Chapter 4

Nagtaka si Felicity kung sino ang ibigsabihin ng babaeng lumapit sa kanya.  Someone is looking for her? Who will it be?

Tumango siya sa estudyante at tumalikod, pumunta siya sa school gate para tignan kung sino ang naghahanap sa kanya. Kumunot ang noo ni Felicity nang makita ang lalaki na nakatingin sa kanya. The man stepped forward and nodded, "Miss, please."

Felicity followed the man to the side of the road, and saw him open the car door before Felicity saw the people in the car. Is a very beautiful and well-dressed woman.

Hindi siya kilala ni Felicity kaya nagtataka siyang nakatayo lang habang pinapanood ang babaeng lumabas sa kotse. 

The woman in the car also looked at her, and said, "Get in the car and take you to dinner."

Felicity remained expressionless and remained silent. The woman continued, "My name is Diana. I wonder if you have heard my name from Marco."

Diana...

Naalala ni Felicity ang pangalan na Diana dahil ito ang nakita niya sa screen ng phone ni Marco. At dahil sa babaeng kaharap niya ngayon, gusto siyang iwanan ni Marco para lang pakasalanan ang babae. 

Biglang tumingin si Felicity sa babae sa kotse na may galit, at kinagat ang kanyang mga bagang sa likod at galit na nagtanong, "Ano ang gusto mo sa akin?"

Maangas na umupo si Diana sa back seat, sinulyapan si Felicity sa labas ng sasakyan, na may mapang-asar na tono, "Talk to you about Marco. Why? Are you so afraid of me?"

"I'm afraid of you? A shameless third party."

Si Felicity ay hindi natatakot sa kanya, napakadumi niya kaya ayaw niyang sumakay sa kanyang sasakyan. 

Malinaw na siya ay 160 puntos lamang ang taas, at siya ay isang maliit na tao, ngunit binigyan niya ang mga tao ng ilusyon na siya ay agresibo at hindi nangahas na pukawin siya.

Nang marinig ni Diana ang salitang "third party", bumangon ang galit sa kanyang puso.

Nang makitang hindi sumakay ng kotse ang dalaga ay pasimpleng tinapakan nito ang kanyang high heels at bumaba ng sasakyan at lumapit sa kanya.

Isang babaeng may taas na 170 at limang sentimetro ng mataas na takong ang nakatayo sa harap ni Felicity na puno ng ulo.

Sa hangin ng isang binibini, sinulyapan ni Diana ang batang babae sa kanyang harapan at humuhuni,

"Napakaswerte mo. Ang ulila ay hindi lang maa-sponsor ni Marco para makapag-aral, kundi pinakasalan din siya. Para sa isang taong ka-status ni Marco, maaaring magkasundo ang kanyang pamilya. Kakaiba talaga na ikaw ang pinakasalan niya, bata pa at wala manlang ipagmamalaki?”

Pinandilatan ni Felicity ang katabi niyang babae, kahit na sa tingin niya ay matangkad ito, may magandang pangangatawan, at may magandang mukha. Pero kung titignan ang itsura niya, hindi rin naman siya masyadong bata.

Pakiramdam ni Felicity, hindi man siya kasingtangkad nito, hindi naman ito hamak sa kanya sa hitsura.

Higit pa, ang kanyang murang edad ang kanyang kalamangan.

Tinaasan niya ng kilay si Diana at sinabing,  "Marco marrying me proves that he has me in his heart. What are you doing here to question Marco and his family's vision."

Hindi naman siya buntis noon, at aakalain niyang may ibang nasa puso si Marco. 

Para sa sarili niyang anak, gusto niyang lumaban muli. Hindi hayaang ipanganak ang kanyang anak na walang ina o ama.

Katulad niya, hindi niya alam kung nasaan ang kanyang mga magulang mula noong siya ay bata.

At ang tanging kamag-anak niya sa buhay ay ang kanyang Tita na hindi rin sila magkasundo masyado kaya wala siyang ibang malalapitan kundi si Marco.

Gusto talaga niyang mabigyan ng kumpletong tahanan ang kanyang hindi pa isinisilang na anak.

Namutla ang mukha ni Diana, hindi niya akalain na ang mailap na babaeng ito na walang pagkakakilanlan, walang background at walang maglalakas-loob na makipag-usap sa kanya sa ganoong tono.

Dahan-dahan siyang lumapit sa kanya, may galit sa kanyang mga mata.

"Kung hindi ako umalis noon, sa tingin mo ba magkakaroon ka ng pagkakataong tumabi kay Marco?"

Hindi naman itinanggi ni Diana na maganda ang kaharap niya.

Ang bilog, puti at pinong mukha ay nababalutan ng isang pares ng malalaking mata na parang hiyas na tila kumikinang, na may mapupulang labi, mapuputing ngipin, at magagandang kilay, na parang manika.

But besides this face, what else can she use to compete with her?

Pakiramdam ni Diana, kung makikipagkumpitensya siya rito, mababawasan lang nito ang panlasa at klase niya.

"Alam mo Ante, ang problema kasi iniwan mo na siya, past style ka na niya, at asawa na niya ako ngayon. Since kasal na siya sa akin, dapat maging aware ka sa sarili mo at huwag mo na siyang guluhin pa."

Galit na tinitigan ni Felicity si Diana na parang isang maliit na parkupino na nababalutan ng mga tinik. 

Kahit naman mas bata siya kina Diana o Marco, mayroon pa rin siyang ugali na hindi magpapatalo lalo na kung alam niya ang karapatan niya sa isang bagay.

"Ikaw... ..."

Nag-aalala si Diana, tinitigan si Felicity na puno ng galit ang mukha, "Anong tawag mo sa akin?"

Galit na galit ang tono ni Diana na gusto niyang sampalin si Felicity, ngunit pinigilan niya ang galit sa kanyang puso, tumingin kay Felicity ng mapait at sinabing,

"Ikaw ba ang mahal niya? Mas maganda nga na  kailangan mo siyang tanungin kung bakit ka niya pinakasalan. At saka, kahit iwan ko siya ng sampu o dalawampung taon, kapag isang araw bumalik ako at kailangan ko siya, papakasalan niya pa rin ako. At kasangkapan ka lang para maresolba ang kalungkutan kapag nawala siya sa akin."

"Anong sabi mo?" Nagngagat ang ngipin ni Felicity sa sama ng loob, nanginginig ang maliliit na kamao.

Hindi na tumingin sa kanya si Diana, at sarkastikong sinabi

"Hindi ko sinasadyang mahanap ka. Ngunit aaminin kung gusto kitang makita para malaman kung bakit naaawa pa rin si Marco sayo kahit na nandito na ulit ako para maibsan ang pangangailangan niya…lalo na sa kama. Hindi ka naman siguro tanga para hindi iyon maintindihan?” 

Hindi na nakayanan ni Felicity, at sumugod, hinawakan ang buhok niya at saka hinila.

"Sa tingin ko ikaw ay isang bato sa isang mabaho, mura at kasuklam-suklam na cesspit."

"Ah!!"

Napasigaw si Diana sa sakit, at nagmamadaling pinrotektahan ang kanyang ulo at sumigaw, "Naglakas-loob kang gumawa ng isang bagay sa akin, gusto mo bang mamatay?"

Nakita ng driver na binu-bully ang kanyang amo kaya dali-dali nitong binuksan ang pinto at humakbang para tumulong.

Itinulak ni Felicity si Diana, tinuro ang driver at sumigaw,

"You dare to come over and try. My husband is Marco. If you touch me, he can make you die without a place to die."

Nang marinig ng driver ang pangalan ni Marco ay natakot.

Nag-aalalang sigaw ni Diana sa driver, "Anong ginagawa mo, bobo! Hampasin mo siya."

Nahihiyang sinabi ng driver, "Siya si Mrs. De Leon, hindi ko siya pwedeng saktan.”

Paminsan-minsan ay pinagtitinginan siya ng mga taong dumadaan na para bang nababaliw na siya. She glared at Felicity fiercely, "You wait for me."

Pagkatapos ay pumasok siya sa kotse sa gulat. Mabilis na sumakay ang driver sa kotse at pinaandar ito. Nanlamig si Felicity doon, habang pinagmamasdan ang babaeng, biglang nanlamig ang kanyang kunwaring tigas. Pasuray-suray na nakaupo sa isang upuan sa gilid ng kalsada, nawalan siya ng pag-asa, parang naharangan ang dibdib niya ng malaking bato, at hindi siya makahinga. Sa oras na ito, kinuha ni Diana sa kotse ang kanyang mobile phone at dinial ang numero ni Marco.

Sa sandaling nakakonekta ang telepono, umiyak siya at sinabing, "Marco, maaari ka bang pumunta pagkatapos ng trabaho? Nahanap ako ngayon ng maliit mong asawa at binugbog ako sa pamamagitan ng paghila sa aking buhok na parang baliw."

" Ano ang sinabi mo?"

"Woooo Marco, alam kong pinahirapan kita, pero ayokong gawin ito, kung hindi mo..."

"Hahanapin kita agad."

Dahil alam niyang siya ang nagsisisi kay Diana, hindi maitago ni Marco ang guilt sa kanyang puso. Kinuha niya ang kanyang coat at lumabas ng opisina ng presidente. Habang naglalakad ay tinawagan niya si Felicity.

Tatayo na sana si Felicity na nakaupo sa gilid ng kalsada at babalik sa paaralan nang tumunog ang kanyang cellphone. Sinulyapan niya ito at hindi niya inaasahan na galing iyon kay Marco. Makalipas ang ilang sandali ay nag-alinlangan siyang sagutin ang tawag ngunit pinindot pa rin niya ang answer button. Kakakonekta pa lang ng telepono ay dumating na ang walang magawa at malalim na boses ng lalaki

"Felicity, hanggang kailan ka ba manggugulo? Let's settle the matter between the two of us. Anong ginawa mo kay Diana? You beat people up. You're really getting better."