LOGINShare
Chapter 100: Goodbye, Virginian High (Part 1)
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Kirsten Encarlight
Nakahawak ako sa kamay ng Ate ko. Mahigpit. Tila ba ayaw ko nang kumawala pa ito. Payapa itong nakapikit ngunit ramdam ko ang hirap nito. Maraming mga kable na nakakabit sa katawan nito at maging mga tubo sa ilong at bibig niya.
Sumagi ang paningin ko sa holter monitor dito sa clinic. Tinitignan ang mga kurba-kurbang linya senyales na kahit ganito ang kalagayan ng Ate ko ay alam kong okay ito.
Napalunok ako nang maramdaman kong tila ba nanunuyo ang lalamunan ko. Susulyap-sulyap sa kisame, pinipigilan ang luha. Naninikip ang dibdib ko. Hindi ko inasahang pati sa kan'ya ay mangyayare ito.
"Lumaban ka lang, Krizelle." Hindi ko na napigilan pa ang luha sa mata ko. Tuloy-tuloy itong dumadausdos mula sa mga mata ko.
Kailangan bang mangyare pa ang lahat ng 'to.
Palaging kami ang target.
Hindi na ako magta
Related chapters
Virginian High School Chapter 100: Goodbye Virginian High (Part 2)
Kirsten EncarlightI'm leaving soon yet I felt like there's something I forgot. Someone that I need to talk to. He keeps on appearing on my thought since I went to the cafeteria and had my dinner with my Mom here beside Krizelle."Mom, ano'ng oras tayo aalis?" I asked my Mom. Nasa sofa siya dito sa loob ng kwarto ni Krizelle. Trinansfer na siya kanina dito since mamaya ay dadating na rin yung ambulansya."We still have two hours here."Wala na nga pala akong pahinga. Hindi ko na nagawa pang matulog dahil hindi din naman ako makatulog. Its just that I kept on thinking about him.His blue eyes that wherr every mystery was hidden yet he let me knew something about him. Those eyes of him that I will surely not forgotten.His cold ways of treating me before I came here. Those times that we get to fight for small things. Those times that he sa
Virginian High School CHAPTER 101: Behind The Mask (First General's P.o.V.)
Anonymous P.o.V."They're leaving now. What should we do?"Tumingin lang ako sa Ikalimang Heneral na nasa harapan ko. Nakangisi. She looked very frustrated. Siya ba naman ang utusan ng Master upang dakpin ang mag-iinang iyon."Problema ko pa ba 'yun?" Tumalikod ako rito at saka akmang aakyat patungo sa hagdan."T-teka lang! Hindi pa ako tapos magsalita, tinatalikuran mo na ako!"I stopped for a second and looked back at her. "Kung pigilan mo 'ko, akala mo nasa mas mataas kang posisyon gaya nang sa'kin." Sinamaan ko ito ng titig. Maswerte siya kung tutuusin. Hinahayaan kong makipag-usap siya sa'kin.Bago pa man mawala ang mga heneral ng Dark Room at tanging si Ikalawa lang ang natira, hindi ko talaga hinahayaang kausapin o ni makipag-usap man lang sa mga nasa mababang posisyon na gaya nila. Tanging ako, si Ikalawa at si Ikatlo lang
Virginian High School Chapter 102: The New Beginning
Kirsten EncarlightBumangon ako mula sa kinahihigaan ko. Ramdam ko kaagad ang bigat ng ulo ko at ang paningin ko ay tila umiikot-ikot."Wag mo munang piliting bumangon." I looked at my Mom as she entered inside."M-mom, ang sakit ng ulo ko."Hindi ko alam kung ako lang ba o napansin kong tila nagulat ito sa sinabi ko.Ngumiti ito sa'kin at saka humakbang palapit sa higaan ko. "C-can you remember?" She sat down near me.Naguluhan ako sa sinabi nito ngunit tumango pa rin ako. "Of course, Mom."She was about to speak again when I saw the clock inside my room. It's already ten o'clock in the morning."Ma, late na ako." It felt like a miracle when suddenly my headache has gone. I stood up already. "Bakit hindi niyo ginising?" I pouted for a second. Mukha tuloy akong bata. "Mamaya sarado na yung gate s
Virginian High School Chapter 102.1 : New Beginning (Arevello University)
Kirsten EncarlightIto ang araw na pinakahinihintay ko.Lulan ng sinasakyang kotse at nakatanaw ako sa dinadaanan namin ni Mang Buboy. Disyembre na ngayon kaya naman medyo malamig na ang klima.Binuksan ko 'yung window ng kotse namin at doon sinamsam ang simoy ng napakalamig na hangin. Napakasarap sa pakiramdam ng araw na ito. Hindi ko pa naramdaman ang ganitong kasiyahan sa buhay ko.Papasok ako sa pinakakilalang eskwelahan sa buong Pilipinas, isa sa napakaganda at may modernisasyong Arevello University.Noon pa man, noong doon nag-aral ang Ate kong si Krizelle ay labis ang pagkainggit ko sa kan'ya dahil doon siya nag-aaral. Panay pa ang research ko sa internet kung ano ang hitsura ng eskwelahang iyon at talaga namang napakaganda.Boarding school iyon dahil napakalayo sa nayon. Ngunit maaari naman kaming makauwi sa aming mga tahanan kun
Virginian High School Chapter 102.3: The New Beginning (Pool Party)
Kirsten Encarlight's Point of View "How's your school today, hija?" "So much fun." I fake a laugh as I lied to my Mom. Kausap ko siya ngayon sa cellphone ko at katatapos lang ng buong araw ko sa klase. "I'm glad you enjoyed there. Study well, okay?" I nodded and said. "I will, Mom." "O siya, mag-ingat ka diyan. And if you need something don't bother to call me. Goodbye..." "Bye, Mom." She hung up the call. I heaved a sigh as I went to the cafeteria. Hindi gaanong malawak ang cafeteria dito. Sapat lang siguro ito para sa mga estudyante dito. Mayroong roof deck sa taas kung saan may makikitang nagbebenta ng mga coffee at milktea. "Isang slice ng pizza at soda,
Virginian High School Chapter 103
Krizelle Encarlight's Point of ViewIt is so good to be home, finally. I stayed at the hospital for two weeks since my Mom want to rest assured that I'm really fine.Pumasok ako sa loob ng bahay at aaminin kong namiss ko ang hitsura o maging amoy dito sa bahay. Nakaka-relax naman kasi talaga 'pag nasa bahay ka."What happened to you is really a tragedy, Krizelle. So I hope that you'll never come back in there." Nasa tabi ko si Mama ngayon at hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa sinabi niya.Knowing what really happened inside Virginian made me more worried about Zenre. I badly miss him. Kung tutuusin ay ayoko na sanang umuwi muna dito sa bahay at gusto ko na lang munang dumiretso sa Virginian High ang kaso si Mama.Alam kong hindi talaga ito papayag kahit na magpaalam pa ako sa kan'ya."One more thing, Krizelle. Your sister Kirsten
Virginian High School Chapter 104
Krizelle EncarlightI never thought that Mom already planned for my life. A week had passed and here I am, was about to go to Arevello to talked to Principal Greg about working for Arevello University as a teacher.To be clearly honest, I don't want to go back in Arevello again. And if ever I can just back out from this, I will. Yet my Mom already set her plans for me.Gusto ko nang bumalik sa Virginian High ngayon at gusto kong malaman kung ano na ba ang sitwasyon ni Zenre doon. Napakahirap ba naman ng connection doon. Naging guro ako doon sa mabilis na panahon, at kahit kasali ka sa school faculty ay hindi ka talaga pwedeng gumamit ng cellphone. At kahit naman may cellphone doon ay wala rin namang silbi dahil wala rin namang signal."I'm coming with you." Hindi na ako nagulat na sumama sa'kin si Mama ngayon papunta sa Arevello. "Hindi sinasagot ni Kirsten ang mga tawag ko simu
Virginian High School Chapter 105
Kirsten Encarlight's P.o.V."And that's all for today." The teacher went out of our room. I started to pack my things before I leave my seat.Nagsimula na namang magsipag-usap ang mga kaklase ko ukol sa plano nila para sa bakasyon namin na magsisimula na bukas.Ako kaya?Bumuntonghininga ako nang wala man lang akong maisip na pwedeng puntahan. Hindi malayong sa bahay lang ako ngayon dahil 'pag ganitong season ay busy din si Mama sa hospital dahil maraming nagiging pasyente.Lumabas na ako sa school building at saktong nadatnan ko si Mang Buboy doon."Mang Buboy!" Tawag ko dito nang hindi siya nakatingin sa'kin. Tumindig ito kaagad nang makita ako."Pakihintay lang ako saglit dito, hija at kukunin ko yung kotse."Tumango ako dito at agad din siyang umalis. Ilang saglit lang ang nakalipas ay huminto sa hara
Latest chapter
Virginian High School Epilogue
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ten years later...Maganda ang panahon ngayon. Hindi gaanong mainit at malamig ang simoy ng hangin. Pinanuod ko ang mga dahon sa puno na tila sumasayaw at sinasabayan ang pag-ihip ng hangin."Honey!" Natanaw ko sa di-kalayuan ang asawa ko kasama ang anak ko.Sampung taon na ang nakalilipas ngunit ang pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi nagbago. Hindi naglaho.Araw-araw sa buhay ko ay napakasaya ko sa t'wing nakikita ko si Raijin at ang anak naming si Rain. Sa totoo lang ay hindi ko lubos akalain noong pagka-graduate ko ng high school ay nagdadalang tao na rin ako. At heto na nga, narito na sila ngayon sa harapan ko."Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Nandito ka lang pala." Napakamot si Raijin sa ulo nito.Natawa naman ako sa kan'ya. Alam kong sa edad ni Rain ay napakakulit niya
Virginian High School Chapter 150
Kirsten Encarlight's P.o.V.One week later..."Okay lang ba kayo diyan?"Tumamgo sila sa'kin."Kumalma lang kayo, okay? Magiging okay na din ang lahat," 'ka ko pa sa kanila.Narito kaming lahat ngayon sa Social Hall at tila ba nagkaroon ng medical mission ngayon dito sa dami ng mga narito. Ang bawat isa ay nakahiga sa mga solo bed na narito. Lahat ng mga positive sa HIV, STD, at AIDS ay narito lahat upang mabigyang lunas ang mga karamdaman nila."Your father will surely be proud of you, anak."I looked behind me and saw my Mom. Kasama nito si Krizelle habang nakakrus ang mga kamay nila at naglalakad palapit sa akin.I smiled at them. My Mom and my sister Krizelle opened their arms and aiming to hug me. I walk towards them and hugged them."Masaya ako, anak, at proud na
Virginian High School Chapter 149
Raijin Steel's P.o.V.Napapagod na ako sa dami nila. Aaminin kong nauubos na ang lakas ko at hindi ko na kaya pa. Kaunti na lamang ang natitira sa kanila. Kaunting laban oa ay tiyak na ang pagkapanalo namin.Masakit na rin ang katawan ko ngunit mabuti at ni isa sa amin ay walang lubhang natamo. Maliban kila Jacob, Trixie, at Leppy na ngayon ay nasa loob na ng isa sa mga kwarto dito. Batid kong kakayanin nila iyong tama nila ng baril dahil may nag-aasikaso naman sa kanila."Raijin!" Napatingin ako kay Zenre na patuloy pa rin sa pakikipagbarilan. Mabilis akong tumakbo palapit sa kan'ya."Kuya...""Nasa'n si Kirsten?!"Natigilan ako. Napatingin ako sa tabi ko ngunit wala siya. Luminga ako sa paligid ko ngunit nawawala siya. Napamura ako sa isipan ko dahil sa sarili kong kapabayaan. 'Tangina!'"Go and find
Virginian High School Chapter 148
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sugod!!!" Malakas kong sigaw.Napansin kong napakarami nang natumbang tauhan ng Dark Room sa labas kanina kaya inasahan ko nang narito pa rin sila.Wala mang dalawang armas ang mga kasama kong estudyante, mga guro, at may mga katungkulan sa Virginian High, ay alam kong mas marami kami kumpara sa kanila. Bago kami nagtungo kanina dito ay kumuha sila ng mga kahoy sa gubat at ang ilan sa kanila ay namulot ng mga bato bilang armas laban sa mga kaalyado ng Dark Room.Hinanap ng mga mata ko si Raijin. Hindi ako nabigo nang makita ko siya kaagad. Tumakbo ako palapit sa kan'ya at mahigpit ko itong niyakap."Raijin..." Masaya akong okay siya at wala akong nakikitang sugat sa kan'ya maliban sa marumi na yung suot nitong white shirt na ginamit nitong panloob."Kirsten..." sambit nito sa'kin.Inunaha
Virginian High School Chapter 147
Raijin Steel's P.o.V.Tahimik kaming lahat at nagpapakiramdaman. Bawat isa ay walang balak magsalita ngunit nakatuon ang atensyon sa mga nakapaligid. Narito kami sa unang bahagi ng Dark Room kung saan matatagpuan ang Punishment Area. Isa itong malawak na bulwagan na sa bawat paligid ay puno ng mga pintuan kung saan hinahatol sa mga estudyante ng Virginian High ang kaparusahan nila.Dalawang palapag ang lugar na ito. Nasa gitna kami habang si Margaux ay nanatili nakatayo dulo kung saan matatagpuan ang hagdan patungo sa silid ng Master ng Dark Room.Nakapaligid sa'min ngayon ang napakaraming tauhan ng Dark Room. May mga tauhan sila na nasa itaas at nakatutok ang mga baril sa'min. Meron din dito sa baba na nakapalibot sa'min.Natumba na namin ang iba sa kanila ngunit hindi biro ang bilang nila ngayon. Matalino ang Papa ko at alam kong inasahan nitong susugod kami rito kaya bago pa
Virginian High School Chapter 146
Kirsten Encarlight's P.o.V.They should be here. Tatlong oras na ang nakalipas at nababahala na ako. Hindi ko magawang matulog dahil nag-aalala ako para sa kanila.Halo-halo ang nasa isip ko. Natalo ba sila? Napasakamay na naman ba sila ng Master? Hindi ko na alam! Mababaliw na ako sa kakaisip. Hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko!Tinignan ko si Krizelle na nahihilo kanina lamang at ngayon ay nakatulog na. Nagulat din ako nang may ipakita ito sa'king test kit. Isa pala iyong pregnancy test kit at tama nga ang napapansin ko sa ikinikilos nila kanina ni Zenre.My sister was pregnant. Masaya ako para sa kanila, actually. Pero hindi ko man lang maipakita kay Krizelle yung kagalakan ko dahil sa nangangamba ako para kila Raijin.Hindi ko rin sinabi sa kan'ya yung namagitan sa amin ni Raijin dahil tiyak kong magagalit ito.Tinignan ko ang mga kamay ni
Virginian High School Chapter 145
Raijin Steel's P.o.V.Pumasok kaming lahat sa Dark Room. Walang pagbabalat-kayo. Ipinapakita kung sino talaga kami. Ito na marahil ang pinakamagandang nangyare sa pagitan ng mga Hunter at Heneral. Parehas kaming nagkasundo sa iisang layunin, ang mapabagsak ang Dark Room."Mga hunter! At mga— Heneral?!" Sigaw nang isa sa mga nagbabantay dito sa entrada ng Dark Room.Ngumisi ako at inihanda ang sarili ko. Ganoon din ang mga kasama ko."Kami na ang bahala sa kanila. Pumasok na kayong dalawa sa loob at hanapin ninyo yung kapatid niyo!" Sigaw ni Skye sa'min ni Zenre.Nagtinginan kami saglit ni Zenre bago kami sumang-ayon sa sinabi ni Skye."Sugod!!!" Sigaw ng mga kasamahan kong Heneral.Nilagpasan namin ni Zenre ang mga humaharang sa'min. Itinutumba kung nagpupumilit. Kapwa hindi papatalo sa mga nasa harap n
Virginian High School Chapter 144
Raijin Steel's P.o.V.Narito kaming lahat ngayon sa harapan ng Dark Room. Nakatago lang sa gilid habang hinihintay ang paglabas ni Skye. Kailangan niyang suriin ang lagay sa loob bago kami sumugod at pumasok.Ipinatawag ko na rin sa kan'ya yung mga tauhan niya na maaari naming makasama sa pakikipaglaban.Narito pa lang kami sa labas ngunit nakikita na namin kaagad sa harapan kung gaano sila karami. Batid kong mahihirapan kami neto kung lahat kami ay susugod sa kanila. Wala kaming magiging laban.Ang tanging armas lang na dala namin ay yung mga kinuha namin sa mga nakaharap namin kanina sa kuta nila Skye."Wala pa ba siya? Kanina pa tayo narito," nagrereklamong ani Leppy."Maghintay ka lang diyan. Lalabas din si Skye." Ako na ang sumagot dahil kanina pa ito panay reklamo. Hindi marunong maghintay.Inayos ko ang suot kong coat. Kung ano ang isinusuot ko dati dito sa loob ng Dark Room ay ganoon d
Virginian High School Chapter 143
Kirsten Encarlight's P.o.V.Tumakbo ako papunta sa loob ng abandonadong gusali. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak nang sobra sobra. Nasasaktan ako at natatakot ako para kay Raijin. Hindi ko alam kung ano'ng pinaplano niya pero sa mga sinabi niya pakiramdam ko ay may masasamang mangyayare.Habang tinatahak ko ang madilim na daan dito sa loob papunta sa Headquarters ay naiiyak na lang ako nang sobra. Napakabigat sa dibdib na tila ba sasabog ako anytime.Kailangan kong humingi ng tulong kila Zenre! Hindi pwede 'to! Sa oras ba makabalik si Raijin sa Dark Room ay siguradong tutugising na siya ng mga naroon."Tulong!!!!" Sa pagkakaalam ko ay hindi na gumagana pa ang fingerprint ko sa scanner nila. Pero sinubukan ko pa rin iyon upang makapasok ako.Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib nang magbukas iyon at tinanggap n'on ang fingerprint ko.Pagpasok pa lang sa loob ay natanaw ko kaagad si Krizelle, Zen
