Chapter 3

Katulad ng sinabi ni Gavin, dumating nga si tito Oscar sa bahay ngayong araw.

Mga pasado alas dyes na sya dumating kaya nag handa narin ako sa pagluluto ng tanghalian namin.

I cooked menudo and kare-kare.

Gusto ko sanang lutuin yung isa pang paborito ni Gavin pero baka hindi na naman namin maubos kaya sayang lang.

Kagaya kahapon. Hindi naubos yung niluto ko kaya pinamigay ko nalang sa kapit bahay namin.

Mababait naman kasi sila at minsan, sa twing may selebrasyon ay iniimbinta rin nila kami.

Nakaupo kami ngayon sa hapagkainan dito sa kusina.

Tumabi saakin si Gavin ngayon dahil nga nandito si tito Oscar. Siguro nagtataka rin kayo kung ba't tito ang tawag ko sakanya at hindi daddy.

I know I'm being martyr here.

Kahit gustuhin ko man kasi o kaya meron akong karapatan para dun, hindi ko nalang ginagawa dahil alam kong magagalit saakin si Gavin.

Alam ko rin na arrange lang naman 'tong marriage namin kaya mas mabuting wag nalang gawing komplikado ang lahat.

I don't want to make Gavin mad at me anymore.

"So, Gavin, Florence" Napatigil ako sa astang pagsubo ng pagkain sa kutsara ko ng bigla kaming tawagin ni tito Oscar.

Maging si Gavin ay napahinto rin at mataman na tinignan ang kanyang ama.

"What is it Dad?" Tanong ni Gavin.

Ngumiti si tito Oscar at maingat na binitawan ang hawak nyang kubyertos. Tumingin sya saaming dalawa bago muling nagsalita.

"Kumusta naman kayo dito sa bahay? Maayos ba ang trato nyo sa isa't-isa?" Hindi maalis ang ngiti nyang tanong.

Napalunok ako at nag-aalalang tinignan si Gavin. Kumunot lang ang noo nya na parang hindi naintindihan yung tanong ni tito saamin.

"What do you mean by that, dad?" He calmly asked.

"You know, you two were just forced to do this marriage, so I hope you two are okay with each other. Ano? Kamusta naman ang buhay mag-asawa nyo?"

Wala saaming dalawa ni Gavin ang naglakas loob na sumagot. Natahimik lang kami at pinakiramdaman ang isa't isa.

Ano nga ba ang dapat naming isagot?

Alam kong masama ang magsinungaling kaya mas pinili kong manahimik nalang at yumuko.

Akala ko nga mabibingi na kami sa katahimikan pero mabuti nalang at nagsalita narin si Gavin makalipas ang tatlong minuto.

"We're fine dad. Don't worry." Casual nyang sagot at muling bumalik sa pagkakain.

Napahigpit ang hawak ko sa kubyertos at pakiramdam ko ay nangilid na naman ang luha sa mga mata ko.

We're fine? Ba't mukhang hindi ko napapansin yun? Kung fine na pala kami ngayon, pa'no pa kaya kung hindi?

"Good to know." Sabi ni tito at nagpatuloy narin sa pagkain.

His jolly face is back.

Nabawasan kahit papano ang tensyon sa table na ako lang ata ang nakakapansin.

Nagsalin nalang ako ng malamig na tubig sa baso at ininom iyon.

After almost five minutes, I thought wala ng magsasalita at tatapusin nalang ang kinakain pero muli akong natigilan at muntik ng mabulunan sa sunod na sinabi ni tito. Pakiramdam ko ay pinagpawisan rin ako ng wala sa oras.

"Oh! Before I forgot. May meeting pala akong pupuntahan malapit dito bukas so.. I guess I can stay here for tonight. May guest room naman kayo dito diba?" Parang wala lang sakanyang tanong kaya bigla akong nataranta.

What? Mag-i-stay sya dito at gagamitin nya yung guest room--which is unfortunately, yung kwarto ko?

Hindi naman kasi kalakihan ang bahay namin.

Yeah, Gavin is rich same as his parents. Pero hindi ibig sabihin nun ay titira na kami sa mala mansyon.

Teka paano yan? Saan ako matutulog ngayong gabi kung gagamitin ni Tito Oscar yung kwarto ko? Hindi pwede 'to.

"Ah, Tito Oscar, ang totoo po kasi nyan--"

Hindi ko na napatuloy yung sasabihin ko ng bigla akong hawakan ni Gavin sa kamay na parang pinapatigil ako.

I looked at him questioningly. Hindi gaya saakin ay kalmado lang ang awra nya.

He's still serious.

Ano kayang iniisip nya?

He held my hand tighter and smiled at tito Oscar.

"Sure dad, no problem. You can stay here for tonight."

Natigilan ako at napatitig sa maamo nyang mukha dahil sa sinabi nya.

Is he serious?

Ngumiti nalang saamin si Tito Oscar at hindi na nagsalita pa.

Natapos narin kami kumain kaya hinugasan ko na agad ito.

Pagkatapos, kakausapin daw muna ni tito si Gavin na sila lang dalawa kaya umakyat muna ako sa guest room para ayusin yung tutulugan nya.

Tinago ko yung ibang gamit ko at kumuha narin ng damit pantulog mamaya.

Nasa kalagitnaan ako ng pag-aayos ng biglang tumunog ang cellphone ko sa ibabaw ng kama.

Agad ko yun kinuha at sinagot ng hindi tinitignan kung sino ang tumatawag.

"Hello?" Pangunang bati ko.

"Hello Florence! Si Bryan 'to. Kumusta? Anong ginagawa mo ngayon?" Sunod-sunod nyang tanong na akala mo ay meron kaming quiz bee.

Saglit akong natahimik at natulala ng malaman kung sino ang tumatawag. Even on the phone, his voice is still clear to me.

"Oh, Bryan! Ikaw pala yan, ayos naman ako. Ikaw kamusta ka narin? Bakit ka nga pala napatawag?" I asked.

Syempre, sinunod sunod ko rin yung mga tanong.

Umupo ako sa may kama habang hinihintay yung sagot nya.

Hindi naman ako nabigo dahil agad rin syang nagsalita sa kabilang linya.

"Uhm, ayos rin ako. Gusto ko lang sana itanong kung may free time kaba ngayon. Nakausap ko na kasi si Alea, miss na miss ka na daw nya. So ayun, kinukulit nya ako na ngayon nalang daw kita yayain lumabas dahil gusto nyang sumama. Ano? Pwede ka ba ngayon?"

Saglit akong napaisip kung anong gagawin ko dito sa bahay. Tapos narin naman ako maghugas at nakapagluto narin ako ng tanghalian.

Siguro ayos narin na makipagkita ako sa kanila. Na mi-miss ko narin kasi si Alea. Kamusta narin kaya ang isang yun?

"Ah, sige ba! may free time ako ngayon. Itext mo nalang saakin kung saan tayo magkikita-kita. Anong oras ba?" Tanong ko ulit.

"Really? Yes! Ah.. Mga mamayang alas tres. Itetext ko nalang sayo kung saan. Thank you Florence! Panigurado matutuwa nito si Alea."

"Walang ano man.. sige, nag-aayos pa kasi ako ng kwarto ko eh, kitakits nalang mamaya."

"Hmm! See you later, bye Florence!"

Then he hung up.

Mabilis kong tinapos ang ginagawang pag-ayos sa kwarto at napagpasyahang maligo na.