"Iiwan ko kayo ng ganyan ang suot mo?"
"Of course! Wala ngang mali sa suot ko!"
Tumikhim si Nari nang mapansin mukhang nagsisimula na naman yata ang dalawa sa pagbangayan. "Ah, ang cute ng mga 'to, oh!" she told them while looking at the bracelets, yung mga may letters na pendant.
Bumuntong hininga si Scarlette saka binalingan si Nari. "Yeah, that's cute! Bilhin ko na!"
Kumuha si Scarlett ng tatlong bracelet. Iba iba ang letra ang design no'n. Ang kay Scarlette ay letter S, ang kay Nari ay letter N.
"Oh, ayan! Binilhan rin kita!" tila napipilitang sabi ni Scarlette kay Lester at halos ihampas na nito ang bracelet sa dibdib nito na kaagad namang sinalo ng huli.
"Bakit parang napipilitan ka?" balik tanong ni Lester na may kasamang sarkastiko ring ngiti.
Scarlette rolled her eyes. "Tss, mayroon tayong tatlo. This will be our friendship bracelet!" anito na may kasamang ningning sa mga mata. Yumakap pa ito sa braso ni Nari. "So, what can you say, Mr. Reklamador?" balik ulit nito kay Lester.
Bumaling ulit sila pareho kay Lester na biglang natulala at... namutla. Hindi mabasa ang ekspresyon na bumalatay sa mukha at nakatitig lamang sa bracelet na ibinigay ni Scarlette.
"Friendship bracelet, huh?" biglang sabi ni Lester sabay baling kay Scarlette. "F-Friend..."
"Yes. Ano, pati kahulugan ng friend hindi mo na rin alam?!"
"Of course, I fucking know it." Iiling iling na sabi nito, tila disappointed. "I fucking know it well.. but, I am sorry, I can't accept this one. I want m- more..."
"Huh?" halos magkapanabay na sabi ni Nari at Scarlette at nagkatinginan pa.
Ngunit halos magulat sila sa sumunod na ginawa ni Lester. He stared at Scarlette intently before dropping the paper bags harshly on the floor. Pagkatapos no'n ay saka ito lumabas ng jewelry shop.
Napamaang sila pareho sa inasal ng kaibigan.
"Okay? What did just happen?" Scarlette asked while still staring at the paper bags on the floor. "Napaka talaga ng lalaking 'yon! Wala na tayong tagabitbit!" she suddenly giggled.
Tumitig si Nari sa pwesto ni Lester kanina. And then somthing hits her. Mula kanina kung gaano nagreklamo sa suot ni Scarlette tapos sa friendship bracelet nila.
Oh, God! His friend like Scarlette! Bakit hindi niya kaagad napansin 'yon?
She grinned at that thought.
"Hoy, bakit ka naman ngumingiti diyan ng mag isa?" si Scarlette at kinulbit pa siya bago pulutin ang mga paper bags.
Umiling lang si Nari. "Wala..."
GINABI silang umuwi ni Scarlette. Mabilis naman silang natapos sa pamimili pero dahil nang pauwi ay traffic na, talaga namang natagalan sila.
"Scarlette, salamat dito, ah?" ani Nari sabay wagayway sa tatlong paper bag na binili para sa kaniya ni Scarlette. Akala niya ay sa kaniya iyon pero nagulat na lang siya nang ibigay iyon sa kaniya ng kaibigan.
"No problem. Basta ikaw! At talagang magtatampo ako kapag hindi mo 'yan tinanggap!" Pabiro itong umirap sa driver's seat. Ito na ang nagdrive dahil wala naman na si Lester.
"Oo na. Sige, una na ako, huh? Salamat ulit at ingat ka sa pagdadrive, ah?"
"Yep, I will. Bye!"
Kinawayan ito ni Nari at saktong nakaalis ay napabuntong hininga na lang siya sa pagod. Ramdam niya ang pagkirot ng paa niya. Paano ba naman kasi, walang kapaguran ang kaibigan niya.
Saktong pagkaharap niya sa bahay nila ay nabangga siya sa isang matigas na bagay-- no, sa isang dibdib!
"What the.." akmang reklamo niya pero inatake ang ilong niya ng pamilyar na amoy. "L-Leon..."
"Hey," he almost whispered and Nari almost cursed herself when his hot breath fan her face. Muntik pa siyang mapatulala sa mukha ng lalaki.
Ilang segundo ang lumipas saka napagtanto ni Nari na sobrang dikit na pala nila ng lalaki. Leon is supporting her weight by grabbing her tiny waist. Ang isang braso naman nito ay nakahawak sa kaliwang braso ni Nari.
Kumurap si Nari bago tumikhim at nag iwas sa tingin kay Leon. "Uh... anong ginagawa mo dito?" takang tanong niya sa lalaki. Humiwalay siya rito at halos kastiguhin ang sarili dahil tila gusto pa niyang bumalik sa mga matigas na bisig ng lalaki.
It was comfortable for her and she wouldn't mind even if she stay in that arms forever-- wait, what is she thinking?!
Leon slightly licked his lips before clenching his jaw, like he was suppressing something especially when he glanced at Nari's half open lips.
"I've waited for you," sagot ni Leon bago tumuwid sa pagkakatayo at umiwas ng tingin. "So, how's bonding with your friend? That's... Scarlette, right?"
"Hmm. Oo, si Scarlette 'yon. At sayang nga at umuwi kaagad si Lester," nakangusong pagkukwento ni Nari nag maalala ang pag alis ng kaibigan nila kanina.
"What? Lester, huh? So, it's a male friend.."
"Yep, at teka nga. Bakit mo ako hinihintay?" muling tanong ni Nari, may bahid ng pagtatakha sa mukha.
"Just making sure if you'll go home safe. Kung pwede lang talaga ay sumunod na rin ako sa inyo, eh.." He chukcled dryly. "But, of course I didn't do it.."
Nagtaas ng kilay si Nari bago humalukipkip. "At bakit mo naman kami susundan, aber?" pagkuwa'y mataray na tanong nito. She doesn't even known kung saan siya humuhugot ng lakas ng loob para magtaray sa harap ng lalaking ito!
It was as if it's normal to do it in front of him. Na para bang kaya niyang gawin lahat because she know that he won't complain.
Leon smirked. "I told you. I will always follow you, love."
Doon napatigil si Nari. Andoon na naman ulit ang malakas na tibok ng puso niya. Love. That endearment again!
Nag iwas ng tingin si Nari bago tumikhim ulit at napaupo na lang sa isang bangko sa harap ng bahay nila. Makitid lang iyon at halos pang isang tao ngunit napasinghap siya nang biglang umupo rin si Leon sa tabi niya, making their skin in contact. And Nari felt tense because of that.
Tumingala siya upang ibaling sa ibang bagay ang nararamdaman. "Ang ganda ng mga bituin, 'no?" she chuckled softly. "Kung papipiliin ako at hindi naging tao, pipiliin kong maging bituin."
"Why?"
"Wala lang. Kasi sabi nila lahat daw ng mga taong namamatay, magiging bituin. Doon din naman papunta, right?"
"Hmm, but I prefer you being the moon.."
"At bakit naman?"
"Mas malaki, mas maliwanag."
Napatawa na lang ulit si Nari. Ang simple kasi ng naging sagot nito. Parang sagot lang ng isang batang paslit.
"Eh, paano naman 'yon, hindi laging nandiyan ang buwan. And it's not always full moon.. kaya hindi laging maliwanag.."
"It's fine with me. I will always wait, no matter how long it takes. Because I know that after the darkness, there's always the moon that will light up my sky.."
He said those words while looking at her intently. Na para bang siya lang ang tanging nakikita nito.
And Nari can't help but to smile while looking back at him. At doon niya na-realize ang isang bagay.
Nag uusap sila na para bang matagal na silang magkakilala, like her heart can recognize him and it will always beat for him.. only.
ProtectMASAYA ang naging umaga ni Nari sa araw na iyon. Nakangiti siya at kapansin pansin ang magandang mood. Binati pa niya lahat ng lalaking nagpapapansin sa kaniya pabalik. At kahit muntikan na siyang hindi makasagot sa recitation kanina ay hindi man lang gaanong sumama ang loob niya."You look stupid."Doon nabura ang ngiti niya. Pero kaagad ding bumalik kasi naalala na naman ni Nari ang huling pag uusap nila kagabi ni Leon.Binalewala na lang niya ang sinabi ng kaibigan. They are on their way to the canteen. Kanina pa sila naghihintay ng kaibigan niya sa harap ng classroom ng last subject ngayong tanghali ni Lester. Ayaw pa sana ni Scarlette na sumama sa kaniya kasi naalala niya ang naalala mangyari kahapon.Nari sighed. "Tagal naman ng dismissal nila Lester.." pag iiba na lang ni Nari sa usapan.Pero totoo nga ba? Nagmumukha na ba siyang tanga kakangiti? Ay, wala na siyang pakialam. What important is she's happy!"W
Nang makalabas ay kaagad kinuha mula sa kaniya ni Lester ang damit at ibinabad. Ilang sandali lamang ay nagbalik na ito."Bukas ko na lang ibigay uniform mo, huh?" Lester said and scratched the back of his head."Sige.. pero, papasok ka na ba bukas?"He nodded. "Oo, papasok na ko at baka mag quiz.""Okay.. uh, una na ako? Baka gabihin ako sa daan.""Hatid na kita!"Umiling si Nari. "Hindi na. Papasok ka na bukas kaya mas mabuting makapagpahinga ka.""Pero-""Lester." She used her warning tone. Tumalikod na siya pero may naalala. "Wait... hindi mo pa sinasagot ang tanong ko kanina. Do you like Scarlette?" she asked again, may ngisi sa mga labi.Sumeryoso bigla si Lester at halos mag isang linya ang mga labi."How sure are you na si Scarlette ang gusto ko?" he suddenly asked.Nabura ang ngisi ni Nari dahil do'n. Naguluhan siya bigla. Kung hindi si Scarlette, eh di...Dahil doon, lumabas siya ng b
Lambingin"H, HERE is your clothes! Tangina, bakit kasi kailangang sa ukay-ukay ko pa kailangang bilhin ang mga 'yan?!" reklamo ni Magnus habang may mga hawak na supot. "Fuck, I can feel the germs lurking on my soft and creamy skin!"Helion smirked hearing his rants. "Stop blabbering like you're a gay. Hindi naman nakakamatay 'yung utos ko sa 'yo. And it's your fault from the very start. Kung hindi kasi janitor ang naging trabaho ko, hindi ko kakailanganin ang mga 'yan ngayon. "Kanina ay inutusan niyang bumili si Magnus sa ukay-ukay ng mga damit niya. Of course, kailangan niya ng mga makalumang damit para mas maging epektibo ang pagpapanggap niyang janitor at makita lagi si Nari sa eskwelahan nito. And it was easy for him to get that job because he was one of the shareholder of the scool.Pero sikreto lang 'yon. Magnus pulled some strings for him to got in pero ang gago, nang aasar talaga dahil janitor talaga ang trabahong ibinigay sa k
Hilaw na ngumiti na lang si Nari sa narinig. Hanggang sa hindi na siya nakatiis."Lester, may babalikan lang ako saglit sa loob.." pagpapaalam niya sa kaibigan."Huh? Ano naman 'yon?" takang tanong ni Lester na nakakunot ang noo."M-May... uh, nakalimutan ako ipasa sa kaklase ko sa inorganic chem.," rason niya."S-Sige. Bilisan mo na lang at baka patapos na klase nila Scarlette. You know that that girl doesn't like waiting."Tumango lang si Nari bago iniwan si Lester doon. Bumuntong hininga na lang siya. Now, where is Leon? Palinga linga siya habang tinatahak ang daan papuntang canteen. Doon naman kasi niya huling nakita ang lalaki kaya baka nandoon ulit siya dahil siguradong may nagmemeryenda doong mga estudyante ngayon. He would clean the place again.Her palm is sweating for unknown reason. Patakbo siyang nakarating doon at humihingal na kumuha ng suporta sa pader sa bukana niyon. But to her dismay, he isn't there.Umal
Bothered"GALIT na galit ako, Nari. Do something to ease my anger. Lambingin mo ako, Nari. Lambingin mo ako hanggang sa mawala ang galit ko..." he whispered and groaned like a wounded animal."A-Ano?!" biglang bulalas ni Nari na siyang dahilan ng pagkaalog ng ulo nitong nakalubog sa may bandang balikat niya."Shit..." she heard him muttered on her sudden action. "Tss.""Ano bang sinasabi mong lambingin lambingin diyan? Ano ka, bata?!" she almost screamed but the beat of her heart is still so fast like she joined a marathon. Pulang pula na rin ang mukha niya.Akmang magsasalita pa si Leon nang biglang tumunog ang message alert tone ni Nari. Doon lang niya naalala na baka tapos na ang klase nila Scarlette at hinihintay na siya ng dalawa. Napalunok si Nari bago hugutin ang cellphone na nasa bulsa. Nasulyapan pa niya si Leon na kunot pa rin ang noo.Scarlette:Nasa pansitan kami, bilisan mo!Ngumiwi si Nari sa mensahe ng
Helion sighed before answering. "You told me that girls like man who is fucking clingy. Na gusto nila ng malalambing! You even said that it was a turn on but... but.." Napapikit na lang ng mariin si Helion. How could he forgot what Magnus said when they were still in Kliterion eh bukambibig nito lahat ng mga babaeng nakakasiping niya na pati pangalan ay limot na nito. Hindi kasi gano'n si Helion. He fuck and leave. Unlike this brute na nakikipagharutan pa talaga."D-Don't tell me... Don't tell me nagpalambing ka?" hindi makapaniwalang saad ni Magnus na nanlalaki pa ang mata.Umiwas ng tingin si Helion at hindi makatingin ng diretso kay Magnus."Oh, fuck! The mighty Helion Demarcus! Nagpalambing sa isang minor-""She's not a fucking minor, you apeshit! She's eighteen!" bulyaw niya sa kausap saka inundayan ng suntok pero hindi na itinuloy dahil mas nangibabaw ang pagtitimpi niya kahit kaunti na lang ang natira.But the brute just laughed like t
Find"NARI, gumising ka na riyan!"Naalimpungatan si Nari dahil sa sunod sunod na katok ng kapatid mula sa loob ng kaniyang kwarto. She groaned and grabbed her pillow and ignored her sister outside her small room.Alas dyes pa naman ang klase niya ngayon dahil naalala niyang wala ang prof nila sa unang klase. And she remembered telling it to her Ate Trisha last night. Pero bakit ito ngayon ang kapatid niya, parang gigibain na ang pintuan dahil sa sunod sunod na katok nito!Kulang kasi talaga ang tulog niya. Kagabi ay binabagabag talaga siya ng nangyari. The truth is she felt scared. Paanong hindi ay itsura pa lang ni Mang Tonyo, parang wala na talagang gagawing tama. And her Ate isn't saying anything to her kaya mas lalo lang siyang nafrufrustrate."Ate, naman... wala akong klase!" bulyaw niya pabalik rito at muling sumubsob sa unan niya."Isa, Nari! Bumangon ka na riyan! May naghihintay sa 'yo dito sa baba!"Namulat bigla
EVERYTHING was so fucked up. That was his thought when he started to managed the whole council. Kakaupo pa lang ni Helion bilang bagong pinuno matapos ang ilang taong pagsasanay ay pakiramdam niya ay lalagutan siya ng hininga. His surroundings.. mga iba't ibang bampirang nakakasalamuha niya.. the piled up works everyday and reports that is needed to be pass to the King immediately. And his company is also starting to grow. Nakikilala na ito and he can't really slack off.Damn. It was suffocating for him.Kumuyom ang kamao niya nang umalingawngaw ang huling sinabi ng isang elder na siyang kaagapay sa council."I thought he would surpass his father like everyone is saying because of his intelligence, but I thought wrong. He's too... soft. I'm afraid it would be a threat to the council in the near future."Ibinato ni Helion ang bote ng alak na kanina pa niya iniinom. Masama ang tingin na ipinukol niya sa mga kamay at napatanong na lang sa isip.
Epilogue TUNAY NGANG mabilis ang pagdaloy ng panahon. Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay maraming mga pagsubok ang dumaan sa buhay ni Nari. Nagdaan ang ilang taon at ngayon ay eksaktong limang taon na ang lumipas matapos ang trahedyang iyon. Nari stared at the blank canvas while holding the paintbrush. Pang ilan na 'to... pang ilang mukha na ni Helion ang kaniyang naipinta. She slightly averted her gaze at the wall where some of her pieces are hanged. Two years ago, she found a new hobby and that is to paint. Hindi naman niya inaakalang magugustuhan niya rin itong bagong hobby na natuklasan niya.At first, simple lang ang mga ipinipinta niya. Karamihan ay mga tanawin lang. She likes to paint the calming view of the nature. Nakaka relax na tipong nasa loob siya mismo ng tanawin na iyon. Hanggang sa namalayan na lang niya isang araw na sa tuwing ipinipikit niya ang kaniyang mata ay may mukha na pala siyang ipinipinta... It was Hel
Kabanata 48 Playmate "MY KING, we all know that H-Hector Demarcus is really competent but let's face the fact that he wasn't here for a long time. We don't want to doubt your decision on this matter but isn't it too unfai, my king?" Sabay sabay lahat na napatingin sa naglakas loob na babaeng nagsalita. Halatang takot na takot ito pero para kay Nari ay matapang ang babae para magsalita. Nagsitanguan ang lahat. Sumasang ayon sa sinabi nito. "I understand. But trust me on this matter, I won't risk the council and he's the only one I know that can make the council better. Don't get me wrong, Helion was also great but let's give another chance to Hector. Alam nating lahat kung gaano ito kagaling no'ng nanunungkulan pa lang ito. Let's allow him to show his capability again," sabi muli ng hari. "For now... let's hear what he wanted to say." Umupo ang hari muli at bumalik ang seryoso na ekspresyon nito. Pumalit si Hector sa gitna kung
BackNAGSIBALIKAN NA silang lahat sa kaniya kanilang mundo. Sumama si Nari kina Hector na bumalik sa council. Doon sasabihin sa lahat ng mga bampira ang kinahinatnan ni Helion at balak niyang maglagi doon ng mga ilang araw.They would tell everyone that the current leader of the council is... dead."Think about it thoroughly, Hector." Sinulyapan ni Nari ang pinaggalingan ng boses. It was the king facing Hector with his intimidating expression.They are all inside the office of Helion. Hindi nga niya alam kung bakit sinama pa siya dito. Kung tutuusin ay wala naman siyang karapatan ng pumasok sa pribadong silid na ito kasi wala naman na si Helion. Pakiramdam niya ay paramg sampid na lang siya dito kahit hindi naman ipinaparamdam iyon ng mga kasama niya sa loon ngayon."That would not be easy, you know that, Theodore. Hindi ko na yata kayang ibalik ang tiwala ng mga kalahi natin sa 'kin," saad ni Hector at sumimsim sa kopitang may
Forget"H-HE... HE didn't make it.. He's gone."Hindi na kinaya pa ni Nari ang narinig. She found herself running away from that place. Rinig pa niya ang pagsigaw ni Evander ng kaniyang pangalan pero inignora niya lamang 'yon.While running, her tears stream down her cheeks. Masakit. Hindi maipaliwanag na sakit ang siyang lumukob sa kaniyang sistema. Parang pinipiraso ang loob niya sa sakit.Wala na ba talaga? Wala na talaga si Helion?She thought everything is fine now lalo pa at tapos na ang labanan. Pero kahit na tahimik na ang lahat at maayos na, sa huli ay luhaan pa rin siya. How could she give him his chance now if he's... He's gone.Parang panaginip lamang lahat. Parang kanina lang ay kausap niya ito bago umalis habang abala ang lahat sa pakikipaglaban sa mga rogues. Pero ngayon... punung puno ng pagdadalamhati ang kalooban niya.Kung maibabalik lang ang oras ay talagang patatawarin niya kaagad ito ng
GoneMABILIS ANG kilos ng bawat isa. Walang sinasayang na oras at alerto sa pagpuksa sa kanilang mga kalaban. It seems like they underestimated them. Akala nila ay malakas na ang panglaban nila lalo pa't kasapi nila ang pinakapamalas na grupo ng werewolves. Evander and the pack are really good pero kahit anong bilis ng kilos nila, ay mas doble pa ang bilis ng mga rougue.At mas lalong lumakas din ang mga ito. This just means that their lord became more powerful and stronger. Lumalakas lamang ang pwersa nila lalo."Nari, at your back!" Evander suddenly shouted at Narisha. She's busy healing a wolf pero bahagyang naantala dahil sa bahagyang pagsigaw ni Evander. Actually, he's in his werewolf form but he manage to talk to her using his mind. She didn't know if how did that happened.Nanghihina na rin si Narisha sa pagpapagaling sa mga kasamahan nilang sugatan. Nasa gilid lamang siya, hindi man nakikipaglaban ngunit malaki ang kaniyang naging ko
End"SHIT, I'm afraid that we can't to this!" Hector shouted with frustration as he dodge the attacked of a rogue."We can do this! Let's buy more time so that Helion won't have anything to worry while beating their shitty lord!" The king answered in response. He was about to attack the rogue in front of him but he failed when a punch suddenly land on his face. "What the fuck?!" he screamed and glared at the rogue who did it. The rogue just smirked like he understands what he blurted out.Ang mga rogues ay wala ng kakayahang ma isip pa ng tama at tanging ang kanilang Panginoon o Lord lamang ang may kakayahang kontrolin ang kanilang kilos at galaw. Sa bawat utos ng kanilang Panginoon ay kanilang sinusunod ng walang pag aalinlangan.Nang makabawi ang hari ay pumuwesto ito sa likod ni Hector at talikuran silang humarap sa rogues na nakapalibot sa kanila. They are both in their alert mode. Ang mga pangil nila ay nakalabas na at namumula na
WingsMADILIM ang paligid ngunit pamilyar na pamilyar siya sa nadatnang lugar. He could never forget this damn place. Ang lugar kung saan naghatid ng takot noong bata pa siya.Pinatalas niya ang pandama at luminga sa paligid. Walang rogues na nagkalat. Marahil ang mga ito ay nasa mundo na nilang abala sa pakikipaglaban. And it's a good thing for him. Mas walang magiging sagabal kung sakaling makakaharap na niya si... Magnus.Nang masigurong walang bantay sa buong lugar ay akmang hahakbang na siya nang biglang may malaking itim na ugat ang pumulupot sa paa niya."Fuck! What the hell is this?!" pagmumura niya dahil sinakal nito ang paa niya ng sobrang higpit. Parang hinihila siya nito paibaba.At hindi nga siya nagkamali dahil bumabaon siya ng bumabaon paibaba. Ang ugat ay unti unting pumulupot sa kaniyang katawan. He tried to freed himself pero walang nangyari. Mas nagiging mahigpit lamang ang pagpulupot nito.Tangina. Ni hindi
Chance"YOU seems preoccupied. Is there something that is bothering you? You know... you can tell it to me."Napaigtad si Narisha mula sa pagkakatulala na nakatanaw sa malaking bintana bago sumulyap kay Evander na ngayon ay nakasandal sa hamba ng pintuan. She sighed."Wala naman," she answered. Halos pabulong na lumabas ang mga salita mula sa kaniyang mga labi."I saw you talked to Helion. Iyon ba ang dahilan kung bakit malalim ang pagbubuntong hininga mo riyan?" he asked again.She shooked her head hesitantly. "N-No.." She lied. Umiwas ng tingin dahil tila hinuhukay ang kaluluwa niya sa loob sa bigat ng tinging ipinupukol ng lalaking nasa harapan niya ngayon.He smiled gently. "You don't have to lie. Wala man akong alam masyado sa nangyari sa inyo, I can assure to you that I am ready to listen like you did when I told you my story about my other half." He took a step towards her. May kaunting distansya sa p
TalkNAALARMA ang bawat isa sa pagsulputan ng naglalakihang aso. Everyone is on their vampire form now, getting ready if they willare attack them all. Akmang susugod na ang isang bampira sa lobo nang pigilan ito ni Helion."Fucking stop! I still didn't give you an order yet!" umalingawngaw ang sigaw niya sa paligid.Helion scanned the whole surrounding and he can't help but to gasped. Damn... they are all beautiful. Iba't ibang kulay at laki ngunit pare parehas na nagniningning ang ginintuang mga mata. They are growling but they are not making a move to attack them.Fuck. They are all real. They are now in front of them... the strongest pack..Umatras muli ang mga kalahi ni Helion. Dumapo ang kaniyang paningin sa kaniyang kapatid na ngayon ay nakaalalay na sa asawa. Hindi na niya pinansin pa iyon at ipinokus ang atensyon sa mga lobo."Hindi kami nagpunta rito upang manggulo. We are all here to ask some... help," he said i