Chapter 1

[FLORENCE's POV]

Nakahanda na ang mga pagkain na niluto ko para sa almusal.

Excited na akong matikman 'to ng asawa ko dahil sinarapan ko talaga ang pagkakaluto. Ganun narin sa pagtimpla ng kape.

Nung isang araw kasi ay napagalitan nya ako dahil wala daw lasa yung kapeng tinimpla ko.

Kaya ngayon, sinigurado ko na hindi ito masyadong matamis at meron ring lasa na tiyak na magugustuhan nya.

Napangiti ako ng malapad nang makita ang asawa kong si Gavin na papasok sa kusina.

Padabog syang umupo sa upuan at agad na uminom ng kape sa tasa.

Ngumiti ako dahil alam kong magugustuhan nya iyon, pero mali ata ang hinala ko dahil agad kong napansin ang pag kunot ng noo nya kasunod ng malakas nyang pagsigaw.

"Pwe! Ano ba 'to?! Bakit masyadong matapang ang kape ko?!" galit nyang tanong at nanlilisik ang matang tumingin saakin.

Napakurap ako at natigilan. Matapang? Hindi naman ah? Sa pagkakatanda ko ay sakto lang ang asukal at kape na nilagay ko.

"Bakit matapang?" tanong ko pabalik sakanya.

Sinamaan nya ako ng tigin at padabog paring tumayo. Tinapon nya rin yung kape sa lamesa at sahig.

"Nagtatanong ka pa talaga? Tanga ka ba?! Hindi na nga lang ako dito kakain ng almusal! Walang kwenta!"

"Pero Gavin," astang pipigilan ko na sana sya pero hindi na nya ako pinansin kaya wala na rin akong nagawa. Tuloy-tuloy syang naglakad palabas ng kusina.

Nilingon ko ang mga pagkaing niluto ko at biglang nanlumo.

I made these all for him pero ako rin pala ang kakain ng lahat ng ito.

Pilit na lamang akong ngumiti.

Kumuha ako ng basahan at nilinis na yung sahig. Inayos ko rin yung mesa at mag-isang kumain.

Malalim na napabuntong hininga ako.

Kailan kaya kami kakain ng masaya at hindi nya nilalait yung niluto ko?

At kailan rin kaya kami kakain ng sabay?

"HOY! AALIS NA AKO!" Rinig kong sigaw ni Gavin mula sa pintuan.

Dinalian ko ang pagbabalot sa lunch box na ipapabaon ko sakanya at dali-daling tumakbo papuntang sala.

Nang maabutan sya ay pinahid ko pa ang pawis sa noo ko. I smiled before offering him the lunch box.

"Oh, heto ang baon mo, adobong manok." Nakangiti kong sabi.

Lumipas ang ilang minuto ay mukhang wala syang balak kunin yun. Nangangalay na rin ang kanang braso ko kaya nagsimula na akong magtanong.

"Ayaw mo ba?" kinakabahan kong tanong. Tinapunan nya ako ng masamang tingin.

"Ano sa tingin mo? Malay ko ba kung anong nilagay mo dyan sa niluto mo?" mapanuya nyang sabi.

Bahagya akong napayuko.

Pwede naman nyang sabihing ayaw nya ng hindi nanlalait 'diba? Kailangan ba talagang sabihin pa 'yon?

Pumeke ako ng ngiti.

"Sabi ko nga, ayaw mo."

Nilapag ko nalang sa counter table yung lunch box.

Muli akong lumapit sa kanya at inayos ang suot nyang necktie. Marahan ko ring pinagpagan ang coat nyang suot. Bigla akong nagulat ng malakas nyang tampalin ang kamay ko at tinulak ako palayo.

Muntik na akong mawalan ng balanse, mabuti na lamang at napigilan kong matumba.

"Huwag ka ngang lumapit saakin!" He shouted.

Sa takot ay bigla akong nanginig.

"I-Im sorry.." Naiiyak kong sabi.

Saglit akong yumuko at maya-maya'y muling tumingin sakanya. I force a smile.

"Sige, ingat ka sa pag-trabaho. H-Have a nice day!"

I wave my hand at patakbong bumalik sa kusina.

Nang makaalis sya ay nilibang ko nalang ang sarili ko sa paglilinis.

Naglaba ako, pinalitan ang mga kurtina at nagwalis. Mula sa kwarto ko at sa kwarto ni Gavin (magkaiba ang kwarto namin dahil ayaw nya kaming magtabi) hanggang sa kusina at sa sala, lahat ay sinigurado kong malinis.

Nag walis rin ako ng mga tuyong dahon sa labas kaya ng matapos ay agad akong nahiga sa sofa.

Being a house wife is so tiring.

Dala narin siguro ng pagod ko ay agad akong nakatulog pagkapikit ng mga mata ko.

NAPABALIKWAS ako ng bangon ng sa gitna ng mahimbing kong pagtutulog ay biglang may bumato saakin ng upuan.

Gulat na napatingin ako kay Gavin sa ginawa nya. He looks so angry. Nanlilisik ang mga mata nya at halatang gusto akong saktan.

Lihim akong napadaing ng maramdaman ang pananakit ng braso ko. But I still manage to sit properly on the sofa para makausap sya ng maayos.

"Gavin," I called him.

He just glared at me.

"Ganyan ba ang gawain ng matinong asawa? Nagugutom na yung asawa mo oh, pagod na pagod ako galing trabaho tapos maaabutan kong nakahiga ka lang dyan?"

I slightly bow my head. I want to explain myself, but I guess it's better not to.

"P-Pasensya na. Gusto mo bang imasahe kita? Anong gusto mong ulam?"

Lumapit ako sa kanya at sinimulang imasahe ang balikat nya. Pero agad nya rin 'yon inalis at malakas akong tinulak dahilan para muli akong mapaupo sa sofa. Dinuro nya ako.

"Dyan ka na nga lang! Walang kwenta!"

Tinapon nya saakin yung suit nya at pumanhik sa taas.

Napahawak ako sa mata ko ng may maramdaman akong tumulo doon.

"W-Why.. Why am I crying?" I asked.

Muli akong tumingin kay Gavin at mapait na ngumiti.

I hope someday you'll love me back. Kahit hindi bilang asawa, kundi bilang babae lang.