Habang naglalakad palabas ng korte sina Michael at Jasmine, parehong tahimik at tila malalim ang iniisip. Sa kabila ng magkaibang panig na kanilang kinatawan, may kakaibang pagkakaunawaan sa pagitan nila. Sa bawat hakbang, ramdam ang bigat ng kakatapos lang na kaso, ngunit kasabay nito ay ang bahagyang kapayapaan sa kanilang mga mukha.Hindi nila namalayan na magkadikit pala ang kanilang mga kamay. Parang natural lang sa kanila ang hawakan ang isa’t isa, na para bang sa gitna ng magulong mundo ng hustisya, ang koneksyon nila ang kanilang pahinga. Ngunit bigla silang napatigil nang mapansin ang ilang empleyado ng korte na paparating.Empleyado 1 (nakatingin sa kanila):"Uy, ang galing ng laban kanina! Ang intense sa loob ng courtroom!"Empleyado 2 (nakangiti, tila may hinala):"Oo nga! Astig pala ni Atty. Luna kahit talo. Parang close sila ni Atty. Estrada, ano?"Dahil sa narinig, agad na kumalas si Jasmine mula sa kamay ni Michael. Nagtagpo ang kanilang mga mata, ngunit parehong pilit
Michael (mahinang natawa, ngunit puno ng sakit):"Hanggang kailan mo itatago, Michael? Alam mong mali, pero bakit parang handa kang magsugal?"Bumuntong-hininga siya at sinimulang paandarin ang sasakyan, ngunit bago pa man siya makalayo, napansin niyang hawak pa rin niya ang cellphone sa kanyang kaliwang kamay.Sa isang bahagi ng kanyang isipan, gusto niyang magtawag ulit. Ngunit alam niyang ang isang tawag pa ay maaaring magtulak sa kanila palapit sa isang sitwasyong parehong hindi nila kayang kontrolin.Kinabukasan, sa opisina ni Jasmine...Habang nakaupo sa kanyang mesa, tinutukan ni Jasmine ang mga papel na nasa harapan niya. Pilit niyang iniintindi ang mga detalye ng bagong kaso na kailangang pagtuunan ng pansin, ngunit tila ang isipan niya ay laging bumabalik sa gabing iyon.Kinabukasan, sa opisina ni Jasmine...Habang nakaupo sa kanyang mesa, tinutukan ni Jasmine ang mga papel na nasa harapan niya. Pilit niyang iniintindi ang mga detalye ng bagong kaso na kailangang pagtuunan n
Habang nakatingin si Jasmine sa "reply" button na kakapindot lamang niya, hindi niya maiwasang magtanong sa sarili kung ano nga ba talaga ang nangyayari kay Michael—o mas importante, kung ano na ang nangyayari sa kanilang dalawa. Nag-iisip siya, Naiinlove na ba siya sa akin? Pero sa kaloob-looban niya, alam niyang mas mahirap tanungin ang sarili ng parehong bagay.Ang mga kilos ni Michael nitong mga nakaraang araw ay tila may mas malalim na kahulugan. Ang paraan ng kanyang mga tingin, ang mga tahimik na sandaling parang sila lang ang nasa mundo, at ang mga salitang puno ng emosyon na tila laging sinusubukang tumagos sa pader na itinayo ni Jasmine. Pero, ano nga ba ang totoo? Posible bang naiinlove si Michael, o kaya ba niyang paghiwalayin ang propesyon at personal na nararamdaman?Nag-isip siya ng tamang salita. Hindi niya kayang magsulat ng masyadong direkta; kailangang maingat. Gusto niyang malaman ang sagot, pero hindi niya gustong ipakita na apektado siya.Michael,Salamat sa gest
Sa kalaliman ng gabi, si Jasmine ay nakaupo sa kanyang opisina, ang ilaw mula sa laptop niya ay ang tanging nagbibigay-liwanag sa silid. Tumigil siya sa pag-type at nagpatuloy sa pag-iisip, hawak ang tasa ng kape na hindi niya namalayang lumamig na. Paulit-ulit na bumabalik sa isip niya ang mga mata ni Michael—ang tingin nitong tila nagtatago ng isang bagay, puno ng emosyong hindi niya kayang pangalanan.Jasmine (sa sarili, mabigat ang buntong-hininga):"Michael... bakit mo ginagawa 'to? Bakit mo hinahayaang masira ang linya na malinaw namang nilagyan natin ng hangganan?"Gusto niyang manindigan, pero ang kabog ng puso niya tuwing naiisip si Michael ay tila sumisigaw ng ibang kuwento.Sa kabilang dako...Si Michael ay nakaupo sa bar ng isang kilalang restaurant, hawak ang isang baso ng scotch. Pinagmamasdan niya ang repleksyon niya sa baso, habang ang usapan sa paligid ay parang alingawngaw na hindi niya kayang intindihin.Michael (mahinang bulong):"Jasmine... ikaw lang ang gusto ko,
Sa elevator, habang naghihintay ng pagbaba, hindi maiwasan ni Jasmine na sumandal sa dingding. Nagpipigil siya ng luha, pilit na iniisip na tama ang desisyon niya."Hindi ako pwedeng magkamali. Hindi dapat. Hindi ko pwedeng hayaan ang sarili kong mahulog."puno ng pag-alinlangan at sa isip ni Jasmine.Ngunit sa kaloob-looban niya, alam niyang hindi ganoon kadali ang kalimutan si Michael. Ang mga alaala nila, ang mga biro, ang mga sulyap na puno ng kahulugan—lahat ng iyon ay paulit-ulit na bumabalik sa kanyang isipan.Sa kabilang banda, si Michael ay nanatili sa hallway. Sa kabila ng sakit, alam niyang hindi pa iyon ang katapusan ng kanilang kwento. Naramdaman niyang kailangan niyang maghintay."Kung kailan ka handa, Jasmine... hihintayin kita."Habang umaandar pababa ang elevator, naramdaman ni Jasmine ang isang biglaang kirot sa kanyang dibdib. Pilit niyang sinasabi sa sarili na ito na ang huli, pero alam niyang may bahagi ng puso niya ang hindi kailanman makakalimot kay Michael.Ang
Dahil sa pagputol ng tawag, nagpatuloy si Michael sa pagtawag kay Jasmine. Ipinilit niyang tawagan ito muli, umaasang makikinig siya. Sa kanyang isipan, maaaring naiisip niya na ang kanyang mga salita ay sapat upang muling buksan ang komunikasyon sa kanilang dalawa.Samantalang si Jasmine, pagkatapos putulin ang tawag, ay hindi na niya pinansin ang patuloy na pagtawag ni Michael. Nagpasya siyang huwag sumagot, marahil dahil sa pagod o dahil ayaw niyang muling marinig ang mga salitang nagpasakit sa kanyang puso. Kumagat ang dilim sa silid, at ramdam ni Jasmine ang bigat ng sitwasyon.Dumating ang mga minuto at oras, ngunit si Michael ay patuloy sa pagtawag. Sa bawat tunog ng kanyang telepono, umaasa siya na maririnig ang boses ni Jasmine. Ngunit sa bawat pag-ring, lalo siyang nalulumbay. Palagay niya’y wala na siyang ibang magagawa kundi ang umasa, kahit na nakakaawa na ang kanyang kalagayan. Sa sobrang kalasingan, hindi niya namamalayan na ang kanyang mga hakbang ay nagiging sanhi ng
Si Jasmine naman ay abala sa trabaho, pilit na itinatapon ang anumang emosyon para kay Michael. Ngunit kahit gaano siya kabisi, may bahagi ng kanyang isip na tila naghahanap dito. Bawat pagsusulat ng dokumento, bawat tawag na tinanggap, bawat pag-uusap sa mga kasamahan, para bang hindi pa rin siya buo—parang may pira-pirasong bahagi ng kanyang puso na naglalakbay pa rin pabalik kay Michael."Focus, Jasmine," sabi niya sa sarili, isang mahina ngunit matigas na utos. Ang mga susunod na mga linggo ay naging isang blangko na araw-araw para sa kanya, puno ng gawain ngunit walang masaya sa kanyang puso. Kailangan niyang magpatuloy. Kailangan niyang patunayan sa sarili na hindi siya kailanman magiging mahina sa isang lalaki. Ngunit sa kabila ng mga pagsusumikap niyang mapagtanto ang "tama," tila laging may puwersang bumabalik sa kanya—si Michael.Pareho silang nasasakal sa parehong espasyo ng damdamin—parehong natatakot, parehong naghahanap ng kasagutan. Bawat hakbang ni Michael ay pakiramda
Kinabukasan, pumasok si Michael sa Luna’s firm. Sinubukan niyang magmukhang normal, kahit na ang isipan niya ay puno pa rin ng magkahalong emosyon. Tumanggap siya ng mga kliyente, ipinagpatuloy ang mga kasong matagal nang nakabinbin, ngunit may isang bagong kaso na agad na sumalubong sa kanya.Isang babae ang pumasok sa kanyang opisina, si Christine Diaz. Mahinhin, pero may kakaibang lakas sa kanyang mga mata. May dala siyang mga dokumento at hindi maikakailang ang sakit na nararamdaman mula sa mga saloobin nito. Si Christine ay isang negosyante na nawalan ng lahat sa kanyang kasosyo, si Ruby Velez. Ang kasong dala ni Christine ay tungkol sa estafa. Ayon sa kanya, pinagtaksilan siya ni Ruby at itinulak siya sa lubhang pagkatalo.“Mr. Luna, ako si Christine Diaz,” mahinang wika ni Christine habang iniiwasan ang mga mata ni Michael. “Nais kong humingi ng tulong sa inyo. Kailangan ko ng hustisya laban kay Ruby Velez. Siya po ang naging kasosyo ko sa negosyo at siya rin ang dahilan kung b
"Ay hindi, eugh. oh Diyos!" daing niya at tumingin pababa upang makita ang malagkit na puddle na tumutulo sa kanyang mga binti at sa mga kumot. Tumingala siya kay Michael.Hinila niya siya sa kanyang dibdib "Huwag kang mag-alala, lilinisin natin mamaya. Kailangan talaga natin ng pahinga. Hindi ka ba pagod? Karapat-dapat ka dito pagkatapos ng lahat." bulong niya. Jasmine hinalikan ang kanyang dibdib at hinaplos ang kanyang balat. "Hindi ko alam kung kakayanin pa ng mga binti ko na tumayo ng matatag sa loob ng mahabang panahon," tawa niya. "Good girl," bulong ni Michael. Pagkatapos ng maiinit na sandali, naligo sila magkasabay at bumaba na para mag-breakfast sa dining hall ng hotel sa Paris.Habang pababa sina Michael at Jasmine patungo sa dining hall ng hotel, hindi maalis ang malambing na ngiti sa labi ni Jasmine. Ramdam pa rin niya ang init ng mga yakap at halik ni Michael kaninang madaling araw. Lalong lumalim ang kanilang pagsasama, at kahit ilang ulit na nilang ipinaparamdam a
Tumawa si Michael at umupo, hinila sila patungo sa ulunan ng kama na si Scarlet ay mahigpit na nakaupo sa kanyang kandungan. "Alam kong talagang gusto mo ito, ramdam ko kung gaano ka basa ang puki mo. Walang saysay na itanggi pa, babe. Ang seksi mo talaga kapag nagiging malandi ka." bulong niya. Mas pinabilis niya ang pag-indayog, umuungol at humihingal. "Malapit ka nang labasan ulit, ramdam ko. Sige na, babe. Labasan ka sa titi ko." Sinipsip niya ang utong niya at inilagay ang kamay niya sa kamao, sa pagitan ng kanilang mga katawan, mabilis na natakpan ng kanyang katas ang mga knuckles niya habang dumadampi ang kanyang clit dito. Ang kanyang katawan ay nanginginig habang siya ay nagdidiliryo, hinahabol ang sensasyon. "Aww yeah, babe. Ipasok mo yan, hayaan mong maramdaman ko ang pagpisil ng puke mo. Mmmm, tumutulo ang katas mo sa mga itlog ko. Gusto kong labasan ka ng sobrang lakas para sa akin." Umungol siya at nanigas sa kanyang mga bisig, hinawakan ang kanyang mga balikat at
"Mmmm ang sarap" bulong ni Jasmine. Ang pakiramdam ng kanyang dila na dumadapo at ang kanyang bibig na banayad na sumisipsip sa kanyang puki ay kaligayahan. Pumikit siya at inangat ang kanyang ulo habang umuungol at humihinga ng isang alon ng mga sensasyon habang nakadikit ang bibig ni Michael sa kanya. Inabot niya ang kanyang mga kamay upang haplusin ang kanyang balat, pisilin ang kanyang mga suso at utong at ang kanyang dila ay humaplos sa kanyang clit. Sinimulan niyang ikiskis ang kanyang mga balakang at hindi niya mapigilan ang mga tunog na lumalabas sa kanya, binuksan niya ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya, binabalaan siya na handa na siyang labasan.Michael naramdaman ang pag-alog ng kanyang katawan, alam niyang malapit na siya at gusto niyang mag-relax siya ng lubusan at hayaan ang kanyang katawan na malubos ng kasiyahan. Pinanood niya habang binuksan niya ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya, ang kasiyahan ay nakikita sa kanyang mukha ngunit para bang kailang
Pagkatapos, dahan-dahan kong ibinabalot ito sa kanyang ari at maingat siyang nililinis. Binabanlawan ko ang kanyang mga bayag at maging ang kanyang mga hita, dahil nabasa ko siya sa aming laro. Ganoon din ang ginagawa niya para sa akin at pagkatapos ay bumalik kami sa mga kama, ibinababa ang takip sa bago at humihiga sa pagitan nito.Nagkakalapit kami, nagiging spooning kami kaya ang buong haba niya ay nakadikit sa aking likod. Ang kamay niya ay humahawak sa aking dibdib at napabuntong-hininga ako sa kasiyahan habang hinahalikan niya ang tuktok ng aking ulo, bumubulong, "Ikaw ang nagbibigay sa akin ng magagandang panaginip." Iyon na ang huli kong naaalala habang ako'y unti-unting natutulog sa aking sariling magagandang panaginip.Sa ilalim ng buwan, sa gitna ng lungsod ng pag-ibig, naglaho ang lahat ng iba pang ingay. Sila lang. Sila lang dalawa.At sa gabing iyon, mas pinagtibay ng Paris ang isang pag-iibigan na itinakda ng tadhana—isang pag-ibig na walang katapusan.Tiningnan ni
Ang mga daliri niya sa aking utong ay lalong naging mapilit. "Anong pakiramdam? Sabihin mo kung gaano mo kamahal ang titi ko sa loob mo.. Gagawin kitang buntis." Humihiyaw ako nang mas malakas at ang mga galaw ko ay nagiging mas desperado. Ang mga kamay niya ay pumunta sa aking mga balakang upang hawakan akong matatag."Maglaro ka sa iyong mga suso para sa akin. Gusto kong makita kang magpasaya sa iyong sarili. Paligayahin mo ang iyong sarili para sa akin." Ang mga kamay ko ay pumunta sa aking mga suso at hinahaplos ko ito habang pinapanood ni Michael. Ang mga daliri ko ay natagpuan ang mga utong at pinapaikot-ikot ko ito, pinapadami ang presyon hanggang sa maging matalim. Ang tunog na lumalabas sa akin ay nasa hindi kapani-paniwalang antas nang maramdaman kong nagsisimula ang isang malalim na dumadaloy na kasiyahan. Pabilis kong ikiniskis ang aking mga balakang sa kanya habang bumabalot sa akin ang orgasmo.Isang malalim at mainit na pakiramdam ng pagkatamlay ang bumabalot sa ak
Ang mga binti ko ay nagdikit at nanginginig ako sa kanyang mga kamay at bibig, nanginginig at nanginginig at naglalabas ng maliliit na nasisiyahang ungol. Kumakapit siya sa akin at niyayakap ko siya, pinipisil siya nang mahigpit, sabik sa pagdampi ng kanyang katawan. Ang mga binti ko ay humahawak sa kanya at ang bigat ng kanyang katawan ay tamang-tama sa akin. Hinihigpitan ko siya ng isang minuto at pagkatapos ay inikot niya kami sa aming mga tagiliran, mahigpit na niyayakap ang kanyang mga braso.Binibigyan ko siya ng mga halik na may bukas na bibig, sinisipsip, at matamis sa kanyang mga labi, pisngi, at guwapong panga, binubulong ang aking kasiyahan sa kanyang mga talento sa bibig. Nakatikim ako ng sarili ko sa kanya at sinabi ko iyon sa kanya. Ramdam ko ang kanyang matigas na ari na nakadikit sa aking tiyan at hinayaan kong dumaan ang aking kamay pataas at pababa sa kanyang likod, dahan-dahang hinahaplos, pagkatapos ay sa kanyang balakang at papunta sa kanyang tiyan. Pero sa
Humiga ako sa mga unan, halos nakapikit ang mga mata, at pagkatapos ay itinuro ko ang aking leeg, sa lugar sa ilalim ng aking tainga. "Dito rin?" bulong ko at sinabi niya habang lumalapit, "Kahit saan mo gusto." Hinalikan niya ang leeg ko, kinagat at sinipsip hanggang sa ako'y kumikilos sa ilalim niya. Naglabas ako ng isang disapointadong, nagpoprotestang ungol nang huminto siya at siya'y ngumiti nang malapad."Yan lang ba?" Bilang sagot, hinila ko ang mga kumot pababa. Tumingin ako sa kanyang mga mata habang binubuksan ko ang butones ng aking gown at pagkatapos ay hinawakan ang aking kanang suso, itinaas ito para sa kanyang mga labi. Hinalikan ni Michael ang buong paligid ng suso, iniiwasan ang utong hanggang sa isang malambing na "Pakiusap..." ang lumabas mula sa aking bibig. Ang kanyang mainit na mga labi ay humawak sa dulo ng aking suso at ginamit niya ang kanyang dila upang sipain ang dulo. Ang aking likod ay yumuyuko upang idikit ang aking sarili sa kanya habang isang munting un
Nang bumalik sila mula sa maghapong paglalakbay, hindi mapigilan ni Michael na halikan ang kanyang asawang si Jasmine at pabirong sabi nito"Diba nangako tayo sa magulang ko na bibigyan natin sila ng apo?" pabirong sabi ni Michael habang hinahalikan ang asawa niyang si Jasmine sa noo.Napatawa si Jasmine at marahang itinulak ang dibdib ng asawa. "Aba, ikaw lang ba ang gumawa ng pangakong ‘yon? Wala akong maalala.""Hmm, ganun ba?" nakangiting sagot ni Michael habang mas lalong inilapit ang mukha niya sa mukha ni Jasmine. "Baka gusto mong sariwain ko sa’yo ang pangakong ‘yon."Napaigtad si Jasmine nang maramdaman ang mainit na hininga ni Michael malapit sa kanyang tainga. "Michael naman eh!""Ano? Kasalanan ko bang nakakalasing ang ganda ng asawa ko?" bulong nito bago siya binigyan ng halik sa pisngi."Huwag mong gamitin ang ganyang linya sa akin," sagot ni Jasmine habang kunwaring nakakunot ang noo. "Hindi mo ako mapapaamo sa ganyan.""Hindi ba?" may mapanuksong ngiti si Michael habang
Habang naglalakad sina Michael at Jasmine sa magagandang lansangan ng Paris, magkahawak-kamay nilang tinatamasa ang bawat sandali ng kanilang honeymoon. Walang kaso, walang trabaho—sila lang, sa isa sa pinakamagandang lungsod sa mundo.Biglang tumunog ang cellphone ni Michael. Nang makita ang pangalan ng tumatawag, napangiti siya at agad na sinagot ito."Hello, Ma?"Sa kabilang linya, agad nilang narinig ang masiglang boses ni Stella, ang ina ni Michael."Michael anak, kumusta na kayo ng asawa mo diyan sa Paris? Siguradong puro landian lang ginagawa niyo, ano?" pabirong sabi nito.Napatawa si Michael at tinignan si Jasmine, na ngayon ay nakatingin sa kanya nang may pagtataka."Ma naman," sagot ni Michael. "Nag-eenjoy lang kami ni Jasmine. Sinusulit namin ang honeymoon.""Aba'y dapat lang!" sagot ni Stella. "Pero anak, bilisan niyo namang gumawa ng apo para may maalagaan kami! Kailan niyo ba kami bibigyan ng apo?"Nanlaki ang mata ni Jasmine at halos mabulunan sa iniinom niyang juice.