LOGINShare
Kabanata 35
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Atlas Ramirez POV
Napangiti ako habang pinagmamasdan ang isang babae na mahaba ang buhok. Naka pusod iyon sa likuran nito habang pormal na nakatayo at nakataas ang paningin sa matayog na building ng Eiffel Tower. Mahaba ang brown na coat nito na lampas hanggang sa hita habang nakapaloob naman ang isang puting bluose na nagsisilbing takip sa katawan nito. Bumagay din dito ang suot nitong blue jeans at may takong na boots. Habang sukbit naman nito ang isang clutch bag sa balikat.
Matagal na panahon nang huli ko itong makita. Mga panahong pakiramdam ko wala nang silbi ang buhay ko. Mga panahong isinuko ko na ang lahat para dito. At mga panahong kailangan kong dalhin ang sakit para pakawalan ito. Hindi ko lubos maisip na dahil sa bakasyon makikita ko ito.
Maraming uri ng pag-ibig. May puro may hindi. May nagtitiis. Mayroon ding umaalis. May pag-ibig para sa pamilya, para sa kaibigan at para sa lahat. Ngun
Related chapters
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Wakas
Starry starry nightPaint your palette blue and grayLook out on a summer's dayWith eyes that know the darkness on my soulNow I understandWhat you tried to say to meHow you suffered your sanityAnd how you tried set them freeThey did not listenThey did not know howPerhaps they listen nowAgad kong hinapuhap ang cellphone na nasa ilalim ng aking unan. Papungas-pungas na tiningnan ko ang screen nito. I pouted as I saw the time. Late na naman ako ng tatlumpong minuto sa aking pupuntahan. Alas-nuebe na ng umaga at kakagising ko pa lang.I put the phone in my bedside table and tried to get up. Maingat akong umalis ng kama at nag-unat ng kaunti bago dumiretso sa maliit kong bintana. I smiled instantly when the small but beautiful garden greeted me. Ang iba't ibang klase ng mga bul
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Special Chapter
Atlas Ramirez POVI smiled as I watched Olive beside me sleeping like a baby. I even heard her snore that made my heart throbbed with gladness. Hanggang ngayon hindi ko pa rin lubos maisip na sa lahat ng mga pinagdaanan namin, uuwi pa rin kami sa isa't isa. Kami pa rin ang nakatadhanang magsama.It has been a few months since we've met at Paris. Few months of us trying to know each other like strangers. Nagsimula kami ulit sa una at masasabi kong nagtagumpay kaming dalawa. We did not rush things. Bagkus, naghintay kami. Inalam muna namin lahat ng bagay na hindi namin alam sa isa't isa mula pa noon."I love you," mahinang bulong ko.My eyes widened when Olive moved slowly. Tila naalimpungatan itong sumiksik sa aking dibdib. I was half naked that her every breath touched my bare chest. It tickles my skin but it was fine as long as I could hold her close to me."I love you,"
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Simula
"Yes! Mrs. Monterio. This is noted. Okay, we're going to meet tomorrow. Sige po. Bye!"Pagkatapos kong maibaba ang tawag ay napabuntonghininga na lamang ako. Mabilis din ang aking paglalakad habang papasok sa clubhouse ng South Ridge Village, isang eksklusibong lugar na kinabibilangan ng mga mayayaman at mga prominenting tao. Napailing na lamang ako habang pinagmamasdan ang aking itsura mula sa salaming dingding nito. Pawisan at halatang pagod mula sa pagmamadali."Malas!" bulong ko sa sarili.Sa entrada pa lamang ng nasabing lugar ay kapansin-pansin na ang magarbong interior nito. Ang namumukod tanging fountain na nasa sentro mismo nang pavillion at ang malawak na function hall. Minimalist ang disenyo at kulay ng lugar kaya napakaganda at napakaaliwalas nitong tingnan.Habang naglalakad ay pinagmamasdan ko rin ang naggagandahang mga muwebles na aking nadaraanan. Ang naghuhumiyaw na kaelegantehan nito at ang magarbong marmol na sahig na lahat ay halatang
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 1
Ilang sandaling katahimikan ang namayani sa amin. Natanong ko tuloy ang aking sarili kung bakit pa ba ako nagpunta sa lugar na ito? Kung bakit pa ba ako umasa na papayag si Trina sa alok ko?Who am I kidding? Sarili ko lang din ang niloloko ko. Umasang maaawa ito sa akin dahil babae din ito. Ngunit, nagkamali ako. I forgot that she was rotten as potatoes. Nangangamoy at umaalingasaw ang bulok na pagkatao nito. She was a gold digger bitch and a mistress of the town. Hindi ko nga maintindihan si Atlas kung bakit ito ang napili niyang maging kabit."Kung wala ka nang sasabihin makakaalis ka na." maarteng wika nito.'Fuck them!' mura ko sa isip.Fuck them for hurting me. For treating me like a trash and for stealing the only thing that keeps me sane. Respect. Dahil pakiramdam ko wala na ako noon. Ninakaw nila maging ang natitirang respeto ko para sa sarili.Ganoon naman yata talaga ang nagmamahal. Kayang masaktan nang paulit-ulit. Kayang magtiis. Kayan
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 2
Hilam ng luha ang aking mga mata habang si Atlas naman ay naririnig ko ang paghinga nito ng malalim sa aking ibabaw. Nakayapos ito sa akin na para bang takot itong makawala ako. Na para bang tatakbuhan ko siya kung may pagkakataon."Tapos ka na ba?" tanong ko.Itinaas ko ang aking paningin at tiningnan si Atlas. Bumungad kaagad sa akin ang kaniyang makapal na kilay at nakakunot na noo. Habang ang mga mata nito'y sinusuyod ang aking mukha. Napakurap ako ng ilang beses upang palisin ang nagbabadya na namang pagtulo ng aking mga luha.Umalis si Atlas sa aking ibabaw at gumulong ito sa aking tabi. Dinig na dinig ko ang kaniyang mga buntonghininga at mga mahihinang pagmumura. Ramdam ko rin ang kaniyang galit sa akin na hindi ko alam kung kailan matatapos.Natanong ko tuloy sa aking sarili kong nagsisisi ba ito sa nagawa sa akin, ngunit agad kong pinalis iyon. Why would he regret? Alam ko namang sa umpisa pa lan
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 3
Alas-singko pa lang ng hapon nang umalis ako sa aking klinik. Nauna pa akong nagpaalam sa aking sekretarya at nagbilin ng mga importanteng bagay. Tumuloy agad ako sa bahay ng aking Tita, kapatid ito ng aking ina. May birthday gathering ang pamilya at lahat ay imbitado.Sa Forbes subdivision ito ginanap. Sa marangyang bahay nito. Marami itong handa at ang lahat ay may dalang regalo, ako lamang ang wala. Lahat din ng dumalo ay mga kilala sa lipunan. Pare-parehong makapangyarihan at matunog ang pangalan."Naku, Olive! Kailangan niyo ba balak na magkaanak ni Atlas? Aba'y sampung taon na akong naghihintay ng apo mula sa 'yo!" Ngumiti si Lola sa akin. Nasa hapagkainan kami at magana ang lahat na kumakain.Si Lola ang nanay ng Mommy ko. Seventy na ito at maganda pa rin. Presidente ito ng isang cosmetic products na isa sa nangunguna sa bansa. Habang ang mga tita ko naman ang isa sa mga distributor ng cosmetics sa iba't ibang
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 4
Iniwan ko saglit si Daddy sa loob ng VIP room. I decided to went to the bathroom to freshen up. My dad is a good conversationist that he did not leave any questions behind. Lahat yata ng bagay sa buhay ko ay natanong na niya. Lahat din ng mga ito ay nasagot ko ng buong kasinungalingan. I sighed and looked myself in the mirror. Mas lalo akong naging kaawa-awa sa paningin ko. I am not a fan of lying but I need to. Kahit pakiramdam ko sinusunog na ng empyerno ang kaluluwa ko. It hurts me everytime I lied. But, I don't have a choice. Mabilis akong naghilamos ng aking mukha. Wala akong pakialam kung maging ang kaunting kolorete sa aking mukha ay mabura nito. Wala rin namang dahilan kung bakit pa ako magpapaganda. In Atlas eyes, I am the most ugly and wicked woman he knew. "Oh, look who's here." I abruptly shifted my gaze from the newly opened door. I instantly saw Trina walking towards me, smirking. I shook
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 5
I stayed at my Dad's house for one week. I skipped from work and decided to cancel all my meetings. Naisip kong magpahinga mula sa lahat nang stress na nararamdaman ko nitong mga nakaraan. To unwind and relax. Hindi na rin ako nagpaalam kay Atlas. Hindi naman kasi kami sanay na pinapaalam ang schedule ng isa't isa. Masasabi ko rin na hindi kami close. We are two different people that is binded only because of marriage. Na hindi pa niya gusto dahil ako lang naman ang nagpumilit. Bago ako umuwi sa South Ridge Village ay dumaan muna ako sa aking klinik. Kinuha ko ang ilan sa mga dokumento ko at mga papeles ng aking mga pasyente. I decided to read those papers at home. It was six in the morning and I had all the day to scanned it. I smiled as I maneuvered my car. Naalala ko na naman ang masasayang araw ko kasama ni Daddy. Ang pagpunta namin ng ibang bansa para lamang kumain at magliwaliw nang tatlong araw at ang pagbili nit
Latest chapter
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Special Chapter
Atlas Ramirez POVI smiled as I watched Olive beside me sleeping like a baby. I even heard her snore that made my heart throbbed with gladness. Hanggang ngayon hindi ko pa rin lubos maisip na sa lahat ng mga pinagdaanan namin, uuwi pa rin kami sa isa't isa. Kami pa rin ang nakatadhanang magsama.It has been a few months since we've met at Paris. Few months of us trying to know each other like strangers. Nagsimula kami ulit sa una at masasabi kong nagtagumpay kaming dalawa. We did not rush things. Bagkus, naghintay kami. Inalam muna namin lahat ng bagay na hindi namin alam sa isa't isa mula pa noon."I love you," mahinang bulong ko.My eyes widened when Olive moved slowly. Tila naalimpungatan itong sumiksik sa aking dibdib. I was half naked that her every breath touched my bare chest. It tickles my skin but it was fine as long as I could hold her close to me."I love you,"
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Wakas
Starry starry nightPaint your palette blue and grayLook out on a summer's dayWith eyes that know the darkness on my soulNow I understandWhat you tried to say to meHow you suffered your sanityAnd how you tried set them freeThey did not listenThey did not know howPerhaps they listen nowAgad kong hinapuhap ang cellphone na nasa ilalim ng aking unan. Papungas-pungas na tiningnan ko ang screen nito. I pouted as I saw the time. Late na naman ako ng tatlumpong minuto sa aking pupuntahan. Alas-nuebe na ng umaga at kakagising ko pa lang.I put the phone in my bedside table and tried to get up. Maingat akong umalis ng kama at nag-unat ng kaunti bago dumiretso sa maliit kong bintana. I smiled instantly when the small but beautiful garden greeted me. Ang iba't ibang klase ng mga bul
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 35
Atlas Ramirez POVNapangiti ako habang pinagmamasdan ang isang babae na mahaba ang buhok. Naka pusod iyon sa likuran nito habang pormal na nakatayo at nakataas ang paningin sa matayog na building ng Eiffel Tower. Mahaba ang brown na coat nito na lampas hanggang sa hita habang nakapaloob naman ang isang puting bluose na nagsisilbing takip sa katawan nito. Bumagay din dito ang suot nitong blue jeans at may takong na boots. Habang sukbit naman nito ang isang clutch bag sa balikat.Matagal na panahon nang huli ko itong makita. Mga panahong pakiramdam ko wala nang silbi ang buhay ko. Mga panahong isinuko ko na ang lahat para dito. At mga panahong kailangan kong dalhin ang sakit para pakawalan ito.Hindi ko lubos maisip na dahil sa bakasyon makikita ko ito.Maraming uri ng pag-ibig. May puro may hindi. May nagtitiis. Mayroon ding umaalis. May pag-ibig para sa pamilya, para sa kaibigan at para sa lahat. Ngun
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 34
Pakiramdam ko tumigil lahat sa akin ng mga sandaling iyon. Ang pagtibok ng aking puso maging ng aking paghinga. Pakiramdam ko pinapatay ako ng unti-unti habang nakikita ko ang anak ko na pinapalibutan ng doktor at nurse. Ginagawa ang lahat para dito hanggang umiling na lamang ang mga ito tanda ng pagsuko."Time of death. Twelve thirty in the afternoon."I sobbed to Atlas chest as the doctor uttered the words I don't want to hear. Bakit ba kapag gusto ko ang isang bagay hindi ko ito makuha ng buo. Palaging hindi Pwede. Palaging may mali. Palaging wala sa tamang panahon.Iniisip ko tuloy kong anong nagawa kong mali sa buhay ko na pinaparusahan ako ng ganito. Lagi kong binabalikan ang mga nagdaang buhay ko pero kahit katiting hindi ko malaman ang dahilan. Wala akong maisip kundi ang katotohanang nagmahal lang naman ako. Nagmahal lang ako ng totoo.Atlas hand was caressing my back and trying to calm me down. A
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 33
Impit ang aking mga ungol habang sumisidhi ang sakit na aking nararamdaman. Ang papalit-palit na sakit sa aking balakang at gitnang bahagi ay hindi ko na halos makayanan. Kakaibang sakit na nagdudulot ng pawis sa aking katawan. Mabilis ang pagmamaneho ni Atlas sa kaniyang kotse. Mabilis din naming narating ang pinakamalaking hospital sa bayan ng San Vicente. Hindi ito nagsayang ng oras at agad akong binuhat para dalhin sa loob ng hospital. Maingay itong pumasok sa loob habang dire-diretso ang hakbang patungo kung saan.Impit ang aking mga ungol habang sumisidhi ang sakit na aking nararamdaman. Ang papalit-palit na sakit sa aking balakang at gitnang bahagi ay hindi ko na halos makayanan. Kakaibang sakit na nagdudulot ng pawis sa aking katawan at takot sa aking kabuuan."It's okay. Everything's gonna be okay," mahinang bulong nito habang maingat na hinalikan ang aking ulo."Masakit," nahihirapang sambit ko. .Naramdaman
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 32
Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob na pumanaog sa sinasakyan namin ni Atlas. Hindi ko alam kung paano ko naihahakbang ang aking mga paa kasabay ni Atlas na mahigpit pa rin ang hawak sa aking kamay. Nang balingan ko ito ng tingin ay seryoso lamang itong nakatitig sa aming harapan. Hindi na lamang ako nagsalita at hinayaan na lamang ang sarili kung saan man ako dadalhin ni Atlas."We're here."Tumigil kami sa isang hindi kalakihang mausoleum. Halata na sa hitsura nito ang katagalan dahil sa nababakbak na kulay ng grills nito. Maging ang yero na nagsisilbing proteksyon nito sa init at ulan ay halos kinalawang na rin."She's my first love," panimula nito.Kahit ilang beses ko nang narinig ang mga katagang iyon mula kay Atlas ay masakit pa rin sa akin ang sinabi nito. Marahil dahil sa katotohanang iyon nabuhay akong may agam-agam sa loob nang sampung taon. Dahil sa salitang iyon nawasak ako nan
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 31
Kapag natapos ang unos may liwanag na darating. Kapag tumila ang ulan may araw na sisibol. Ang mga luha at sakit, mga dalamhati at pasakit. Ito ang magsisilbing pundasyon para sa panibagong yugto. Bagong simula at bagong pag-asa.Nagising ako kinabukasan nang may ngiti sa aking labi. Inisip ko ang nangyari sa amin ni Atlas nang nagdaang gabi. Hindi sekswal kundi pisikal na pangyayari na hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang mga yakap nito sa akin. Yakap na naging dahilan upang maging payapa ang isip ko at mahulog sa karimlam.I roamed around the room as I got up from bed. There is no trace of Atlas in every corner of it. I pouted my lips. I felt a bit of dissappointment but I just shrugged the thoughts off. Then, I sighed and continued the things that I needed to do."Ate!"Natigil ang akmang pagbubukas ko ng pintuan ng banyo nang marinig ko ang pagtawag sa akin ni Leklek. My gaze shifted to where she was a
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 30
Dedicated to: Ako Si DollyI didn't exactly know what Atlas meant about coming with him. I don't know either what he meant by starting again. All I know is that I am with him and we were both inside his car, while he was driving to somewhere far from the Metro. A place that I didn't know. Nagsisimula nang maging makulimlim ang paligid dahil sa pag-agaw ng kadiliman sa liwanag. Nagsisimula na ring mamaalam ang araw kasabay ng pagbati ng buwan. I am tired for the long ride that I let myself be drowned into slumber. Hindi ko alam kung ilang oras o minuto akong nakatulog dahil sa pagod. Ang tanging alam ko lang ay nagising ako sa isang banayad na halik sa aking labi. At nang magmulat ako ng tingin ang nakangiting mukha ni Atlas ang bumungad sa akin. "Nandit
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 29
Dedicated to: Ann DeLeon RodrigoDinala kami ni Dr. Lagman sa isang pribadong silid. My heart was beating so fast. Hindi ko kayang ipaliwanag ang nararamdaman. Kinakabahan ako at excited sa mga mangyayari. Nang ilibot ko ang paningin, nakita kong isang normal na klinik laboratory room lamang iyon. May higaan sa gilid ng silid habang may maliit na mesa naman katabi ng ultrasound monitor. May lavatory din sa kabilang gilid ng silid at may mga larawan ng bata sa dingding. Puti ang interior nito na may halong berde kaya mas maganda sa paningin ng kung sinumang titingin."Alright! Pwede niyo na pong bitawan si misis," baling nito kay Atlas. Doon ko lang napagtanto na nakahawag pa rin si Atlas sa aking beywang. I took a glimse of him and shook my head. Tumango naman ito at binitiwan ako kasabay ng isang buntonghininga."No
