Share
Chapter 41
Kaugnay na kabanata
Twisted affection Chapter 42
“Are you scared?" Hindi ako umimik. Napakagat siya ng labi at nakonsensiya yata siya. "I'm sorry..” he reached my hand and kissed it. “I'm sorry baby, sasamahan mo naman ako sa bahay di ba?” Napabuntung-hininga nalang ako. “Oo, Pero kailangan muna nating itago ang ugnayan natin, Zairon. Graduating na ako, ayokong masira ang image ko rito.” Hinila ko pabalik ang kamay ko at di na siya tiningnan pa. Matagal siyang makasagot at parang hindi siya talaga sang ayon sa sitwasyon namin. “Hindi ko gusto ang ideya na itinatago ka, Laurene,” he finally said, his voice filled with frustration. “Pero kung iyon ang gusto mo, sige. Magtatago tayo. Pero hindi ito magiging permanent. Hindi ako magiging kampante hangga't hindi alam ng lahat na akin ka.”I felt a chill run down my spine at his words. It was clear that Zairon was serious about this, and it scared me. But at the same time, I couldn't deny the part of me that was drawn to him.“Okay,” I finally said while meeting his gaze."But I hope, ju
Twisted affection Chapter 43
“Bro, punta tayo mamaya. May gusto yatang ipakita sa atin si Daphne.” Narinig kong saad ng isang lalaking lumampas sa amin. “Bakit daw tayo pupunta ro’n? May nakita na naman ba siyang ginagawa ni Justine?” isa pang lalaki. Nakatingin lang ako sa kanila. Hindi naman sa tsismosa ako, masyado lang talagang malakas ang boses nila. “Napapansin kasi ni Daphne na lagi nalang daw pumupunta si Justine roon. May natipuhan yatang pukpok.” Nangunot ang noo ko. Tumigil sila saglit para maka tawid sa kalsada. May kasabayan rin silang mga babaeng ka batch lang namin na may sariling mundo rin. “Pukpok? Si Daphne na ‘yon! Halos virgin pa nga tingnan eh! Impossible ‘yan pare. Hindi pumapatol si Justine sa ganiyan.” umakbay pa ang isang lalaki sa nagsabi no'n at ang isa naman ay inayos ang strap ng bag niya. “Kaya nga pupunta tayo doon diba? Manlilibre nga siya kapag di daw totoo.” sagot ng lalaking inakbayan niya. Hindi ko rin naman kasi maaninag ang mga mukha nila dahil nakatalikod sila sa akin.
Twisted affection Chapter 44
Maaga pa lang ay gising na ako. Ako na ang nag-alaga at nagligo sa mga anak ko bago ako pumasok sa klase ko. Hindi rin mawala ang ngiti ko habang ginagawa ko ito. Excited na excited kasi kami na ipasyal ang mga bata mamaya. Pero parang bula, bigla na lang nawala ang ngiti ko nang maalala ko si Zairon. Bigla na namang nagduda ang konsensiya ko.Habang tumatagal, mas gusto ko na lang sabihin sa kanya ang totoo. Gusto kong ilabas ang lahat ng tinatago ko. Pero dahil sa takot at kawalan ng lakas ng loob, hindi ko masabi-sabi. Ang hirap kasi, pabago-bago ako ng desisyon. Isang minuto, handa na akong sabihin ang lahat, pero sa susunod na minuto, bigla akong nag-aatubili.Bago pa man ako makapasok sa room ay bigla akong tinulak ng hindi ko alam kung sino. Dahil dito, napahakbang ako ng ilang beses at halos mawalan ng balanse. Nabigla ako dahil sa biglang pagdami ng mga estudyante sa paligid. Pinilit kong isiksik ang sarili ko sa pagitan ng mga estudyante at nagkakandarapa na halos makapasok
Twisted affection Chapter 45
WARNING : R-18Pinabalik sina Dalcy at Jazz sa classroom dahil may klase pa kami sa isang subject namin. Ako naman ay naiwan sa clinic. Cut lang naman talaga ang nangyari sa noo ko at hindi na rin masyadong masakit. Bumukas ang pintuan at niluwa roon si Alvey."Hi, Laurenestine. Okay ka na?" Umupo ako ng maayos at nginitian siya. "Okay na, cut lang naman. Bakit nandito ka? Wala kayong klase?" "Mamaya pa. Dinaanan lang kita rito." Umupo siya sa bakanteng upuan at inusog palapit sa akin. "Siguro may sasabihin ka." Saad ko. Kilala ko na si Alvey, kapag ako gusto niyang kausapin lalo na at may klase siya, lahat iyan tungkol kay Jazz. Masyado siyang in love sa kaibigan ko. Jazz is pretty, mabait at makwela, hindi lang rin naman si Alvey ang magkakagusto niya sa kaniya, may mga classmate nga kaming crush siya pero kahit ganoon si Jazz, she's not an easy to get girl. Kumamot siya sa ulo. "Oo, ano kasi.. mukhang hindi ako pinansin ni Jazz kanina." sabay hinga niya pa ng malalim. Tama nga
Twisted affection Chapter 46
"Baby.." tawag niya. "Hmm?" "Can you call me doc?" "ha?" Pagtataka ko. "Call me doc when I fuck you, Baby." Pinuwesto niya ang tuktok ng pagkalalaki niya sa butas ko. "Why do you want me to call you that?" "Pambawi dahil iba tinatawag mo noong unang gabi natin. Gusto kong ungolin mo rin ako gamit ang tawag na 'yan." Naalala ko na naman iyon at Professor talaga ang tinatawag ko sa kaniya noon. Pati ba naman iyon ay big deal sa kaniya?Suminghap ako nang agad niyang pinasok ang pagkalalaki niya sa butas ko at agad siyang gumalaw. "Moan baby.. I want to hear it." He said while kissing my neck until he reached my nipples and suck it. Umuulos na siya ng mabilis at napakapit nalang ako sa bedsheet habang pinupupot ang dalawa kong hita sa likod niya. "Ahh.. Doc, please fuck me harder!" Agad kong sambit nang naging marahas ang galaw niya sa ibabaw ko. "Yes, that's it baby.. Oh.. fucking shit!" Mas bumibilis siya at habang ako ay paulit-ulit ang pagtawag ko sa kaniya at mas lalo ni
Twisted affection Chapter 47
WARNING: Slight SPG, chos.Hinila niya ako nang akma na akong lalabas ng kwarto. "Wait baby, you got it all wrong." "Anong mali Zairon? Pinarinig mo pa talaga sa akin? Sinungaling ka talaga!" bulyaw ko habang pagpupumiglas sa pagkakahawak niya sa pulso ko. Nahila ko ang kamay ko pero agad din niya namang nahila ulit at pinaharap ako sa kaniya. We are now staring at each other. Mahinahon niya lang akong tiningnan habang ako ay malapit na maputol ang ugat ko sa ulo. "Please calm down, okay? I will explain." Ngumiti pa siya na kinaikot ko lang ng mata. He opened his arms wide, silently asking me for a hug. I made a grumpy face, but still, I hugged him. Just so you know, I was still upset with him.Hinayaan ko lang siyang buhatin ako ulit papunta sa higaan at umupo siya roon habang nakaupo ako sa kandungan niya.Hahalikan niya sana ako pero hinarang ko ang nguso niya sa palad ko. Nakadamit na ako habang siya ay hubo't hubad pa. Ramdam ko tuloy ang pagkalalaki niya sa puwet ko pero hindi
Twisted affection Chapter 48
Wala siyang reaksiyon at tinitigan lang niya ako. Tumayo nalang ako sa higaan at hinila ko rin siya patayo. Gusto kong ipakita sa kanya na wala siyang dapat ipag-alala, na wala akong tinatago. Pero deep inside, alam kong mayroon akong dapat sabihin sa kanya pero nagdadalawang isip pa ako. "I have to go, may aasikasuhin lang ako," sabi ko sa kanya, na may bahid ng kaba sa aking boses. Alam kong gusto niyang magtanong kung ano ang aasikasuhin ko, kaya bago pa man siya makapagsalita, nginitian ko siya."Don't worry," dagdag ko, na sinusubukang pawiin ang kanyang mga alalahanin. "Sasamahan ko lang ang pinsan ko at mga... anak niya para mamasyal mamaya. Gusto ko kasing magkaroon ng bonding time sa kanila."Tumingin siya sa akin, na parang hindi pa rin siya kumbinsido. Kaya sinabi ko pa, "At kung may oras pa ako, pupunta ako sa bahay mo."Sa mga salitang iyon, nakita ko ang pagbabago sa kanyang mukha. Nagulat siya at mabilis na tumango. "Sure, baby. Take your time. I'll be waiting for yo
Twisted affection Chapter 49
I was speechless. It felt like something was stuck in my throat, stopping me from saying anything. There was a heavy feeling in my chest, as if a huge stone was weighing down on my heart."Ano, tutunganga ka lang diyan? Kung wala ka ng kailangan, umalis ka na! Distorbo!" Sigaw niya sa akin, sabay sirado ng pinto na muntik nang tumama sa mukha ko.Ngunit agad akong nagising. Hinarang at tinulak ang pinto ng malakas, na muntik nang makabangga rin sa kanya at napaatras pa siya ng bahagya. Nagulat siya sa ginawa ko. "What the hell is wrong with you?!" She yelled, her face almost red with anger.Napalunok ako, hindi ko alam kung paano sasagot. "Asawa? Sa pagkaka alam ko, ayaw ni Zairon na mag asawa. How come someone like you marry him?" Tanong ko, ang boses ko ay halos isang bulong na lamang.Nanginginig ang buong kalamnan ko pero pinipilit kong magpakatatag. There's no way that this is all true. There's no way that Zaiden's word three years ago were true but- what should I believe now?
Pinakabagong kabanata
