KABANATA 24Kabanata 24: FarewellHindi pa pala nagtatapos ang kwentong iyon. Hindi pa pala nagtapos sa lahat ng nalaman ko at ala-alang bumalik sa tunay niya dapat kalagyan. Hindi pala tapos ang lahat. I was wrong when I say, I remember everything. Kapalit pala ng mga salitang iyon ay ang katapusan ng isang buhay."Dev!" sigaw ko sa kanya. Umaasang masasabi niya na ang mga bagay na nais kong malaman. Malungkot siyang tumingin sa akin. Buong huhay ko iilan lang ang nalalaman ko sa sarili ko. I was very miserable. I thought of finding a way to search who I am. Hanggang sa umabot ako sa puntong ito, but now... lahat ng nais kong alamin biglang gusto ko na lang takpan ang tainga ko at kung pwede ay wag nang marinig ang mga susunod niyang sabihin."Gregorio Velasquez. He's here." gusto kong takbuhin ang pagitan namin, ngunit natatakot akong malaman ang ibang bahagi ng katotohanan mula sa kanya. Parang hindi ko kaya, I shut my eyes, stopping the tears begun to flow again.He was here. Si l
KABANATA 25Kabanata 25: OperationsIt was maybe the reason. Kaya siguro hindi ko naramdaman ang bagay na iyon. I was too late again, palagi na lang akong nahuhuli. Ano nang gagawin ko? Pagkatapos nang naging kaganapan sa mansiyon, bumalik ako sa bahay. Unti-unting bumabalik sa akin ang mga kwento na madalas niyang isalaysay sa akin, and the story he keeps on telling me.Siya ang tubig, ang hangin at ang apoy. Siya rin marahil ang araw at ang dilim. It was the line he always saying after the story he tell. Palaging may pag-asa ang mga kwento niya, na siguro pati iyon nararamdaman niyang mangyayari ngayon. Sa mga oras na ito ngayon, siguro iyan ang natatanging kailangan ang maniwalang may pag-asa, there's a rainbow after the rain, there's a ray of sunshine after the storm.Ngunit hindi ko maintindihan kong anong sinasabi niya. Then I remember, Oo nga pala naranasan kong manirahan sa mundo ng mga tao. I've been their before. Sa mismong mundo ng mga mortal, hindi sa mundo ng mga mortal n
Kabanata 26: Dissapointment“Vamaila!” iyon ang nagpabalik sa akin sa aking sarili marahil, ang ilang ulit na pagtawag niya sa aking pangalan. Mapait akong napangiti, mukhang umabot na sa kanya ang balita. Ngunit, ang mga balita bang iyon ay tunay at hindi gawa-gawa.Si Mayari ang umasikaso sa katawan ni Lolo, at siya din ang may kakayahan para humarap sa pamilya at ipaliwanag ang mga nangyari, pero bakit ganito ang pinapakita sa akin ni Caelum. “Ano nanamang ginawa mo sa pagkakataon na ito?” his voice was far different than before. Nawala ang maamo niyang pagtawag sa’kin. Nawala ang mga mabubuting ala-ala, dahil ang nakikita ko na lang sa kanyang mga mata ngayon ay purro galit. Wala na ang kanyang maamong mga mata.Ang akala ko may magbabago, pero bakit parang sunod-sunod na sakit naman ata ang kapalit ng lahat ng nalaman ko. Kung alam ko lang na ang lahat may kapalit, sana mas pinili ko na lang na manahimik. I’d rather loosing something in my life, than losing him. But I was too la
Kabanata 27: What comes next?Pagdating ko sa mansion mas lalong nalito ang isip ko, anong dahilan ng sobra niyang pagkagalit niya? Sobrang pagkamuhi niya na siya pa mismo ang naging dahilan para ilaglag ako sa mga kamay ng mga nilalang na kaaway ko.All of of my life, the hunter I despise is the reason why I'm still suffering until now. Para silang tinik na ilang taon ng hindi pa matanggal-tanggal sa buong sistema ko. Palagi silang nakasunod kahit saang dako ata ako ng mundo mapunta.Wala akong maalala na bagay na meron sa'kin na kailangan nilang bawiin para sundan nila ako ng ganito katagal. The reason why my life being like this is because of them. Masyado naman ata nilang nagustuhan ang pagpapahirap sa buhay ko at sa ganitong taon pa talaga nila naisipan na pahirapan ako ng tudo. Noong mga nakaraang naging buhay ko, hindi naman ganito."Vamaila?" I sigh, of course may alam na ako tungkol sa nangyayaring kakaiba kay Gabriel, pero nanatili parin akong tahimik kahit alam ko dahil hin
Kabanata 28: Silent BattleI came with a plan of killing the hunters of course, they made a mistake. At ang nag-iisang bahay na alam kong pwedeng gawin ay patayin sila. Para matuto na sila. Hindi iyong bigla silang susugod ng hindi ko alam kong anong dahilan.Nauna kami ni Helios pumunta sa lamesa, dahil ang sabi nila ay kakain muna bago pag-usapan ang mga gagawin na hakbang, but it didn’t take a lot of minutes ng bigla na lang magpakita sa amin ang bulto ni Dev na may pag-aalala sa kanyang mga mata.“This is the last day of Gregorio. Huling araw na pala niya sa mundong ito. Do you want to visit him first?” bungad niyang sabi. Sa mga nagdaang araw hindi ko namalayan ang oras. Hindi ko man lang siya naalala. Malungkot akong napangiti sa aking sarili.“The moon goddess told me, Vamaila. Don’t give me that look.” Ano bang tingin ang binibigay ko sa kanya? I just eyeing him…confusion I guess?“Do you want to come? At least pay visit for the last time?” malumanay ang bawat pagkakabitaw ni
KABANATA 29 Kabanata 29: The last moment Pumasok ako na kahit ang anino ko, walang nakapansin na kahit sino. Kahit ang mga pinakamalakas na babaylan ay hindi ako napansin. Walang kahit sino ang makakaalam sa ginawa ko. Alam kong impossibleng mahawakan siya, but at least I can see him, sleeping peacefully. Masyado ng maraming nangyari bago pa ako makarating mismo dito, ayaw kong may e-eksena nanaman. Pagod na pagod na akong bigyan sila ng oras, hindi naman sila ang pinunta ko rito. I silently cursing myself, bakit kasi ngayon lang ako pumunta rito? Malamang andito na lahat ng miyembro ng pamilya. Pero, hindi ko malaman mismo sa sarili ko, kung bakit may parte sa buong pagkatao ko ang may gusto na makita ang sinasabing litrato mismo ni Kaliv. I'm just wondering, kung totoo baa ng sinasabi niya? Damn. Kailan pa ako nagkaroon ng paki-alam sa iba, maliban na lang kung tungkol sa buhay ito ni Gabriel. And besides, why I'm thinking about him? "Apo, Vamaila. Ikaw ba ang susundo sa akin?
KABANATA 30Kabanata 30: Light and ShadowPagbalik ko sa mansiyon ng mga Velasquez, mukha agad ni Gabriel ang una kong nakita. Hindi ko alam kong anong problema niya, pero masama ang tingin niya sa akin.“Alam mo ba kung anong ginawa mo?” iyon agad ang bungad na tanong sa akin ni Gabriel, kunot noo ang kanyang mga noo, at para bang may mabigat na problema na dinadala.“May –” hindi ko na natapos ang dapat kong sabihin ng bigla siyang nagsalita ng mas lalong hindi ko maintindihan? Ano nanaman bang ginawa ko sa lalaking ito?“Could you just fvcking leave? Umalis kana rito!” muling bumigat ang pasan-pasan na sakit sa buong pagkatao ko, ngunit mas lalong nanikip ngayon… para akong nawalan ng tahanan sa sobrang bigat.Dumilim ang mga mata niya na mas lalong nagpabigat ng nararamdaman ko. Hindi ko na kinakaya ang mga binibigay niyang tingin.“M-mula ng nagpakita sa a-akin, unti-unting gumulo ang buhay ko. You know what?! This is all your fault!” sumigaw siya sa mismong harapan ko, habang t
Kabanata 31 Kabanata 31: Unclosed Chapter“Lucianna?” nasambit ko mula sa hangin. Hindi ko maaninag ang mukha niya, ngunit mukhang nagulat siya ng banggitin ko ang pangalan na iyon. Iyong totoo, ilang nilalang ang naninirahan sa katawan ng babaeng iyon, noong huling nagkita kami…nagkaroon ng dalawang nilalang sa katawan niya.“Anong ginagawa mo dito?” sambit ko dito, at pwersahan siyang pinasok sa loob ng bahay. Panatag akong hindi niya ako masasaktan dahil protektado ako ng bahay, alin mang may masamang intensyon sa akin ay hindi makakagamit ng kapangyarihan.“Kailangan mong magmadali, ang ala-ala niya’y tuluyan ng nagbabalik.” Iyon ang mga katagang huling nasambit niya bago siya nawalan ng malay. Mabilis ko siyang nasalo at ginamit ang aking kapangyarihan para dalhin siya sa loob ng bahay, masyadong delikado kong iiwan ko lang siya rito.Hiniga ko siya sa isang mahabang upuan, bago mabilis na kumuha ng isang malinis na basahan at isang maligam-gam na tubig. Kinuha ko ang basahan at