Novels by Sunny Sea

"Nakapunta ka na ba dito?" tanong ni Chuck habang naglalakad sila sa madamong sahig ng Rizal Park."Madalas ko itong marinig pero never pa akong nakapunta dito. Ngayon pa lang." tugon niya na nililibot ng tingin ang kapaligiran.Dapit hapon na no'n. Papalubog pa lang ang araw. Nagbabalak sila ni Chuck na pumunta ng Baywalk para makita ang sunset.Kasalukuyan nilang binabagtas ang kahabaan ng Luneta Park."First time mo ba dito sa Manila?""Oo. Hindi ko alam na parang Cebu lang din pala ito. Lamang lang siguro dito ng building." tugon niya. Pulos nag-sskating ang nakikita niyang naglalaro sa parke. May mga magnobyo din naman na naka-upo sa mga sulok at tila ayaw magpa-istorbo.Medyo madami-dami na ding tao ng mga oras na iyon - mga

Abala sa pagbabasa ng diyaryo si Aeon nang may marinig siyang ugong ng sasakyan. Alam niyang si Chuck iyon. Hindi niya mawari kung bakit bigla na lamang bumilis ang tibok ng puso niya. Hindi nga siya nagkamali ng pumasok na ito sa kabahayan.Nagkunwari siyang abala sa pagbabasa at hindi napansin ang pagdating nito.“Hi Aeon! Kamusta na?” bati nito na nakangiti subalit halata ang pagkapagod sa mukha.“Okay lang,” tugon niya. Ibinaba niya ang hawak at tumingin dito. “Ikaw? Halatang pagod ka ah?”“Nag-job opening kasi ang kompanya namin ngayon. Nangailangan kami ng three hundred six workers, kaya madaming nagdagsaang job seekers.”Dumiretso ito sa three-seated sofa na kinauupuan niya at umupo sa kabilang dulo.

“Lola! Kuya!”Napabalikwas ng bangon si Aeon sa kinahihigan. Kinapa niya ang sarili. Malakas ang tibok ng puso niya. Napanaginipan niya kasi ang kapatid niya na si Ryukah at ang Lola Derilda. They were being punished by her father. Humihingi ang mga ito ng tulong sa kanya. Tagaktak ang pawis at hingal na hingal siya. Ang panaginip ba ang hint na hindi maganda ang sitwasyon ng dalawa?Kailangan na ba niyang bumalik sa Cebu? Hindi niya matiyak ang kinabukasan niya sa pagtatago. Hanggang kailan ba siya tatakas sa ama? Alam niya na hindi ito titigil hangga't hindi siya nakikita. And even if she finds another man she loves, her father will just drag her back to Cebu and marry her off to his chosen groom.In short, kahit anopaman ang maging desisyon niya, iisa lang din naman ang kahahantungan niya.N

“Bahay mo ‘to?” tanong ni Aeon. Hindi makapaniwala si Aeon na ganito kalaki ang bahay ng lalaki. Frankly saying, hindi mukhang mayaman ang lalaki. Napaka-simple lang kasi nito manamit.Namamangha pa siyang nilibot ng tingin ang kabahayan. Nakahilera ang mga katulong nito sa bukana ng spiral stairs nito.Kung ikukumpara sa mansiyon nila sa Cebu ay natitiyak niya na mas maliit lang ito ng kaunti.Nakumbinse din siya na hindi nga talaga siya nito kilala. He didn't give any slightest glint of recognizing her. At mukhang wala rin itong interes na kilalanin siya maigi. Sa buong byahe kasi ay ni isang tanong tungkol sa pagkatao niya ay di nito tinanong. Sumama siya dito para may matuluyan siya pansamantala tutal naman ay nag-alok ito ng tulong sa kanya. And besides, her instincts are telling him that she can have a good use of him.

“Miss? Are you alright?” Napukaw ang pagkatulala niya sa nag-aalalang tanong na iyon ng lalaki.“What do you think?” asik niya dito ng makahuma. "Do you even know the word menor? Nasa public place ka, for goodness sake!"Kahit naisin man na i-report ang lalaki; alam niya na ikakapahamak niya rin ang gagawin. Mas madali kasi siyang matutunton ng ama.“I’m really sorry. Bigla ka kasing tumawid kaya hindi kita napansin agad.” paghingi ng dispensa ng lalaki.Hindi siya kaagad nakasagot. Napukaw kasi ng atensyon niya ang anyo ng lalaki. Mukhang may kaya ang lalaki. Might be a corporate employee with a position. Nakasuot ito ng puting long sleeve polo na nakataas ang mga ma

Lumapag na rin sa wakas ang eroplanong sinakyan ni Aeon. Mula Cebu ay tumungo siya ng Maynila upang takasan ang ama. Ito ang unang beses niya na naka-byahe ng malayo. She has never been in any far places. Di niya alam kung bakit siya nakakaramdam ng takot sa pagbyahe.Kinailangan niya lang itong gawin para lumayo sa ama. She has no choice. She would rather escape into nothing than to marry a stranger.Yes, just like her father did to her older brother, he wants her to marry his chosen wealthy man for her. Pero di siya kagaya ng kapatid na sumuko at nagpaubaya.She believes that she can decide her fate.Running away from her home, she brought but enough money that can last her for a week. Alam ni