VLV 3

Napahinto si Veronica ng makalabas siya sa mansion ng mga Madrigal. Nakatingin siya ng mariin kay Rafael Madrigal na masayang nagkukuwentuhan sa mga kasamahan nito sa mesa. May babae ring panay himas sa balikat nito. 

  Nagsimulang lumakad si Veronica pabalik sa mesa nila, habang hindi pa rin naaalis ang titig kay don Rafael Madrigal. Ipinagdarasal niya na sana lumingin ito sa kanya.

    Kaya naman sumungaw ang matamis na ngiti niya sa labi ng animo na hypnotized niya ang birthday celebrant, dahil habang nakikipag tawanan ito sa mga kausap ay unti-unting lumingon sa gawi niya ang 'di masyadong katandaang mukha ng lalaki. Nasa singkuwenta'y otso anyos na ito pero hindi halata sa mukha. Well, gano'n talaga 'pag mayaman, they can hide their oldness through medication. 

    Malakas rin ang sex appeal ng matanda, kitang kita pa rin ang ka guwapuhan nito pero nasusuka pa rin si Veronica sa tuwing naaalala niya ito sa Comfort room dati, at mas lalo lang siyang namuhi dito dahil sa ginawa nito sa ina niya.

   Bago pa man siya makarating sa mesa nila ay isang makahulugang titig ang iginawad niya sa lalaki saka ginagat niya ang ibabang labi, bago inialis ang tingin roon. 

 Pero kahit na hindi na nakatingin si Veronica kay Don Rafael, ay ramdam pa rin niya ang paninitig nito sa kanya, such pathetic criminal womanizer. She felt disgusted, over and over again.

 "Ang tagal mo naman yata," anang Roseta ng mapansin si Veronica na umupo sa tabi niya.

 "Nag-retouch lang ako, Mom," aniya na may ngiti sa labi.

  Napakunot-noo naman si Roseta dahil sa nakikitang kasiyahan sa mukha ni Veronica.

 "What?" takang tanong ng dalaga, ng mapansin ang pagkakakunot ng noo ng ina-inahan.

  "Amm, nothing," sabi nito saka nag-iwas ng tingin. Inisang lagok nito ang laman ng kaniyang wine glass. 

      Maraming pakulo sa birthday party ni Rafael, may sayawan may mga nag pe-perform, animo party ng teenager. Pero hindi iyon pinapansin ni Veronica dahil nanatiling nakatuon ang pansin niya sa mesa nila Rafael habang panay ang simsim ng wine sa copita niya.

 "Mom, sino iyang kasama ni Rafael?" tanong ni Veronica kay Roseta nang makabalik ito sa mesa nila.

  Ilang lalaki ang nagyaya sa kan'yang Mommy na makipagsayawan at panay paunlak naman siya sa mga lalaki.

 Habang si Veronica panay rin snob sa mga binatang gusto siyang maisayaw.

  Kanina pa niya napapansin ang lalaking katabi ni Rafael.  May kasama itong magandang babae, mukhang may lahi ang babaeng kasama  nito. Lage itong nakadikit sa lalaki.

 "Anak 'yan ni Rafael, si Vince Gabriel Madrigal at iyang babaeng kasama niya si Xandra fiancé niya."

 Awtomatikong napataas ng isang kilay si Veronica ng marinig ang huling sinabi ni Roseta.

    Nilagok niya ang laman ng wine glass niya saka humarap sa Mommy niya.

 "Mom, hindi mo ba babatiin si Rafael?" 

  Nagulat naman si Roseta sa narinig.

"B-baka kasi maging uncomfortable ka kapag lumapit ako sa kanya." 

"No it's okay. Ipakilala mo na rin ako."

Nagtataka man ay pinilit ni Roseta na ngumiti sa anak-anakan.

"Sigurado ka?" tanong niya. Pero aminin man at sa hindi ni Roseta ay iba ang kutob niya. 

 Ang pagkakaalam niya kay Veronica ay namumuhi ito kay Rafael. Dati-rati sa tuwing binabanggit nito si Rafael ay mukhang pinapatay na niya ito sa isipan  niya but now. What a sudden change.

Masiglang tumango si Veronica kay Roseta. Hindi mababakasan ng pag-aalinlangan sa mukha ng dalaga.

Tumayo na sila at tinungo ang mesa ng mga Madrigal.

  "Hello, Mr. Madrigal," bati ni Roseta ng makalapit.

 Nasa likuran lang niya si Veronica.

 Agad namang nagtaas ng noo si Rafael saka tumayo ng makilala ang tumawag rito, palihim pa itong sumilip sa likurang bahagi ni Roseta kung saan naroon si Veronica. 

"Hey," anito saka nakipag beso. "Sit down." Yaya  nito at iminuwetra ang kamay sa bakanteng upuan.

 "Thank you by the way, happy birthday. " 

 "Thank you, and who is this beautiful lady beside you?" tanong nito ng mapansin si Veronica na umupo sa tabi ni Roseta.

   Magkakilala si Rafael Madrigal at Roseta Saavedra, dahil aside sa nasa pareho silang industriya ay isa ring stockholder si Roseta sa Madrigal group of company, isa sa mga company ng mga Madrigal. 

  Nasa pang-apat sa pinakamalaking shareholder si Roseta Saavedra. 

 "By the way she's my adopted daughter, Veronica and Veronica this is Mr. Madrigal and beside him is his son Vince. " 

 "Hello Iha." Inabot niya si Veronica para makipag beso rito.

Nakita rin niyang tumango si Vince ng tignan niya ito.

 "Hello po, happy birthday," aniya. 

Titig na titig sa kaniya ang matanda, habang nakangiting nilalakbay ng mga mata nito ang kabuuan ni Vernica. 

 "Good evening to you, Young Madrigal," bati ni Roseta sa anak nito. 

Malapad na ngumiti si Vince kay Roseta saka tumango-tango.

 Nakaharap si Veronica kay Vince habang si Rafael naman ay kaharap si Roseta. 

   Masayang nagkukuwentuhan ang mga ito habang siya ay tahimik na nakikinig lang. Pinag-aaralan bawat kilos ng dalawang mag-amang Madrigal.

   Naagaw ng pansin niya si Vince, hindi maipapagkailang taglay ng lalaki ang mukhang almost perfect. Masigla ang mga kulay dark brown nitong mga mata, katamtaman ang kapal ng kilay nito na bumagay lang sa kan'yang matangos na ilong at mamula mula ang hugis puso nitong labi, lalo na kapag ngumiti ito. He also has this perfect strong jaw na may papatubong balbas, which is nagpadagdag sa sex appeal nito. Animo isang spanish actor ito. Walang babaeng hihindi sa lalaking ito, he will attract a woman effortlessly.

 Napadako ang tingin niya sa braso nito, kahit naka American suit ito ay mahahalata ang kakisigan nito, napakunot-noo pa siya ng makita ang kamay ng babae na tudo kapit sa braso nito.

 No wonder, kung bakit ganiyan makakapit ang fiancé niya. Well, makatarungan naman ang pag-animo linta ng babae dahil puwede ngang maagaw ang fiancé niya ng iba. Dahil sa tingin niya madali lang matukso ang lalaking ito, dahil nahuli niya itong tumingin sa dibdib niya.

 Bahagya namang napa-smirk si Veronica saka nag-iwas ng tingin.

 

 "What's so funny?" mataray na sabi ng babae, kaya napatingin siya rito.

    Irritable ang makikita sa mga mata nito habang nakatitig sa kan'ya.

   Napangiti ulit siya, and she rolled her eyes. 

"What do you mean?" Nakataas ang isang kilay na tanong ni Veronica. 

   Mas lalo lang siyang natatawa dahil mas lalo lang rin sumama ang titig nito sa kan'ya.

 "What's wrong, baby?" tanong ni Vince sa fiance niya ng mapansin ang pagsasagutan nila.

Veronica looked so stunned when she heard the man's voice and the way he talked. Pati boses nito may appeal, malakas ang dating and so undeniable masculine, dahil buo ang boses nito pero masarap sa pandinig. It's so sweet to hear.

Ipinilig ni Veronica ang ulo para iwaksi ang isiping iyon. Hindi siya dapat maakit ng lalaking ito, ito dapat ang maakit niya.

 "She is looking at you and then she smirk," pagsusumbong nito. 

  Mariin pa siyang tiningnan ng babae.

What a childish, brat. Sa isip niya.

    "Look Miss… ah soon to be Mrs Madrigal, wala akong intention na kung ano sa pag-smirk ko. May naalala lang ako, at nagkataon lang na kaharap ko ang boyfriend mo," kaila pa ni Veronica. 

    Hindi naman na umimik ang babae, nang gawaran siya ng boyfriend ng isang halik sa noo. Isang mapagmalaking tingin na lang ang pinukol ni Xandra kay Veronica na kinailing niyang talaga.

   "Anak, anong nangyayari sa inyo?" bulong ni Roseta. 

  "Nothing, mom don't bother it," sagot niya sa pabulong ring paraan.

 "Can I have a dance with your beautiful princess Miss Saadvedra?" 

 Mabilis ang mga mata ni Veronica na tumingin kay Mr. Old Madrigal nang sabihin nito iyon.

   Bumaling naman siya sa ina na noo'y nakatingin sa kaniya, those eyes were asking for her permission. Nagkatitigan silang mag-ina as if they were talking eyes to eyes. Saka siya bahagyang tumango. 

 

  Bumalik naman ang tingin ni Roseta kay Rafael at nakangiting tumango rin. 

 "Sure, you can," masiglang sagot nito.

 "May I, young lady?" sabi naman ni Rafael na bumaling sa kaniya.

 Ngumiti siya ng matamis rito, kahit ang totoo diring-diri siya sa matandang ito. And she has nothing to do but to give her hand to the old man. 

Inabot naman ng matanda ang kaniyang kamay at hinalikan ang likurang bahagi ng palad niya. Gusto niyang mangilabot at masuka sa ginawa nito, pero pinigilan niya ang sarili at nanatiling nakangiti at kalmado. 

Kailangan niyang magtiis because this is a part of her plan.

   Ramdam niya ang pananayo ng balahibo niya ng dumampi ang malambot na labi ni Rafael sa likod ng palad niya, habang ang mga mata niti ay nanatiling nakatingin sa kan'ya.

 Womanizer! Sigaw ng isip niya.

 Tumayo siya at giniya naman siya ng matanda sa gitna ng crowed. Narinig niya na nag-iba ang tugtugin, naging sweet music ito, habang ang pabilog na ilaw ay nakafucos sa kanila. Ramdam ni Veronica ang animo nanunusok na mga titig ng mga taong naroon. 

  Ang matanda na rin mismo ang naglagay ng mga braso niya sa balikat nito, napapitlag pa ng kunti si Veronica ng maramdaman niya ang nanunuot na init ng palad ni Rafael ng dumapo ito sa kaniyang baywang.

 "Is this your first dance?" anang Rafael habang hindi mawala wala ang makahulugang ngiti nito.

   Marahang tamango si Veronica na mas lalo lang ikinangiti ni Rafael.

  Napasinghap pa siya ng bigla siyang kabigin ni Rafael dahilan para dumikit ang katawan nito sa kaniya. Animo niyayakap na siya ng matanda.

   Nagsimula na silang sumayaw kasabay ng malamyos na tugtugin na hindi feel ni Veronica. Because right at this moment, gusto na niyang masuka rito. Lalo na nang minsang idinidiin pa ni Rafael ang katawan niya sa katawan nito. Ramdam niya na pasadyang kinikiskis ng lalaki ang dibdib nito sa maumbok niyang dibdib, at naghatid iyon ng goosebumps sa kaniya. 

 "I think you're still a virgin," bulong ni Rafael sa punong tainga niya. 

 Nagpagting naman ang tainga niya sa narinig, ramdam niya ang pag-iinit ng mukha niya sa inis. Mas lalo pa siyang nainis ng haplusin ng matanda ang likod niyang nalantad dahil sa backless na suot niya. Mas lalo lang siyang pinanayuan ng balahibo.

  Napakawalang hiya mo talagang matanda ka. Gustong gusto na niyang ibulalas ang mga salitang iyon, pero nanatili siyang tikom bibig.

  Pakiramdam niya namuo lahat ng dugo niya sa ulo niya. Gusto na niyang sampalin ito pero pinigilan niya ang sarili niya, bagkos ay tinulak niya ito.

  "I'm sorry Mr. Madrigal, but I feel so dizzy this time. Naparami yata ang inom ko, gusto kong maupo. May I?" aniya rito. Pilit tinatago ang disgust na nararamdaman niya.

   She act like she was telling the truth dahil dumako ang mga daliri niya sa sintido niya at kunwaring hinihilot iyon. 

Nakita pa niya ang nakakalukong ngiti ni Rafael, na mas lalo lang magpakulo ng dugo niya.

 Nang tumango si Rafael ay mabilis niya itong tinalikuran at bumalik sa upuan. Nakita naman niya ang babaeng katabi ni Rafael kanina na tumayo at tinungo si Rafael. Nakita niya pa itong umirap sa kaniya.

 "Ang bilis niyo naman yatang natapos hindi pa nangangalahati ang tugtug," nakangiting saad ni Vince ng makaupo ang dalaga.

    Napatitig siya kay Vince habang naroon pa rin sa upuan nito at nilaladi ng fiancé. 

Tss.

Hindi niya maiwasan ang mandiri din dito sa isiping ama nito ang manyak na iyon.  

   Manyak rin kaya ang lalaking ito?

 

 She shrugged her shoulder and said, "nakaramdam ako ng hilo eh, baka tumalab na ang ininom kong wine kanina, mababa ang tolerance ko sa alak." Pagsisinungaling niya, pero tungkol sa mababa ang tolerance sa alak ay totoo iyon.

 He nodded. "I see namumula ka na nga."

Napahawak naman siya sa pisngi niya. Totoong, marami ang nainom niya kanina pero hindi naman iyon tumalab sa kaniya dahil mild lang naman ang wine na ininom niya. At ang dahilan lang naman ng pamumula niya ay dahil sa ginawa ng manyak niyang tatay.

  "Ayos ka lang anak?" narinig niyang tanong ni Roseta kaya bumaling siya rito na may ngiti sa labi.

 "Yes, of course kunting hilo lang to, Mommy," she said with a smile and then tapped her mother's shoulder.

 "Sigurado ka?"

 "Mommy naman sobrang maalalahanin. Ikaw huh, nakakarami ka na." Pabiro niyang saad.

Napatawa naman sila sa sinabi nito.

   Kinalma niya ang kaniyang sarili, hindi siya puwedeng magpadala sa personal na nararamdaman niya. Kailangan niyang mabitag si Rafael, iyon ang kailangan niyang gawin. Kailangan niyang makuha ang loob nito, kailangan niyang sirain reputation na pinakaiingatan nito, kailangan niyang sirain ang buhay nito. At ang madalas na paglapit niya rito ang siyang paraan.

  Napakuyom si Veronica sa mga isiping iyon. Wala siyang pakialam kung anong mga susunod na mangyayari, o anong mangyari sa kaniya. All she want is justice, sa kamay niya ilalagay ang batas para makuha ang katarungan sa kahayupang ginawa ni Rafael sa kan'ya at sa nanay niya.