I was speechless. It felt like something was stuck in my throat, stopping me from saying anything. There was a heavy feeling in my chest, as if a huge stone was weighing down on my heart."Ano, tutunganga ka lang diyan? Kung wala ka ng kailangan, umalis ka na! Distorbo!" Sigaw niya sa akin, sabay sirado ng pinto na muntik nang tumama sa mukha ko.Ngunit agad akong nagising. Hinarang at tinulak ang pinto ng malakas, na muntik nang makabangga rin sa kanya at napaatras pa siya ng bahagya. Nagulat siya sa ginawa ko. "What the hell is wrong with you?!" She yelled, her face almost red with anger.Napalunok ako, hindi ko alam kung paano sasagot. "Asawa? Sa pagkaka alam ko, ayaw ni Zairon na mag asawa. How come someone like you marry him?" Tanong ko, ang boses ko ay halos isang bulong na lamang.Nanginginig ang buong kalamnan ko pero pinipilit kong magpakatatag. There's no way that this is all true. There's no way that Zaiden's word three years ago were true but- what should I believe now?
"Kung tanggapin ko ang batang 'yon, mananatili ka pa rin ba sa akin?" Hindi ako nagsalita dahil hindi ko rin naman alam. "See? It's written all over your face. Iiwan mo pa rin ako. I won't accept any child if you're not the mother, Laurene. Hindi ko naman ginusto ang nangyari!" His words sounded like a bitter pill that he had to swallow.Napasinghal ako sa inis. "Hindi ginusto? Paano ba nabuo ang bata, Zairon? You fuck her and now you two have a child! At hindi mo ginusto? Sinong niloloko mo?!" "Laurene. . please listen baby, please? Hayaan mo muna akong magpaliwanag. I swear in my life, I never fuck anyone since the day we met. Hindi ko kayang gumalaw ng iba kung hindi naman ikaw." Pagsusumamo niya sa akin pero nawalan na akong ganang magtiwala pa sa mga salita niya. May pruweba na!"Paano mo magpaliwanag ang bata?!" Agad kong bwelta.Doon na siya napatahimik at mukhang hindi niya rin alam ang isasagot. Napapikit ako at hindi na nagpupumiglas. Kinalmado ko ang puso ko kahit na sobr
"I'm sorry, Laurene. The timing was too off. I didn't know," Zaiden quickly apologized, regret lacing his words. He looked at me with an expression of deep remorse.Huminto ako sa paghikbi at tiningnan siya. "Zaiden.." I managed to whisper.He wipes away my tears. "I have to confess something. Alam kong hindi siya konektado sa nangyayari sayo pero ramdam ko kasing ngayon lang tayo nagkausap ng ganito," Pinunasan ko ang luha sa pisngi ko at hinintay lang siyang magsalita ulit. "I'm sorry for not realizing that it was you who I met that time when you were in your first year. I mean, hindi sa hindi kita kilala noon, hindi ko lang kasi matandaan agad na ikaw pala iyong babaeng nailigtas ko sa isang grupo. I didn't even manage to look at you because I'm in a hurry." He confessed."You remembered?" Ngumiti siya at tumango. I still remember the time he protected me. Even though I'm not petite in the past, may nagtangka pa ring gumalaw sa akin. There were five guys trying to assault me, and
I could see the sympathy in his eyes. He gave my shoulder a reassuring squeeze. "I understand, Laurene. It's okay to be confused and hurt. It's okay to not know what to do. But remember, whatever decision you make, I'll support you."His words are comforting but it didn't ease the pain in my heart. But I was grateful for his understanding and support. For now, that was enough."Thank you, Zaiden," I said softly, managing a small smile. "I really appreciate it."Sinuklian niya rin ako ng ngiti. "Anytime, Laurene. I'm always here for you." He looked away and I saw a flash of pain in his eyes. It was quick, but I caught it. His usually kind eyes looked sad, like he was trying to hide something.His jaw was tight, like he was trying to keep his feelings under control. His smile, which was usually so natural seemed forced. His hands which were normally steady were clenched on the steering wheel.Hindi ko maiwasang malungkot sa kaniya. Hindi ko rin alam kung saan siya nalulungkot. Sa kamba
"Laurene! Where are you?!" Minulat ko ang aking mata nang marinig ang boses ni Sheriah. Lumiwanag na ang paligid at nasa gitna pa ako ng dance floor. May mga tao rin naman ang nasa dance floor pero para akong tangang pumipikit roon.Luminga ako sa paligid at umaasang baka nandito pa siya pero ibang mga mukha na ang mga nakikita ko. Nakaramdam ako ng pagkadismaya. "Nandito ka lang pala!" Agad na sabi ni Sheriah nang makita ako. Nangunot ang noo ko, nanaginip ba ako ng gising? Hinawakan ko ang labi ko at ramdam ko pa rin ang dampi ng labi niya. Alam kong siya iyon. "A-anong nangyayari?" Wala sa sarili kong sambit. "Buti natanong mo. May nagturn off ng breaker kanina! Hindi rin alam kung sino pero mukhang sinadya!" She explained with her voice taking on a slightly annoyed tone. "Sinadya? Pero bakit?" tanong ko. I was trying to focus, to bring myself back to the present, but my mind kept drifting back to that kiss. "Hindi ko alam pero buti na lang at naayos agad ng mga staff. Ang kas
"Nalalaman niya agad? Paano?" Tanong ko, hindi makapaniwala sa sinabi niya. He shrugged, "He has his ways, Miss. He's always been good at reading people, at sensing when something's off."Napaisip ako. Kung alam ni Zairon na mayroong drugs sa inumin niya, bakit niya ito ininom sa birthday party ni Justine?But a realization hit me. Sinadya niyang inumin iyon- to lure me in.I should have known in the first place. He told me that he stalked me, followed me and now he always plans something so I could talk to him again. Bakit ba hindi ko man lang iyon binabase sa mga ginagawa niya? It's hard to admit but he's obsessed with me. And now, I didn't even believe him. Kahit alam kong hindi healthy na magiging ganito siya sa akin pero naginhawaan ako. I have to apologize to him even though I don't like what he is always thinking pero kung hindi ko siya kakausapin, baka may gagawin na naman siyang hindi ko inaasahan. Suddenly, a question popped into my head. "Mordred, this is a bit personal b
Napakamot ako ng ulo dahil ring ng ring ang alarm clock. Kinapa ko ito para pahintuin ngunit nangunot lang ang noo ko dahil iba ang tunog. Hindi naman kasi ganito ang alarm clock ko, masyadong mahinhin iyon kaysa rito na parang gigibain ang utak ko. “La? Sino nagchange ng alarm clock ko?” Humikab ako at nag inat ng kamay habang napapikit pero pagbukas ko ng mata ay ibang kulay ng kurtina ang nadatnan ko. Lumalabo ang mata ko dahil hindi ko suot ang eyeglasses ko. Wait, ang contact lenses ko! Agad-agad akong tumakbo sa malapit na salamin at chineck ang mata ko. Anong– ba’t wala akong suot? Hala, hindi kaya bumaon?!Nearsighted naman ako at kaya ko pang makatingin sa malapit. Kaya ko namang maglakad ng walang suot na salamin pero nasanay lang talaga akong may suot. Dahil sa pagkataranta ko, may nasagi akong box na maliit at pagkakita no'n ay doon na rin ako naginhawaan. Ang contact lenses ko, natanggal pala pero sino naman ang nagtanggal nito sa mata ko? Sa pagkaka alam ko ay masyado
Pumasok na lamang ako pabalik sa condo niya at kaninang gutom ko ay nawala na lamang bigla. Nag o-overthink na ako. Anong ginagawa nila roon? Nag uusap lang ba sila? Naglalaro? Eh, ano namang nilalaro nila? Hindi na ako makatiis at lumabas na ng condo pero napatigil rin nang marealize na hindi ko pala alam kung saan ang condo ng Megan na iyon. Kung kapareho sila ng condo noon pa man, lagi silang magkasama?! Shit, mas lalo akong kinabahan! Pabalik balik lang ako sa labas ng pintuan at sinisilip kung saan siya tumungo kanina. Napatigil lang ako sa paglalakad nang may narinig na naman ako. “Meow.” Ang pusa kanina ay nandito na naman at nilapitan ako. Kiniskis niya pa ang ulo niya sa paanan ko. Sinamaan ko ito ng tingin at kinuha. “Hindi kita ibibigay sa owner mo kapag hindi siya mismo ang pumunta rito!” Naiinis kong sabi at dinala ang pusa sa loob. Nilagay ko lang siya sa sahig at komportable naman itong nagpagulong-gulong roon. Umupo ako at nilalaro ang pusa at hinihimas ang tiyan
We spend two days in Samar before we head back home. Our children went back with my parents because they want us to spend more time together. Nalibot namin ang tourist spot ng Samar at kontento talaga ako sa pamamasyal namin. Dumaan muna rin si Zairon sa Solstice hospital habang ako ay dumiretso na sa Pampanga dahil nandoon ang mga anak ko. We will still back at Manila at si Zairon na ang susundo sa amin doon. Pagkatapos kong masundo ang mga anak ko sa bahay nila Lola, diretso agad kami sa bahay dahil gabi na rin. Umuuwi kasi si Serina every weekend sa kanila kapag nasa Pampanga kami kaya minsan, ako ang nagbabantay sa mga kambal. “Ate, okay lang ba umuwi ako ngayon? Hindi pa kasi dumadating si Kuya.” tanong ni Serina sa akin. Nagtitimpla ako ngayon ng gatas para kila Calia bago sila matulog habang si Serina naman ay bihis na dahil gabi siyang aalis ngayon. May emergency kasi sa kanila at kailangan siya ngayon. “Okay lang Serina. Sasabihan ko kay Zairon ang sitwasyon mo. At s
Dumating na rin kami sa Cabin. Malamig ang labas kaya ay bigla nalang rin uminit pagpasok namin. Zairon turned on the light while I was straight to the shower. “Anong gagawin mo baby?” He asked when he noticed where I was going. Bigla kong hinubad ang wedding gown ko. Hindi naman kasi ito malaki at mahirap tanggalin dahil manipis kaya mabilis ko lang siyang nahubad. Tiningnan ko siya at nakatingin na siya pataas baba sa katawan ko dahil walang hiyang nakahubad ako sa harapan niya. “I will take a shower. It's our first night as a married couple. Hindi ba at normal naman ito?” “What normal?” Sabay tingin niya sa akin. Ngumisi ako. “Make love.” Lumunok siya. Lumapit ako sa kaniya at hinaplos ang dibdib niya. Nakatingin lang siya ng madilim sa akin at halata roon ang excitement. “We haven't done it since that night. Feel ko tuloy ayaw na ayaw muna sa akin.” May bahid na tampo kong sabi. Inangat niya ang panga ko upang makasalubong ang aming mata. "Pinasabik ko lang ang sarili ko
We planned to have our wedding on Samar Island, the same place where we conducted a medical mission in the past. I am the one who decided on the location for our first wedding. Ako kasi pinapili niya at maganda ang ibang parte ng island lalo na at gusto ko ring mag beach wedding kami. Hindi rin masyadong mabigat ang gown ko dahil request ni Zairon. Siya mismo lahat ang nagplano dahil ayaw niyang napapagod ako nakaisip sa kasal namin. Ang dapat ko lang raw gawin ay sumagot at magsalita ng vows namin at wala ng iba. Nasa loob ako ng cabin kasama sila Zaen. They're the ones who took care of me. Maya-maya pa ay pumasok ang ina ni Zairon. “You're so beautiful, anak.” She smiled at me. “Thank you po, Mom.” Sagot ko. I'm not used to calling him mom but I don't want to make her uncomfortable with me kaya sinikap ko talagang masanay. I was taken aback when she approached and embraced me. "Take care of my son, Laurene," she whispered softly. She then stepped back, looking at me with a
Zaiden Cairo Why don't we go to Singapore tomorrow? I can just take a leave. Zadkiel Luis“Na ah. Europe is better. Zaiden Cairo replied to Zadkiel Luis I already went there multiple times. Handsome Zach Ba’t lalayo pa kayo na may marami namang lugar rito sa Pilipinas? At saka, useless pa rin iyan kung ayaw naman ni Laurene. She's the center of the celebration.Zaen Kailani replied to Handsome Zach Wow, kuya. Naging seryoso ka bigla ah? Nag seen lang si Laurene. 😂Handsome Zach Luh? Hindi ko nga napansin.Zim Reed How to mute this gc? It's fucking noisy.Zim Reed Do all of you have jobs? Work your ass y'all.Zaen Kailani replied to Zim ReedKuya Zim, if you mute us, you'll miss out on all the fun! And don't worry, we're all working our asses off. Some of us just have more flexible jobs than others. 😜Zaiden CairoZaen, don't provoke him. He might design a building without a restroom just to spite us.Zadkiel LuisThat's not even funny. It's illegal.Zaiden CairoExactly my
Napanganga ako at napatirik ng mata nang sinipsip niya ang kintil ko at pagkatapos ay hinimod ang loob ng pagkababae ko. Napakapit ako sa buhok niya dahil bumibilis ang paggalaw ng dila niya lalo na at tinutudyo ng dila niyang ipasok ito sa loob ko. Suminghap ako nang binaon niya ang dila niya at ginamit ito upang Ilabas masok sa bakuna ng pagkababae ko. Hinigpitan ko ang pagkapit sa buhok niya dahil parang lalabasan na agad ako. Gusto ko siyang sipain pero ayoko rin namang tigilan niya dahil malapit na ako sa rurok. “Hmmp.. Zairon.. “ Paungol ko. Hindi siya tumigil dahil mukhang napansin niya na malapit na ako kaya mas lalo niyang pinag igihan ang ginagawa niya hanggang sa tánging ungol lang ang nagawa ko sabay ng paglabas ng katas ko. He stopped licking there but observed how my juices flowed, yet he didn't wait for it to drip as he kissed it again. I felt ticklish from the way he kissed it, but I just let him continue.“Zairon.” Tawag ko. Umangat ang tingin niya sa akin. Puno
Warning: R-18 “Kuya, share naman ng good news diyan!” Sabat ni Zaen. Bumaling ang lahat sa amin at biglang natahimik. Agad hinawakan ni Zairon ang kamay ko at pinakita ang singsing sa kanilang lahat. Umingay ang lahat at napuno ng pagbati sa aming dalawa. Napangiti ako sa reaksyon ng lahat. Hindi nila inaasahan na ganito ang kahihinatnan ng araw na ito. Hindi rin nila inaasahan na magpo-propose si Zairon sa akin ngayon."Wow! Hindi ko inaasahan 'to!" sigaw ni Mama, habang tumatalon-talon sa tuwa. Natawa ako. Bakit pa tumalon si Mama. Natawa nalang rin ang ina nila si Zairon. "Congrats, Kuya! Congrats, Ate Laurene!" Sigaw ni Zaen at inaasar pa ako. Hinawakan ni Zairon ang baywang ko at sabay kaming lumapit sa kanila. Tumalon-talon pa si Zachary patungo kay Zairon at malakas na tinapik ang likod nito ng ilang beses. “Congrats bro! Sa wakas, natupad na rin pangarap mo! Akalain mo naman no, pinantasyahan mo lang ng ilang taon, ngayon ikakasal na kayo! Whoosh!” Nawala ang ngiti k
"Wow ha. Buti mabait ako ngayon. Akin na nga. Libre mo ako softdrinks ah," biro nito."Palagi ka namang nagpapalibre 'eh," sinabi niya habang kinuha ang pera sa kanyang wallet. "Oh, ayan. Diyan mo nalang rin kunin snacks ni Laurene.""Hala, okay lang Dal. May pera naman ako," agad kong saad."Sus. Nagpapansin lang iyan sayo para isama natin siya mamaya," bulong ni Jazz sa akin habang nakikipagtuos ng tingin kay Dalcy. "Che! Minsan nga lang ako manlibre! Umalis ka na nga!" biro nito habang tawa ng tawa.Nagkatinginan kami ni Dalcy nang umalis si Jazz. "So, girl. Anong plano?""Ah. Susunduin ako ni Zairon mamaya. Wala naman siyang sinabi pero gusto niya lang araw akong kasama ngayon."Tinawagan kasi ako ni Zairon ng maaga kanina na may pupuntahan raw kami pero nakalimutan ko agad na ngayon pala ang surprise ko kaya hindi agad ako makahindi. "Hindi niya alam na alam mo?" tanong ni Dalcy na naguguluhan sa sitwasyon.Tumango ako. "Pero plinano namin ni Jazz na idecline ko raw.""Ah, para
"Why don't you rest after graduation girl? You're stressing yourself after what happened to you." Ani ni Jazz sa video call. Nasa bahay ako nila lola dumiretso. Nag message lang ako kay Zairon na doon muna ako matutulog pero wala akong natanggap na reply. "Tingin mo stress ako? Nakakain nga ako ng mabuti oh?" Biro ko at pinakita pa sa kaniya ang kinakain ko. Sinuklian lang naman niya ako ng nalungkot na tingin. "Okay lang ako ano ka ba at saka masyado lang talaga akong assuming." dagdag ko pa."Natatakot ka bang iwan ka niya?" Natigil ako sa pagkain. Nawalan agad ako ng gana kaya uminom nalang ako ng tubig. "Hindi. Bakit naman ako matatakot?" walang emosyon kong tugon. "You can lie to me but you can't lie to yourself. Umiiwas ka talaga sa kaniya kasi na insecure ka sa sarili mo." Hilaw akong ngumiti at pilit pinigilan ang inis. "Jazz, baka nakalimutan mo na ang PCOS at PMS ay may potential na maka heightened ng sensitive sa amoy? Kahit hindi naman siya common na symtoms at depen
"Buntis ka ba, Laurene?" Nabigla ako sa tanong at nasamid ako sa ininom kong buko juice. Nasa labas kami ngayon ng University, nakapaligid sa amin ang iba't ibang uri ng street foods. Habang pinipigilan ko ang aking ubo, pinunasan ko ang labi gamit ang likod ng aking kamay. Maingat kong itinapon ang plastic cup na hawak ko sa malapit na basurahan. Kinuha ko rin ang panyo ko sa bulsa at pinunasan ang kamay ko. "Parehas ba kayo ng utak ni Dalcy? Bakit parehas kayo ng tanong?" Sagot ko sa kanya, habang pinipilit kong itago ang pagkabigla. "Eh, kasi.. masyado kang moody these past few days. Tapos hindi ba sabi mo, nag away kayo ni Zairon at hindi pa kayo nagpapansinan kaya doon ka nalang natutulog sa lola mo?" "Na miss ko lang luto ni lola at iyong kami ni Zairon, kusa lang talaga akong nairita. Siguro dahil noong nangyari sa amin." "Hindi ka na ba nakatikim sa kaniya?" Pagbibiro niya. Tinapon ko sa kaniya ang panyo ko. "Iyong bibig mo Jazz! Hindi ko iniisip ang ganiyan okay?" "Wee