Sinubukang niyang iwasan ang mga atake ng kaniyang kalaban ngunit lagi pa rin siyang nahuhuli sa timing, kaya ang resulta:
"Sa tingin mo ay magiging magaling kang mersenaryo dahil sa lagay na iyan?" malamig na tanong ng kaniyang maestro pagkatapos ay muli siyang sinugod nito.
Napapikit siya sa kaniyang mga mata. Muli siyang bumangon sa sahig at hindi ininda ang sakit sa may tagiliran niya buhat sa pagkakatalsik niya kanina.
"Sinasabi ko sa 'yo ngayon pa lang, nagkakamali ka. Hindi ka nababagay sa ganitong klaseng trabaho kung ganiyan ka kasobrang hina," litanya ng kaniyang maestro. "Lakasan mo ang tama!" galit niyang sigaw. "Ibigay mo ang lahat ng makakaya mo!"
"Focus! Focus! Focus! How many times do I have to tell you that? You're always slacking off!"
"Gusto mo bang maging assassin?"
Gusto kong maging assassin.
"Inuulit ko, gusto mo bang maging assassin?"
Dito na ako nabubuhay sa mundong kinagagalawan ng mga assassin.
Kaya dito ako nababagay sa mundong ito.
"Oo."
Nabubuhay din ako para rito.
"Hindi ko marinig. Gusto mo bang maging assassin?"
"Gusto! Gustong-gusto ko! Inaalay ko ang aking buhay para sa trabahong ito! Ipapatunay ko sa iyo na karapat-dapat ako sa posisyong ito."
"Rule number one. The assassin lives with a purpose. What purpose? Why do you wanted to become an assassin? Can someone tell me the answer?"
"To terminate bad people. To clean the trashes that rests in the world."
"Maging tagapagligtas!"
"Lagi n'yong tatandaan, ang pagiging assassin ay hindi lamang para sa pansariling layunin kundi para sa lahat."
"Kung gusto mo maging assassin, pagbutihin mo ang bawat ensayong ibibigay ko sa iyo. Ayoko ng palpak. Nagkakaintindihan ba tayo? If you want to become an assassin, then act like one."
"Yes, master!"
"Again. What did I tell you about addressing?"
"Help me to become a better assassin... Godfather."
'The gardenerPlanted a seedAnd wateredIt every day,To prepare itselfTo blossomWhen spring time falls.'-The Seed***DON ARTUROManila, PhilippinesNakaharap ang don sa isang malaking salamin ng malaking wardrobe habang pinagmamasdan ang kabuuan ng kanyang mukha
"Hali kayo! Sumama kayo sa akin! Isasama ako no'ng mama," yaya niCristinanang makalapit siya sa mga kaibigan niya. Gumuhit sa mga labi nito ang isang masayang ngiti na labis ipinagkataka nila."Sama saan?" kunot-noong tanong ng dose anyos na batang lalaking siConnor. Nagkatinginan ang batang lalaki at ang kasama nilang kasing-edad niCristinana batang babaeng siTerrie."Kay lolo." Tinuro niya ang direksyon ng don na nakatayo habang nakasandal sa tabi ng pintuan ng simbahan at nakahawak sa buhok na tila ginugulo iyon ng marahan."Saan ka naman niya dadalhin?" nagtatakang tanong niConnor."Sa lugar kung saan tayo
Umabot ng trenta minutos ang biyahe. Nang nakarating sila sa isang private property na nasa tabing-dagat, naunang bumaba ang kanyang driver at bodyguard pagkatapos ay pinagbuksan siya ng pinto niRoger. Bumukas ang pinto ng mga sasakyan ng mga kasama niya at kanya-kanya silang naglabasan.Nagpatuloy na siya sa paglalakad at naunang nagtungo sa white mini-mansion. They stayed in their places like some guards.Naramdaman niya ang pagsunod ng mga bata sa kanyang likuran. Narinig pa niya ang pag-uusap ninaCristinaat mga kaibigan nito na nagtatanong kung saan sila.He ignored their presence. Dumiretso na siya ng gawi sa harapan. Kaagad namang sumulpot sa harapan niya ang limang nakaitim na lalaki at may suot na earpiece sa kanilang mga teng
Umabot ng trenta minutos ang biyahe. Nang nakarating sila sa isang private property na nasa tabing-dagat, naunang bumaba ang kanyang driver at bodyguard pagkatapos ay pinagbuksan siya ng pinto niRoger. Bumukas ang pinto ng mga sasakyan ng mga kasama niya at kanya-kanya silang naglabasan.Nagpatuloy na siya sa paglalakad at naunang nagtungo sa white mini-mansion. They stayed in their places like some guards.Naramdaman niya ang pagsunod ng mga bata sa kanyang likuran. Narinig pa niya ang pag-uusap ninaCristinaat mga kaibigan nito na nagtatanong kung saan sila.He ignored their presence. Dumiretso na siya ng gawi sa harapan. Kaagad namang sumulpot sa harapan niya ang limang nakaitim na lalaki at may suot na earpiece sa kanilang mga teng
"Hali kayo! Sumama kayo sa akin! Isasama ako no'ng mama," yaya niCristinanang makalapit siya sa mga kaibigan niya. Gumuhit sa mga labi nito ang isang masayang ngiti na labis ipinagkataka nila."Sama saan?" kunot-noong tanong ng dose anyos na batang lalaking siConnor. Nagkatinginan ang batang lalaki at ang kasama nilang kasing-edad niCristinana batang babaeng siTerrie."Kay lolo." Tinuro niya ang direksyon ng don na nakatayo habang nakasandal sa tabi ng pintuan ng simbahan at nakahawak sa buhok na tila ginugulo iyon ng marahan."Saan ka naman niya dadalhin?" nagtatakang tanong niConnor."Sa lugar kung saan tayo
'The gardenerPlanted a seedAnd wateredIt every day,To prepare itselfTo blossomWhen spring time falls.'-The Seed***DON ARTUROManila, PhilippinesNakaharap ang don sa isang malaking salamin ng malaking wardrobe habang pinagmamasdan ang kabuuan ng kanyang mukha
Sinubukang niyang iwasan ang mga atake ng kaniyang kalaban ngunit lagi pa rin siyang nahuhuli sa timing, kaya ang resulta:"Sa tingin mo ay magiging magaling kang mersenaryo dahil sa lagay na iyan?" malamig na tanong ng kaniyang maestro pagkatapos ay muli siyang sinugod nito.Napapikit siya sa kaniyang mga mata. Muli siyang bumangon sa sahig at hindi ininda ang sakit sa may tagiliran niya buhat sa pagkakatalsik niya kanina."Sinasabi ko sa 'yo ngayon pa lang, nagkakamali ka. Hindi ka nababagay sa ganitong klaseng trabaho kung ganiyan ka kasobrang hina," litanya ng kaniyang maestro. "Lakasan mo ang tama!" galit n