KYLIE's POV
"Rosie, stop talking! I told Jermy I'd be gone for a long period! I'm taking a long fvcking vacation!
What are you on about, you booked my flight to France for a new Fashion Show? What a moron you are.?!!"
Nakakaasar! Bakit ang tatanga ng mga tao ngayon, my god?
Nakakapagod rin kasi. Kaya nung makarating sa 'kin yung invitation na ikakasal ulit ang pinsan kong si Bennet i was really confused kasi bakit dalawang beses siyang nagpakasal at sa iisang babae lang din, I took advantage of the occasion and flew home.
Sinabi ko kay Jermy, ang handler ko sa Management, na mahabang bakasyon ang gusto ko at pumayag naman siya.
Like what the heck! I was supposed to go to Palawan to relax but her stupidity, I... aaargh!
"I'm sorry, Kylie.I had no idea you had already requested a vacation. You can't say no to FW, I'm sorry.. Masisira ang reputation ng ating Management pag nag-back out ka," narinig kong sabi ni Rosie sa kabilang linya.
"You know what, Rosie? Fvck that reputation. I don't care!"
Pinatay ko ang cellphone ko at binato sa sulok ng backseat bago ako bumaba ng sasakyan.Kailangan kong kumalma dahil masisira na naman ang beauty ko. Ayokong makita ako ng mga guest na nakasimangot. inilibot ko ang aking paningin sa buong paligid. I could also hear water flowing from somewhere. Napasimangot ako nang maalala ang pagkahulog ko sa fountain kanina sa Garden dahil sa buwisit na unggoy at mukhang unggoy na lalaking yun!
Kinailangan ko pa tuloy bumalik ng Hotel na aking tinutuluyan para lang magpalit ulit ng damit.
I decided to just wear a maroon dress, Gusto ko sana yung gold dress ko na binili ko sa Paris noon, pero naalala ko yung sinabi ng lalaking yun kani na na naa-attract daw sa shine'y colors ang unggoy na yun. Natakot naman ako, kaya hindi na rin ako nagsuot ng alahas.
Ni-lock ko muna yung kotse ko bago ako naglakad papasok ng Reception Hall and Marami pa rin ang nakikita kong guest at na ro-roon na rin ang bagong kasal.
Agad na napatingin saakin ilang kalalakihan na guest nang ako'y papasok sa loob ng reception. Well, Im Kylie Leofwin sino pa ba? Sanay na ako sa atensyon kaya balewala na lang sa akin ito.
Hinanap ng mata ko si Ate Annie. Na-roroon siya sa isang table kasama ang anak niyang si Lukas at ang ilan pang relatives namin.
Agad naman akong dumi-retcho ng palapit sa table nina Ate Annie.
Nahagip ng aking paningin sina Bennet at Cole Sa harap ng , Nakasimangot ang lalaki habang nakatingin sa asawa na kumakain.
Natatawa akong nag iwas ng aking paningin sa mag asa at biglang na pa dako ang aking paningin sa pinaka sulok na part ng reception. Nang maaninag ko ang dalawang lalaking patuloy na nag uusap Otomatikong napa taas ang aking kilay sa nakita.
Ang Lalaking yun!. Sino pa ngaba? ang lalaking may hawak na unggoy kanina sa Fountain. He was cheerfully chit-chat-ting with a female who looked exactly like the bride.. Iisipin ko sanang si Cole ang kausap ng lalaking yung pero imposible yun dahil kasalukuyang Kumakain ito kasama ang kanyang asawa. If the girl isn't Cole, she's most probably her twin and i heard na may twin siter pala si cole.
Umismid ako nang makitang pangiti-ngiti si Ang lalaki sa babaeng Kausap nito. Para siyang nagpapa-cute na ewan.
Eww.
Tsh! Samantalang sa 'kin ang Sama sama ng ugali niya. Gusto ko sana siyang batuhin ng aking heels pero nakita kong kumaway na si Ate Annie sa 'kin kaya nagpigil ako sa aking balak Gawin.
When i was about to turn my head, that guy caught my eyes. Hindi ko alam pero natigilan ako sa paglalakad.His stare has turned cold, sending shivers down my spine. Bakit ganun siya makatingin sa 'kin?
Kumukurap-kurap ako. Nang tumingin akong muli sa lalaki, hindi na siya nakatingin sa kin. O siguro guni guni ko lang din yun.
Nagkibit balikat na lang ako at ipinagpatuloy ang paglalakad palapit kina Ate Annie.
"Balin!" biglang tawag ni Lolo Arthur mula sa kung saan.
Napangiwi naman ako sa narinig.
Nangtinginan kasi ang mga tao. Ang lakas ng sigaw ni Lolo Arthur.
"Balin! Come here! Dito ka maupo sa tabi ko."
Yumukod ako at di pinansin si Lolo. Itinago ko rin ang mukha ko dahil nagsisimula nang magtanong ang ilang guest kung sino si Balin. Ayokong malaman ng ibang tao na Balin ang pangalan ko.
Halos mag-dive ako sa upuan makaiwas lang. Tumatawa si Ate Annie at si Lukas nung makaupo ako.
"Binroadcast ni Lolo na Balin ang pangalan mo, Auntie", ani Lukas
"Shut up!" angil ko.
Inilapit ni Ate Annie ang mga pagkain sa kin. "Ikain mo na lang yan Kylie. Kanina pa kita hinihintay."
Nakita kong puro meat ang nasa mesa at Dahilan para ma-pakunot ang aking noo.
"You know I don't eat meat, whether it's pork or chicken ate," I said.
Ate Annie scoffed. "Kumakain ka, Kylie. Bata ka pa lang matakaw ka na sa meat. Nag-inarte ka lang nung maging model ka. For once in your life, kumain ka ulit ng protein. Kailangan mo yan sa buhay." ani nito
Napanguso ako sa narinig, ako Kilala talaga ako ni Ate Annie simula pag ka bata, Anyway mukhang wala namang sigurong press dito. Walang masamang kumain.
Sumandok na ako ng pagkain I don't know what kind of dishes they are, pero mukhang masarap kaya go. Gutom na rin naman ako. Naalala ko si Cole at ang pagkain niya. Sana dumating ang araw na magawa ko ring kumain ng ganun karami ulit.
"You're going to Palawan after the wedding, aren't you?" untag ni Ate Annie habang kumakain ako. "Kami ni Lukas babalik na sa Chicago. You know my husband. Hindi nun kayang malayo kami ng anak niya." ani nito.
Inikot ko ang mata ko. "Eh di sana isinama mo na lang si Kuya Ronie."
"Hindi niya pwedeng iwan ang business."
"Tsh! Eh kesa napapraning siya kakatawag sa inyo ni Lukas no? Hays. Hindi na ako tutuloy sa Palawan."
Nagulat si Ate Annie. "O? Akala ko ba magbabakasyon ka sa Coron?"
"Ang engot ni Rosie. Isinama ako sa line up ng model sa France Fashion Week and ang mas nakakainis, opening ako. I can't reject that. Kahit papano ayokong masira ang image ko " sagot ko.
"Yeah. At least alam nilang kahit nuk-nukan ng sama yang ugali mo, professional ka naman pagdating sa trabaho," dugtong ni Ate Annie.
Napasimangot ako nang wala sa oras. Lahat na lang ba, tingin sa akin eh bruha? Tsk! I'm like the kindest person in the whole world duh.
I was about to eat but a man suddenly appear beside me. and he said, "Hey... may I have this dance?" he asked.
"Tang-ina mu, Lukas. Aatakihin ako sa gulat sayo! Sumusulpot ka na lang bigla!" buska ko sa pamangkin ko.
"For a lovely lady like you., ang sama ng lumalabas sa bibig mo Auntie," tumatawang sabi ni lukas. "Hindi bagay sayo." naiinis kong ani.
Inilahad niya ang kamay niya. Tumingin ako sa paligid. Mukhang nagsasayawan sa dance floor ang mga guest.
Humawak ako sa kamay ni Lukas at sumama sa kanya na sumayaw sa Gitna ng Dance floor.
"Ang tangkad mo na, pamangkin," sabi ko habang nagsasayaw kami.
He grew in height. Lukas was eighteen the last time I saw him. He's probably twenty years old now.
"Six footer, Aunt Balin. Mataas lang ako sa'yo ng ilang inches," ngisi niya.
"I'm five-nine so yeah. Kamusta? Si Clarkie? Parang mas mailap ang bunso niyong yun ngayon kesa noon," tanong ko.
"Nagbibinata na eh. Kaya mas maarte na siya ngayon."
"May girlfriend ka na?"
" Wala."
Tumawa ako. Hindi pa rin siya nagbabago. Still allergic to girls.
"Eh ikaw Auntie? May boyfriend ka na?" tanong ni Lukas habang patuloy parin kami sa pag sasayaw.
"Wala na. Dinispatsa ko na. He's stupid and a two-timer yuck. Niloko niya ako," sagot ko. Remembering my ex's face makes me want to punch him hanggang mamatay sya pere dahil hindi konaman magagawa yun at hindi naman ako mamatay tao.
Lukas's eyes grew cold as ice. "Niloko ka niya? You want me to end his life? Madali lang yan. I can do it now." naiinis nitong sabi
Nanlaki ang mata ko nang dukutin ni Lukas ang cellphone niya. Kilala ko ang pamangkin ko. At hindi rin nya nililihim sa kin ang mga underground business niya. agad ko namang Hinampas si Lukas sa braso
"Stop it, Lukas. Huwag mong sayangin ang oras mo sa walang kwentang tao tulad ng lalaking yun.."
"Pero niloko ka niya." pangangatwiran pa nito
"So. Hindi rin naman ako Seryoso sa kanya," ngisi ko.
Lukas laughed. Nawala yung dark aura sa mukha nya kaya Nakahinga naman ako nang maluwag. "Iba ka talaga, Aunt." ani pa nito.
"Anong magagawa ko? I'm too beautiful para masaktan no." mayabang kong dugtong sa sinabi.
"Karma is on your way, Aunt."
Tinawanan ko lang ang sinabi ng pamangkin ko.
After a couple of dance, si Ci-N ang sumunod na sumayaw sa akin.
After ni Ci, si Lukas ulit ang nakasayaw ko. Ayaw nila akong biwatan. They just kept passing me on to the next dance partner. After all, everyone who dances on the dance floor switches partners.
Nakasayaw ko pa si Uncle Pony, si Uncle Em, a guy named Sagara, si Ray at si Bennet.
"Can i sit after this dance?" reklamo ko kay Bennet dahil masakit na ang paa ko.
"Nope, si Lolo Arthur pa ang sasayaw sayo. Look!" ngisi ni Bennet
Tumingin ako sa kanan ko. At napangiwi ako nang makita ko si Lolo Arthur na kasayaw si Cole malapit sa pwesto namin. Once na mag-switch mg dance, si Lolo Arthur ang makakasayaw ko at... ayoko nun. Iaannounce na naman niya sa mga tao na may secon name ako and Worse, baka ikwento rin niya ang mga weird na bagay na nangyari nung kabataan ko. My god!
"Uupo na ako," madiin kong bulong kay Bennet.
Umiling ang lalaki bago ngumisi at nagsabi ng magic word na 'switch'.
Malakas niya akong inikot para ilipat sa next partner, pakanan. Pero imbes na sa kanan. Sa kaliwa ako pumunta para takasan si Lolo Arthur. Nagmamadali pa ako.
Kinuha ko agad ang kamay ng lalaking nagsasayaw sa may kaliwa ko at halos itulak ang partner niya. "Switch," sabi ko lang sabay hawak sa balikat ng matangkad na lalaki,Nang masdan ko ang mukha ng bago kong partner ay agad akong napa-pitlag.
Si...Thurstin Lauren Piers ang nasa harap ko!
KYLIE'S POVMukhang nagulat din ang lalaki nang makita akong nakahawak sa sakanyang balikat. Siguro nagtataka siyang bigla ako ang naging partner niya.His black eyes roled around my face as his expression grew colder. Bigla akong nailang. Hindi ako sanay na tinitingnan ng lalaki na ganun ka-cold ang expression.Shit."Uupo na lang ako," sabi ko dahil medyo natakot ako sa lalaki. Siguro galit siya dahil tinulak ko yung partner niya. Oh well. Dapat nga ako ang magalit dahil dun sa nangyari kanina sa fountain eh.Aalis na sana ako, pero biglang humigpit ang hawak nito sa kamay ko at hinapit ang kanyang mga braso sa aking bewang.He's close. So close, I can smell his manly perfume. Holy shit!"No way I will not let you go, Little Sweet Balin," matalim na ani Nito.Halos di ako makahinga dahil ang lapit ng mukha namin sa isat isa. Kung ibang lalaki siya baka nasampal ko na siya."M-masyado kang malapit..." nauutal kong sabi."It's okay," balewalang sabi ng lalaki. He stood straight and we
COLE'S POV"Ha?" naguluhang tanong ni SagieUmiling ako. "Wala. Sabi ko kumain ka ng pansit nang humaba pa Yang buhay mo at mas pumogi kapa lalo." natatawang biro ko.Tumawa at umiling nalang ito.I'd like to call this guy a would-be villain medyo mabait din naman siya pero lamang talga ugali nyang nakakainis, Hindi mo maintindihan minsan kung ano ba talaga But im so happy parin na kaibigan ko siya . Well, i hope na sana kaibigan rin ang turing niya sa 'kin.Duma-dami ang sumasayaw sa dancefloor at nag karoon pa nga ng segment kung saan mag si-switch ng partner ang bawat sasayaw. Ang nangyari tuloy bukod kay Sagie, nakasayaw ko rin ang ilan pang kalalakihan na nais akong maisayaw. Well sino nga bang ttanggi sa kagandahan kong to? hello Cole Alphonse to no.Si Luke, Si Kite, Si Fuji, Si Uncle Bj na mukhang may tama na ng alak. Si lukas na walang ibang ginawa kundi ang magkuwento ng kalokohan sa table, Si luke na may pinaplano kasama ang tatlong itlog na sina Lukas CiN at Crispin
KYLIE's POVA sudden phone call woke me from a deep sleep. Kina kapa-kapa ko ang cellphone ko sa ilalim ng unan pero hindi ko yun mahanap kaya napilitan akong magmulat ng mata. Para lang makitang nasa lamp table lang ito.Inabot ko yun at tiningnan kung sinong tumatawag. Todo-effort ako sa pagmulat ng mata dahil antok na antok pa ako.I saw that it was Rosie who's calling. Ayoko sanang sagutin kaso alam kong bobombahin niya ulit ako ng tawag kaya wala akong nagawa. Sumubsob ako sa kama."Hello," walang gana kong sagot."You're still alive, thank god!" exaggerated na bungad ni Rosie sa kabilang linya. Gustong umikot ng mata ko."And why are you not dead yet?""Silly. I'm a cat, i have nine lives. Kelan ka pupunta dito sa France? Malapit na ang sched ng fittings mo ng costume and rehersal mo."Bumuntunghininga ako. Ito ang dahilan kaya ayokong kausapin si Rosie eh. Ipapaalala lang niya ang tungkol sa fashion week at ang napuranada kong bakasyon."I'll be there in five days," sagot ko na
KYLIE'S POVHindi traffic, thank god. Nakarating ako sa Bolivia nang hindi umiinit ang ulo.I just parked my car and headed to the classy bar."Is that Kylie, the supermodel in Paris?" narinig kong sabi ng isang kasalubong ko sa kasama niya.Yumuko agad ako para hindi ako nito makilala."I guess not. Magkasingkatawan sila pero mas maganda si Kylie lol! That one looked like ghost. Ang putla niya! hhahahhha" dagdag pa nito at nag si tawanan"Well, yeah. Tama ka. Medyo pangit nga ang isang iyan." bulong pa ng isa nyang kasamaGusto kong bumalik para sabunutan yung dalawa pero nagpigil ako. Tumigil muna ako paglalakad at bumuga ng hangin. Ang kapal ng mukhang sabihan akong pangit. Anong tawag sa kanya? Saksakan ng pangit?!Jeez. Wala akong mapapala kung magpapaapekto ako sa kritisismo.I composed myself and resumed walking toward Bolivia.Bolivia as i mentioned from before, is a high end bar. Hindi ito yung tipo ng bar na dumadagundong ang sound at music. Tahimik ito at mostly sa mga kant
KYLIE'S POVWe just ordered beer with chips and mojos. Si Ann juice lang dahil nagdadalang tao pala siya. Umandar ang oras ko dahil lang sa kuwentuhan at balitaan ng kung anuano.Eleven thirty nang dumating ang sundo ni Ann. Hanggang doon lang pala ang paalam niya sa asawa niya. Kaya nauna na siyang umuwi sa amin. Si Cali, nagpaalam na rin. May pasok pa daw siya kinabukasan.Si Jellai, nakatulog na sa bangko. Tinamaan yata nung beer. Palibhasa, light drinker siya kaya ayun bagsak agad."Tara sa C.R." aya ni Ly sa kin."Paano si Jel?" tanong ko."Hayaan mo lang siya dyan mahiga. Jusko yang babaeng yan, hindi na nagbago. Kahit yata coke ipainom mo eh malalasing pa rin.""Hahaha!"Sabay kaming nagtungo sa C.R. ni Ly. Inayos ko lang ang sarili ko. Namumutla ako nang todo, pansin ko. Kinuha ko yung blackrimmed eyeglass sa bag ko at isinuot yun. Wala namang grado yung salamin. Sinusuot ko lang yun kapag feeling ko, haggard ang itsura ko.Nagmukha akong nerd, gaya ni Cali.Nang tumunog ang c
KYLIE'S POV"Lame," komento ni Thurstin matapos inumin ang Margarita sa baso. "Parang juice."Yabang ah."Bartender, gasolina nga ang ipainom mo dito. Lame daw mga inumin mo eh!"The Bartender laughed, and so is Thurstin. He was laughing lightly."Do you have a problem, Mister? Parang gusto mong magpakalunod sa alak ah. Mind to tell?" Pasimple kong tanong.Thurstin's flush face suddenly turns darker, nabaghan ako. "Nah. It's nothing. Just a simple man problem," he answered."Oh sorry," kunyari concern ako sa kanya. "Your parents fought?" tanong ko.Lalong dumilim ang aura ng lalaki. "Parents? My mom died a long time ago. And I have no news of my dad!" he answered sharply as if not wanting to remember any memories of his parents.Yay. Ang galing mo Kylie. First question at butata ka kaagad. Kapag yan nagalit sayo at sinuntok ka, bahala ka."I'm sorry to hear that," malungkot kong ani.I heard Thurstin sigh loudly. He paced upward and gulped some air."My best friend got married," he sa
Kylies's PoVIt was such a great relief that I am five feet nine tall, medyo hindi ako nahirapan na kaladkarin--- I mean, alalayan ang bastardong Thurstin na 'to. Ang laki-laki pa naman niyang lalaki. Nakakahiya lang kasi pinagtitinginan ako ng mga tao. May mga babae pang ang sama ng tingin sa 'kin, akala yata nila pinatulog ko tong unggoy na lalaking 'to para pagsamantalahan."Ibang klase na talaga ang mga babae ngayon. Gagawin ang lahat maakit lang ang lalaking gusto nila kahit ayaw sa kanila."Susugudin ko sana ang nagsalita na yun eh, hindi ko lang mabitiwan si Thurstin. Hindi ako desperado sa lalaki gaya nila. Huwag nila akong itulad sa mumurahing babae. Cheap.Kung hindi lang talaga ako nakokonsensya, iiwan ko na si Thurstinsa tabi ng kalsada dahil hindi biro ang bigat niya. Sumasakit ang balikat ko pero wala akong magawa kundi ang alalayan ang lalaki hanggang sa kalapit na hotel ng Bolivia, ang Marion.Hindi naman ganun kalayo ang Marion, mga ilang metro lang siguro. Nahirap
THURSTIN'S POVLumabas ako ng kuwarto na napansin kong may numerong 202. Nasa second floor ako kung ganun. No need to use the elevator. I just jogged my way to the stairs.Maliit ang hallway ng hotel. Katunayan na hindi ito isang five star hotel. Though the designs are pretty classic and elegant, masasabi ko na highclass hotel din ang kinaroroonan ko. Just how much did I spend for a night in here? Jesus, Thurstin... nagtitipid ka diba?Nang makarating ako sa main lobby ay nakita ko ang reception desk doon. Lumapit ako sa dalawang babaeng receptionist na nandun. Napansin ko na sa pader ay may malaking letterings ng 'Marion'. Could be the name of the hotel.Marion.So i'm in Marion. Sa pagkakaalala ko, ito yung hotel na katabi lang ng Bolivia."Good morning, Sir!" lively na bati ng receptionist."Hi! I'm from Room 202. Magchecheck-out na ako. Is my bill ready?" tanong ko."Ay Sir. Paid na po kayo. You don't have to worry about the bill."Huh? Bayad na ako? Nagbayad na ako kagabi?"Reall
Kylie's POVMy throat hurts, my back aches and my stomach started to growl. I opened my eyes, light suddenly blinded me. Itinaas ko ang kamay ko para tabingan ang liwanag na nagmumula kung saan. Matapos mai-adjust ang paningin ko mula sa nakakasilaw na liwanag ay pinagmasdan ko kung saan ako naroroon.Napamaang ako nang makitang nasa loob ako ng isang silid. Hindi man iyon kalakihan, hindi mo rin masasabing maliit yun.Where am I? What is this place?Naguguluhan ang utak ko. I kept on thinking what happened last night. I thought I was in Verona. Parang kausap ko lang si Aunt Vane kagabi. How come, I'm here? How come I'm in this unfamiliar bed? Bakit ako nakahiga dito? Am I in Spain already?Kumirot nang malakas ang ulo ko kaya nasapo ko yun bigla. I feel like my head's gonne burst. Aaaggh! What the hell?! Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang ganitong sakit ng ulo. Inabot ko yung unan at itinakip yun sa mukha ko. Block the light! Block the light, Kylie!Pumikit ako nang mariin at pina
Kylie's POVSumilip ako sa ibaba, akala ko hindi 'yun ganun kataas kaya napaatras agad ako nang makitang may kataasan din pala ng pwesto namin. Balak ko sanang tumalon na lang pero tyak na magkakalasug-lasog ang buto ko oras na tumalon ako kaya di na ako nangarap pa.Okay, no choice kundi ang gamitin ang lumang hagdan.Bumaling ako sa bata babae. "Can you step on the ladder? We need to go down," sabi ko."Why?" tila nababaghang tanong ng bata. "Can't we use the one at the lobby?""We can't, there's bad guys down there. Do you understand me?"Hindi na nagsalita ang bata. Agad siyang humawak sa pader kung saan nakakabit ang ladder at nagkusang bumaba."Careful!" halos pasigaw kong sabi dahil sobrang bilis bumaba ng batang babae, saglit lang ay nandoon agad siya sa ibaba nang walang kahirap-hirap. "Jesus, may lahi ka bang unggoy na bata ka?"Nang makababa si Luscrea ay ako naman ang humawak sa pader. Kinapa na paa ko ang unang baitang dahil medyo madilim at natatakot ako na baka mamali a
Thurstin's POVTumayo ako at mabilis na tumungo sa pintuan papunta sa kusina ng hotel. Alam kong nabaghan si Fabian sa inasal ko pero hindi ko na siya pinansin. Mas kailangan kongpuntahan si Kylie sa taas. We need to get out of this building asap.I was about to run to the stairs, but I halted. Nasa may lobby na ng hotel ang mga bandido at kasalukuyang nagtatanong sa matandang receptionist na nandoon."Hal ra'ayt hadhih almar'ata?"May hawak silang papel na alam kong may larawan ng hinahanap nila. Larawan ni Kylie."No arabic, english or espanol only," sagot ng babae. Napadako ang tingin niya sa kin at alam kong nakilala niya agad ako. Nag-iwas ng tingin ang babae."Have you seen this woman?" tanong muli ng lalaki na may malalim na tinig.Umiling ang matandang babae. "No. Who is that?"Saglit akong nakahinga nang maluwag. Alam kong nakilala kami ng matandang babae dahil nakita niya kami kanina sa lobby ng hotel pero mas pinili pa rin niyang manahimik."Think again," anang lalaki na m
Kylie's POVPagkabihis ko sa bata ay inaya na kami ni Thurstin na kumain. At dahil gutom na rin ako, hindi na ako nagpaawat.Nakapalibot kami sa maliit na mesa. Nasa pagitan namin ni Thurstin ang bata. Kung sinumang makakakita sa amin ay sasabihing isa kaming pamilya. Somehow, it feels good on my heart. Kaya pangiti-ngiti lang ako habang kumakain.The grass is good. I mean the seaweeds and the spinach. They were tasty, especially the corn soup. Halatang nagustuhan din yun ng bata dahil panay ang hum niya."Did you cook this?" tanong ko kay Thurstin.Tumango ang lalaki. "Nakigamit ulit ako ng kitchen ng hotel. Okay lang ba ang lasa?""Yep! It was good," nag-thumbs up ako. "You're a good cook."Umabot hanggang tenga ang ngiti ni Thurstin. Pumalakpak pa siya. "Swerte ng mapapangasawa ko ano?"Inikot ko ang mata ko. "Oo na. Oo na. Nakakainggit ang mapapangasawa mo." Sarcastic ang pagkakasabi ko pero parang walang talab yun sa lalaki."Bakit ka maiinggit? Eh pwede namang ikaw yun?"Muntik
Kylie's POVKinuha ko yung bagong labang damit na suot ko kahapon. Yung pang muslim clothes na galing pa sa matandang si Norudint, sana ligtas siya. Mabuti nga at nagkataong may laundry service ang hotel, despite its poor status.Kinuha ko rin yung sabon at shampoo ni Thurstin. Maliligo ako, kating-kati na ako dahil sa alikabok. Tutal tulog naman ang bata at nasa ibaba si Thurstin. Pagkakataon ko na.Pumasok ako sa C.R. As expected, mahina talaga ang tulo ng tubig sa shower. Wala rin namang bathtub kaya wala akong choice kundi yun ang gamitin.Naghubad ako ng damit at tumapat sa tubig na every ten seconds bago muli tumulo. Baka limang oras bago ako matapos maligo nito haaaays.Habang nakatapat ako sa tubig ay hindi ko maiwasang hindi isipin ang nangyari sa akin nitong nagdaang mga araw. Ni sa masamang panaginip ay hindi ko naisip na mangyayari sa akin ito.Yung pagbagsak ng eroplano. Habulin ng mga bandido. Paglalakad sa desyerto. Habulin ulit ng mga bandido. Magkasakit at kung ano pa
Kylie's POV"Stop!" galit niyang sabi sa mukhang manyakis na lalaking sunod nang sunod sa 'kin. Nakatutok sa kanya ang baril na hawak ni Thurstin. Napataas na lang siya ng kamay. Samantalang nagtatakbo palayo yung matabang kasama niya."Señor..." anang lalaki na naiwan."Why are you following my wife?" ani Thurstin.Nakakatakot ang expression ng mukha niya. Kita ko ring habol niya ang hininga niya. Kanina pa ba niya ako hinahanap? He got this uneasy and tired expression on his face."Lo siento...lo siento!" nanginginig na sabi ng mukhang manyakis na lalaki."Thurstin!" sigaw ng kung sino sa may likuran namin. Paglingon ko, nakita ko si Maximilien na tumatakbo."M-Maximilien..." mahinang anas nung lalaking humabol sa akin. Gumuhit ang takot sa mukha ng lalaki at nang makitang papalapit si Maximilien ay bigla siyang tumakbo palayo. Bakas ang malaking pagkatakot sa lalaki. Halos madapa-dapa ito.Oh? Takot siya kay Max?Ibinaba ni Thurstin ang baril na hawak niya at iniabot kay Maximilien
Kylie's POVTumagal ang pag-uusap ni Thurstin at Maximilien sa loob. At nainip ako kaya tumayo ako sa at naisipang lumabas ng garahe. Mukhang tatagal pa ang usapan nila kaya minabuti kong maglakad-lakad at tumingin sa paligid.Sabi ni Thurstin, central commercial district daw ng Old Town ang lugar na 'to. Pansin ko naman yun dahil sa samu't saring paninda na nasa gilid ng kalsada.Parang tiangge sa Pilipinas, mas kaunti nga lamang ang tinitinda at mamimili. May mga damit, kalimitan ay damit na pang-muslim. Palibhasa ay muslim din ang magtitinda.Sa kanang bahagi ng kalsada ay naroon ang mga muslim. Marami silang tindang gamit sa bahay, mula sa mga lutuan, sandok, may mga batong inukit na hindi ko alam kung para saan. Hanggang sa carpet, vase at payong na kahina-hinalang binebenta nila samantalang di naman umuulan sa Sahara.Nakakatuwang pagmasdan ang masayang kalakalan. Maya't maya ang sigawan ng mga mamimili at tindero. Siguro nagtatawaran sila sa presyo.Sa kaliwang bahagi naman ng
Kylie's PoVI just kept on staring at Thurstin while he's laughing the air out of his lungs. He really looked good especially when he's laughing like that. Namumula na rin siya sa dahil sa sobrang pagtawa. Akala mo wala kaming malaking problema."K-kylie... hahahahahaha! Grabe! Kakaiba ka talaga magpatawa. Hahanahahahaha!"Kylie.Tinatawag na niya ulit akong Kylie. I just noticed Thurstin calls me Kylie when he's in light mood. And he calls me balin when he's being serious. Tsk! I really don't like people calling me Kylie. Pero pag siya ang tumatawag sa akin ng Kylie, gumagaan ang pakiramdam ko... kasi alam kong good mood si Thurstin.Kapag tinatawag niya akong Kylie, feeling ko galit siya sa 'kin. Weird di ba? Ewan. Iba talaga epekto ng desyerto sa 'kin.Tumatawa pa rin si Thurstin nang pumasok si Max na may dalang pitsel ng tubig at dalawang baso."Whoa! Something funny happened?" nakangiting sabi ni Max. Inilapag niya sa harap ko ang pitsel at baso.Tumigil sa pagtawa si Thurstin b
Thurstin's POV"Yeah, I'm sure... It was cole" sagot niya makalipas ang ilang segundo. Hindi ko alam pero biglang nag-iwas ng tingin si Kylie. "Nagpakilala siya. Isa pa, natural na nandun siya sa Mansion ni Uncle Emenrad. Buntis siya, diba? At kailangan niya ng kasama so it's a given that the in-laws are looking after her."Tumango-tango ako pero hindi ako nagsalita. Of course, mas okay na nandun si Cole sa in-laws and parents niya. Lalo pa at busy sa trabaho ang asawa niya."Nasabi ko sa kanya na kasama kita at nandito tayo sa Laayoune bago pa man naputol ang linya. I'm hoping with that piece of information she'll be able to help us. I really wanna go home," malungkot na sabi ni Kylie.Gusto ko mang magsalita at aluin siya ay hindi ko nagawa. Nasa parehas kaming sitwasyon. She was as helpless as I am. Napabuga na lang ako ng hangin.Mahabang oras ang nilakad namin bago kami nakabalik sa Old Town. Pinilit kong tukuyin kung saang bahagi na nga ang hotel na tinutuluyan namin pero nalili