LOGINShare
Chapter 20: Trixie's Ex-Boyfriend
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Kirsten Encarlight
"Who made this headquarter, Zero?"
I was amazed at the place where we are right now. At first look it looks like a plain white room with some guns on the side and a round table at the middle. But I was shock when we strode to a plain wall and it suddenly opened.
"My older brother Zenre made this. From the construction and designs here inside, it was all came up from his ideas. Check this out.." We went inside the room that's been hidden earlier. Here I saw a machine guns, a lot of bullets, vest, knives, etcera.
Hindi gaya sa labas kanina na sobrang linis, dito sa loob ay hindi gaano. Maraming nagkalat na bala ng baril at mayroon ding mga kulay puting standee kung saan tadtad ang mga iyon ng bala. Marahil ay dito sila nag-eensayo.
I nevet imagined that this kind of place is also existing here in Virginian High. Pa'no mo nga naman iisipin na may ganito dito kung s
Related chapters
Virginian High School Chapter 21: Awkward Feelings
Kirsten EncarlightNagising ako nang maramdaman ko yung sinag ng araw mula sa balcony na tumatama sa mukha ko. Ang bigat ng pakiramdam ko."Uy, gising na siya..."No'n ko lang napansin na nakayakap pa rin ng mahigpit sa'kin si Raijin magmula nang sumuko akong itulak ito. Gabuhok lang ang lapit ng mukha namin sa isa't isa.Minabuti kong iilag ang mukha ko sa kan'ya. Saka ko lang napansin ang mga malisyosong mata nina Trixie at Jacob na nakatuon sa'min.Malawak ang ngiti ng dalawa at hindi ako natutuwa sa mga oras na ito.Sinamaan ko sila ng tingin parehas."Tulungan mo 'ko dito," saad ko kay Jacob. Pinigilan ito ni Trixie nang akma na itong lalapit sa'kin.Nanunukso na natatawa ang hitsura nina Jacob at Trixie.Mayamaya pa ay dumilat na ang mata ni Raijin. Nanlaki ang mga mata nito nang magtama ang tingin naming dalawa.Masama lang akong tumingin sa kan'ya
Virginian High School Chapter 22: Ruined Trust
KIRSTEN ENCARLIGHTNIGHT at Virginian High School. We already ate food at the cafeteria and here I am sitting on my study table. Thinking about the upcoming intramurals.Last week Zero and I started to practice a song for our talent and now I'm still nervous for tomorrow. Iba pa rin kasi ang ginagawa namin sa rehearsal, hindi gaya bukas na mayroon nang mga manunuod."'Di ba mayroon pa kayong final rehearsal mamaya?" tanong ni Trixie.Tumango ako sa kanya.Nakahiga ito sa kama niya habang nagsusulat at gumagawa ng takdang aralin. Wala ngayon sina Jacob at Raijin. Hindi ko alam kung sa'n sila nagtungo dahil silang tatlo ang magkakasama kanina."Nga pala, nasa'n sina Jacob?" Hindi ko napigilang itanong.Malisyosong tingin ang ipinukol sa'kin ni Trixie. "Do you mean si Raijin?"Umirap ako dito. Hindi na lang sana ako nagtanong sa kaniya.
Virginian High School Chapter 23: Childhood Memories
KIRSTEN ENCARLIGHTIsang oras lang ang ginugol namin dito sa rehearsal. Kailangan din namin ng pahinga dahil bugbugan kung bugbugan ang paguran ngayon. Lalo pa't bukas na gaganapin ang pageant.Bawat kandidata o kandidato na lalahok ay nilagyan nila ng color coding ang damit na susuotin. Si Zero ang namili ng kulay para sa'min at kahit hindi palang nito sabihin ang gusto nitong kulay ay alam ko ng itim ang nais ito.Inilagay na pala nila iyon sa bulletin board ng eskwelahan. Kung sino ang nais nilang suportahan ay dapat magsuot ng kung ano ang kulay ng pares na napili nila.Kaya siguradong bukas ay malalaman namin ni Zero kung sino nga ba talaga ang mga susuporta sa'min. Kinakabahan na rin ako para bukas."Pagod ka na ba?" Zero handed me the bottled water. I get it and opened after."Hindi naman gaano. Iniisip ko lang talaga bukas kung kakayanin ko ba."
Virginian High School Chapter 24: Trapped
Kirsten EncarlightI checked the time on the school's wall clock. It's already 6:30 in the morning. The sun started to rose. I'm with Zero and we are on our way to the aditorium. Both of us haven't taken a bath yet.We decided to picked our clothes that we will be wearing later.I guess we are the first batch who came here. I saw Leppy at the entrance but I ignored her. Zero and I continued to walk at the backstage.All kinds of attire was here. Sports attire, formal attire, long gown and for the casual gowns."What should we pick for the sports attire?" Zero asked all of a sudden. He's taking a look on the clothes that's been hanging on the wardrobe.Lumapit ako sa kan'ya at saka sinipat isa-isa yung mga naroon. Natigil ang mga mata ko sa isang itim na rashguard. Since malapit sa puso ko ang pag-swimming ay iyon ang itinuro ko kay Zero."This one
Virginian High School Chapter 25: Jacob's Dark Secret
KIRSTEN ENCARLIGHT****Sa lahat ba naman ng taong narito para sumaklolo sa'kin, bakit siya pa?Ever since I knew everything about him, his hidden dark secrets, all my trust that I gave him had vanished already. I don't know how to treat him nicely when in fact I find myself trying to pretend."Ano'ng ginagawa mo dito?" tanong nito. Nasa labas pa rin ito at nakadungaw sa bintana.As usual as before my first day here, I pretended that I'm kind and sweet. "T-tulungan mo 'ko, Jacob. Sinaraduhan ako nila Bobbie dito dahil ayaw daw nila akong makasali sa pageant."Sumenyas ito nang saglit lang. Saglit itong umalis at narinig ko ang malakas na pagsipa nito sa pintuan. Ngunit kahit ano man ang lakas na ibigay nito ay wala paring nangyare. Masyado talagang matibay yung pintuan."Hindi ko kayang buksan. Hintayin mo 'ko saglit diyan, ha?"Tumango-tango
Virginian High School Chapter 26: The Intramurals Pageant (Part 1 of 2)
Kirsten EncarlightSumilip ako sa stage at hindi ko mapigilang matuwa dahil sa dami ng estudyanteng sumusuporta sa'min. Tamang desisyon talagang si Zero yung pinili ko dahil kung hindi ay malamanh walang susuporta sa amin ng ganito.Mahigit pa sa kalahati ng bilang ng estudyante ang nakasuot ng kulay itim at isinisigaw ang pangalan namin, mas dinig ko nga lang talaga ang pangalan ni Zero."I told 'ya..." Nagmamayabang na aniya.Umirap na lang ako sa kan'ya. Iwinawaksi ko ang kaba ko sa mga oras na 'to. Ayokong magkamali dahil ilang linggo din ang ginugol namin sa rehearsal para lang dito."Let me cal on the next candidate. Candidate number 10! Ms. Kirsten Encarlight! And Zero Avreton!"The crowd started to cheer for us. Malalim ang buntinghininga ko. Hinawakan ni Zero yung kamay ko ng mahigpit at saka ito tumango. "Kaya mo 'yan! Let's go!"Naghiwalay kami
Virginian High School Chapter 27: The Intramurals Pageant (Last Part)
Kirsten Encarlight**As we went backstage, I felt like I did something wrong. Laman ng isip ko si Raijin at hindi ko maintindihan kung bakit ganito.I should get used on his looks. The way he looked at me before, it was emotionless. But what now? Why am I acting as if I'm not used to see him like that."About sa kanina, I'm sorry. Galit ka ba sa ginawa ko sa'yo? Sorry..." I went back to my senses as I heard Zero talked beside me."Ano?" I asked because I honestly did not understand what he said."Galit ka ba sa'kin?" He asked.I shook my head as an answer. "No. I-I'm not."What he did earlier actually made an impact to me. Hindi ko halos maintindihan yung nararamdaman ko. Aaminin kong nagustuhan ko yung ginawa ni Zero. Nirespeto niya pa rin ako sa kabila ng panunukso ng iba sa'min. Hindi siya nag-take advantage.Pero kalahati sa'kin
Virginian High School Chapter 28: Wrath
KIRSTEN ENCARLIGHT**Natahimik ako nang umalis si Trixie pagkatapos ako netong murahin. Nais ko sana siyang habulin pero pinigilan ako ni Zero."Just let her. We'll talk to her later."Hindi ko alam kung paano akong mag-re-react sa ginawang iyon ni Trixie. I was left dumbfounded not knowing what really happened.Suddenly, Jacob's face struck on my mind. Tama ba yung iniisip ko na si Jacob ang dahilan kung bakit siya nagkakagano'n?Pinilit kong alisin sa isipan kong hindi iyon tungkol do'n. Dahil alam kong hindi alam ni Trixie kung anuman yung nangyare kanina sa pagitan namin ni Jacob.Pero ano bang nangyayare sa kan'ya? Bakit gano'n na lang kung mag-react siya?"Okay, let's take a photo..."Bumalik ako sa kasalukuyan nang hilahin ako ni Zero palapit sa kan'ya. May isang photograher na sa tingin ko ay kabilang sa editorial team dahil
Latest chapter
Virginian High School Epilogue
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ten years later...Maganda ang panahon ngayon. Hindi gaanong mainit at malamig ang simoy ng hangin. Pinanuod ko ang mga dahon sa puno na tila sumasayaw at sinasabayan ang pag-ihip ng hangin."Honey!" Natanaw ko sa di-kalayuan ang asawa ko kasama ang anak ko.Sampung taon na ang nakalilipas ngunit ang pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi nagbago. Hindi naglaho.Araw-araw sa buhay ko ay napakasaya ko sa t'wing nakikita ko si Raijin at ang anak naming si Rain. Sa totoo lang ay hindi ko lubos akalain noong pagka-graduate ko ng high school ay nagdadalang tao na rin ako. At heto na nga, narito na sila ngayon sa harapan ko."Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Nandito ka lang pala." Napakamot si Raijin sa ulo nito.Natawa naman ako sa kan'ya. Alam kong sa edad ni Rain ay napakakulit niya
Virginian High School Chapter 150
Kirsten Encarlight's P.o.V.One week later..."Okay lang ba kayo diyan?"Tumamgo sila sa'kin."Kumalma lang kayo, okay? Magiging okay na din ang lahat," 'ka ko pa sa kanila.Narito kaming lahat ngayon sa Social Hall at tila ba nagkaroon ng medical mission ngayon dito sa dami ng mga narito. Ang bawat isa ay nakahiga sa mga solo bed na narito. Lahat ng mga positive sa HIV, STD, at AIDS ay narito lahat upang mabigyang lunas ang mga karamdaman nila."Your father will surely be proud of you, anak."I looked behind me and saw my Mom. Kasama nito si Krizelle habang nakakrus ang mga kamay nila at naglalakad palapit sa akin.I smiled at them. My Mom and my sister Krizelle opened their arms and aiming to hug me. I walk towards them and hugged them."Masaya ako, anak, at proud na
Virginian High School Chapter 149
Raijin Steel's P.o.V.Napapagod na ako sa dami nila. Aaminin kong nauubos na ang lakas ko at hindi ko na kaya pa. Kaunti na lamang ang natitira sa kanila. Kaunting laban oa ay tiyak na ang pagkapanalo namin.Masakit na rin ang katawan ko ngunit mabuti at ni isa sa amin ay walang lubhang natamo. Maliban kila Jacob, Trixie, at Leppy na ngayon ay nasa loob na ng isa sa mga kwarto dito. Batid kong kakayanin nila iyong tama nila ng baril dahil may nag-aasikaso naman sa kanila."Raijin!" Napatingin ako kay Zenre na patuloy pa rin sa pakikipagbarilan. Mabilis akong tumakbo palapit sa kan'ya."Kuya...""Nasa'n si Kirsten?!"Natigilan ako. Napatingin ako sa tabi ko ngunit wala siya. Luminga ako sa paligid ko ngunit nawawala siya. Napamura ako sa isipan ko dahil sa sarili kong kapabayaan. 'Tangina!'"Go and find
Virginian High School Chapter 148
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sugod!!!" Malakas kong sigaw.Napansin kong napakarami nang natumbang tauhan ng Dark Room sa labas kanina kaya inasahan ko nang narito pa rin sila.Wala mang dalawang armas ang mga kasama kong estudyante, mga guro, at may mga katungkulan sa Virginian High, ay alam kong mas marami kami kumpara sa kanila. Bago kami nagtungo kanina dito ay kumuha sila ng mga kahoy sa gubat at ang ilan sa kanila ay namulot ng mga bato bilang armas laban sa mga kaalyado ng Dark Room.Hinanap ng mga mata ko si Raijin. Hindi ako nabigo nang makita ko siya kaagad. Tumakbo ako palapit sa kan'ya at mahigpit ko itong niyakap."Raijin..." Masaya akong okay siya at wala akong nakikitang sugat sa kan'ya maliban sa marumi na yung suot nitong white shirt na ginamit nitong panloob."Kirsten..." sambit nito sa'kin.Inunaha
Virginian High School Chapter 147
Raijin Steel's P.o.V.Tahimik kaming lahat at nagpapakiramdaman. Bawat isa ay walang balak magsalita ngunit nakatuon ang atensyon sa mga nakapaligid. Narito kami sa unang bahagi ng Dark Room kung saan matatagpuan ang Punishment Area. Isa itong malawak na bulwagan na sa bawat paligid ay puno ng mga pintuan kung saan hinahatol sa mga estudyante ng Virginian High ang kaparusahan nila.Dalawang palapag ang lugar na ito. Nasa gitna kami habang si Margaux ay nanatili nakatayo dulo kung saan matatagpuan ang hagdan patungo sa silid ng Master ng Dark Room.Nakapaligid sa'min ngayon ang napakaraming tauhan ng Dark Room. May mga tauhan sila na nasa itaas at nakatutok ang mga baril sa'min. Meron din dito sa baba na nakapalibot sa'min.Natumba na namin ang iba sa kanila ngunit hindi biro ang bilang nila ngayon. Matalino ang Papa ko at alam kong inasahan nitong susugod kami rito kaya bago pa
Virginian High School Chapter 146
Kirsten Encarlight's P.o.V.They should be here. Tatlong oras na ang nakalipas at nababahala na ako. Hindi ko magawang matulog dahil nag-aalala ako para sa kanila.Halo-halo ang nasa isip ko. Natalo ba sila? Napasakamay na naman ba sila ng Master? Hindi ko na alam! Mababaliw na ako sa kakaisip. Hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko!Tinignan ko si Krizelle na nahihilo kanina lamang at ngayon ay nakatulog na. Nagulat din ako nang may ipakita ito sa'king test kit. Isa pala iyong pregnancy test kit at tama nga ang napapansin ko sa ikinikilos nila kanina ni Zenre.My sister was pregnant. Masaya ako para sa kanila, actually. Pero hindi ko man lang maipakita kay Krizelle yung kagalakan ko dahil sa nangangamba ako para kila Raijin.Hindi ko rin sinabi sa kan'ya yung namagitan sa amin ni Raijin dahil tiyak kong magagalit ito.Tinignan ko ang mga kamay ni
Virginian High School Chapter 145
Raijin Steel's P.o.V.Pumasok kaming lahat sa Dark Room. Walang pagbabalat-kayo. Ipinapakita kung sino talaga kami. Ito na marahil ang pinakamagandang nangyare sa pagitan ng mga Hunter at Heneral. Parehas kaming nagkasundo sa iisang layunin, ang mapabagsak ang Dark Room."Mga hunter! At mga— Heneral?!" Sigaw nang isa sa mga nagbabantay dito sa entrada ng Dark Room.Ngumisi ako at inihanda ang sarili ko. Ganoon din ang mga kasama ko."Kami na ang bahala sa kanila. Pumasok na kayong dalawa sa loob at hanapin ninyo yung kapatid niyo!" Sigaw ni Skye sa'min ni Zenre.Nagtinginan kami saglit ni Zenre bago kami sumang-ayon sa sinabi ni Skye."Sugod!!!" Sigaw ng mga kasamahan kong Heneral.Nilagpasan namin ni Zenre ang mga humaharang sa'min. Itinutumba kung nagpupumilit. Kapwa hindi papatalo sa mga nasa harap n
Virginian High School Chapter 144
Raijin Steel's P.o.V.Narito kaming lahat ngayon sa harapan ng Dark Room. Nakatago lang sa gilid habang hinihintay ang paglabas ni Skye. Kailangan niyang suriin ang lagay sa loob bago kami sumugod at pumasok.Ipinatawag ko na rin sa kan'ya yung mga tauhan niya na maaari naming makasama sa pakikipaglaban.Narito pa lang kami sa labas ngunit nakikita na namin kaagad sa harapan kung gaano sila karami. Batid kong mahihirapan kami neto kung lahat kami ay susugod sa kanila. Wala kaming magiging laban.Ang tanging armas lang na dala namin ay yung mga kinuha namin sa mga nakaharap namin kanina sa kuta nila Skye."Wala pa ba siya? Kanina pa tayo narito," nagrereklamong ani Leppy."Maghintay ka lang diyan. Lalabas din si Skye." Ako na ang sumagot dahil kanina pa ito panay reklamo. Hindi marunong maghintay.Inayos ko ang suot kong coat. Kung ano ang isinusuot ko dati dito sa loob ng Dark Room ay ganoon d
Virginian High School Chapter 143
Kirsten Encarlight's P.o.V.Tumakbo ako papunta sa loob ng abandonadong gusali. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak nang sobra sobra. Nasasaktan ako at natatakot ako para kay Raijin. Hindi ko alam kung ano'ng pinaplano niya pero sa mga sinabi niya pakiramdam ko ay may masasamang mangyayare.Habang tinatahak ko ang madilim na daan dito sa loob papunta sa Headquarters ay naiiyak na lang ako nang sobra. Napakabigat sa dibdib na tila ba sasabog ako anytime.Kailangan kong humingi ng tulong kila Zenre! Hindi pwede 'to! Sa oras ba makabalik si Raijin sa Dark Room ay siguradong tutugising na siya ng mga naroon."Tulong!!!!" Sa pagkakaalam ko ay hindi na gumagana pa ang fingerprint ko sa scanner nila. Pero sinubukan ko pa rin iyon upang makapasok ako.Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib nang magbukas iyon at tinanggap n'on ang fingerprint ko.Pagpasok pa lang sa loob ay natanaw ko kaagad si Krizelle, Zen
