Kinailangan niya lang itong gawin para lumayo sa ama. She has no choice. She would rather escape into nothing than to marry a stranger.
Yes, just like her father did to her older brother, he wants her to marry his chosen wealthy man for her. Pero di siya kagaya ng kapatid na sumuko at nagpaubaya.
She believes that she can decide her fate.
Running away from her home, she brought but enough money that can last her for a week. Alam niya na mauubos din ito ng walang income. Bago pa ma-freeze ng ama ang bank account niya ay kailangan na niyang makapag-withdraw. Her only option for now is to find this Melissa Santiago her brother told her to go.
Matatagpuan daw ito sa isa sa mga bar sa Malate sa Maynila.
Paglabas niya pa lang ng airport ay sinalubong siya ng mga driver na nag-aaya ng mga lumalabas na pasahero.
Palinga-linga siya sa paligid. Saan ba dapat siya magpunta?
"Ma'am, saan po ang punta ninyo?" tanong ng isang driver ng taxi.
"Malate," sagot niya dito. "Malate sa Maynila."
"Sige, Ma'am." yakag nito sa puting taxi nito na nakaparada katabi ng dilaw na taxi. Sumunod naman siya dito.
Alas-diyes pa lang ng umaga no'n pero ramdam na niya ang matinding init. Sa tulong na rin ng kapatid niya na si Ryukah at ng Lola Derilda niya ay nagawa ng mga ito na mapa-book siya ng flight sa pinaka-maagang oras. Kasalukuyan ngayong nasa Davao ang ama niya para sa business meeting nito.
Nakaramdam siya ng pagkalam ng sikmura. Minsan pang napatingin sa kanya ang driver pero di na rin nag-react. Simula kasi kaninang alas-kwatro ng madaling araw ay di pa nakakakain.
"Mga ilang oras kaya ang byahe papuntang Malate?" tanong niya sa driver.
"Saglit lang po. Wala pa pong isang oras." sagot naman nito.
Nagbigay na lamang siya ng tango dito pagkuwa'y tumingin sa labas. Parang Cebu lang din ang nakikita niyang kapaligiran subalit mas maalinsangan ang kapaligiran sa Maynila. Napakadami ding sasakyan na nagbubuga. Bahagya ding masikip ang ang kalsada dahil sa dami ng mga ito.
"Saan po ba sa Malate kayo bababa?"
Nakapukaw ng atensyon niya ang tanong ng driver.
"A-ano?" halos mautal niyang wika. Hindi niya alam ang isasagot sa tanong nito. Saan nga ba? Saan nga ba nakatira si Melissa Santiago? Di masyadong na-detalyado ng kapatid niya ang address ng babae - dahil na rin marahil sa pagmamadali niya.
Di niya rin mabuksan ang cellphone niya sa pangamba na magawa siyang ma-trace ng ama.
"Malaki po kasi ang Malate. Saan po ba banda kayo?" matiyagang tanong ng driver.
"Simbahan." ang tanging nasabi niya.
"Simbahan ng Malate, Ma'am?" tanong nito.
"Oo." sabi na lang niya kahit wala siyang ideya kung saan ito.
Di na rin siya nakatiis at binuksan ang cellphone. Hinanap niya ang numero ng kapatid at tinawagan ito. Narinig niyang nag-ring ang kabilang linya.
Hinihiling niya lang na sana ay di pa umuuwi ang ama. Biglaan kasi itong dumadating. When they expecting them next week, he'll arrive two days earlier. Napaka-unpredictable nito.
Ilang minuto lang ng sagutin nito ang tawag.
"Hello Kuya! Alam ko na binilinan mo ko na 'wag tumawag pero di ko alam ang exact address ni Melissa. Saan ba siya sa Malate?" tanong niya.
Hindi agad sumagot ang kabilang linya. Wala siyang naririnig kundi ang katahimikan.
"Kuya? Are you still there?" tanong niya.
"So, you really did escape."
Sukat na marinig ay mabilis niyang ibinaba ang tawag. Pinatay niya ang cellphone.
It was her dad! Lumakas bigla ang tibok ng puso niya. Sinipat niya ang mga kamay. Nanginginig ang mga ito.
Kung nasa ama ang cellphone ng kapatid... di kaya nalaman nito ang ginawa nitong pagtulong sa kanya?
Napahawak siya sa sentido at hinimas-himas ito. Ano na lang ang ginawa ng ama kay Ryukah? It was her fault! Ngayon ay nadamay pa ito.
"Nandito na tayo, Ma'am." untag sa kanya ng driver. Nang tumingin sa labas, nasa tapat sila ng isang malaking simbahan.
Matapos magbayad ay tuluyan na siyang lumabas ng sasakyan.
Sa tapat ng simbahan ay tila may isang mini park sa gitna kung saan matatagpuan ang fountain. Sa paligid nito ay mga kainan. At di kalayuan, nakakatanaw siya ng mga barko. Roxas Boluevard ang nakalagay sa street sign. Lumingon pa siya sa paligid, naghahanap siya ng atm machine kung saan pwede siyang makapag-withdraw.
May nakita siyang hotel sa likod lamang ng isang fine dining na restaurant. Siguro naman at may atm machine doon.
Nagsimula na siyang maglakad. Gayong alam na ng ama niya na tumakas siya, tiyak na ipapahanap na siya nito.
Itinaas niya ang hoodie jacket na suot upang takpan ang mukha. Minsan pang kumalam ang tiyan niya. Nagugutom na siya. Kailangan na niyang madaliin ang pagwi-withdraw.
Halos manigas ang buong katawan niya ng pagtawid ay may sasakyan na humaharurot papunta sa gawi niya.
Nanlalaki ang mga mata na nakatingin siya sa papalapit na sasakyan na mabilis na nag-preno bago pa siya mabunggo.
Tama ba ang muntik nang mangyari sa kanya? She was about to be dead! Kaya isa ito sa mga dahilan kung bakit mas ninais niyang mapirmi sa bahay.
Nakita niya ang pagbukas ng pinto ng sasakyan at paglabas ng lulan nito..
++++
I T U T U L O Y
“Miss? Are you alright?” Napukaw ang pagkatulala niya sa nag-aalalang tanong na iyon ng lalaki.“What do you think?” asik niya dito ng makahuma. "Do you even know the word menor? Nasa public place ka, for goodness sake!"Kahit naisin man na i-report ang lalaki; alam niya na ikakapahamak niya rin ang gagawin. Mas madali kasi siyang matutunton ng ama.“I’m really sorry. Bigla ka kasing tumawid kaya hindi kita napansin agad.” paghingi ng dispensa ng lalaki.Hindi siya kaagad nakasagot. Napukaw kasi ng atensyon niya ang anyo ng lalaki. Mukhang may kaya ang lalaki. Might be a corporate employee with a position. Nakasuot ito ng puting long sleeve polo na nakataas ang mga ma
“Bahay mo ‘to?” tanong ni Aeon. Hindi makapaniwala si Aeon na ganito kalaki ang bahay ng lalaki. Frankly saying, hindi mukhang mayaman ang lalaki. Napaka-simple lang kasi nito manamit.Namamangha pa siyang nilibot ng tingin ang kabahayan. Nakahilera ang mga katulong nito sa bukana ng spiral stairs nito.Kung ikukumpara sa mansiyon nila sa Cebu ay natitiyak niya na mas maliit lang ito ng kaunti.Nakumbinse din siya na hindi nga talaga siya nito kilala. He didn't give any slightest glint of recognizing her. At mukhang wala rin itong interes na kilalanin siya maigi. Sa buong byahe kasi ay ni isang tanong tungkol sa pagkatao niya ay di nito tinanong. Sumama siya dito para may matuluyan siya pansamantala tutal naman ay nag-alok ito ng tulong sa kanya. And besides, her instincts are telling him that she can have a good use of him.
“Lola! Kuya!”Napabalikwas ng bangon si Aeon sa kinahihigan. Kinapa niya ang sarili. Malakas ang tibok ng puso niya. Napanaginipan niya kasi ang kapatid niya na si Ryukah at ang Lola Derilda. They were being punished by her father. Humihingi ang mga ito ng tulong sa kanya. Tagaktak ang pawis at hingal na hingal siya. Ang panaginip ba ang hint na hindi maganda ang sitwasyon ng dalawa?Kailangan na ba niyang bumalik sa Cebu? Hindi niya matiyak ang kinabukasan niya sa pagtatago. Hanggang kailan ba siya tatakas sa ama? Alam niya na hindi ito titigil hangga't hindi siya nakikita. And even if she finds another man she loves, her father will just drag her back to Cebu and marry her off to his chosen groom.In short, kahit anopaman ang maging desisyon niya, iisa lang din naman ang kahahantungan niya.N
Abala sa pagbabasa ng diyaryo si Aeon nang may marinig siyang ugong ng sasakyan. Alam niyang si Chuck iyon. Hindi niya mawari kung bakit bigla na lamang bumilis ang tibok ng puso niya. Hindi nga siya nagkamali ng pumasok na ito sa kabahayan.Nagkunwari siyang abala sa pagbabasa at hindi napansin ang pagdating nito.“Hi Aeon! Kamusta na?” bati nito na nakangiti subalit halata ang pagkapagod sa mukha.“Okay lang,” tugon niya. Ibinaba niya ang hawak at tumingin dito. “Ikaw? Halatang pagod ka ah?”“Nag-job opening kasi ang kompanya namin ngayon. Nangailangan kami ng three hundred six workers, kaya madaming nagdagsaang job seekers.”Dumiretso ito sa three-seated sofa na kinauupuan niya at umupo sa kabilang dulo.
"Nakapunta ka na ba dito?" tanong ni Chuck habang naglalakad sila sa madamong sahig ng Rizal Park."Madalas ko itong marinig pero never pa akong nakapunta dito. Ngayon pa lang." tugon niya na nililibot ng tingin ang kapaligiran.Dapit hapon na no'n. Papalubog pa lang ang araw. Nagbabalak sila ni Chuck na pumunta ng Baywalk para makita ang sunset.Kasalukuyan nilang binabagtas ang kahabaan ng Luneta Park."First time mo ba dito sa Manila?""Oo. Hindi ko alam na parang Cebu lang din pala ito. Lamang lang siguro dito ng building." tugon niya. Pulos nag-sskating ang nakikita niyang naglalaro sa parke. May mga magnobyo din naman na naka-upo sa mga sulok at tila ayaw magpa-istorbo.Medyo madami-dami na ding tao ng mga oras na iyon - mga
"Nakapunta ka na ba dito?" tanong ni Chuck habang naglalakad sila sa madamong sahig ng Rizal Park."Madalas ko itong marinig pero never pa akong nakapunta dito. Ngayon pa lang." tugon niya na nililibot ng tingin ang kapaligiran.Dapit hapon na no'n. Papalubog pa lang ang araw. Nagbabalak sila ni Chuck na pumunta ng Baywalk para makita ang sunset.Kasalukuyan nilang binabagtas ang kahabaan ng Luneta Park."First time mo ba dito sa Manila?""Oo. Hindi ko alam na parang Cebu lang din pala ito. Lamang lang siguro dito ng building." tugon niya. Pulos nag-sskating ang nakikita niyang naglalaro sa parke. May mga magnobyo din naman na naka-upo sa mga sulok at tila ayaw magpa-istorbo.Medyo madami-dami na ding tao ng mga oras na iyon - mga
Abala sa pagbabasa ng diyaryo si Aeon nang may marinig siyang ugong ng sasakyan. Alam niyang si Chuck iyon. Hindi niya mawari kung bakit bigla na lamang bumilis ang tibok ng puso niya. Hindi nga siya nagkamali ng pumasok na ito sa kabahayan.Nagkunwari siyang abala sa pagbabasa at hindi napansin ang pagdating nito.“Hi Aeon! Kamusta na?” bati nito na nakangiti subalit halata ang pagkapagod sa mukha.“Okay lang,” tugon niya. Ibinaba niya ang hawak at tumingin dito. “Ikaw? Halatang pagod ka ah?”“Nag-job opening kasi ang kompanya namin ngayon. Nangailangan kami ng three hundred six workers, kaya madaming nagdagsaang job seekers.”Dumiretso ito sa three-seated sofa na kinauupuan niya at umupo sa kabilang dulo.
“Lola! Kuya!”Napabalikwas ng bangon si Aeon sa kinahihigan. Kinapa niya ang sarili. Malakas ang tibok ng puso niya. Napanaginipan niya kasi ang kapatid niya na si Ryukah at ang Lola Derilda. They were being punished by her father. Humihingi ang mga ito ng tulong sa kanya. Tagaktak ang pawis at hingal na hingal siya. Ang panaginip ba ang hint na hindi maganda ang sitwasyon ng dalawa?Kailangan na ba niyang bumalik sa Cebu? Hindi niya matiyak ang kinabukasan niya sa pagtatago. Hanggang kailan ba siya tatakas sa ama? Alam niya na hindi ito titigil hangga't hindi siya nakikita. And even if she finds another man she loves, her father will just drag her back to Cebu and marry her off to his chosen groom.In short, kahit anopaman ang maging desisyon niya, iisa lang din naman ang kahahantungan niya.N
“Bahay mo ‘to?” tanong ni Aeon. Hindi makapaniwala si Aeon na ganito kalaki ang bahay ng lalaki. Frankly saying, hindi mukhang mayaman ang lalaki. Napaka-simple lang kasi nito manamit.Namamangha pa siyang nilibot ng tingin ang kabahayan. Nakahilera ang mga katulong nito sa bukana ng spiral stairs nito.Kung ikukumpara sa mansiyon nila sa Cebu ay natitiyak niya na mas maliit lang ito ng kaunti.Nakumbinse din siya na hindi nga talaga siya nito kilala. He didn't give any slightest glint of recognizing her. At mukhang wala rin itong interes na kilalanin siya maigi. Sa buong byahe kasi ay ni isang tanong tungkol sa pagkatao niya ay di nito tinanong. Sumama siya dito para may matuluyan siya pansamantala tutal naman ay nag-alok ito ng tulong sa kanya. And besides, her instincts are telling him that she can have a good use of him.
“Miss? Are you alright?” Napukaw ang pagkatulala niya sa nag-aalalang tanong na iyon ng lalaki.“What do you think?” asik niya dito ng makahuma. "Do you even know the word menor? Nasa public place ka, for goodness sake!"Kahit naisin man na i-report ang lalaki; alam niya na ikakapahamak niya rin ang gagawin. Mas madali kasi siyang matutunton ng ama.“I’m really sorry. Bigla ka kasing tumawid kaya hindi kita napansin agad.” paghingi ng dispensa ng lalaki.Hindi siya kaagad nakasagot. Napukaw kasi ng atensyon niya ang anyo ng lalaki. Mukhang may kaya ang lalaki. Might be a corporate employee with a position. Nakasuot ito ng puting long sleeve polo na nakataas ang mga ma
Lumapag na rin sa wakas ang eroplanong sinakyan ni Aeon. Mula Cebu ay tumungo siya ng Maynila upang takasan ang ama. Ito ang unang beses niya na naka-byahe ng malayo. She has never been in any far places. Di niya alam kung bakit siya nakakaramdam ng takot sa pagbyahe.Kinailangan niya lang itong gawin para lumayo sa ama. She has no choice. She would rather escape into nothing than to marry a stranger.Yes, just like her father did to her older brother, he wants her to marry his chosen wealthy man for her. Pero di siya kagaya ng kapatid na sumuko at nagpaubaya.She believes that she can decide her fate.Running away from her home, she brought but enough money that can last her for a week. Alam ni