VLV 2

"Veron, a-attend ka ba ng party?" tanong ni Rosita ng hapong iyon.

Kasalukuyang nagkakape si Veronica sa veranda ng mansion ng maabutan ng mommy niya.

Nilingon niya ito, saka tumitig ng mataman.

Bumuntonghininga si Rosita dahil sa titig ni Veronica.

"I'm sorry, I understand kung hindi ka sasama sa akin…"

"No," putol ni Veronica sa iba pa sanang sasabihin ni Rosita. "Sasama ako, Mommy." Ngumiti siya rito.

"Sigurado ka ba, iha?" tanong ni Rosita sa nag-aalalang boses.

Nilagay ni Veronica ang tasa na may lamang kape sa maliit at pabilog na mesita roon. Saka hinawakan ang dalawang kamay ng ina-inahan nito, at ngumiti sabay tango.

"Of course, Mommy. Kaya lets go, mag prepare na tayo at baka ma late tayo. It's already 3pm," aniya sa masiglang boses.

Ayaw niyang ipakita rito ang sakit na bumalatay sa puso niya sa tuwing naiisip ang pangalan ni Rafael Madrigal. Ayaw niyang ipahalata sa ina-inahan na may binabalak siya. Ayaw niyang mag-alala ito, at mas lalong ayaw niya na pigilan siya nito dahil alam niyang gagawin iyon ni Roseta.

At saka, blessing in disguise ang party na dadaluhan nila. This is the most awaited moment, na makita niya ang mukha ng lalaking kinasusuklaman niya.

Yes, she never saw that old man, ever since dahil mahirap hagilapin. Pero ngayon, umaayon sa kan'ya ang tadhana. Dahil ito na mismo ang nag-imbita ng demonyo sa bahay nila.

Nagsimula na ngang mag-ayos ang mag-ina, kasama ang mga taong mag-aayos sa kanila.

Veronica looks stunning with her red seductive lace evening gown na hanggang sahig ang haba. V-shape ang harap niyon hanggang sa ibaba ng dibdib niya at kitang kita ang cleavage niya. Backless rin iyon kaya lantad ang makinis at maputi niyang likod hanggang sa baywang. Mas lalo pang na emphasize and na enhance ang curves niya, at ang perpektong balakang niya dahil hapit na hapit iyon doon. Meron rin itong plit sa kaliwang bahagi na kung lalakad siya ay malalantad ang makinis nitong binti. Dinagdagan pa ang nakakaakit niyang ganda ng braided updos hairstyle niya, with her simple makeup yet elegant. She looks so perfect.

She has a purpose of wearing those outfit for tonight's party. This night is a big night for her, because this will be the start.

"Oh my God, Veron, you look so perfectly sexy and stunning. How I wish I could have a perfect curve just like yours." Puri ni Roseta ng makita si Veronica na pababa sa hagdan.

Nginitian niya ito ng tuluyan siyang makababa.

"Thank you, Mommy. You have nothing to envy, you also have a curve. Look at you…" iminuwestra pa niya ang palad niya sa harap nito. "Curvy," dagdag pa niya.

Na totoo naman, hindi nga lang kagaya sa kanya, balakangin kasi siya, na siyang minana niya sa tunay na ina.

"Pero iyang sa'yo nakakainggit, dagdagan pa ng mukha ng mala anghel," aniya ng nakanguso.

"Mommy talaga, nakakarami ka na ng puri, magkaka-cancer na ako sa atay niyan, kasi panay rin ang bukadkad ng atay ko," amuse niyang saad.

Nagtawanan naman ang dalawa. Saka nagkayayaan nang umalis dahil alas sais y' medya na rin ng gabi.

Ilang minuto lang ang tinakbo ng limousine na kinalululanan nila at nasa harap na sila ng napakalaking tarangkahan. Kusang bumukas iyon at tuluyan na ngang pumasok ang sasakyan nila.

May nag-assist na katulong pagbaba nila at giniya sila sa mismong kinaroroonan ng party. Bumulaga agad sa kanila ang maharot na tugtugin at ang dami ng taong naroroon. Mga high class at elite ang mga naroroon. Halata naman sa mga pananamit nila na mamahalin, hindi naman rin sila pakakabog dahil mamahalin rin ang suot ng mag-iina.

"Hi, Roseta, buti at nakapunta ka rito," bati ng isang kaedaran lang rin ni Roseta.

Napatingin ito kay Veronica at namimilog ang mga matang nakatitig sa kanya na animo nakakita ng diyosa.

"Ito na ba? Siya na ba ang adopted daughter mo?" Manghang saad ng babae habang tinuturo siya nito.

Hindi niya maiwasang ngumiti dahil sa sinabi nito, alam niyang manghang mangha ito sa nakikita. Dahil nang huling makita siya nito ay mukhang pulubi compare sa bagong siya ngayon.

Nakangiti namang tumango si Roseta na may pagmamalaki.

"She's perfectly beautiful, isn't she?"

Sunod-sunod na tumango ang babae, "she is."

Pagkatapos ng maikling pag-uusap ng dalawa ay naghiwalay na ito at tumungo na rin sina Veronica sa mesang nakatalaga para sa kanila.

Kapansin-pansin ang mga lalaking panakaw na sumusulyap sa kaniya, but as usual binabalewala lang niya ang mga iyon. Dahil may hinahanap rin siyang tao. Panay ang lingun niya sa crowded area na masasayang nag-uusap-usap ang iba ay nagsasayawan, pero wala siyang napansing tao na maaaring si Rafael Madrigal. Nangangati na siyang makita iyon, pero minabuti na lang niyang maghintay dahil hindi magtatagal ay magpapakita rin iyon.

At 'yon nga ang nangyari, dahil may isang lalaking paakyat sa stage matapos tawagin ng emcee ang pangalan nito.

"Rafael Madrigal!" sigaw ng isip niya.

Mataman siyang nakatitig sa lalaking naka side view habang kinukuha ang wireless microphone sa lalaking Emcee.

Ramdam niya ang malakas na kabog ng kan'yang dibdib habang hinihintay ang unti-unting pagharap nito.

Napakapit siya sa mantel ng mesa at namilog ang mga mata niya ng makita ang mukha ng lalaking pangalan pa lang ay kinamumuhian na niya.

Parang binuhusan siya ng malamig na tubig ng tuluyang humarap ang matandang lalaki na sa tantiya niya ay nasa mahigit 50 anyos.

Ang lalaking iyon, kilala niya iyon. Hindi niya makakalimutan ang mukha ng lalaking humalay sa kan'ya no'ng 12 years old pa lang siya. Kahit na tumanda ito ay gano'n pa rin ang itsura nito.

Muntik na siyang magahasa nito nang minsang naligaw siya sa mall dati, at napadpad sa C.R ng mga lalaki.

Mas lalo lang siyang napakapit sa mantel ng mesa habang ang mga labi niya ay nanginginig dahil sa bumangong galit sa puso niya. Dala ng matinding nararamdaman niya ay biglang siyang napatayo .

"Walang hiya ka Rafael Madrigal!" Matigas niyang sabi sa mahinang boses.

Napansin siya ni Rosita kaya hinawakan nito ang kamay niya. Pero hindi siya natinag kaya naman tumayo na ang Mommy niya.

"Anak? Ayos ka lang?" tanong nito.

Madilim ang titig na pinukul niya sa Ina kaya naman nagulat si Roseta sa mga titig na iyon ni Veronica. Gano'n na gano'n ang nga titig nito dati nang e-kuwento nito sa kaniya ang ginawa ni Rafael sa butihing ina.

Binawi naman agad ni Veronica ang madilim na tingin, pilit niyang ikinubli ang galit na sumabog.

Napaawang lang ang bibig ni Roseta dahil sa kinikilos ng anak. Masama ang kutob niya sa maaaring gawin ni Veronica ngayong gabi. Huwag naman sana.

"C.r lang ako, Mommy." Paalam niya rito. Hindi na niya ito hinintay na sumagot at nagmadali na niyang tinungo ang C.R. Dahil may kung ano na bumara sa lalamunan niya.

Nagbabadya na rin ang luha niya dahil sa galit na nararamdaman.

Nagpaturo siya sa mga server na naroon kung saan ang comfort room, pagkatapos ay nagmadali siyang tumungo roon.

Dahil sa pagmamadali niya ay hindi na niya namalayan ang isang bulto ng tao na nabunggo niya. Buti na lang at hindi siya tuluyang na out balance. Sorry lang ang sinabi niya sa lalaki saka tinakbo na niya ang c.r.

Napa-smirk saka napapailing na lang si Vince dahil sa inakto ng babaeng bumunggo sa kanya.

"Is she having diarrhea?" tanong niya sa sarili. Dahil sa pagmamadali nito papuntang banyo, kaya naisip ng lalaki na marahil ay masama ang tiyan nito.

Napapailing na lang ulit siya ng maisip ang bagay na iyon.

"Baby," tawag ng isang babae.

Napalingon si Vince sa kinaroroonan ng tumawag sa kanya, at gumuhit ang malapad na ngiti nito sa labi.

"Hey," kumaway si Vince sa babaeng naglalakad na animo modelo patungo sa kanya.

Agad naman siyang ginawaran ng mapusok na halik ng babae na mainit naman niyang tinanggap.

SAMANTALA, agad na sinalo ni Veronica ng tissue ang kan'yang luhang hindi niya mapigilang pumatak. Sobrang galit ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon na pilit niyang pinipigilan, kaya na iyak na lang siya. Hindi na rin niya mapigilan ang utak habang nagbabalik tanaw sa nakaraan.

*flashback*

Kinakabahan na naglakad ang batang si Veronica sa pasilyo ng mall. May tinitingnan kasi siya kaninang magandang bag, kaya saglit siya na lumayo sa ina. Pero laking takot at pangamba niya ng paglingon niya ay hindi na niya matanaw ang ina. First time niyang pumunta ng mall kaya hindi niya kabisado ang bawat pasilyo roon.

Sinubukan niyang hanapin ang ina, pilit niyang pinipigilan ang luhang gusto ng kumuwala dahil sa takot na nararamdaman niya ng ilang minuto na siyang naghahanap sa nanay niya. Hanggang sa nakarating siya sa comfort room. Hindi siya nagbabasa, kaya dire-diretso niyang pinihit ang siradora ng pinto at itinulak iyon sa pag-aakalang nag C.R lang ang ina niya.

Pero mukhang nagkamali siya ng pasok dahil isang lalaki ang nagma-masterbate ang nakita niya sa pagpasok niya, napasinghap pa siya. Napasinghap naman ang lalaking iyon, namilog ang mga ng lalaki habang nakatingin sa batang babae na umiiyak na. Kitang-kita ni Veronica ang alaga nitong tayong-tayo habang ang isang kamay ng lalaki ay nakahawak roon.

Agad namang gumalaw ang lalaki para abutin ang kan'yang pang-ibabang suot.

"A-Anong ginagawa mo dito?" tanong ng lalaki habang aligaga sa pagsuot ng kanyang trouser.

"S-sorry po," nanginginig na sabi ng bata. Tatalikod na sana siya para lisanin ang lugar, ngunit napasinghap siyang nang mabilis na hinablot ng lalaki ang braso niya at hinalikan siya sa leeg.

Hanggang leeg ng lalaki ang tangkad ni Veronica. Matangkad siya sa edad na dose, kaya madali lang para sa lalaki na halikan ang leeg niya.

Pilit niyang tinutulak ang lalaki para mailayo ito sa kan'ya. Pero walang nagawa ang bata niyang lakas kumpara sa lakas ng lalaki.

Niyakap siya nito ng mahigpit dahilan para mas lalong hindi siya makawala kahit anong pagpumigkas niya. Nanginginig na siya sa takot ng mga sandaling iyon.

"Tulong!" sigaw pa ng batang babae.

"Tumahimik ka nga…" nanginginig ang boses ng lalaki na animo sabik na sabik sa ginagawa.

"Hayop ka! Walang hiya ka! Nay! Nanay!" Patuloy pa rin ang pagsigaw ni Veronica.

Pero animo walang nakakarinig sa kan'ya. Hanggang sa naramdaman niya ang kamay ng lalaki sa kasilanan niya, kinapa ng lalaki ang kasilanan niya sa ilalim ng suot niyang dress. Pinilit niyang magpumiglas pero gaya ng nauna ay wala pa rin siyang panama sa lakas ng lalaki. Mas lalo lang siyang nanghina at mahina na rin ang nagagawa niyang sigaw.

Nilayo ng lalaki ang kamay nito sa kasilanan niya at mariing hinawakan ang magkabila niyang braso at isinandal sa hanggang baywang niya na lababo at pinagpatuloy ang ginagawa. Muli nitong pinasok sa loob ng dress ang kamay at humimas sa pagkababae niya, pilit naman niyang pinagdikit ang ang dalawang hita uoang hindi tuluyang makapa ng buo ng lalaki iyon.

Nandidiri siya sa ginagawa ng lalaki sa kan'ya, pinapatay na niya ang lalaki sa isip niya.

Umiyak na siya ng umiyak dahil sa panghahalay nito sa kanya hanggang sa makaisip siya ng paraan na madalas niyang makita sa TV sa tuwing may ganitong eksena.

Mabilis at tudo p'wersa niyang inangat ang tuhod niya hanggang sa pagkalalaki nito. Dahilan upang mapaigik ang lalaki at mabilis na nabitiwan siya, bahaggya pa itong lumayo sa kan'ya habang sapo ang ibabang bahagi nito. Kinuha niya ang pagkakataong iyon upang tumakas.

Mabilis niyang binuksan ang pinto, at lumayo sa lugar na iyon.

"Bumalik ka rito!"

Iyon ang huling narinig niya mula sa lalaki hanggang sa makalayo siya sa lugar na iyon.

Nanlalabo ang mga mata niya dahil sa hilam na luha, habang tinatakbo ang daan na hindi niya alam kung saan patungo, muntik pa siyang mabuwal dahil sa pamamanhid ng tuhod niya.

"Anak, Veronica…" mabilis na lumingon si Veronica sa pinanggalingan ng boses.

Nakita niya na papatakbo ang nanay niya sa may hagdan ng Mall. Tumakbo na rin siya at sinalubong ang ina, saka mabilis na niyakap at humagulhul sa dibdib ng ina.

"'Nay, saan ka galing…" umiiyak na saad ni Veronica, habang paulit ulit na bumabalik sa kan'yang pang-unawa ang eksenang nangyari kanina, at ang mukha ng lalaking muntik ng gumahasa sa kanya.

Sinumbong niya sa kanyang ina ang nangyari, at pinarating ng ina sa head ng Mall ang nangyari sa anak pero sa kasamaang palad ay hindi nahuli ang suspek. Wala ring record sa CCTV ng mga oras na iyon.

Kaya mas lalo lang nagngingitngit ang kalooban ng bata.

*End of Flashback*

Mariin niyang tinitigan ang sarili sa salamin. She gritted her teeth.

"Humanda ka Rafael Madrigal, sisirain ko ang pamilya mo. Sisirain ko ang reputasyon mong hayop ka! Pagbabayaran mo lahat." Matigas na saad ni Veronica habang patuloy pa rin ang mga madilim na titig sa sariling reflection.

Nagpakawala siya ng malalim na buntonghininga, at kinalma ang sarili she need it. Dahil ngayon na ang simula, simula na para buhayin ang demonyong nasa loob ni Veronica ng matagal na niyang inaalagaan.

Sinipat muna niya ang sarili sa huling pagkakataon sa salamin saka hinarap ang pinto ng comfort room. Nakasungaw ang mala-demonyong ngiti ni Veronica habang taas noo ng lumabas sa lugar na iyon.