CHAPTER 3

"Mama you're spacing out again!" Reklamo ni Aera habang nagdra-drawing ito ng kung anu ano. "I kept asking and asking! But you're not responding. Am i talking to the air?" Malditang sabi nito.

"You should help me with the colors. That's what you promise....." walang tigil ito sa kakasermon habang nagdra-drawing. Napangiti ako at niyakap ito.

"May iniisip lang si mama baby, sorry. Here let me help you." Kinuha ko yung mga colors nito at nilabas lahat para makapili sya ng gusto nya.

Napatigil ako sa ginagawa ko at napatitig sa anak ko.

"Break up!? Are you kidding me? Ni hindi nga naging tayo bakit natin kailangan magbreak up?" His brow furrowed while looking at me.

"Hindi naging tayo?" He ask with his deep baritone voice. Umigting ang panga nito. "I court you and you fucking answered yes! We celebrate our first month "

"Don't you dare raise your voice at me. You court me because there was a bet!" Mas lalong kumunot ang noo nito.

"Do you think i won't know? That night...... they freaking force me to drink so you can have me right?" Umiwas ako ng tingin ng tumulo yung mga luha ko. "Napakagaling nyu rin no, na pagkatapos ng ginawa nyu. Susulpot kayo sa harapan ko na parang wala lang, na para bang hindi nyu sinira yung buhay ko!" Sigaw ko at lumabas ng kotse nito. Laking pasasalamat ko ng paglabas ko ng parking may dumaan agad na jeep at hindi ako nahabol ni Karic.

Napaigtad ako ng bigla akong yakapin ni Aera. "Mama, I love you." Malambing na sabi nito habang yakap ako. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako.

Mahigpit kong niyakap ni Aera. Nagpapasalamat akong lumaking matalino si Aera at naiintindihan na nito ang mga bagay bagay kahit na bata pa sya.

Kinabukasan maaga kong hinatid si Aera at saka dumiretso sa restaurant. Tahimik na nagtrabaho ako at hindi pinapansin ang mga titig nila. Naramdaman rin siguro nilang wala ako sa mood kaya wala akong narinig na kahit akong nega mula sa mga bibig nila. Malapit ng matapos yung shift ko ng dumating si Ashna. Wala itong binati at agad itong dumiretso sa akin.

"Talk to me Zertyl." Diretsahan nitong sabi. Napabuntong hininga ako at hinarap si Ashna.

"Pwede bang magpawarning naman kayo kapag bigla na lang kayong susulpot sa harapan ko." Inis kong sabi na ikinasinghap ng mga katrabaho ko. "Wala akong time ngayon, sa susunod na lang may importante akong lakad ngayon." Sabi ko at tinalikuran ito. Bago pa ako makaalis hinablot nito at kamay ko at pinanlisikan ako ng mata.

"Anong pinagusapan nyu ni Karic?" Galit na winaksi ko ang kamay nito at matalim itong tiningnan.

"Bakit di sya ang kausapin mo? Magpinsan naman kayo diba?" Sabi ko at iniwanan ito pero sumunod pa rin ito.

"Damn! Fine. Let's talk, hintayin moko sa labas."

What's up with them at ganun ang mga inaakto nila. They should leave me alone. Wala na akong koneksyon sa kanila at isa pa hindi naman malalim ang pinagsamahan namin.

"Karic is in hospital right now. I know na nag usap kayo kahapon dahil yun ang sabi ng manager nyu." Hindi agad ako nakasagot dahil sa sinabi nitong nasa hospital si Karic.

"You know what? You're a fucking bitch! 3 years na naghintay si Karic sayo para ligawan ka, and then he got a chance nung mag4th year tayo. And then nung naging kayo after two months you just disappeared without saying goodbye, not even a fucking single word."

"You know that Karic almost lost his life when you left him. Yes your relationship with him didn't last in 2 months but his love for you......" tumulo ang mga luha nito at umiling.

"I wish that you didn't came back here please umalis ka na lang ulit. Nakapag move on na si Karic eh, pero hindi ko alam kung bakit nasa hospital na naman sya after nyu mag usap."

"You know that i was so genuine at you. I treat you like a sister even though na kakakilala pa lang kita nung maging kayo ni Karic and i still treated you right when i saw you again, because i am so fucking happy na makita ka ulit after so many years!" Malungkot ako nitong tinignan bago umalis.

I was left here dumbfounded. I can't fucking understand. My mind is in mess and chaotic.

Muntik ko ng makalimutan si Aera sa eskwelahan nito dahil ang gulo gulo ng isip ko.

"Mama please.....! I think i deserve an ice cream since you made me wait." Nakangusong pakiusap ni Aera habang tumatalon talon ito.

"Anak uuwi ngayon si papa, you think may dala syang pagkain? Let's go home na anak. May ubo ka pa nung last week, wag mo ng ice cream okay?" Sumimangot ito at tumalikod sa akin, pinagcross pa nito ang mga kamay habang nakasimangot.

Ginulo ko ang buhok nito at hindi pinansin ang pagtatantrums nito.

I never had a chance to know Karic more since di naglast yung relasyon namin. Im so curious kung nagmana ba sa kamalditahan si Aera kay Karic.

Nahirapan akong pauwiin si Aera since nagpapabigat sya minsan kapag naglalakad kami. Tapos maya't maya nagpapadyak ito ng paa.

"Thaeryxia." Seryoso kong sambit sa pangalan nito. Tumigil ito at pumunta sa likod ko. Sinilip ko at nakitang nanunubig ang mga mata nito. Napabuntong hininga ako at kinarga ito. "I will buy you an ice cream today, but you need to promise to drink your milk every morning. Are we clear?" Napalabi ito at yumakap sa leeg ko.

"Let's go home mama." Napailing ako at sumakay sa jeep, she really hates drinking milk.

Bumalik lang ang sigla nito ng makita si papa. Hindi ko alam kung saan ito natuwa, sa pagdating ba ni papa o sa mga chocolates na dala nito.

"Pa saan ka nag stay in? Sa ibang bansa ba?" Pagbibiro ko. Natawa ito at niyakap si Aera.

"Bigay yan nung may ari ng com shop. Kakarating lang nung anak nya galing abroad, pinadalhan kami ng mga kasamahan ko." Paliwanag nito. Tuwang tuwa si Aera dahil paborito nito ang chocolates.

Nahirapan ako kinagabihan dahil ayaw pa nitong matulog. Nanonood ito ng mga children song sa tv, nakikisabay ito habang tumatalon talon.

"Anak...." pagod na umupo ako sa sofa kung saan ito nakatayo habang sumasayaw ng kung ano ano. Damn! Bakit ko nga ba nakalimutan na nagiging hyper ito kapag nakakain ng chocolates. Mabuti na lang at makapal ang mga wall dito sa apartment at walang naiistorbo sa tulog.

Si papa kanina pa tulog, dahil siguro sa pagod tulog mantika ito at hindi rin naiistorbo sa ingay ni Aera. Ako yung stress since gusto ko ng matulog dahil 11 na ng gabi.

"Mama friday na po bukas, pwede po kong mag absent?" Parang nawala ang antok ko sa sinabi nito.

"Friday na nga bukas baby, isang araw na lang wala na rin namang klase kaya bakit ka pa mag aabsent?" Sagot ko dito.

"Hmp! Ang layo nung monday sa friday pero yung friday ang lapit sa monday. Unfair!" Napakunot noo ako sa sinabi nito. Magulo na nga yung isip ko nadagdagan pa.

"You know what! If you won't go to your bed right now. I swear no more chocolates for you."

"Wala na rin namang chocolates." Mahinang sabi nito. Nanlaki ang mga mata ko. "5 pieces lang po yung dala ni lolo eh."

"And you ate it all?" Di makapaniwalang tanong ko. Ngumiti ito at tumango. Tumalon ito sa sofa at tumakbo papasok ng kwarto.

"Oh gosh..."

KINABUKASAN halos di na makapasok si Aera dahil ayaw nitong gumising, she keeps on whining na she needs sleep daw. Pero ginising ko talaga ito para makapasok. In the end pumasok ito ng wala sa mood.

Hindi ko na pinansin yung lalaki na nangungulit sa akin dahil sobrang late na ako sa trabaho.

Napatingin ang lahat sa akin ng pumasok ako ng restaurant. Hindi ko alam pero wala na akong naririnig na mga chismis tungkol sa akin pero ramdam ko pa rin ang titig ng iba habang nagtatrabaho ako.

"Girl nasa loob ng office si Sir Karic." Bulong ni Sany sa akin. Napahinto ako sa paglilipit ng mga plato at hinarap si Sany.

"Akala ko ba nasa hospital sya?" Nakakunot noonh sabi ko.

"Hala nahospital si Sir Karic!?" Malakas na sabi ni Sany na ikinatingin ng iba. Siniko ko ito at pinandilatan ng mata. "Hehe dai nasa loob nga sya ng office pero hindi ka naman nya tinatawag pero alam ko namang ikaw ang pinunta nya dito kaya sinabi ko sayo." Sabi nito at nagpeace sign bago ako nilayasan. Dahil sa sinabi nito hindi ako nakapagfocus sa trabaho ko.

Pinaglalaruan na naman ba nila ako? Akala ko ba nahospital sya kahapon tapos nakalabas agad sya ngayon. Pilit kong inalis sa isipan ko na nandito sya at nagfocus sa trabaho.

"Girl dalhan mo na ng pagkain si sir Karic." Bulong ni Sany at pilit na pinapahawak sa akin ang isang tray. "Bakit ako!? Ikaw na, ikaw naman nakaisip eh."

"Luh, si Miss Alina nag utos dai at saka tanghalian na sabay na lang kayo." Tudyo nito sa akin. Matalim ko itong tiningnan at napalingon baka may nakarinig at ano na naman ang iisipin.

"Alam mo girl kahit hindi mo sabihin. Feel ko mag ex kayo ni sir Karic. Never ko syang nakita na nagkainterest sa isang girl eh. Akala nga namin bakla yan. Ang sungit sungit rin kasi parang may regla palagi."

"Never ko ring narinig na nagkagirlfriend yang si sir eh." Napataas ako ng kilay, hindi ako naniniwala.

"Baka kasi may asawa na kaya ganun." Nanlaki ang mga nito at agad na umiling.

"Ang labo dai. Balita ko pinipilit na yang si sir na magpakasal eh." Nilapag nito ang tray sa isang table. "Nga pala dai kaano ano mo si Sir? At yung iba nyang kaibigan, kitang kita namin sa labas na nag uusap kayo eh lalo na yung si Mam Ashna. Chismisan pa ng iba na inaway mo si Mam Ashna dahil umiyak."

Napairap na lang ako sa sinabi nito. "Doon naman sila magaling gagawa sila ng kwento ng di inaalam yung totoong nangyare."

"Oo nga girl pero hindi ako sumasali sa chismisan nila, by the way hindi mo pa nasasagot yung tanong ko."

"Anong tanong?" Tanong ko at tumayo na dahil ready na yung ise-serve ko. "Hoy! Yung tungkol kay sir!?" Sigaw nito pero di ko ito pinansin.

"Zertyl." Napahinto ako ng harangan ako ni Miss Alina. "Naihatid mo na ba yung pagkain ni Sir Karic?"

"P-po? Ah...... baka naihatid na po ni Sa—"

"Eto girl ihatid mo na at baka gutom na si sir." Nakangising sambit ni Sany at binigay sa akin ang tray at saka umalis.

Napatitig ako sa mga pagkain at napabuntong hininga.

Kumatok ako sa pintuan pero walang sumasagot.

"S-sir?" Naghintay ako ng ilang minuto pero walang sumasagot. Nagdadalawang isip ako kung bubuksan ko na lang ba o babalik na lang mamaya.

In the end binuksan ko na lang yung pintuan since hindi naman ito lock.

Napatigil ako sa pagpasok ng makita si Karic na nakahiga sa sofa.

Fuck! Bakit namumutla ito. Dali daling nilapag ko yung tray sa table at nilapitan si Karic.

"W-what the fuck. Karic hey!" Mahinang tinampal ko ang mukha nito. Unti unti itong nagmulat ng mga mata.

"B-babe? Is it really you? Are you really here? Or am i dreaming?" Napaiwas ako ng tingin at umayos ng tayo.

"You're sick. Why are you here? hindi ba dapat nasa hospital ka ngayon?" Tanong ko. Napakurap kurap ito at tumikhim bago umayos ng upo.

"Can we talk?" Napakuyom ako ng kamay.

"Kumain kana, may trabaho pa ako." Sagot ko rito.

"I'll just wait here then." Sabi nito at humiga ulit. Pinanigkitan ko ito ng mata at tinuro yung pagkain. "Kumain kana, gabi pa yung out ko." Umiling ito at pumikit.

"What the fuck Karic! You're sick, kailangan mong kumain at uminom ng gamot. Hindi ka dapat agad na umalis ng hospital at baka mabinat ka." Sermon ko rito. "Ano bang ginawa mo at ako ang sinisisi ng pinsan mo at nahospital ka?"

"Drunk driving." Nakapikit nitong sagot. Nanlaki ang mga mata ko at di ko napigilang hampasin ito.

"Nagmaneho ka ng lasing!? Buti di ka napurohan at buhay ka pa ngayon." Napadilat ito at tiningnan ako.

"W-what?"

"Eat with me."

"May trabaho pa ako." Napatingin ito sa orasan. "It's lunch time."

"Oo nga, mas maraming customer kasi lunch time." Pagdadahilan ko.

"They can function without you." Napataas ako ng kilay at tumingin sa pagkain. Kanina pa ako gutom since hindi ako nakakain ng breakfast dahil late ng nagising si Aera.

"Come on." Sabi nito at hinila ako sa tabi nya. Hinanda nito ang pagkain sa maliit na mesa na katapat lang namin.

Dahan dahan akong sumubo ng steak at napapikit ako sa sarap, gosh kaya pala napakamahal ng mga pagkain. Aera will definitely like this.

Hindi ko namalayan na ako pala ang umuubos ng pagkain. Karic look at me, i can see an amusement in his eyes. Bigla akong nahiya dahil kanina todo rason pa ako.

Agad akong akong nagexcuse at niligpit ang kinainan namin at saka lumabas ng opisina.

"Tsk!" Napatingin ako kay Jela pero inirapan lang ako nito. Bumalik ako sa trabaho na parang wala lang. Hindi ko rin nakitang lumabas ng opisina si Karic.

Seryoso ba syang hihintayin ako? Ayokong makipag usap, madadagdagan na naman ng kaguluhan ang isip ko.

"Bakit ka nasasaktan Zertyl? Eh alam ko namang hindi mo talaga mahal si Karic, sinagot mo lang sya kasi curious ka na malaman ang salitang mahal gusto mong malaman ang feeling na may boyfriend. Wag kang masaktan kung pustahan ka lang nila, eh ginagamit mo rin naman si Karic para magkaroon ka nang sagot, patas lang kayo."

"Sinasabi ko ng di kayo magwo-work eh. You never care about him, mas priorites mo yung pag aaral mo."

Bumalik sa mga isipan ko ang sinabi ni Hira noon. Even until now, i still can't get it. I still don't know whats the meaning of love between man and woman. My father raise me alone, hindi ko nakita ang pagmamahalan nina mama at papa. Oo, sinagot ko si Karic para malaman ko at maintindihan ang pagmamahal na pinagmamalaki ng iba. I take a risk pero agad ring nafail.

"Girl ano na? Tatanga ka na lang dyan? Hellooooo..... marami pong customer sa labas." Gulat na napatingin ako kay Sany na bigla na lang sumulpot sa harapan ko. "Doon ka muna sa 2nd floor, mas kailangan nila ng waitress doon." Tumango ako at agad na umalis.

Hanggang sa natapos yung trabaho ko hindi talaga umuwi si Karic. Hindi pa ako nakakabihis nasa labas na si Karic hinihintay ako.

"Just tell me what do you want to say. I don't have time for this." Walang ganang sabi ko

"Why did you tell me na pustahan ka lang?"

"Everyone knows how am i so fucking inlove with you!"

"Hira told me and don't shout at me. Alam mong ayoko sa lahat ang sinisigawan ako." Tinulak ko ito para makadaan ako, pero hinatak rin ako nito at hinila sa parking lot.

"You believe that manipulative and leech friend of yours." Malamig nitong sabi.

"Mind your words Karic. Hira is my friend for five years! Sinong gusto mong paniwalaan ko? Kayo na kakakilala ko pa lang?" Sarcastic kong sabi na ikinatalim ng titig nito.

"Paniwalaan? You don't even give me a chance to talk to you before you disappear like a bubble. I am so fucking lost ng bigla ka na lang nawala. Hira said na lumipat ka ng paaralan dahil ayaw mo na sa akin!" Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi nito. Napaawang ang mga labi ko at namanhid ang mga tuhod ko.

"T-that's not true, sinubukan kitang tawagan Karic. Nagpasuyo rin ako kay Hira na kausapin ka pero wala kana rito. Wag mokong sumbatan sa pag alis ko nang hindi nagpapaalam, dahil ikaw ang unang umalis nang walang pasabi. Pumunta kang states right?"

"What the fuck!" Napaatras ako dahil sa galit nitong expression. Napasuntok ito sa kotse at di alam ang gagawin.

"I will fucking kill that bitch!" Nataranta ako ng pumasok ito sa kotse nya at agad na pinaandar. Nagmamadaling pumasok ako para pigilan ito.

"Karic stop, let's talk first. Calm down please, please Karic."

Nakahinga ako ng maluwag nang patayin nito ang makina. Shit! Kanina okay lang naman. Sana hindi na lang kami nag usap para hindi na umabot sa ganito.

"You need to talk to that friend of yours Zertyl. I never fled to any country at walang pustahan na nangyare." Mariin at galit nitong sabi.