Chapter 1

Chapter 1

"Happy birthday,love! " Malaki ang pumaskil na ngiti sa labi ko ng biglang dumating ang nobyo kong si Martin.

"Love, you're here." Excited na sabi ko. Mabilis kong tinanggap ang pumpon ng mga rosas na bigay niya, pati na rin ang isang paper bag mula sa isang kilalang brand.

"Surprise." Natatawang sabi niya.

"Thank you so much, Martin." Sinserong sabi ko.

Sa wakas, may maganda ring nangyari ngayong kaarawan ko. Dalawang taon ko ng nobyo si Martin, dalawa lamang sila na nakakaalala ng kaarawan ko.

"Hijo, naririto ka pala." Bungad sa kanya ni daddy ng makita siya nito sa sala.

"What's the occasion, Martin? " Segunda naman sa kanya ni Mommy. Mabilis naman akong napatungo dahil doon. Hindi ko na maalala kung kailan nila ako binati sa araw ng kaarawan ko. Masyadong malayo ang loob nila sa aking dalawa.

"Po? It's Xanthia's 24th birthday today." May pagtataka man ay ngumiti pa rin sa kanila si Martin.

Pareho namang natigilan ang dalawa. Unang nagsalita si mommy

"Oh, yes. Of course! Let's go, kumain na tayo. We prepare something for Xanthia's birthday." Tumango lamang si daddy sa sinabi ni Mom.

Maliit naman akong napangiti kay Martin saka siya inaya sa kusina.

"Love, are you okay? " Malumanay na tanong sa akin ni Martin habang naglalakad kami.

"Oo naman, love." Ngiti ko lang.

Sanay na ako sa ganoong pagtrato nila sa akin. Hindi na dapat ako malungkot pa.

Nang marating namin ang kusina ay ipinaghila na rin ako ni Martin ng upuan.

"Hi! Dad, thank you sa bulaklak! They are so beautiful, you really know my favorite. " Masayang bungad sa amin ni Ate Xyler.

Twenty eight na si ate at pati siya ay iba rin ang trato sa akin. Simula maliit pa lamang kami ay may galit na siya sa akin na hanggang ngayon ay hindi ko alam kung saan nanggagaling.

"Xyler, sit down. Hindi para sayo ang mga bulaklak, para iyon kay Xanthia. Regalo sa kanya ng nobyo niya." Napatingin naman sa amin si Ate at saka nagtaas ng kilay.

" Ah, okay. " Naupo na lamang ito sa tabi ni Mommy.

" Let's eat. " Sabi lang ni daddy.

Ipinagsandok pa ako ng pagkain ni Martin. Sa buong buhay ko ay ngayon lamang may nagtrato sa akin ng ganito.

" Thanks, love. " Ngiti ko. Hindi naman nakatakas sa paningin ko ang pag irap sa akin ni Ate at pag iling.

"Kumusta ang business ng daddy mo, Martin? " Pagbubukas ni dad ng usapan.

"Everything is going smoothly, tito. He plans to get International partners. " Proud na sabi naman ni Martin.

Sa totoo lang ay wala akong alam sa mga ganito dahil mas inaabala ko ang sarili ko sa pagpipinta. Hindi naman ako pinipigalan ni Daddy doon dahil wala rin naman akong maitutulong sa kompanya ni Dad. Isa iyong Publishing Company at si Ate Xyler ang tinuturuan niya para sa kompanyang iyon.

" Good to hear, I know my daughter is in a good hand. " Ngiti lang ni Daddy.

"Tsk, Xanthia's young. " Pag imik naman ni Ate.

"And? " Taas kilay na tanong naman ni Mommy.

"I should marry, first. Stop, pressuring Martin for something he's not sure about." Ngisi ni ate na siyang ikinataka ko naman. Napatingin din ako kay Martin at kita ko ang pamumula niya.

" Love, are you okay? " Mahinang tanong ko kay Martin at saka hinawakan ang kamay niya na ngayon ay nasa ilalim ng lamesa.

Nagulat pa ako ng parang napapasong inalis niya ang kamay ko.

"I'm okay, Xanthia. " Pilit itong ngumiti sa akin. Tumango lamang ako sa kanya ngunit nakakutob na rin ako ng hindi maganda.

" Pumayag ka kasi sa gusto ng daddy mo, Kaia Xyler! "

"No. I don't want to marry someone na hindi ko kilala! Gosh, so old fashioned. " Inis na sabi ni ate.

Nakaramdam naman ako ng hiya dahil nakikita pa ni Martin ang nangyayari ngayon.

" It's just for business, Xyler. You how this fucking works! " Daddy hissed.

" Bakit ba kasi hindi na lang iyang magaling niyong anak ang ipakasal ninyo? " Galit na sabi ni Ate.

"Are you insane? You think she's worth the risk? Mabuti na nga lang at nagtitiyaga sa kanya itong anak ng mga Sandoval! " Galit na sabi ni Mommy.

Napalunok naman ako dahil doon.

"Mom, dad... Ate, tumigil na po kayo." Naiiyak na sabi ko.

"You! Just shut up." Duro sa akin ni Mommy.

" STOP! " Dumagundong ang boses ni daddy sa hapag kainan. Natahimik naman ang lahat dahil doon.

" Umakyat ka na sa kwarto mo, Xyler. " Malamig na sabi nito.

" Hijo, umuwi ka na muna. Xanthia, ihatid mo muna sa gate ang nobyo mo. " Napatango naman ako kay daddy. Inalalayan pa ako ni Martin sa pagtayo at saka kami sabay na umalis sa hapag.

" I'm so sorry, Love. Hindi mo na dapat nakita iyon. " Sinserong hingi ko ng paumanhin sa kanya. Simula ng makalabas kami sa hapag kainan ay hindi na ako nito kinikibo.

" It's okay. Uuwi na lang ako. Sayang ang ipinunta ko rito, Xanthia. " Hindi ko mawari kung anong emosyon ang bumabalot kay Martin ngayon.

" Sorry talaga... "

" Don't be. Good night. " Pagkasabi noon ay sumakay na rin siya sa kanyang sasakyan at saka mabilis na umalis.

Napabuntong hininga na lamang ako at nagtungo sa kwarto ko. What a nice birthday, huh?

Nang marating ko ang aking kwarto ay binuksan ko na lamang ang regalong dala ni Martin para sa akin.

Binasa ko muna ang sulat na naroroon.

To My Love,

Happy birthday, Xanthia.

I hope you like my gift for you. Thank you for always being there for me.

I love you.

- Martin

Napangiti naman ako dahil doon. He's really a sweet a guy.

Binuksan ko na ang laman ng paper bag.

Isa iyong bag...

Teka? Ganito iyong bagong bag ni Ate Xyler. Alam kong mahal ito.

Napabuntong hininga na lamang ako saka itinago iyon. Hindi ko rin naman ito magagamit dahil alam kong magagalit si ate kapag nakita niya ito. Ayaw na ayaw niyang may magkapareho kaming gamit.

May kumatok sa pintuan ko at ng akmang bubuksan ko na iyon ay bumungad na sa akin si Ate Xyler. Kita sa mukha nito ang labis na galit.

"Ate, bakit? "

"You! Dapat ikaw ang magpapakasal sa matandang iyon! Gosh! Dapat ikaw! Ikaw ! Ikaw! " Pinagsasampal ako ni Ate Xyler dahil sa labis na galit niya.

"Ate, ano ba? Tumigil ka na! Nasasaktan ako."

"Dapat lang! Kasalanan mo ang lahat ng ito, malas ka sa buhay namin! " Galit na sabi niya, hindi pa siya nakuntento sa pananampal niya, malakas pa niyang hinigit ang buhok ko.

"Ate! " Naiiyak na sabi ko.

"Tumigil ka na." Nang makabwelo ako ay naitulak ko siya.

Iyon ang eksenang bumungad kay Mommy.

"Xanthia! Bakit mo sinasaktan ang kapatid mo?!" Napaatras naman ako sa takot dahil kay Mommy.

"Mom, si ate po ang nauna..."

"It's her fault, mom. Dapat siya ang magpapakasal sa matandang iyon. Hindi ako."

Umiiyak na sabi ni Ate.

" Don't worry, gumagawa na ako ng paraan. Ikaw naman... " Lumapit sa akin si Mommy at malakas na akong sinampal.

" Don't hurt my daughter. Hurt her again at sisiguraduhin kong sa kangkungan ka pupulutin. "

Naiyak na lamang ako dahil doon.

Anak niyo rin po ako...