CHAPTER 5

     MADILIM na noong magpasyang umalis si Luke kina Logan. Nagpresinta pa ang lalaki na ihatid siya pauwi dahil wala siyang duty ngayon sa burger shop. Naging maingat siya sa bawat kilos para walang maipintas ang lalaki sa kaniya. Napansin niya sa sarili na ayaw niyang kinaiinisan siya ni Logan. He blamed himself for being sensitive ngunit hindi niya naman masabihan ang sarili na huwag itong indahin.

Hindi na sinuot ni Logan ang salamin nito sa mata. Ginagamit lang nito iyon kapag nagbababad sa laptop o hindi kaya ay nagbabasa. Tuwing gabi madalas ay nagsusuot ito ng maluluwag na damit, nakatsinelas lamang at short. Madalas na abangan ni Luke ang pagbibihis nito bago siya umalis. Ang palusot niya ay babantayan niya muna ang mga bata habang nagbibihis ito. 'No. Hindi ako interesadong makita ang hulma ng katawan niya at nope, ayaw ko ring makita ang kaswal niyang mood.' Luke tightened his grip on the seatbelt, sighing noisily.

Sumaglit ang mga mata ni Logan sa kaniya bago ito bumalik sa daan. "If you're tired, you can take a nap. Gigisingin na lang kita kapag nakarating na tayo sa inyo."

"Ah, 'wag na," agap niya, "malapit lang ang bahay ko rito."

"Hmn." Logan nodded. "Alam ko kung sa'n 'yong address na binigay mo."

Sumilay ang makukulay na ilaw sa mukha ni Logan. Saglit na natigilan si Luke upang pakatitigan ang mukha ng lalaki. Logan is thirty years old. Lubhang matanda kaysa sa bente dos anyos niyang edad. It's an eight year gap. Usap-usapan sa eskwela ang dalawang batang propesor ng pisika na kapapasok lamang no'ng isang taon. Logan might be considered old for some people ngunit ang mga achievement na nakuha nito sa edad na trenta ay nakamamangha para kay Luke.

Oo nga at istrikto ang lalaki subalit kung lagi ba naman itong nagtuturo at nakaupo sa isang sulok ng eskwela, natural lang na mainis ito at mabagot. Lalo pa at ang mga kasama nito ay mga matatanda mula sa iba't ibang department.

'Hindi ko naman siya hinihintay na pansinin ako,' bulong ni Luke sa sarili. Isa pa ay hindi siya nito magugustuhan. Alam niya na wala siya ng mga bagay na tiyak na gusto nito.

Mula noong na-realize ni Luke na imposible para sa kaniya ang umibig sa babae, inisip niya kung anong klase kaya ng lalaki ang makapupukaw sa kaniyang atensyon. Nitong mga nagdaang taon ay wala masiyadong interesante ang nangyari sa kaniyang love life. Puro kasi mga kaedad niya ang mga nakapalibot sa kaniya. Napansin ni Luke na madalas siyang magka-crush sa mga lalaking mas mature.

Mas matanda sa kaniya ng iilang taon.

Iyon ay dahil madalas ay responsable sila. Nasa wasto ng edad at tiyak naghahanap ng seryosong relasyon. Ayaw ni Luke ng pangmadalian at walang kasiguraduhan. He wanted a relationship that will last. Isang taong kaya niyang pagkatiwalaan at dependahan.

Isa si Logan sa mga taong hulog sa tipo niyang lalaki.

'Sa kasamaang palad, hindi siya puwede.'

Hindi napansin ni Luke ang mariing titig na iginawad sa kaniya ni Logan nang mag-angat ito ng tingin sa rearview mirror. Nahuli na siya ni Logan at hindi niya ito alam.

Nagkibit-balikat si Luke. "Logan, 'wag mo sana 'tong masamain."

"What is it?" Humigpit ang hawak ni Logan sa manibela. "Kinakabahan ka."

Malamyang ngumiti si Luke bago tumikhim. "Si Tanya kasi kanina, kinausap niya 'ko. May sinabi siya sa 'kin kanina't hindi ko alam kung dapat ba akong makialam pero tutal para ito sa relasyon n'yo mga bata, gusto ko lang kumpirmahin ito..."

Logan stiffened. Ang akala niya ay tatanungin siya ni Luke kung may girlfriend siya o hindi. Iniwas niya ang tingin at hinintay itong matapos.

"…may gusto ka ba sa ina ng mga bata? Kaya ba hindi mo sila pinapansin dahil ayaw mo sa kanila?"

Hindi kaagad nagrehistro kay Logan ang kaniyang narinig. Noong maintindihan niya ang implikasyon ni Luke, mabilis niyang inihinto ang kotse. "Ano?" bulalas niya, "Say that again!"

Mabilis na ipinagkrus ni Luke ang kaniyang mga braso. "'Wag mo 'kong saktan, okay? Kumalma ka." Hindi niya inasahan ang reaksyong ito mula kay Logan.

"May gusto ako sa ina ng mga bata and that I don't like them," pag-uulit ni Logan, "Seryoso ka ba, Luke?"

Nangangatal na ngumiti si Luke. Sumandal siya sa bintana upang ilayo ang sari sa nag-aapoy na mga mata ni Logan. "Iyon ang sabi ni Tanya sa akin. Hindi ko naman alam na magagalit ka nang ganito…"

"Hindi ako galit," Logan snapped, "Hindi ko lang maisip kung ba't 'yan sinabi ni Tanya sa 'yo. Who said that to her?"

"Uh, si Travis. Paniguradong narinig lang 'yon ng mga bata mula sa kung kanino." Inilihis ni Luke ang tingin sa bintana. Malapit na siya sa bahay. "They feel unloved, Sir Logan."

"Fuck…" Namilog ang mga mata ni Luke. Ito ang unang beses na narinig niyang magmura ang kapita-pitagang ginoo! Pero dahil suplado ito at may kamalditohan din, hindi na nakagugulat para sa kaniya ang naibulong nito. "…must be my mom and dad."

"Bakit?" Umiling si Luke. "Kung ayaw mong sagutin, ayos lang sa 'kin."

'Sabihin mo sa 'kin, bilis!' Ipinagkrus ni Luke ang mga daliri sa kamay.

Maingay na bumuntong hininga si Logan. Pinaglandas nito ang palad sa buhok dahilan upang maging magulo ito. Luke eyed his every move. Naiinis siya sa napaka-manly na kilos ni Logan. Hindi niya maihiwalay ang kaniyang mga mata rito.

"It started in highschool." Nagkibit-balikat si Logan. "Magkaklase kami ni Jasmine, mommy ni Travis at Tanya. Madalas kaming pinagpa-partner. She liked me. Araw-araw niya akong sundan at binibigyan ng regalo noon. She tried everything. I tried to like her too pero hindi ko kaya…"

'Baka kagaya ko ang gusto mo, Logan?' pilyong ani Luke sa isipan, 'Willing ako!' Sinaway niya ang sarili pagkatapos. Namomroblema ang lalaki tapos heto siya't pinagtitripan ito.

"…to the point where she asked Stephen for help. Habang tinutulungan siya ni Stephen, nahulog ang loob ng kapatid ko sa kaniya. I knew it because the way he looked at her, it's obvious." Tumingala si Logan at hinilot ang sintido. "Gumawa ako ng paraan para mabaling ang atensyon ni Jasmine kay Stephen pero hindi ako nagtagumpay. One day, they partied then ended up drunk. Two weeks later, Jasmine conceived."

Bumagsak ang panga ni Luke. Hindi niya ito maisara kaagad dahil sa gulat. Naabutan ni Logan ang ganoong ekspresyon ni Luke. Hindi nito mapigilan ang mapangiti. "Shocked, aren't you?"

"Sinong hindi magugulat do'n!" kastigo ni Luke.

Logan grinned. "There's more, though. Sinubukan niyang ipasa bilang sa 'kin 'yong batang dinadala niya but my brother won't allow it. Iyon ang dahilan kung bakit tinanggap ko ang offer sa akin na mag-aral sa ibang bansa. Upang makalayo sa kanila. Jasmine's parents and mine agreed na ipakasal silang dalawa. Doon nagkaroon ng batang Travis."

Nanlumo si Luke sa kwento ni Logan. "Pero naging happy naman sila, ano?"

Bagsak ang balikat na umiling ang lalaki. "Matagal akong nawala pero alam ko ang mga problema nilang mag-asawa. My parents knew it too. Hindi ako sinisisi ni Stephen kung bakit ayaw siyang mahalin ni Jasmine kahit nandiyan na si Travis. Hindi niya kayang magalit sa 'kin." Logan started the car. "Eventually, dumating si Tanya. They promised to make it better, kahit para man lang sa mga bata pero nawala naman si Jasmine."

Dismayadong umiling si Luke. Pagkatapos mawalan ng ina, ilang taon lang ay sumunod naman ang ama ng mga ito. Nag-uumapaw ang awa ni Luke ngayon para sa mga bata. Hindi niya napansin ang maliit na ngiting nasa dulo ng labi ni Logan. 'He's still a kid.'

"Hindi ko alam na ganoon na pala ang tingin ng mga bata sa akin. Salamat at sinabi mo 'to."

"Gusto kong…" Nanuyo ang lalamunan ni Luke. "…gusto kong maging masaya ang mga bata."

"Gusto ko rin ang best para sa kanila. Sadyang hindi pa ako sanay." Logan squinted. "I promise, mas magiging attentive ako sa kanila."

'Sa akin siya nagpapaalam,' gulat na naisambit ni Luke sa kawalan. Nawala ang lumbay sa kaniya at mabilis na napalitan iyon ng kaunting saya. "Magtulungan tayo, okay?"

"Yes," sang-ayon ni Logan. Minaniobra nito ang kotse pauwi.​