JANIYA'S P. O. VAFTER EVERYTHING THAT HAPPENED, I REMAIN IN SILENCE AS I LISTEN TO STRIKE'S RYHTMIC BREATHING.He had fallen asleep. While me, I was busy rethinking all the decision I did just because of my stupid desire."Tama na ang panga-gaslight mo sa sarili mo, Janiya. What happened already did happen. Wala ka nang magagawa kahit sisihin mo pa ang sarili mo. You could never bring back the time just by wishing you could so. And Strike here clearly enjoyed what you two did, as well.” Wala sa loob ko na napalingon ako kay Strike. Tulog na tulog siya. His body was half covered by a mattress. Nakatagilid siya at nakadantay sa katawan ko ang braso at hita niya. Kaya gustuhin ko mang umalis ay hindi ko rin magawa. I was too afraid to wake him up. Hihintayin ko na lang siguro na umayos siya ng higa. Once I'm free, aalis na ako agad. I waited for hours but it seems like he don't want to let go. Kung gagalaw man siya ay para lang higitin ako lalo palapit sa kanya. Hanggang sa ako na l
JANIYA'S P. O. V"HEY, WHERE DID YOU GO? I'VE BEEN CALLING YOU BUT YOU DIDN'T ANSWER, NOT EVEN ONCE. GO HOME BY 6, WE HAVE TO GO SOMEWHERE. BE ON THE DOT.”"Hoy! Ano na namang nginingiti-ngiti mo riyan? Nababaliw ka na ba?”Binalingan ko ng tingin si Adrianne. A smile still flustered on my lips.Nilapag ko ang cell phone ko kung saan kita ang mensaheng natanggap ko kanina galing kay Strike. Nilapit ko iyon sa kanya.Kung kanina ay pinagbabawalan niya ako, ngayon ay siya naman ang tila nag-over react at napatili pa nga. Kinailangan pa tuloy niya na mag-"sorry" sa ibang kasabay namin na kumakain sa restaurant dahil halos lahat ng atensyon ng mga ito ay napunta sa amin. "Bakit parang ang bait niya na sa iyo lately, ha? Anong pina-take mong gayuma sa kanya?” nanunukso at halatang kilig na kilig na sabi pa ni Adrianne. Hindi ako nagsalita. Ngumiti lang ako ng makabuluhan bilang tugon. Tila lalo naman siyang naintriga dahil sa ginawa ko. Lalo pa siyang naging mapang-asar at matanong. "G
JANIYA'S P. O. V"'E-ETO NA IYON?”I couldn't help but to feel disappointed after seeing the place where Strike brought us. Beach resort nga iyon, maganda at malawak. Pero wala namang ibang tao maliban sa amin at sobrang tahimik pa."Yeah. We're here. We're gonna be celebrating here—”"Oh, no. Not here. We're not gonna be celebrating Mamay's birthday right here.”Tila hindi inaasahan ng dalawa ang ginawa kong pagsalungat."Look at this place. It's beautiful and huge, pero parang walang buhay. Sobrang tahimik at tayong tatlo lang ang nandito. I can't feel the vibes,” dugtong ko pa."Pero—”"Ako rin,” sang-ayon ni Mamay at inilibot ang mga mata niya sa paligid. "Aakalain ko pang lamay ko ang gusto mong i-celebrate rito, Vicencio.”Impit akong napatawa. Resulta iyon ng hindi successful kong pagpipigil. Strike glared at me with a dangerous warning on his eyes."Then where the hell do you want us to go?” blangko ang ekspresyon na saad nito. Nagkibit-balikat ako. "Somewhere… a little bit
JANIYA'S P. O. VTAHIMIK LANG KAMI SA BUONG BIYAHE.Wala pa ring kaalam-alam si Mamay sa mga nangyari. Maya't-maya ang pagkalabit niya sa akin tsaka pabulong na magtatanong tungkol sa kung ano ba talagang nangyari. Hindi naman ako nagtatangkang magsabi sa kanya. Tumitingin lang ako kay Strike na nakatuon ang atensyon sa pagmamaneho."Vicencio, ano ba talagang nangyayari, ha? Ang ganda-ganda ng pagpunta natin sa lugar na iyon. Wala pa nga tayo isang oras nagyaya ka na agad umuwi. Ano bang meron?” Rumekta na si Mamay kay Strike. Siguro, nahalata niya na wala talaga akong balak magsalita.Hindi rin nagsalita si Strike, bagay na hindi ko alam kung ipagpapasalamat ko o ano."Gusto niyo bang magtampo ako sa inyo? Akala ko, lalabas tayo para mag-celebrate ng birthday ko dahil hindi ko kayo nakasama ng sabay? Bakit ngayon…”Bakas na bakas sa boses ni Mamay ang pagtatampo at pagkadismaya. Nalulungkot din ako dahil sa nangyari pero anong magagawa ko? I have no choice but to follow Strike's orde
2 months later… JANIYA'S P. O. VLIFE CONTINUES. Hindi ko na bilang kung ilang araw o linggo na ba ang lumipas mula nang mangyari ang "major change of drama" sa buhay ko. Pero isang bagay lang ang masasabi ko— ganoon at ganoon pa rin naman. Hindi pa rin bumabalik si Papa. Iniiwasan ko pa rin si Ryuu. Si Strike naman, kahit medyo okay na kami at bumalik na rin sa civil ang samahan namin, hindi ko pa rin mapaliwanag kung bakit parang may pader nang nakapagitan sa gitna namin. Mula noong gabing iyon at sa nangyari sa public resort na pinuntahan namin. Ilang buwan na rin ang lumipas at wala nang kahit anong pagbabago. As of myself… Unti-unti na akong nasasanay mamuhay sa 'circle' ni Strike. Mas dalaga na rin ang pakiramdam ko ngayon. Hindi lang dahil sa concept na may dalaw ako every month— na dalawang buwan na halos late… wait. What? Napapitlag ako at agad na binalot ng kakaibang pakiramdam. Gosh. Tama ba ang napansin ko? Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa kama. I went straight to my v
JANIYA'S P. O. V"VINCENCIO! ANO 'TO? ANONG NANGYAYARI? NIA, OKAY KA LANG BA?”Napahagulhol na lang ako habang hawak-hawak ang pisngi ko na mahapding-mahapdi bunga ng pagsampal ni Strike. May nalasahan na rin akong dugo na nanggagaling marahil sa gilid ng labi ko na tinamaan din ng palad niya. Parang nahihilo rin ako.Nilapitan ako ni Mamay para alalayang tumayo."You're pregnant and you're claiming that I am the father? F***. I never kissed you nor touched you.” Sunud-sunod na mura pa ang pinakawalan ni Strike matapos niyang sabihin ang mga iyon. "Ah, I know who the father is. Iyong professor iyon, 'di ba? Iyan ba iyong ginagawa niyo sa tuwing tumatakas ka ng dis oras ng gabi? You've been f***ing somewhere, and now that you're impregnated, sa akin mo ipapasa iyang responsibilidad?”Gustung-gusto kong ipaliwanag sa kanya ang lahat pero paano? Hindi niya naman naaalala ang kahit anong nangyari sa akin no'ng gabing iyon. Mukhang nilamon na rin siya ng matinding galit. Halatang hindi na
RYUU'S P. O. VI CAN'T HELO NOT TO CLENCH MY FIST AS I STARE AT NIA'S HELPLESS STATE.Nakatulog siya dahil na rin siguro sa sobrang pagod sa pag-iyak, ilang minuto lang matapos niyang i-kwento sa akin ang lahat. And right now, I couldn't shake the feeling of hatred towards that SV guy. Hindi ako makapaniwalang nagawa niya lahat ng iyon kay Nia. My emotions swirled as I gazed upon her serene figure, peacefully lost in slumber. A profound sense of admiration enveloped me, filling my being with a warmth I struggled to convey to her. Damn, ganito ba talaga ang pakiramdam kapag nakita mo na iyong babaeng hinihiling mong makasama sa araw-araw, eh binabasura lang ng ibang lalaki na hindi yata alam ang salitang "pagpapahalaga"?Napamura ako sa sarili ko habang puno ng awang nakatitig kay Nia. May mga bakas pa ng luha sa mukha niya. Nakasimagot niya at kunot ang noo. Kahit natutulog siya, halata pa rin na hindi maayos ang pakiramdam niya. She looks so lost and empty. Poor Nia.But just as the
RYUU'S P. O. VAFTER TELLING NIA THE GOOD NEWS, SHE WASTED NO TIME AND HURRIEDLY PREPARE TO GO TO HER FATHER'S ALLEGED LOCATION.Habang pinagmamasdan ko siya— kung gaano siya biglang sumaya at sumigla nang masabi ko na sa kanya iyong balita— hindi ko maiwasang maging masaya rin para sa kanya. She was smiling from ears to ears. Parang bigla niyang nakalimutan iyong mga nangyaring hindi maganda sa kanya kahapon. It was as if she just found her new source of strength and happiness. So while driving, I secretly wished for her luck. Sana, papa niya nga talaga iyong maabutan namin sa location na pupuntahan namin.Ako lang muna ang bumaba, iniwan ko lang si Nia sa sasakyang dala namin— kotse na hiniram ko lang sa kaibigan ko. I couldn't risk it to let her ride on my motorcycle. Mahirap na. "Tao po! Tao po!” Ako na ang nag-doorbell ang kumatok sa maliit na gate ng bahay pagdating namin. It was a two-storey house— hindi masyadong malaki pero hindi rin sobrang liit. The design was very modern.