริวรีบเดินเข้ามา เขาจ้องมองจำนวนผู้ติดตามในเลขห้าหลักด้วยแววตาเป็นประกาย“โครตเก่งเลยใช่ป้ะ!”“ฉันแซ่บจนนิยายเธอขายออกต่างหาก” มือเรียวลูบคางคมๆของตัวเอง ก่อนจะพยักหน้ามั่นใจว่ามันเป็นดั่งที่ใจเขาคิด“มึงอะ กล่องที่สิบ” อัลฟ่าโยนกล่องของขวัญให้กับชิริว เขาเป็นคนสุดท้ายที่เดินเข้ามาในกลุ่ม ระหว่างทางก็เจอกับบรรดาแฟนคลับของชิริวที
เป็นไงละคะแนน ความฝันที่ช่วงชีวิตในบั้นปลายนั้นจะกินหรูอยู่สบาย นั่งกินนอนกิน.. ยังไม่ทันได้ใช้บั้นปลายชีวิตตอนนี้ก็สบ๊ายสบายยย ฉันนั่งเขียน.. หรืออาจจะนอนเขียน ต้นฉบับให้ได้มากที่สุด สงสัยเมื่อคืนโดนกระทุ้งจนสมองกลับ เลือดลมฉูบฉีดแม้สภาพหลังผ่านมรสุมจะเหมือนคนโดยรุมสะกำก็เถอะ แต่เมื่อเรื่องราวในหัวมันแล่น ฉันก็มีหน้าที่เขียน เขียน และเขียนมันออกไป ช่วงเวลาที่เราไม่ตันมันเป็นอะไรที่แบบสุดๆจริงๆนะ!“..เปิดไฟทำไมเนี่ย~”“เขียนงานค่ะ”“..ตอนนี้?”“อื้อ! ต้องขอบคุณพี่นะกระทุ้งแรงซะจนสมองแล่นยังกับรถไฟเหาะ!” คะแนนรัวนิ้วลงแป้นพิมพ์และเปิดไฟที่หัวเตียงเพียงเท่านั้น ในขณะที่ชิริวสะลึมสะลือ เขามองร่างบางอย่างอดทึ่งไม่ได้ เอาแทบตายแม่งยังลุกขึ้นมาเขียนได้ได้ป๋อแบบนี้..“..ทึกจริงเมียกู”คะแนนกัดปาก ร้อยเรียงเรื่องราวที่บทตันมานาน ตอนนี้ไหลหลากดั่งสายน้ำ แม้แต่ฉากเข้าด้ายเข้าเข็มก็บรรยายได้ซะชิริวถลนตาแต่ไม่แสดงอาการผ่านสีหน้าในจังหวะที่คะแนนหันมาหาตนชิริวแอบอ่านเนื้อหาที่คะแนนพิมพ์จากด้านหลัง สายตาคมหรี่มองหน้าจอ ตัวหนังสือดีดขึ้นที่สามสี่ตัวในจังหวะที่รัวนิ้วเพียงหนึ่งครั้ง‘ลำกายที่ล่ำเป็น