NAGKAKATUWAAN at nag-iinuman sina Toto at ang mga kaibigan ni Vincent nang dumating sina Andrea sakay ng tricycle.Kahit anong tanggi ng dalagang ina, pilit silang isinama ni Vincent sa bahay nina Meldy. Doon sila tumuloy sa halip na ihatid na lamang sila nito sa bahay nila ni Vince.“Please, Andeng. Gusto kang makilala ng mga kaibigan ko. At gusto kong ipagmalaki sa kanila ang anak natin.” Sabi pa ni Vincent kanina.Napahinuhod din nito ang dalagang ina matapos ang ilang sandaling pakiusapan.NAGING speechless ang tatlong kaibigan ni Vincent nang makaharap na ng mga ito sina Andrea at Vince. Tila ba walang gustong magsalita o magbitiw ng mga salitang angkop sa babaeng ‘naanakan’ ng kanilang kaibigan.Si Andrea man ay ganoon rin. Matapos siyang maipakilala ni Vincent sa mga ito, wala siyang malaman na sabihin o i-approach sa mga kaharap.Ang isang sulok ng utak niya’y nagtatanong. Ano kaya ang iniisip ng nga ito sa kan’ya? Baka, mababa ang tingin nito sa pagkatao niya?Sinawata niya a
MAY LUMAGABOG nga sa kusina! Ang lintek na pusa!Wagas ang ‘pag-miyawww’ nito nang magulantang sa biglang pagbukas ng pinto at ilaw. Bising-bisi kasi sa inuupakang pagkain sa mesa kaya hindi naging matalas ang pakiramdam na heto na pala at dumating na ang may ari ng ulam na nilalantakan niya.Kung nagulantang si muning, si Andrea nama’y nagulat din ng wagas. Palibhasa kasi’y tinatambol pa ng labis na kaba ang dibdib dahil nga sa presensiya uli ng tatay ng anak niya, kaya hayon. Nakadagdag pa sa tensyon niya ang ingay na ginawa ng salbaheng pusa. At kaybilis nitong nakatakas! Kung saan pumasok, doon din lumabas!Kaya heto si Andrea. Sa senaryong ikinabigla rin ni Vincent. Bigla ba naman siyang yakapin, eh…!“S-sorry…! H-hindi ko sinasadya. Nagulat lang ako…!” paghingi pa ng dispensa ni Andrea kay Vincent kasabay nang pagbitaw niya ng yakap dito.“Okay lang naman kahit sinadya mo pa.” napangisi ang binata.Inirapan ito ni Andrea. Bigla niya na itong tinalikuran at pabuntong-hiningang ti
“BAKIT ako ang pinili mong ‘gumalaw’ sa ‘yo noong gabing iyon, para mabuntis ka at magkaroon ng anak?” Diretso ang tanong na iyon ni Vincent. Para bang walang pakundangan sa mararamdaman niyang – pagkapahiya, kung sakali…Napaawang nga ang labi ng dalaga. Ano ang isasagot niya? Diretsahang sagot din ba? Wala nang paligoy-ligoy? Hindi na siya magkukunwari?“N-naitanong mo na ‘yan sa akin, ‘di ba?”Umiling si Vincent. “Not really. Nagparamdam lang ako. Nagpahapyaw lang but, umiwas ka kasi sa very personal question.”“Bakit kailangang itanong mo pa ‘yan kung alam mo palang umiwas na ako dati?”“Baka sakaling sagutin mo na ako this time.” Seryosong sobra si Vincent. Ang mga mata ay matiim pa rin na nakatitig sa simple pero magandang mukha ng kaharap.“Ano ang mapapala mo and vice versa kung sasagutin ko ang tanong mong ‘yan?” seryoso rin si Andrea. Pilit na pinaglabanan ang dibdib na sumisikdo.“Hindi ko alam. Pero base sa magiging sagot mo, tatapatan ko ‘yon ng mga salitang parehong magp
“GOOD MORNING!” Masiglang bati ni Vincent sa nakatalikod na si Andrea na busy sa pagluluto ng almusal sa kusina. “Ang bango niyan, ah?!” Lumapit pa ito sa kalan at nilanghap ang amoy nang niluluto ng dalagang ina.“O? Bakit bumangon ka na agad? Maaga pa. Wala pang alas sais, o?” Masigla rin ang pagbati ni Andrea na sinulyapan pa ang orasan sa dingding.Magaan na ang pakiramdam niya sa tuluyang pagpapa-pasok niya ng presensiya ni Vincent sa buhay nilang mag-ina.Wala na ang pakiramdam na magiging karibal niya ito kay Vince. Nakatulong rin ang naging usapan nila kagabi na nandoon sila sa sitwasyong ganoon bilang magkaibigan. At mananatiling ganoon hanggang kung saan dalhin ng tadhana ang kapalaran nilang dalawa sa isa’t-isa.“Paano namang ‘di ako mapapabangon agad, ipaamoy mo ba naman sa akin ‘yang niluluto mo, hmmnn…”“Well, iyan ang tipikal na almusal dito sa probinsiya. Kumakain ka ba ng mga ito? Sinangag, tinapa at hilabos na hipon?”“But of course naman, sweetheart! That’s my fav
PARANG bayanihan ang nangyayari nang mga sandaling iyon. Habang si Vincent ay nagpapanday para sa rehas ng bintanilya sa kusina ni Andrea, matapos namang mamalengke ng mga babaunin nila sa picnic ang tropa, ang mga ito na rin naman ang kusang nagsikilos para sa pagluluto na doon na rin sa bahay ni Andrea ginawa.“Pareng Toto,” ani Gino habang naghihiwa ng mga pansahog katabi ang asawa ni Meldy na nagtutuhog naman ng pang-barbeque. “Patitikimin kita ng specialty kong kalderetang baka. Sa sarap, baka malimutan mo ang pangalan mo pati pangalan ng misis mo.” Pabulong pa nitong sabi.Napahagalpak ng tawa si Toto. “Pareng Gino parang ‘di uubra kay Imelda ‘yan, kahit gaano pa kasarap ang putaheng ipatikim mo sa akin. Mangyari, parang anino ko ‘yan. Laging nakasunod sa akin at laging pinapaalala kung sino siya sa buhay ko!”“Gano’n pare? Paanong laging pinapaalala kamo kung sino siya sa buhay mo?”Tumingin pa muna si Toto sa dako nina Andrea at Meldy na may kan’ya-kan’ya ring ginagawa.“Samp
TINGIN ni Vincent, abot yata hanggang tenga ang ngiti ni Andrea matapos umalis ang Allen na iyon, kaya nang pumasok uli ito sa bahay, sa inis niya, hindi niya ito pinansin.Nagkunwari siyang nilaro-laro na lang si Vince sa salas.“O? Parang napagod yata ang kaibigan ninyo sa pagka-karpintero kanina?” Sumilip pa ito sa salas habang nakasalampak sa sahig ang binata at kunwa’y nakikipaglaro sa anak. “Pagti-tyagaan na lang tuloy ang kakulitan ng anak.” Tumawa pa si Andrea.Ang mapang-alaska naman sa barkada na si Gino ay sumipol-sipol habang nagluluto na nang ipinagmamalaki nitong putahe.Si Fael naman na isa pa ring alaskador sa grupo ay bumanat naman ng kanta. Ang ‘Jealous Guy’ ni John Lennon.‘I was feeling insecureYou may not love me anymoreI was shivering insideI was shivering insideOh, I did’nt mean to hurt youI’m sorry that I made you cryOh my, I did’nt want to hurt youI’m just a jealous guy…’At sabay pa ang dalawang alaskador na sumipol uli pagkatapos ng huling linya ng ka
“KUWARENTA na ako. Matanda na. Parang nakakahiya nang mag-asawa. Baka kung ano pa ang isipin sa akin ng ibang tao. Baka sabihin, gusto ko lang no’ng ‘ano’ kaya ako nag-asawa.” Sabi pa ni Andrea.“Ng ano?” Napangiti si Vincent.“Alam mo na kung ano ‘yon. Kailangan ko pa bang sabihin ng literal?” umismid ang dalagang ina.Natawa si Vincent. Bakit ba ang sarap-sarap pagmasdan ni Andrea kapag ganoong umiingos ito?Hindi man ito kagandahan pero parang hindi siya nagsasawa na titigan ang mukha nito. Siguro dahil, kinababakasan niya iyon ng kainosentihan…“Bakit mo iisipin ang sasabihin sa ‘yo ng ibang tao? Wala silang pakialam sa buhay mo. Basta kilala mo ang sarili mo at wala kang tinatapakan, who cares whatever they think and say? Saka, sino ba ang maysabi na matanda na ang kuwarenta? Life begins at fourty. Huwag mong kalimutan ‘yan. Ako nga, 41 na. Do I look old for my age?”Umiling si Andrea. Sa itsura ni Vincent, para nga lang itong nasa mid-thirties nito. Marunong itong mag-alaga sa s
NAGISING si Andrea kinabukasan na wala sa tabi niya sina Vincent at Vince. Pinilit niyang maidilat na nang tuluyan ang mga mata niyang nakakaramdam pa rin ng antok, at sa pupungas-pungas na sistema’y inapuhap ng tingin ang relo sa dingding.Pasado alas siyete na pala ng umaga…!Bumalikwas siya ng bangon. Nasaan ang mag-ama? Ang utak niya’y inatake agad nang paghihinala. Tinangay ba ni Vincent si Vince? Isinama sa Maynila? Inangkin na nito at inilayo sa kan’ya ang anak nila? Kasi, hindi niya ito ‘napagbigyan’ kagabi?Ngunit ang hinala niya’y agad namang naglaho nang mahagip ng mga mata ang backpack ni Vincent na naroroon pa rin sa isang sulok.Gustong batukan ni Andrea ang sarili. Bakit ba, ‘na-praning’ agad siya?Mabuting tao si Vincent. Ramdam niya iyon. Hindi ito gagawa ng isang bagay na sobrang ikasasawi ng puso niya.Nang bigla uli siyang napaisip…‘Yong tungkol sa nangyari kagabi? ‘Yong muntik na sanang ‘bumigay’ ang pisikal niyang pangangailangan na agad natukso sa mga halik at
ANG WAKAS… SIKAT na ang araw nang magmulat ng mga mata niya si Andrea nang umagang iyon. Wala si Vincent sa tabi niya. Maging si Vince ay wala na rin sa kama nito. Naisip niya, marahil ay isinama ni Vincent na maglakad-lakad ang anak para bumili rin ng pandesal sa ‘di kalayuang bakery doon. Alam kasi nito na hindi kumpleto ang almusal niya pag walang pandesal na isinasawsaw niya lang sa mainit na kape. Pasado alas sais na ng umaga. Tinanghali siya ng gising kasi’y late na ring nakauwi si Vincent kagabi dahil pinagkatuwaan aniya ito ng mga kaibigan na bigyan ng bachelor’s party. Medyo napuyat siya sa paghihintay dito. Ngayong araw na ang kasal nila sa huwes na kasabay ng birthday niya. ‘Birthday niya…’ Ngayon. Napangiti si Andrea. This day is her 41st birthday. Akalain niya ba? Na sa edad niyang ito, makapag-aasawa pa pala siya? Na may lalaki pang magpapakasal sa kan’ya? At ang lalaking iyon ay pinakamamahal niya? Ito na ang pinakamasayang kaarawang dumating sa buong buhay niya.
PAGKATAPOS ng senaryo na iyon sa memorial park, tahimik na umalis at umuwi na sina Vincent. Tila ba talo pa nila ang kasalukuyang sitwasyon ni Liz na sobrang nagluluksa sa pagkamatay ng asawa nito dahil ganoon na lamang ang palahaw nito kanina habang unti-unting ibinabaon ang kabiyak nito sa ilalim ng lupa.Sa kotse, habang nagmamaneho si Vincent, walang nagsasalita ni sinuman. Maging si Meldy na mahilig magbiro at magpatawa, tila ba hanggang sa mga sandaling iyon ay bigat na bigat pa rin ang kalooban sa nasaksihang tagpo kanina.Idinaan na muna ni Vincent ang mag-asawang Meldy at Toto sa hotel na tinutuluyan ng mga ito bago nila binagtas na muli ang direksyon pauwi.Hanggang sa makarating sila ng bahay, sobrang katahimikan pa rin ang namamayani kina Vincent at Andrea. Kaya lang nagkaroon uli ng conversation, nang sumalubong sa kanila si Edna habang karga ang tuwang-tuwa na si Vince pagkakita sa mga magulang nito.“Naku boss, Ma’m Andeng, kanina pa ‘to nangungulit sa katatanong sa in
NAGISING kinabukasan si Andrea na magaan ang pakiramdam kahit may tensyon na nagpabigat ng dibdib niya nang nagdaang gabi.Bigla niya lang naisip, bakit nga pala hindi niya naitanong kay Vincent kagabi kung bakit hindi siya nito pormal na ipinakilala kay Trina? Sabagay, importante pa ba ‘yon? Kay Yuri man, sa naging girlfriend nitong Haponesa, kahit alam nito ang tungkol sa kan’ya, hindi rin naman siya ipinakilala ni Vincent sa ex nito na ‘yon. Pero hindi niya itatanggi, kahit paano, kwestyonable iyon sa kan’ya.Napabuntong-hininga ang dalagang ina. Hayaan niya na nga lang. Hindi na mahalaga ang bagay na iyon.Pinagmasdan niya ang lalaking pakakasalan. Himbing pa ito. Naghihilik pa nang mahina. Napangiti si Andrea. Ang sarap-sarap pagmasdan ng guwapong lalaking ito na tatay ng anak niya.Akalain niya ba? Na ang binatang ito na hinanap niya mahigit dalawang taon na ang nakalipas ay kapiling niya na ngayon? At pakakasalan siya?Higit sa lahat, minahal din siya…!Namasa sa luha ang mga m
BAGAMA’T pumayag siya na makipag-usap si Vincent kay Trina, hindi itatanggi ni Andrea sa sarili, nagseselos siya. Pero kailangan niyang pigilan ang damdaming iyon dahil naniniwala siya na tapos na talaga ang kabanata ni Trina sa buhay ni Vincent. May isa lang na ipinagkukukot na mabuti ng kalooban niya. Kung bakit hindi man lang siya nagawang ipakilala ni Vincent kanina sa dati nitong kasintahan. Na-excite ba ito nang muling makita si Trina? Nataranta, kaya nakalimutan nito na ‘ibida’ siya nito sa dating nobya na siya na ang babaeng pumalit sa kan’ya sa puso ni Vincent at siya nitong pakakasalan? Ibig mag-init ng mga mata ni Andrea sa pagdaramdam sa tatay ng anak niya. Sumulyap siya sa relo niya sa bisig. Mahigit kalahating oras nang wala si Vincent. Ang tagal naman yata nang pag-uusap ng dalawang iyon? Malinaw na sabi ni Vincent kanina, wala na silang dapat pag-usapan ni Trina. Pero bakit ang tagal na ay hindi pa ito bumabalik? Ibig sabihin, hindi totoo na wala na silang dapat pan
SA BUROL ng asawa ni Liz na si Mario, pormal na ipinakilala ni Vincent si Andrea sa mga kamag-anakan nilang naroroon. At katulad nang dapat asahan, nagulat at nagtaka ang lahat kung paanong nangyari na may anak na si Vincent bagay na hindi naman pinag-aksayahan ng panahon ng binata na ipaliwanag sa mga ito ang dahilan. Hindi niya ilalagay sa kahihiyan at lalong hindi niya hahayaang husgahan ng mga ito ang nanay ng kan’yang anak.Kaswal lang si Liz nang ipakilala ni Vincent si Andrea rito. Napansin ni Andrea na may pang-uuyam ang tingin nito sa kan’ya. Winalang bahala na lamang niya ang napansin na iyon sa tiyahin ng mapapangasawa, at sa halip, nag-abot pa rin siya rito ng pera bilang abuloy sa namayapa nitong asawa.“Salamat.” ani Liz kay Andrea nang abutin nito ang sobreng ibinigay ng dalaga. Matabang ang pagtanggap niya sa presensiya nito.Medyo malayo noon si Vincent at kausap ang isa nitong pinsan kaya nagkaroon ng pagkakataon si Liz na usisain ang dalagang ina, habang magkalapit
LAKING pasasalamat ni Toto dahil isang linggo bago dumating ang bagyo ay nakaangkat na uli ng abaka ang Team Vincent kaya kaunti lamang ang mga tanim niyang nasira nang nagdaang bagyo. Nakaka-panghinayang din kahit paano pero ganoon talaga ang hanapbuhay. Minsan ay inaabot din ng pagsubok, ika niya. Ang mahalaga'y ligtas silang mag-anak.Masayang-masaya ang mag-asawa na dumating si Vincent, hindi lamang sa buhay ni Andrea kun’di maging sa buhay din nila. Isang biyayang maituturing ang isang katulad ni Vincent na kasalukuyan ding nagbibigay ng magandang kita sa kanilang hanapbuhay. At wala rin silang masasabi sa ipinakikita nitong kabutihan sa kanila.Napag-usapan na rin nila na tutulungan sila ni Vincent na magkaroon ng kotse. Si Vincent mismo ang nagpursige na makapundar si Toto ng magandang sasakyan na para rin sa pamilya niya. At cash iyon na babayaran ng binata na huhulugan na lamang ni Toto ayon sa kakayanan nito na wala ni bahagya mang tubo, kaya ganoon na lamang ang katuwaan n
TUMAWAG si Meldy bago pa sila gumayak patungo sa plantasyon ng abaka ni Toto. Sarado aniya ang munisipyo nang araw na iyon, hindi lamang dahil Sabado kun’di busy din ang LGU sa pagresponde sa mga binagyo partikular sa ibang baryo o barangay na hindi nakapaghanda o nakalikas nang kasagsagan ng unos. At ang Mayor ng bayan, kasalukuyan pala itong may trangkaso bago pa man bumagyo kahapon. Out of town naman ang isang kilalang Judge na malapit lamang sana ang tirahan sa lugar na iyon, kaya hindi uubra na magpakasal sina Vincent at Andrea sa araw na iyon. “S-seryoso ka talaga na pakasalan ako ngayong araw? Kung posible na may magkakasal sa atin?” paniniyak pa ni Andrea kay Vincent. “Gusto ko nang magtampo, sweetheart. Bakit ba duda ka pa rin?” “K-kasi, pabigla-bigla ka naman diyan. Baka, binobola mo lang ako...” Niyakap ni Vincent si Andrea. “Ano pa bang patunay ang kailangan kong gawin o sabihin sa ‘yo para maniwala ka na mahal kita? Gusto mo bang ulitin natin ang senaryo natin kagabi
“HALA, tanghali na talaga! Nakapagbukas kaya ng tindahan ang mga tao ko?” parang nataranta at biglang napaisip si Andrea. Dali-dali nitong binuksan ang pinto upang alamin kung bukas na ang grocery niya, nang bigla siyang magulat sa tumambad sa kan’ya. “M-meldy? Toto? Kanina pa kayo diyan?” “Mismo!” Nakairap na sagot ni Meldy. “Mabuti naman at sa wakas, gumising at bumangon na kayo at nagbukas na kayo ng bahay! Aba’y tirik na ang araw, a?” Nagpalinga-linga pa si Meldy sa loob ng bahay. “Mu’kang sumabay din kayo ni Vincent sa lakas ng bagyo kagabi, ah? Lovers in typhoon Urduja ang peg, huh? May panunuksong tinitigan pa nito ang kaibigan. “Nag-enjoy ka ba sa kandungan ni Papa Vincent, my friend?” Napahagikgik si Toto na nasa likuran lang ni Meldy. “Imelda, naman! Ang bunganga talaga nito kahit kelan…!” inis na sabi ni Andrea. Napalabas na si Vincent na karga-karga si Vince. “Pareng Toto, good morning! ‘Andiyan pala kayong mag-asawa. Kanina pa kayo?” “Tanghali na, Mr. Valderama.” Si
NANATILI sa kan’yang lakas ang unos na dinaranas ng probinsiya ng Catanduanes sa mga sandaling iyon. At ayon sa huling update ng PAG-ASA, namataan ang mata ng bagyo sa Sibuyan Island na nagsisilbing boundary ng Visayas at Bicol region.Patuloy pa rin sa pangangalit ang hangin at ulan sa labas. Marami na itong itinumbang mga puno at ilang poste ng kuryenteng halos bumagsak na rin sa pagkakatindig.Malalakas din at malalaki ang mga alon na humahampas sa dalampasigan. Good thing, umaga pa lang naman nang araw na iyon, kahit wala pang signal warning mula sa ahensyang responsable sa weather forecast, pinalikas na ng LGU ang mga residente roon partikular nga ang mga nakatira malapit sa baybayin.Sa barangay naman nina Andrea, nasanay nang laging handa ang mga residente roon sa ganitong sitwasyon, dahil normal na nga sa kanila ang dalawin lagi ng masamang panahon.Napaghandaan na nila ang kalamidad na tulad noon na paulit-ulit na humahagupit sa kanilang probinsiya.Matitibay ang pagkakagawa