Tumungo muna silang dalawa na magkaibigan sa comfort room sa simbahan para doon magbilang ng pera na ido-donate nila bago tuluyan na i-donate ang kalahating milyon. Nakakahiya naman na doon sila sa loob ng simbahan magbibilang ng pera kaya kailangan ay kumpleto na ang perang ido-donate nilang dalawa.
Sinarado nilang dalawa ang pinto ng comfort room para magbilang doon sa loob. Wala naman ngang tao silang naabutan sa loob. 'Yung isa lang na bag ang binuksan nila na dala-dala ni Janice. Hindi na silang dalawa nagsayang pa ng oras kaya nagsimula na silang magbilang ng pera na ido-donate nila sa simbahan para itulong rin nito sa mga nangangailangan. Makalipas ang thirty minutes ay natapos na sila sa pagbibilang ng perang ido-donate nila sa simbahan. Kumpleto na ang kalahating milyon. Lumabas na nga silang dalawa matapos 'yon. Hindi na sula nagtagal pa doon. Pumasok silang dalawa sa loob ng simbahan dala-dala ang malaking halaga ng pera. Wala namang masyadong tao sa loob ng simbahan dahil wala naman misa. Iilan lang ang mga taong nandoon na nagdarasal. Hinahanap nila kung nasaan ang donation box at hinulog nila doon ang perang ido-donate nilang dalawa. Wala namang nakakita sa kanila na nag-donate ng malaking halaga ng pera. Mabuti nga na walang nakakita sa kanila para iwas pa sa posibleng isyu o ano pa kapag nalaman na nag-donate sila ng ganoong kalaking pera lalo na hindi naman halata sa kanila na mayaman sila. Matapos na i-donate nila nag kalahating milyon ay hindi muna sila umalis sa simbahan na 'yon. Ang ginawa nila ay taimtim silang dalawa na nagdasal malapit sa may altar. Nagpasalamat na rin silang dalawa sa perang hawak-hawak nila lalo na si Stella. Nagdasal pa siya na sana kung ano man ang rason kung bakit sa kanila binibigay ang malaking halaga ng pera na hawak niya ay gabayan sana sila sa tama. Hindi sana masayang 'yon sapagkat itutulong naman nga nilang dalawa na magkaibigan. Saka lang silang dalawa lumabas sa simbahan na 'yon matapos na magdasal sila. Humihingi silang dalawa na magkaibigan ng gabay mula sa Panginoon sa susunod nilang gagawin. "Saan na tayo pupunta?" tanong ni Janice kay Stella pagkalabas nila sa loob ng simbahan. Nagpakawala muna si Stella nang mahabang buntong-hininga bago sinagot ang katanungan na 'yon ng kaibigan niya sa kanya. "Tutulong tayo sa mga nangangailangan ng tulong. Bibigyan natin ng pera ang mga taong mahihirap. Iyon naman ang napagkasunduan natin, 'di ba? Magdo-donate tayo at itutulong sa kapwa natin mahihirap ang perang hawak-hawak natin," sagot ni Stella kay Janice na dahan-dahan naman ngang napatango. "Alam ko naman 'yon, eh. Hindi ko naman makakalimutan 'yon. Lahat ba natin tutulungan ang mga kapwa natin mahihirap?" tanong ni Janice sa kanya. "Hindi naman lahat. Mahihirapan tayo at baka mabuko tayo kapag ginawa natin 'yon. Tutulong lang tayo sa makakaya natin. Hindi naman natin kailangan tulungan lahat. Ba't naman hindi kung mayaman na mayaman tayo pero sa sitwasyon ngayon ay hindi muna, okay?Baka sa mga susunod na taon ay magawa natin, kapag mayaman na tayo. Sa ngayon talaga ay tutulong tayo sa kaya lang natin tulungan," paliwanag ni Stella kay Janice na naiintindihan nnana ang ibig niyang iparating dito. Tumango muli si Janice sa kanya at nagsalita, "Sige. Tutulong lang tayo sa aabot ng ating makakaya. Hindi muna natin tutulungan lahat. 'Yung makaya lang natin na tulungan." "Oo. 'Yung kaya lang talaga para hindi tayo mahirapan. Hindi natin ipapaalam sa iba dahil baka mapahamak tayo lalo na malaking halaga ng pera ang dala-dala nating dalawa. Iyong mga nararapat lang muna natin tulungan ang bibigyan natin ng pera," sabi pa ni Stella sa kaibigan niya na si Janice. "A, okay. Maliwanag na sa akin ang sinasabi mo. Magsisimula na ba tayong dalawa sa pagbibigay ng pera sa nangangailangan natin na kapwa mahihirap?" tanong pa ni Janice sa kanya na mabilis naman ngang sinagot niya. "Oo. Ngayon na natin gagawin dahil wala naman tayong ibang gagawin sa araw na 'to, eh," sagot ni Stella sa kanya. "Nagsara na nga tayo ng puwesto sa palengke. Kung hindi naman natin gagawin 'yon ay wala tayong gagawin pa. Ano na lang ang gagawin natin, 'di ba? Wala." Muling tumango si Janice pagkasabi ng kaibigan niya sa kanya. "Tatanungin kita na kung pagkatapos ba natin na tulungan ang mga mahihirap na kapwa natin ay saan na tayo pupunta? Uuwi pa ba tayo sa atin?" tanong pa ni Janice sa kanya. Tinatanong niya ang kaibigan niya na si Stella kung ano na ang gagawin nila pagkatapos na magbigay ng pera sa mga mahihirap na kagaya nila. Uuwi pa ba sila? Hindi muna sumagot si Stella sa tanong ng kanyang kaibigan. Makalipas ang ilang segundo ay saka lang siya nagsalita sa kaibigan niya. "Hindi na. Hindi na tayo uuwi sa atin simula sa araw na 'to. Aalis na tayo. Lalayo na tayo sa kanila at magsisimula tayo gamit ang perang matitira na ibibigay natin sa mga kapwa natin mahihirap. Iyon na ang gagamitin natin sa pagbabagong-buhay. Hindi na tayo uuwi sa kung saan man tayo nakaranas ng hindi maganda at kalupitan ng buhay na mayroon tayo. Oras na para maging malaya tayo sa gusto natin,'' seryosong sagot ni Stella kay Janice na pabor naman nga sa sinabi niyang 'yon. Gustong-gusto rin naman niya na iwan ang buhay na ayaw na niyang maranasan pang muli. Kaagad naman siyang tumango sa kaibigan niya at nagsalita, "Sige. Pabor ako sa sinasabi mong 'yan. Simula sa araw na 'to ay hindi na tayo babalik sa bahay na tinutuluyan natin. Aalis na tayo at kailanma'y hindi na babalik pa sa mundong nagparanas sa atin kung paano maging maliit at magdusa araw-araw. May pera naman na tayo. Puwede na natin gawin ang nais natin gawin, 'di ba? Malaya na tayo." Ngumiti si Stella pagkasabi niya. "Oo. Malaya na tayo. Hindi na tayo babalik pa sa kung ano man ang mayroon tayo. Magbabagong-buhay tayo gamit ang perang hawak-hawak natin. Ito na talaga ang tutulong sa atin para makaalis tayo sa kahirapan ng buhay. Hindi natin deserve ang kung ano man ang mayroon tayo. Deserve natin maging masaya at magkaroon ng buhay na maganda," sabi ni Stella kay Janice. Naluluha nga siya sa tuwa. Sino ba naman ang hindi maluluha sa tuwa kung bigla na lang magbabago ang buhay mo dahil lang sa malaking halaga ng pera na bigay ng Panginoon? Hindi nila kasalanan ang kung ano man ang mayroon sila ngayon. Binibigyan sila ng Panginoon na makaalis sa buhay na tinitiis nila para maranasan naman nila ang maging masaya at maging maginhawa sapagkat deserve naman nilang dalawa 'yon lalo na si Stella. "Tama ka sa sinasabi mo. Hindi natin deserve ang kung ano man talaga ang mayroon tayo lalo ka na. Magiging masaya na tayo at kailanma'y hindi na maghihirap pa," saad pa ni Janice kay Stella na kaibigan niya. She smiled and shook her head slowly.Namigay nga silang dalawa na magkaibigan ng pera sa mga taong mahihirap kagaya nila. Tuwang-tuwa naman ang mga taong pinagbigyan nilang dalawa ng pera. Sobra-sobra ang pasasalamat nito sa kanilang dalawa. Masaya naman sila sa nakikita nila mula sa mga taong binigyan nila ng pera. Malaking tulong na 'yon na bigay nilang dalawa. Hapon na silang dalawa natapos na magbigay ng pera sa mga taong kapus-palad kagaya nila. Nakakapagod ngunit masayang-masaya sila dahil natulungan ito nila kahit papaano. Nagutom silang dalawa na magkaibigan kaya ang ginawa nila ay kumain silang dalawa sa isang fast-food chain. Um-order sila ng marami. Hindi nila nagagawa 'yon dati ngunit ngayon na may pera na silang dalawa ay kayang-kaya na nila. At kahit nga ubusin pa nila ang lahat ng pagkain na order-in sa fast-food chain ay kayang-kaya. Marami pa rin silang dalawa na pera. "Uuwi lang ako saglit sa amin," sabi ni Stella kay Janice na kaibigan niya. "May kukunin lang ako doon sa amin na importanteng mga pape
Madilim na sa labas nang makabalik si Janice sa hotel na pinag-check-in-an nilang dalawa na magkaibigan. Dala na niya ang nais niyang kunin sa kanila. Hindi naman siya tinanong ng kaibigan niya kung nakita siya ng mga kasama niya. Ang importante ay magkasama muli sila at handa na sila sa panibagong yugto ng buhay nilang dalawa na haharapin. Sa loob na langs sila ng hotel kumain ng dinner. Tinatamad naman na silang dalawa na kumain sa labas. Kahit ano naman ay kinakain nila basta pagkain na walang lason. Matapos nilang kumain ng dinner ay bumalik sila kaagad sa room nila. Busog na silang dalawa na magkaibigan. Hindi muna sila natulog. Nagku-kuwentuhan muna silang dalawa tungkol sa nangyari sa kanila ngayong araw na 'to. Nakaupo sila sa gilid ng kama habang nagku-kuwentuhan."Hindi talaga ako makapaniwala sa nangyayari sa ating dalawa. Hindi ko akalain na magkakaroon tayo ng malaking halaga ng pera at mapupunta tayo sa ganitong hotel na 'to ngayon. Kahapon ay wala naman sa isip natin
Masuwerte pa rin si Elmo dahil hindi siya nahuli ng mga pulis matapos siyang habulin nito. Nailigaw niya ang mga pulis kaya hindi siya nahuli nito. Wala namang ibang rason kung bakit siya hinahabol ng mga pulis dahil 'yon sa ninakaw niya ang pera na hindi naman sa kanya na pagmamay-ari ng dalawang mag-asawa na umampon sa kanya. Galit na galit sa kanya ang mag-asawa na sina Evelyn at Alfred dahil sa ginawa niyang 'yon. Wala raw siyang utang na loob dahil sa ginawa niyang 'yon. Kung iisipin talaga ay wala talaga siyang utang na loob dahil sa ginawa niyang 'yon na imbis na magpasalamat siya dahil binigyan siya ng magandang buhay ngunit 'yon pa ang ginanti niya. Masama ang ginawang 'yon niya na nakawin ang perang hindi naman talaga para sa kanya. Wanted na tuloy siya ng mga kapulisan dahil sa ginawa niyang 'yon. Wala na nga siya sa mansion kung saan maganda ang buhay niya ay wala pa siyang nadala na pera. Binalikan niya kinagabihan ang perang ninakaw niya mula sa mag-asawa na umampon si
Sumunod na araw ay kinausap ni Rosalina ang anak niya na si Elmo na hindi pa rin siya kinikibo. Nandoon lang ito sa loob ng bahay nila dahil hindi naman ito puwedeng lumabas pa dahil hinahanap siya ng mga kapulisan. Wanted talaga siya. Ayaw naman niya na makulong kaya hindi siya puwedeng lumabas. Naiintindihan naman siya ng kanyang ina. Sinisisi niya tuloy ito dahil hindi siya tuluyan na magiging ganito kung hindi niya pinakinggan ito sa pangungumbinsi sa kanya kahit gusto naman niya. Wala na nga siyang pera tapos lumiliit pa ang mundo niya."Okay ka lang ba dito, anak?" mahinang tanong ni Rosalina pagkapasok niya sa loob ng kuwarto kung nasaan ang anak niya na si Elmo. Hindi ito tumitingin sa kanya. Ilang segundo na ang lumipas ngunit hindi naman siya nagsasalita pa sa ina niya kaya narinig niya muli na nagsalita ito sa kanyang harapan."Galit ka ba sa akin, anak? Hindi ka pa rin kumikibo, eh," tanong pa nito sa kanya. Kinunutan niya ito ng kanyang noo. "Ano po ba sa tingin mo? Sa
Two years later...Marami na ngang nagbago sa buhay ng dalawang magkaibigan na sina Stella at Janice dahil sa perang hawak-hawak nila. Umalis na nga sila sa bahay kung saan sila tumutuloy. Wala namang pakialam sa kanila ang mga iniwan nila dahil mas natuwa pa nga ito sa pag-alis nila lalo na ang pamilyang umampon kay Stella. Sa pagbabagong buhay nga nilang dalawa ay hindi naman sila nahirapan dahil may nakilala sila na tumulong sa kanila na isang negosyante na ang pangalan ay Divina Castro. Hindi silang dalawa pinabayaan ni Divina hanggang sa magtagumpay silang dalawa. Ito ang naging tagapayo nila sa lahat ng oras na kailangan nila ito. Marami rin itong mga kakilala kaya hindi talaga sila nahirapan. Nagpatuloy rin silang dalawa sa pag-aaral dahil 'yon ang isa sa mga sinabi nito sa kanila na kailangan nilang gawin. Kung sa mayaman ay mayaman talaga si Divina Castro. Bilonarya siya. Patay na ang kanyang asawa habang ang dalawang anak niya ay nasa ibang bansa na at doon na nga nakatira.
Maagang gumising si Stella kinabukasan kahit late na siya natulog kagabi dahil sa galing sila sa mansion ni Divina Castro na tumulong sa kanilang dalawa ng kaibigan niya na si Janice kung ano man nga ang mayroon sila ngayon. Nakahanda na rin ang breakfast niya nang bumaba siya sa dining room para kumain. Tatlong kasambahay lang naman ang mayroon siya sa bahay niya. Binati kaagad siya nito pagkarating niya at ganoon rin naman siya. Mabait siya sa mga kasambahay niya kaya mabait rin ito sa kanya. Wala itong masabi na hindi maganda sa kanya kundi puro magaganda lamang at wala nang iba pa.Nakapagshower at bihis na siya kaya pagkatapos niyang kumain ng breakfast ay aalis na siya patungo sa kompanya na pinapatakbo niya. Kahit pinagsasabay niya ang pag-aaral at pagpapatakbo sa kompanyang 'yon ay nakakaya naman niya. Time management lang talaga ang kailangan. Nakaka-survive naman siya kahit papaano.Tahimik lang si Stella habang nasa biyahe sila patungo sa kompanya na pinapatakbo niya. May d
Nagawa naman nga ni Eric ang pinagagawa sa kanya ni Stella nang maayos kaya bumalik kaagad siya sa kompanya na pinagtatrabauhan niya. Hindi naman siya masyadong nahirapan. Mahigit dalawang oras lang naman siya na nasa labas. Tamang-tama ay papalabas na si Stella sa opisina niya dahil may meeting ito kaya naabutan pa niya ito doon. Nagmadali kasi siyang umakyat para maabutan niya ito dahil alam niya na may meeting ito. "Kumusta ang pinagagawa ko sa 'yo, Eric? Nagawa mo ba nang maayos?" nakangising tanong ni Stella sa kanya na mabilis naman nga niyang tinanguan."Opo, Ma'am Stella. Nagawa ko naman po nang maayos ang pinagagawa mo sa akin. Tagumpay po ako dahil naibigay ko 'yon sa babae," sagot ni Eric kay Stella na CEO nila.Tumango naman nga si Stella pagkasabi niya. Kilala niya kung sinong babae ang tinutukoy nito na walang iba kundi ang tumayong ina niya na hindi naman anak ang turing sa kanya. "Mabuti naman kung ganoon. Masaya akong malaman 'yon, Eric. Hindi ka naman ba nahirapa
Tinawagan ni Stella ang kanyang kaibigan na si Janice kinagabihan. Sinabi niya ang ginawa niya kanina na pagbigay ng pera sa pamilyang umampon sa kanya at ang tungkol sa pagsabi niya kay Eric tungkol sa katotohanan na ampon nga siya. Sinagot naman nga ni Janice ang tawag niya. Hindi naman na ito busy kaya may oras na makipag-usap sa kanya, eh. Nagpapahinga na rin ito kagaya niya. Janice can't believe that she would do that."O, talaga ba? Ginawa mo 'yon?" hindi makapaniwalang tanong niya dito sa kabilang linya. Tumango pa nga si Stella kahit hindi sila magkaharap sa isa't isa."Oo. Ginawa ko talaga 'yon kanina. May masama ba sa ginawa ko, huh?" tanong ni Stella sa kanya. "Wala naman, 'no? Wala naman nga kung iisipin na masama sa ginawa mong 'yon, eh. Mabuti nga 'yon na kahit hindi maganda ang naging trato nila sa 'yo ay binigyan mo pa rin sila ng pera. Maganda ang ginawa mong 'yon, mars," sabi ni Janice kay Stella na kaibigan niya."Naaawa naman kasi ako sa kanila. Alam ko na naghihi
"Nalaman ko pala sa kanya na no'ng una kong nakita siya ay sinabi sa akin ni Stella na ina lang ang mayroon ang batang 'yon. Wala siyang kinilalang ama," kuwento ni Divina kay Richard na anak niya."Bakit raw po? Bakit wala siyang kinilalang ama?" tanong nito sa kanya.She took a deep breath and slowly opened her mouth to speak to him again. "Anak raw ang batang 'yon ng kanyang ina sa pagkadalaga.""W-What? Talaga po ba, mom? Wala siyang kinilalang ama dahil anak siya ng kanyang ina sa pagkadalaga?" naninigurado na tanong niya kay Divina na mom niya."Oo. Wala siyang kinilalang ama dahil anak lang siya sa pagkadalaga ng ina niya. Kung sino man nga ang ina niya ay sigurado ako na alam nito kung sino ang kanyang ama na nakabuntis sa kanya," sabi pa ni Divina sa kanya.He slowly nods his head and said, "Yeah, you're right, mom. Ang kanyang ina lang naman ang nakakaalam kung sino ang tunay niyang ama. Dahil hindi niya alam ang kanyang ama ay sigurado ako na hindi nga 'yon sa kanya sinasab
Kinakabahan nga si Elmo habang nasa biyahe sila patungo sa venue kung saan gaganapin ang birthday celebration ni Divina. Tahimik lang silang dalawa. Suot nga niya ang biniling damit ni Stella sa kanya samantalang suot rin nito ang sa kanya na kasamang binili ng damit niya. Makalipas ang ilang minuto ay dumating na silang dalawa sa venue. Naghihintay na sa labas si Janice na kaibigan ni Stella. Hindi muna ito pumapasok sa loob dahil gusto nito na sabay na silang pumasok sa loob. Nahihiya naman siya na pumasok mag-isa. Nagbesuhan naman nga silang dalawa na magkaibigan pagkababa nila sa kotse. Nasa likuran lang ni Stella si Elmo na tahimik lang. Binati naman nga siya ni Janice kaya binati rin niya ito pabalik. Si Elmo ang nagdadala ng regalo na ibibigay ni Stella kay Divina. "Marami na ba ang tao sa loob?" tanong ni Stella kay Janice.She shrugged her shoulders and replied, "Hindi ko alam, mars. Five minutes pa lang naman akong nandito sa labas, eh. May nakikita naman nga akong mga bis
"Ano kaya ang magandang iregalo kay Ma'am Divina, 'no?" tanong ni Stella kay Elmo sumunod na gabi. Nag-iisip-isip siya kung ano ang magandang ire-regalo kay Divina sa birthday nito ngayong darating na week.Elmo breathes deeply and shrugged his shoulders before he speaks to her. "Hindi ko alam sa 'yo, baby. Ano ba ang gusto mo na iregalo sa kanya? Ikaw lang naman ang makakasagot n'yan kung ano ang magandang ire-regalo sa kanya dahil 'yung gusto mo na iregalo sa kanya ang ibibigay mo, eh," sagot ni Elmo sa kanya.Tinanguan naman nga niya si Elmo pagkasabi nito sa kanya. Bumuga siya ng malamig na hangin."Hindi ko rin talaga alam kung ano ang ire-regalo ko kay Ma'am Divina, baby. Nahihirapan ako na mag-isip ng puwedeng iregalo ko sa 'yo. Wala akong maisip. Alam mo naman na nasa kanya na ang lahat, 'di ba? Kaya mahirap talaga mag-isip ng ire-regalo na wala pa siya. Ayaw ko naman na magregalo ng mayroon na siya, eh. Gusto ko na iregalo sa kanya ay 'yung wala pa siya kaso nga lang ay hindi
"Ahhhh! Ahhh! Ahhh! Shit! Ang sarap! Sige pa, baby! Sige pa! Ahhhh! Ahhhhh!" malakas na ungol ni Stella habang binabayo siya ni Elmo na boyfriend niya na para bang wala nang bukas pa ang darating. "You like that, baby? Ohhhh! Ohhhh! Ang sarap-sarap ng p*ke mo. Shit! Ohhhh! Ang sikip! Akin ka lang talaga. Ohhhh!" sagot na ungol ni Elmo habang walang tigil ang pag-araro niya sa basang-basa na pagkababae ng girlfriend niya. Napapadaing nga si Stella sa tuwing papaluin ni Elmo ang pang-upo niya. Nakailang palit na silang dalawa ng posisyon. Kaunting ulos pa nga ay sabay na nilang dalawa naabot ang rurok ng kaligayahan. Sumabog muli si Elmo sa loob ng pagkababae ng girlfriend niya. Nakikiliti si Stella sa mainit na pagsirit ng katas nito sa loob niya. Pinuno muli siya ng guwapong boyfriend niya. Bumagsak silang dalawa sa kama na hinang-hina at naghahabol ng kanilang hininga. Niyakap kaagad nila ang isa't isa at makaraan ang ilang minuto ay naghalikan muli sila. "Okay ka na ba, baby?" n
Tinawagan si Elmo ng kanyang ina na si Rosalina sumunod na gabi. Sa labas niya ito kinausap hindi doon sa loob ng bahay ni Stella. Walang kaalam-alam si Stella na kausap niya ang kanyang ina. "Nasaan ka ba, anak? Ba't hindi mo sinasabi sa akin kung nasaan ka, huh? Okay ka lang ba, huh?" nag-aalala na tanong ni Rosalina kay Elmo na anak niya. "Isang buwan na kitang hindi nakikita. Okay ka lang ba kung nasaan ka man ngayon, huh? Akala ko ay may nangyari na ngang masama sa 'yo. Nag-aalala ako sa 'yo, anak. Nasaan ka ba, huh?"Elmo breathes deeply before he speaks to her mother on the phone."Okay lang po ako. 'Wag ka na pong mag-alala para sa akin. Nasa mabuting kalagayan naman po ako. Sorry po kung isang buwan na akong hindi magpapakita sa inyo," sagot ni Elmo sa kanyang ina na si Rosalina. "E, nasaan ka ba, anak? Gusto kong malaman kung nasaan ka. Nasaan ka ba, huh?" tanong pa ni Rosalina sa kanya."Huwag mo na pong alamin kung nasaan po ako ngayon, ma. Nasa mabuting kalagayan po ako
Sinabi kaagad ni Stella kay Elmo na boyfriend niya na alam na nga ng kaibigan niya na si Janice ang tungkol sa relasyon nilang dalawa. Iyon ang pangako niya dito kaya ginagawa lang naman niya. "Talaga ba, baby? Alam na niya 'yon? Sinabi mo na ba sa kanya ang tungkol sa ating dalawa?" Stella nodded immediately."Oo, baby. Sinabi ko na nga 'yon sa kanya kaya alam na niya na may relasyon tayo sa isa't isa.""Ano ang naging reaksiyon o sinabi niya sa 'yo matapos mong sabihin sa kanya na may relasyon tayong dalawa?" tanong pa nito sa kanya.She let out a deep sigh first and then speaks to him. "Hindi siya makapaniwala sa nalaman niyang 'yon ngunit masaya siya para sa atin lalo na sa akin, baby. She's supporting me. Kung masaya raw ako sa kung ano man ang mayroon tayong dalawa ay masaya rin siya. Wala naman siyang sinabi na hindi maganda kanina matapos kong sabihin 'yon sa kanya. She's happy for us. Hindi rin naman niya sasabihin sa kahit kanino ang tungkol sa ating dalawa," kuwento ni Ste
"Mars, may kailangan pala akong sabihin sa 'yo," wika ni Stella sa kaibigan niya sa kabilang linya isang gabi nang tumawag ito sa kanya."Ano 'yon, mars? Ano'ng kailangan mong sabihin sa akin?" tanong nga nito sa kanya. "Importante ba ang sasabihin mo sa akin?""Oo naman. Magsabi ba naman ako sa 'yo kung hindi importante 'yon," komento ni Stella sa kanya."E, ano ang kailangan mong sabihin sa akin, huh?" tanong nga ni Janice sa kanya sa kabilang linya.Bago sinabi 'yon ni Stella ay nagpakawala muna siya nang malalim na buntong-hininga. "Sa sasabihin kong 'to sa 'yo sana ay huwag kang mabibigla, mars," malumanay na sabi niya."Huh? Bakit naman? Ano ba ang sasabihin mo sa akin, huh? Sasabihin mo ba na buntis ka? Ganoon ba 'yon? Paano ka naman mabubuntis kung wala ka namang boyfriend? Ang tanga ko rin, 'no?" sunod-sunod na tanong nga ni Janice sa kanya."Gaga, hindi! Hindi 'yon ang sasabihin ko na buntis ako. 'Wag kang OA, mars. Hindi bagay sa 'yo. Hindi, biro lang. May importanteng sasa
Magkayakap na natulog sina Stella at Elmo ng gabing 'yon. Parehas na may ngiti sa kanilang mga labi. Opisyal na ngang magkasintahan sila sa wakas. Sabay silang natulog na dalawa kaya sabay rin silang nagising kinabukasan. Binati kaagad nila ang isa't isa ng matamis na "good morning" na may kasama pang kiss na mas matamis pa sa asukal. Kagigising pa nga lang nilang dalawa ngunit kinikilig kaagad si Stella. Sino ba naman kasi ang hindi kikiligin kung kagaya ni Elmo na hot at guwapo ang boyfriend mo na unang makikita mo pagkagising sa umaga?"I'm so happy to wake up this morning beside you, baby," nakangising sabi ni Stella kay Elmo na boyfriend niya."Same with me, baby. This is our first morning of being lovers. I can't believe it, baby," tugon naman nito sa kanya. "Our first morning that we'll never forget." Stella chuckled as she said that to him. Elmo nodded quickly and kissed her lips again."I love you, baby," sabi nito sa kanya habang yakap-yakap siya nang napakahigpit.Nagsalit
Pinaglapat nilang muli na dalawa ang kanilang mga labi matapos ang mahigpit na pagyayakapan nila sa isa't isa. Pinunasan ni Elmo ang luha na umaagos sa pisngi ni Stella mula sa mga mata nito."Bakit ka umiiyak? Dapat masaya ka dahil tayo na ngang dalawa. Boyfriend mo na ako at girlfriend na kita. Bakit ka umiiyak, huh? Hindi ka ba masaya or what?" malumanay na tanong ni Elmo sa kanya matapos matuyo nito ang kanyang mga luha."Masaya naman ako. Kaya ako naiiyak dahil sa masaya ako, eh. Hindi lang talaga ako makapaniwala na tayong dalawa na nga. May boyfriend na ako," paliwanag niya habang hinahaplos-haplos ni Elmo ang magandang mukha niya. Nginitian pa nga siya nito at ngumiti rin siya dito pabalik."Oo. May boyfriend ka na nga at ako 'yon, Stella. Ako ang unang boyfriend mo. Ang suwerte-suwerte ko rin talaga, 'no? Suwerte ka rin naman sa akin, eh. Parehas tayong suwerte sa isa't isa," sabi ni Elmo sa kanya na nakangiti. "Yeah. Ikaw nga ang first boyfriend ko at sana ay ikaw na rin an