Kasalukuyang nakasalampak sa sahig ang dalagang si Jewel habang patuloy na naglalandas ang mga luha sa kanyang mga magagandang mata, hawak hawak niya ang isang bagay na sumasampal sa pagmumukha niyang buntis siya.
Hindi makapaniwala si Jewel na magbubunga ang kawalanghiyaan na ginawa sa kanya ng asawa, hindi niya lubos maisip kung paano niya ito tatanggapin sa oras na maisilang ito dahil ipapaalala lang nito sa kanya ang masakit at masalimuot na pangyayari sa buhay niya.
Nasa gano'ng kalagayan siya ng magbukas ang pintuan ng cr at iniluwa nito ang kaibigang si Cain na bakas ang pag aalala ng makita siya na nasa gano'ng kalagayan.
Mabilis siyang nilapitan ni Cain at niyakap ng mahigpit. "What happen Jew? Why are you crying? May sakit ba sayo?" tanong nito
Ngunit walang lakas ng loob ang dalaga para sagutin ang binata. Hindi na ulit umimik pa ang binata at hinayaan na lang muna ito.
Pagkatapos ng ilang minuto ay iginaya niya ang dalaga pabalik s
Mabilis na natapos sa pagkain silang dalawa at walang ni isa sa kanila ang nagsasalita. Pagkatapos nilang ligpitin ang kanilang piangkainan ay nakaupo na sila ngayon sa sofa na magkatabi, si Cain ay nanonood ng tv samantalang si Jewel naman ay hawak hawak ang kanyang telepono na animo'y may tinitingnan. "Sinabi mo na ba lahat kay Calleigh?" biglang tanong ni Cain "Oo, tinawagan ko siya noong isang araw at sinabi kung nandito ako sa Canada at kasama ka. Gusto niya sana na pumunta dito kaso hindi niya magawa dahil palaging kasama niya si Dark." "Walang balak si Dark na pakawalan ang bestfriend mo." Cain said laughing "Kasi gago 'yang kaibigan mo. Sasaktan niya ang bestfriend ko tapos hahabulin." "But look at them now, they got back together." She just shrugged her shoulders and continued what she was doing, later she also watched tv. Habang nanonood sila sila ng tv ay biglang tumunog ang phone ni Cain, mabilis niya
Masayang bumalik sa condo unit ang binatang si Cain dahil maliban sa pagbili ng gamot ay may nakita siyang isang stuff toy at binili niya ito para ibigay sa kaibigang si Jewel isa kasi ito sa kanyang paborito. Nang makarating siya sa unit ay inilapag niya muna ang dalang stuff toy at dumiretso sa kusina para ipaghanda ng soup ang dalaga para makakain muna ito bago uminom ng gamot. Hindi naman siya natagalan dahil bumili na lang siya ng ready to cook na soup. Nang kumulo na ito ay mabilis niyang isinalin sa isang mangkok at inilagay sa tray kasama ng isang basong pineapple juice at gamot. Dahan dahan niyang dinala ito sa kwarto ng dalaga dahil hindi niya alam kung gising ito o tulog. Pagkarating niya sa kwarto ay inilapag niya muna sa maliit na mesa ang tray na may laman na pagkain at gamot. "Jew gising na, naghanda ako ng soup para kainin mo muna bago uminom ng gamot para may laman ang sikmura mo." aniya sabay upo sa kama nito Ngunit wala man lang siy
Monique POV I've been calling Cain how many times but he is not answering it. I thought we will have our lunch together with his friend but he is not answering my calls. Inip na inip na ako sa aking opisina kaya gusto kung magliwaliw dahil naging busy ako nitong mga nakaraang araw at ngayon lang ako ulit nagkaroon ng oras. Habang nag aayos ako ng mga sales nitong nakaraang buwan ng biglang tumunog ang phone ko at tiningnan ko naman kung sino at nakitang si Cain ang caller. "Hey Cain! I've been calling you multiple times." bulalas ko pagkasagot ng tawag. "I'm sorry Nique, I rush Jewel to the hospital that's why I wasn't avaible to answer your call all." boses ng nasa kabilang linya "Why? What happen?" I asked. "Hindi ko pa talaga alam kung ano ang totoong nangari, basta nakita ko na lang si Jewel na walang malay." He said. "I'm coming over there, send me the address. Okay?" wika ko "Alright!" aniya sabay baba ng ta
Ilang araw ng lumipas ng tuluyan ng maging maayos ang kalagayan ng dalagang si Jewel, ito na rin ang araw kung kailan ay pwede na siyang lumabas ng hospital at umuwi. Sa loob ng ilang araw na pamamalagi niya roon ay madalas niyang kasama si Monique, naging close na rin sila. Halos tatlong linggo din ang inilagi niya sa hospital para masiguradong okay na talaga sila ng kanyang baby at sa mga araw din na 'yon ay hindi siya pinapansin ng kaibigan na si Cain. Ilang beses niya rin sinubukang kausapin ito ngunit para lamang siyang hangin sa binata. "Naayos mo na ba ang mga gamit mo?" tanong nito "Oo ayan na lahat." sagot naman ni Jewel. "Good, let's go." aniya Wala namang nagawa ang dalaga kung hindi ang sumunod na lang sa kanya, nasanay na akong ganito ang binata makitungo sa kanya simula no'ng nangyari ang lahat. Mabilis lang ang naging byahe nila at nakaraying din sila sa condo. FASTFORWARD Dalawang linggo ng nakalipas sim
Cain POV Para akong nagising sa himbing na pagkakatulog dahil sa mga sinabi sa akin ni Monique, himbis na tulungan at unawain ko si Jewel para hindi nito maramdaman na nag iisa siya pero ako pa itong dumagdag sa problema niya. At ngayon na kinakausap ko siya ay nanatili pa rin itong nakayuko at hindi tumitingin sa akin, naging ganito siya simula no'ng umuwi ako isang araw at ipinagluto niya ako bilang peace offering pero tinanggihan ko ito at sinabing busog na ako dahil tapos na akong kumain. Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay napansin kung naging ilag na siya sa akin, madalas ko siyang nakikitang nakatingin sa akin pero dumidistansiya siya kahit si Monique ay nahahalata rin 'yon. Kaya napagpasyahan ko na kausapin siya para magkaayos na kami. Ayaw ko naman na bumalik ako sa Pilipinas at maiwan siya rito na meron kaming hindi pagkakaunawaan, ayoko na makadagdag sa stress niya dahil makakasama iyon sa kanila ng baby. "Jew," panimula ko at agad din naman
Mabilis lumipas ang tatlong at nandito ngayon sa airport sina Jewel at Monique dahil ito ang araw na aalis si Cain pabalik ng Pilipinas. Noong una ay ayaw na ng binata na hinatid pa siya ng dalawa pero sadyang mapilit si Jewel kaya sa huli ay wala na rin siyang nagawa kung hindi ay pumayag. "So, this is it! Iiwan ko muna kayong dalawa, kailangan ko ng bumalik sa trabaho. Huwag niyo masyadong mamiss kgwapuhan ko." panimula nito habang kaharap ang dalawa. Napa face palm na lang si Monique dahil sa pagiging mahangin ng binata. "Minsan bawasan mo nga ang kakapalan ng mukha mo Cain." aniya "Sus if I know mamimiss mo ako Nique." pang aasar pa nito Inirapan lang siya ng dalaga at bumaling kay Jewel. " Magpaalam kana nga diyan para makaalis na 'yan, masyadong nakakabanas na ang pagmumukha eh." Natawa na lang si Cain dahil sa inasta ng dalaga, naglakad ito papalapit sa kaibigan. "Be safe always Jew, ingat kayo ni baby. Always update me." bilin ni
Mabilis na lumipas ang mga araw at ngayon at kabuwanan na ni Jewel kaya mas doble pa ang ingat nito ngayon dahil alam niyang anytime ay manganganak na siya. Madalas lang siyang nasa condo at hindi na masyadong lumalabas dahil hirap na din siya maglakad at mabilis na rin siyang napapagod. Sa mga nakaraang buwan ay palaging si Monique ang kasama niya, mas naging malapit pa sila sa isa't isa, minsan dito pa natutulog ang dalaga sa kanyang unit. Habang si Cain naman ay madalas niya pa ring tumatawag halos araw araw pa. Nandito ngayon si Jewel sa terrece ng kanyang unit, madalas siyang tumabay dito para makalanghap ng sariwang hangin. Habang nakatingin siya sa mga naglalakihang building ng makaramdam siya ng paghilab ng kanyang tiyan, mabilis siyang umupo at nagbakasaling mawala ang sakit pero habang tumatagal ay pasakit ng pasakit hanggang sa parang nakaramdam siyang may likidong tumulo sa kanyang hita, napahiyaw siya sa sobrang sakit na nararamdaman at hindi niya alam kung ano
4 Years Later ... Pababa ngayon ng eroplano si Monique habang nakasunod sa likod nito ang isa pang babae na may hawak hawak sa kaliwang kamay nito ang isang batang lalaki. "Jew bilisan niyo na ng inaanak ko, masyadong excited itong si Cain, akala mo naman ang tagal niyang hindi tayo nakasama eh nauna lang naman siyang umuwi dito two weeks ago." reklamo ni Monique "Oo na ito na, if I know namimiss mo lang si Cain." pang aasar nito pabalik Umirap lang ang dalaga at nagpatuloy sa paglalakad. Hindi naging madali kay Jewel ang desisyon na umuwi sa Pilipinas, dahil kung hindi lang sa pamimilit ni Cain lalong lalo na ni Calleigh na matalik niyang kaibigan ay hindi ito uuwi. "Mom are we in the Philippines?" the little boy asked "Yes baby, you will see you papa ninong and tita ninang already." ngiting sagot ni Jewel sa anak. Tatlong taong gulang pa lang ang anak niya pero mahahalata mo ng matalino ito, diretso na din ito kung ma