Follow
"SO, I found out that his name is Leon and he was in charge in archi. building but nagpalipat daw siya recently sa engineering!" mabilis na pananalita ni Scarlette ang pumukaw sa atensyon ni Nari. Punong puno ng admirasyon sa mata nito habang sinasabi nito ang impormasyon na nakalap sa tagalinis ng eskwelahan."Iba na talaga ang tsismosa..." pakantang sabat ni Lester na ikinasama ng tingin ni Scarlette ngunit tumahimik lamang ang huli at hindi pinansin ang pananabat ng lalaking kaibigan nila.
"No one knows what is his reason kung ba't daw siya nagpalipat but it's still good kasi while I'm waiting for you guys, I'll get that as a chance to see his yummy face and body!" she giggled. "Gosh, his clothes are so luma and kupas but it didn't even affect his malakas na dating!"
Pumulot ng fries si Scarlette na nakalagay sa ibabaw ng lamesa pero nang walang mapulot at ay kaagad nagbago ang timpla. Kasalukuyan kasi silang nagmemeryenda dahil himalang nagkatugma ang free time nila. Minsan lang ito kaya naman pinatos na nilang kumain na lang ng kaunti sa labas.
"Ang takaw mo talagang kapre ka!" biglang sigaw ni Scarlette na siyang nakaagaw ng pansin sa ibang customer.
"Gano'n talaga kapag gwapo," sagot ni Lester na may kasamang ngisi sabay pasada ng buhok.
"What? Anong connect?!"
"Ano? Hindi mo gets? Hay, ito na nga bang sinasabi ko na puro paganda lang, eh.." naiiling na wika ni Lester.
Sumipsip na lamang si Nari sa sariling juice habang pinapakinggan ang walang katapusang pagbabangayan nila Lester and Nari. And she suddenly remember what happened at the canteen. When she saw those protruding veins on his arms that made her imagination wild. Kapag naiisip niya iyon parang sinusunog sa init ang magkabilang pisngi niya at kaunti na lang ay pwede ng pagpritohan.
But, what really caught her attention is what Scarlette said.
So, his name is Leon, huh...
TAHIMIK na nakaupo si Nari sa naka assign na sit niya habang hinihintay nila ang magiging prof nila. Her sit is just beside the window. Ito talaga ang minsan mahirap kapag katabi ka ng bintana. Mapapatulala ka na lang talaga bigla.
"N-Nari..."
She looked at her classmate that called her name. It was Rolly, isa sa mga kaklase niyang nagpaparamdam talaga na may gusto sa kaniya. Hindi isang beses na inaya siya nito para lumabas o kaya naman ay nag alok ng kung ano ano pero tinatanggihan lamang niya. She's not really interested. Wala pa sa isip niya ang mga ganoong bagay. She has only one goal, ang makapagtapos upang maiahon sa kahirapan ang kaniyang Ate Trisha na halos magkanda kuba na sa pagtratrabaho upang matustusan lamang ang pag aaral niya.
Kung wala lang talaga silang binabayarang utang, hindi naman siguro ganito kahirap ang buhay nila ngayon, eh.
Rolly is nice. Payat ito at medyo moreno. Ang buhok ay laging naka gel yata dahil parang dinilaan ng kalabaw. But, he's smart. Isa siya sa mga nangunguna sa klase at minsa'y nakakatunggali niya. Actually, siya yata ang pinakamatinong lalaking kaklase niya. Majority of his male classmates are really.. uh, asshole. She could still remember one her classmate when he was asked if why did he took engineering as his course. Ang sabi, "Engineering po kinuha ko kasi madaling makapag chicks dito. Mas gusto ng mga babae ang mga engineers, Sir!"
At dahil seryosong tao si Nari, hindi siya natuwa sa kaklase niyang iyon, taliwas sa reaksyon ng mga kaklase niya na naghagalpakan sa tawa.
"Bakit?" tanong ni Nari rito. Hindi nakatakas sa paningin niya ang pamumula nito at bahagyang nahiya pa ito.
"Uh.. p-pwede ano... pwede ka bang pumunta sa bahay namin bukas?" tanong nito, nag aalangan.
"Bakit naman ako pupunta sa bahay niyo?" takang balik na tanong ni Nari.
"It's... It's my birthday.."
"Ah.. ganoon ba? Advance Happy birthday na lang, ah? Pasensya ka na kasi.. alam mo na, madami ako gagawin sa bahay namin, eh," pagrarason ni Nari.
Dumaan ang lungkot sa mga mata ni Rolly. It was true, madami siyang gagawin sa bahay nila pero magagawan naman talaga ng paraan kung gugustuhin niya. Pero ayaw naman niyang umasa si Rolly. She doesn't want to go because of that.
"Okay lang. Sige, Nari. Balik na ako sa upuan ko.." nanlulumong paalam nito sa kaniya.
Tumango lamang si Nari at bumuntong hininga. Hindi naman iyon ang unang beses na may tinanggihan siya. But every time she do that, she always feel bad. Rejecting someone is really painful to her. Kasi alam niyang masakit iyon sa parte nila. Pero alangan namang paasahin niya ang mga ito.
Makalipas lamang ang ilang minuto ay dumating ang prof nila sa subject the The Contemporary World. Mataman siyang nakinig sa prof nila habang nagdidiscuss ito. Hanggang sa...
"I'll be gone this week, students. BUT.. I'll be giving you something that will really make you busy!" mungkahi ng prof nila na may ngisi sa labi.
Sabay sabay namang nagreklamo ang lahat at napaungol sa pagproprotesta.
"Grabe, Sir! Mahal ka namin pero ikaw yata ang 'di kami mahal!"
"Mahal ko kayo. Kaya nga binibigyan ko kayo ng project na alam kong malaking tulong hatakin ang grades niyong kaunting kalabit na lang ay magiging singko na! Puro kayo reklamo!" Iiling iling na sabi pa nito. "O, siya! This is by pair. I'll be the one to chose your partners para hindi unfair."
Nasundan ulit ang reklamo kaya napangisi lalo ang prof nila. It looks like he's enjoying.
Nagbanggit na ng mga pangalan ang prof nila kaya mas itinuon na lang doon ni Nari ang atensyon at baka mapang iwanan siya.
"Saldivar, Narisha Blaire and Miguel, Rolly."
Napatuwid ng upo si Nari sa narinig. Tingnan mo nga naman. Si Rolly pa talaga na kausap niya lang kanina ang ka partner niya.
"Putangina, napakaswerteng nilalang ni Miguel!"
"Sana all talaga Rolly!"
"Payag ka, palit kayo ni Rolly pero siyempre gano'n kapangit mukha mo?"
Ang sumunod na nangyari ay hagalpakan ulit ng tawa na siyang sinaway ng prof na mukhang naiistress na sa kanila dahil mas lalong lumalim ang gitla sa noo.
"Class, your term paper should be passed by the end of the month. And oh, I don't want copy paste. Give me the soft copy on my email so I can see and scan if it's not plagiarize or not. That's all. Dismissed!"
At sabay sabay ulit silang nagreklamo pero wala ng nagawa pa dahil nakalabas na ang kanilang prof.
"Nari, kailan tayo magkikita for the term paper?"Napatingin siya kay Rolly na kakamot kamot sa likod ng ulo, animo'y nahihiya. She paused fixing her things and think if when will she be free for their term paper. May klase pa siya kaya..."Mamaya na lang, mga 4 pm. Free ka ba? Wala kang klase sa time na 'yon?" balik tanong niya sa lalaki.Sunod sunod ang naging pagtango nito. "Oo! Oo, Nari! Free ako mamaya!" tuwang tuwang pagtugon ni Rolly, halata ang sigla sa mga mata. "U-Uh.. saan ba? Sa labas ng school, sa ice cream parlor-""Hindi na natin kailangan pang lumabas, Rolly. Pwede namang dito na lang tayo sa loob ng campus. Kung sa library, baka punuan mamaya. If pwede, sa may round table na lang tayo malapit sa Com. Lab.?" putol niya sa lalaki. Gusto pa kasing lumabas eh if she know, nagdadahilan lang ito para mas masolo siya. At baka isipin pa nito at mag ilusyon na date ang gagawin nila."Okay... sige. See you later, Nari.."Tinanguan niy
Safe"MUKHANG wala ka sa hulog ngayon. Nakatulog ka ba ng maayos?" bungad ng Ate Trisha ni Nari nang makita niya ang ayos nito.Naka uniporme na ito at handa ng pumasok sa eskwelahan pero makikitaan talaga sa itsura niya ang tila walang kabuhay buhay dahil medyo maputla niyang balat at malalim na eyebugs. Pipikit pikit ang kaniyang mga mata dahil sa kaantukan at tila hinahatak siya pabalik sa kama pero kahit anong gusto niyang bawiin ang tulog na ipinagkait sa kaniya kagabi, hindi niya magawa sapagka't may klase pa siya.She didn't have enough sleep because of that janitor! Hindi siya pinatahimik ng lalaki at hanggang sa pagpikit lang ng mata niya ay rinig na rinig pa rin niya ang boses nitong nagsasabing, "No matter where you go, I would still follow you. Remember that, my love. Always remember that.'" Parang naiwan na iyon sa utak niya at nagmistulang sirang plaka dahil paulit ulit lamang iyon na nagpeplay.Pabaling baling siya sa kama kagabi at h
NAGPILA lahat ng mga kaklase ni Nari nang makabalik siya sa ground kung saan ginanap ang PE nila kanina. Hanggang ngayon ay pakiramdam niya ay pinanawan pa rin siya ng ulirat. Parang humiwalay na yata ang kaluluwa niya sa kaniyang katawan mismo."Nari, ikaw na.."Napapitlag siya nang tinawag siya ng kaklase. Kasalukuyan kasi silang pumipirma for attendance at hindi man lang niya namalayan na naabutan na pala siya sa pwesto niya. Their class secretary is waiting at nakakunot na rin ang noo dahil sa pagkatulala niya."Ah, oo. Ako na nga," aniya saka kinuha ang ballpen at nagsimula ng isulat ang pangalan tsaka pumirma.Nang matapos siya ay mabagal ang lakad niyang nagtungo sa CR upang magpalit ulit ng uniporme dahil may susunod pa silang subject. Because she's filling sticky and uncomfortable, she decided to take a bath.Naghintay pa sila ng ilang minuto dahil madami pang mga kaklase niyang gumagamit ng palikuran. Good thing, it's her vacant per
ApartmentTILA hinehele si Nari at mas ipinikit ang mga mata nang maramdaman ang pagdampi ng kung ano sa pisngi. It was caressing her with full of gentleness that made her smile a bit while her eyes is still close.Mas isiniksik niya pa ang mukha sa bagay na iyon at nang hindi makuntento, hinawakan na niya iyon at kaagad napagtandong kamay pala iyon. Kung sino man ang may kamay nito, hindi na niya pakakawalan pa. It was comforting her. Malaki rin... If the owner of this hand is a boy, she doesn't care at all.She heard a manly chuckle that made her heart skipped a bit. She would like to listen all day to that familiar voice of a man but something is pulling her to reality.Paunti unting imimulat ni Nari ang mga mata at kaagad bumungad sa kaniya ang pamilyar na imahe ng klinika ng paaralan. Ang sumasayaw na kurtina ng school clinic dahil sa hangin ay nagbigay ng liwanag sa kaniya mula sa bintana. And then she remembered what happen...Oh, God. Anong
"Pesteng bata..." bulong niya sa sarili nang makalagpas ang batang kaskaserong magpatakbo ng scooter.Umiling na lang siya at nagpatuloy sa paglalakad. Hindi naman kalayuan ang bahay ng kaniyang Ate Imelda. Good thing that weather is not that hot kahit apas nueve na yata ng umaga."Lalala..."Napataas ang kilay ni Nari nang marinig ang pamilyar na tinig na iyon at pakanta kanta pa. It was no other than Aling Regie, ang sikat na sikat na tinaguriang human megaphone sa barangay nila. Paano ba naman kasi, wala pa yatang araw na hindi ito nagbubunganga dahil sa konsomisyon sa mga nagrerent sa apartment niya na hindi daw nakakabayad ng ilang buwan. Parinig ito ng parinig.Aling Regie is an old lady na may tatlo yatang anak at puro nakapangasawa na kaya mag isa na sa buhay. Hindi rin naman niya masisisi ang matanda kung bakit kuda ng kuda ang matanda dahil sa apartment niya ito siya pinaka nangunguha ng pangunahing hanap buhay niya.Sinulyapa
MoonTHE both of them are quiet. Animo'y nagpapakiramdaman silang dalawa habang nakaupo sa monoblock chair sa harap ng lamesang pabilog. Hindi kalakihan kung kaya't malapit lamang ang distansya nilang pareho. Nari can't help but to clear her throat. Naagaw iyon ng pansin ng lalaking kaharap."Do you want something to drink?"Napakurap si Nari sa tanong ni Leon. Actually, she needs a cold water! Pakiramdam niya ay napapaso siya sa titig nitong kanina pa nakatutok sa kaniya. Kailangan niyang mahimasmasan kaagad."Ah, tubig. Pengeng tubig," wika ni Narisha at pasimpleng iginala ang paningin sa paligid.The whole place isn't that big. Tamang tama lang at malawak kahit papaano dahil walang masyadong appliances bukod sa hindi kalakihang ref na katabi lamang ng lababo. May dalawang pintuan din siyang nakita na hindi gaanong magkalayo. Inassumume na ni Amara na siguro iyon ang kwarto at CR nito. At sa pinakagitna kung saan tanaw na tanaw niya si Bast
"Iiwan ko kayo ng ganyan ang suot mo?""Of course! Wala ngang mali sa suot ko!"Tumikhim si Nari nang mapansin mukhang nagsisimula na naman yata ang dalawa sa pagbangayan. "Ah, ang cute ng mga 'to, oh!" she told them while looking at the bracelets, yung mga may letters na pendant.Bumuntong hininga si Scarlette saka binalingan si Nari. "Yeah, that's cute! Bilhin ko na!"Kumuha si Scarlett ng tatlong bracelet. Iba iba ang letra ang design no'n. Ang kay Scarlette ay letter S, ang kay Nari ay letter N."Oh, ayan! Binilhan rin kita!" tila napipilitang sabi ni Scarlette kay Lester at halos ihampas na nito ang bracelet sa dibdib nito na kaagad namang sinalo ng huli."Bakit parang napipilitan ka?" balik tanong ni Lester na may kasamang sarkastiko ring ngiti.Scarlette rolled her eyes. "Tss, mayroon tayong tatlo. This will be our friendship bracelet!" anito na may kasamang ningning sa mga mata. Yumakap pa ito sa braso ni Nari. "So, what
ProtectMASAYA ang naging umaga ni Nari sa araw na iyon. Nakangiti siya at kapansin pansin ang magandang mood. Binati pa niya lahat ng lalaking nagpapapansin sa kaniya pabalik. At kahit muntikan na siyang hindi makasagot sa recitation kanina ay hindi man lang gaanong sumama ang loob niya."You look stupid."Doon nabura ang ngiti niya. Pero kaagad ding bumalik kasi naalala na naman ni Nari ang huling pag uusap nila kagabi ni Leon.Binalewala na lang niya ang sinabi ng kaibigan. They are on their way to the canteen. Kanina pa sila naghihintay ng kaibigan niya sa harap ng classroom ng last subject ngayong tanghali ni Lester. Ayaw pa sana ni Scarlette na sumama sa kaniya kasi naalala niya ang naalala mangyari kahapon.Nari sighed. "Tagal naman ng dismissal nila Lester.." pag iiba na lang ni Nari sa usapan.Pero totoo nga ba? Nagmumukha na ba siyang tanga kakangiti? Ay, wala na siyang pakialam. What important is she's happy!"W
Epilogue TUNAY NGANG mabilis ang pagdaloy ng panahon. Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay maraming mga pagsubok ang dumaan sa buhay ni Nari. Nagdaan ang ilang taon at ngayon ay eksaktong limang taon na ang lumipas matapos ang trahedyang iyon. Nari stared at the blank canvas while holding the paintbrush. Pang ilan na 'to... pang ilang mukha na ni Helion ang kaniyang naipinta. She slightly averted her gaze at the wall where some of her pieces are hanged. Two years ago, she found a new hobby and that is to paint. Hindi naman niya inaakalang magugustuhan niya rin itong bagong hobby na natuklasan niya.At first, simple lang ang mga ipinipinta niya. Karamihan ay mga tanawin lang. She likes to paint the calming view of the nature. Nakaka relax na tipong nasa loob siya mismo ng tanawin na iyon. Hanggang sa namalayan na lang niya isang araw na sa tuwing ipinipikit niya ang kaniyang mata ay may mukha na pala siyang ipinipinta... It was Hel
Kabanata 48 Playmate "MY KING, we all know that H-Hector Demarcus is really competent but let's face the fact that he wasn't here for a long time. We don't want to doubt your decision on this matter but isn't it too unfai, my king?" Sabay sabay lahat na napatingin sa naglakas loob na babaeng nagsalita. Halatang takot na takot ito pero para kay Nari ay matapang ang babae para magsalita. Nagsitanguan ang lahat. Sumasang ayon sa sinabi nito. "I understand. But trust me on this matter, I won't risk the council and he's the only one I know that can make the council better. Don't get me wrong, Helion was also great but let's give another chance to Hector. Alam nating lahat kung gaano ito kagaling no'ng nanunungkulan pa lang ito. Let's allow him to show his capability again," sabi muli ng hari. "For now... let's hear what he wanted to say." Umupo ang hari muli at bumalik ang seryoso na ekspresyon nito. Pumalit si Hector sa gitna kung
BackNAGSIBALIKAN NA silang lahat sa kaniya kanilang mundo. Sumama si Nari kina Hector na bumalik sa council. Doon sasabihin sa lahat ng mga bampira ang kinahinatnan ni Helion at balak niyang maglagi doon ng mga ilang araw.They would tell everyone that the current leader of the council is... dead."Think about it thoroughly, Hector." Sinulyapan ni Nari ang pinaggalingan ng boses. It was the king facing Hector with his intimidating expression.They are all inside the office of Helion. Hindi nga niya alam kung bakit sinama pa siya dito. Kung tutuusin ay wala naman siyang karapatan ng pumasok sa pribadong silid na ito kasi wala naman na si Helion. Pakiramdam niya ay paramg sampid na lang siya dito kahit hindi naman ipinaparamdam iyon ng mga kasama niya sa loon ngayon."That would not be easy, you know that, Theodore. Hindi ko na yata kayang ibalik ang tiwala ng mga kalahi natin sa 'kin," saad ni Hector at sumimsim sa kopitang may
Forget"H-HE... HE didn't make it.. He's gone."Hindi na kinaya pa ni Nari ang narinig. She found herself running away from that place. Rinig pa niya ang pagsigaw ni Evander ng kaniyang pangalan pero inignora niya lamang 'yon.While running, her tears stream down her cheeks. Masakit. Hindi maipaliwanag na sakit ang siyang lumukob sa kaniyang sistema. Parang pinipiraso ang loob niya sa sakit.Wala na ba talaga? Wala na talaga si Helion?She thought everything is fine now lalo pa at tapos na ang labanan. Pero kahit na tahimik na ang lahat at maayos na, sa huli ay luhaan pa rin siya. How could she give him his chance now if he's... He's gone.Parang panaginip lamang lahat. Parang kanina lang ay kausap niya ito bago umalis habang abala ang lahat sa pakikipaglaban sa mga rogues. Pero ngayon... punung puno ng pagdadalamhati ang kalooban niya.Kung maibabalik lang ang oras ay talagang patatawarin niya kaagad ito ng
GoneMABILIS ANG kilos ng bawat isa. Walang sinasayang na oras at alerto sa pagpuksa sa kanilang mga kalaban. It seems like they underestimated them. Akala nila ay malakas na ang panglaban nila lalo pa't kasapi nila ang pinakapamalas na grupo ng werewolves. Evander and the pack are really good pero kahit anong bilis ng kilos nila, ay mas doble pa ang bilis ng mga rougue.At mas lalong lumakas din ang mga ito. This just means that their lord became more powerful and stronger. Lumalakas lamang ang pwersa nila lalo."Nari, at your back!" Evander suddenly shouted at Narisha. She's busy healing a wolf pero bahagyang naantala dahil sa bahagyang pagsigaw ni Evander. Actually, he's in his werewolf form but he manage to talk to her using his mind. She didn't know if how did that happened.Nanghihina na rin si Narisha sa pagpapagaling sa mga kasamahan nilang sugatan. Nasa gilid lamang siya, hindi man nakikipaglaban ngunit malaki ang kaniyang naging ko
End"SHIT, I'm afraid that we can't to this!" Hector shouted with frustration as he dodge the attacked of a rogue."We can do this! Let's buy more time so that Helion won't have anything to worry while beating their shitty lord!" The king answered in response. He was about to attack the rogue in front of him but he failed when a punch suddenly land on his face. "What the fuck?!" he screamed and glared at the rogue who did it. The rogue just smirked like he understands what he blurted out.Ang mga rogues ay wala ng kakayahang ma isip pa ng tama at tanging ang kanilang Panginoon o Lord lamang ang may kakayahang kontrolin ang kanilang kilos at galaw. Sa bawat utos ng kanilang Panginoon ay kanilang sinusunod ng walang pag aalinlangan.Nang makabawi ang hari ay pumuwesto ito sa likod ni Hector at talikuran silang humarap sa rogues na nakapalibot sa kanila. They are both in their alert mode. Ang mga pangil nila ay nakalabas na at namumula na
WingsMADILIM ang paligid ngunit pamilyar na pamilyar siya sa nadatnang lugar. He could never forget this damn place. Ang lugar kung saan naghatid ng takot noong bata pa siya.Pinatalas niya ang pandama at luminga sa paligid. Walang rogues na nagkalat. Marahil ang mga ito ay nasa mundo na nilang abala sa pakikipaglaban. And it's a good thing for him. Mas walang magiging sagabal kung sakaling makakaharap na niya si... Magnus.Nang masigurong walang bantay sa buong lugar ay akmang hahakbang na siya nang biglang may malaking itim na ugat ang pumulupot sa paa niya."Fuck! What the hell is this?!" pagmumura niya dahil sinakal nito ang paa niya ng sobrang higpit. Parang hinihila siya nito paibaba.At hindi nga siya nagkamali dahil bumabaon siya ng bumabaon paibaba. Ang ugat ay unti unting pumulupot sa kaniyang katawan. He tried to freed himself pero walang nangyari. Mas nagiging mahigpit lamang ang pagpulupot nito.Tangina. Ni hindi
Chance"YOU seems preoccupied. Is there something that is bothering you? You know... you can tell it to me."Napaigtad si Narisha mula sa pagkakatulala na nakatanaw sa malaking bintana bago sumulyap kay Evander na ngayon ay nakasandal sa hamba ng pintuan. She sighed."Wala naman," she answered. Halos pabulong na lumabas ang mga salita mula sa kaniyang mga labi."I saw you talked to Helion. Iyon ba ang dahilan kung bakit malalim ang pagbubuntong hininga mo riyan?" he asked again.She shooked her head hesitantly. "N-No.." She lied. Umiwas ng tingin dahil tila hinuhukay ang kaluluwa niya sa loob sa bigat ng tinging ipinupukol ng lalaking nasa harapan niya ngayon.He smiled gently. "You don't have to lie. Wala man akong alam masyado sa nangyari sa inyo, I can assure to you that I am ready to listen like you did when I told you my story about my other half." He took a step towards her. May kaunting distansya sa p
TalkNAALARMA ang bawat isa sa pagsulputan ng naglalakihang aso. Everyone is on their vampire form now, getting ready if they willare attack them all. Akmang susugod na ang isang bampira sa lobo nang pigilan ito ni Helion."Fucking stop! I still didn't give you an order yet!" umalingawngaw ang sigaw niya sa paligid.Helion scanned the whole surrounding and he can't help but to gasped. Damn... they are all beautiful. Iba't ibang kulay at laki ngunit pare parehas na nagniningning ang ginintuang mga mata. They are growling but they are not making a move to attack them.Fuck. They are all real. They are now in front of them... the strongest pack..Umatras muli ang mga kalahi ni Helion. Dumapo ang kaniyang paningin sa kaniyang kapatid na ngayon ay nakaalalay na sa asawa. Hindi na niya pinansin pa iyon at ipinokus ang atensyon sa mga lobo."Hindi kami nagpunta rito upang manggulo. We are all here to ask some... help," he said i