Kylie's POVTumagal ang pag-uusap ni Thurstin at Maximilien sa loob. At nainip ako kaya tumayo ako sa at naisipang lumabas ng garahe. Mukhang tatagal pa ang usapan nila kaya minabuti kong maglakad-lakad at tumingin sa paligid.Sabi ni Thurstin, central commercial district daw ng Old Town ang lugar na 'to. Pansin ko naman yun dahil sa samu't saring paninda na nasa gilid ng kalsada.Parang tiangge sa Pilipinas, mas kaunti nga lamang ang tinitinda at mamimili. May mga damit, kalimitan ay damit na pang-muslim. Palibhasa ay muslim din ang magtitinda.Sa kanang bahagi ng kalsada ay naroon ang mga muslim. Marami silang tindang gamit sa bahay, mula sa mga lutuan, sandok, may mga batong inukit na hindi ko alam kung para saan. Hanggang sa carpet, vase at payong na kahina-hinalang binebenta nila samantalang di naman umuulan sa Sahara.Nakakatuwang pagmasdan ang masayang kalakalan. Maya't maya ang sigawan ng mga mamimili at tindero. Siguro nagtatawaran sila sa presyo.Sa kaliwang bahagi naman ng
Kylie's POV"Stop!" galit niyang sabi sa mukhang manyakis na lalaking sunod nang sunod sa 'kin. Nakatutok sa kanya ang baril na hawak ni Thurstin. Napataas na lang siya ng kamay. Samantalang nagtatakbo palayo yung matabang kasama niya."Señor..." anang lalaki na naiwan."Why are you following my wife?" ani Thurstin.Nakakatakot ang expression ng mukha niya. Kita ko ring habol niya ang hininga niya. Kanina pa ba niya ako hinahanap? He got this uneasy and tired expression on his face."Lo siento...lo siento!" nanginginig na sabi ng mukhang manyakis na lalaki."Thurstin!" sigaw ng kung sino sa may likuran namin. Paglingon ko, nakita ko si Maximilien na tumatakbo."M-Maximilien..." mahinang anas nung lalaking humabol sa akin. Gumuhit ang takot sa mukha ng lalaki at nang makitang papalapit si Maximilien ay bigla siyang tumakbo palayo. Bakas ang malaking pagkatakot sa lalaki. Halos madapa-dapa ito.Oh? Takot siya kay Max?Ibinaba ni Thurstin ang baril na hawak niya at iniabot kay Maximilien
Kylie's POVKinuha ko yung bagong labang damit na suot ko kahapon. Yung pang muslim clothes na galing pa sa matandang si Norudint, sana ligtas siya. Mabuti nga at nagkataong may laundry service ang hotel, despite its poor status.Kinuha ko rin yung sabon at shampoo ni Thurstin. Maliligo ako, kating-kati na ako dahil sa alikabok. Tutal tulog naman ang bata at nasa ibaba si Thurstin. Pagkakataon ko na.Pumasok ako sa C.R. As expected, mahina talaga ang tulo ng tubig sa shower. Wala rin namang bathtub kaya wala akong choice kundi yun ang gamitin.Naghubad ako ng damit at tumapat sa tubig na every ten seconds bago muli tumulo. Baka limang oras bago ako matapos maligo nito haaaays.Habang nakatapat ako sa tubig ay hindi ko maiwasang hindi isipin ang nangyari sa akin nitong nagdaang mga araw. Ni sa masamang panaginip ay hindi ko naisip na mangyayari sa akin ito.Yung pagbagsak ng eroplano. Habulin ng mga bandido. Paglalakad sa desyerto. Habulin ulit ng mga bandido. Magkasakit at kung ano pa
Kylie's POVPagkabihis ko sa bata ay inaya na kami ni Thurstin na kumain. At dahil gutom na rin ako, hindi na ako nagpaawat.Nakapalibot kami sa maliit na mesa. Nasa pagitan namin ni Thurstin ang bata. Kung sinumang makakakita sa amin ay sasabihing isa kaming pamilya. Somehow, it feels good on my heart. Kaya pangiti-ngiti lang ako habang kumakain.The grass is good. I mean the seaweeds and the spinach. They were tasty, especially the corn soup. Halatang nagustuhan din yun ng bata dahil panay ang hum niya."Did you cook this?" tanong ko kay Thurstin.Tumango ang lalaki. "Nakigamit ulit ako ng kitchen ng hotel. Okay lang ba ang lasa?""Yep! It was good," nag-thumbs up ako. "You're a good cook."Umabot hanggang tenga ang ngiti ni Thurstin. Pumalakpak pa siya. "Swerte ng mapapangasawa ko ano?"Inikot ko ang mata ko. "Oo na. Oo na. Nakakainggit ang mapapangasawa mo." Sarcastic ang pagkakasabi ko pero parang walang talab yun sa lalaki."Bakit ka maiinggit? Eh pwede namang ikaw yun?"Muntik
Thurstin's POVTumayo ako at mabilis na tumungo sa pintuan papunta sa kusina ng hotel. Alam kong nabaghan si Fabian sa inasal ko pero hindi ko na siya pinansin. Mas kailangan kongpuntahan si Kylie sa taas. We need to get out of this building asap.I was about to run to the stairs, but I halted. Nasa may lobby na ng hotel ang mga bandido at kasalukuyang nagtatanong sa matandang receptionist na nandoon."Hal ra'ayt hadhih almar'ata?"May hawak silang papel na alam kong may larawan ng hinahanap nila. Larawan ni Kylie."No arabic, english or espanol only," sagot ng babae. Napadako ang tingin niya sa kin at alam kong nakilala niya agad ako. Nag-iwas ng tingin ang babae."Have you seen this woman?" tanong muli ng lalaki na may malalim na tinig.Umiling ang matandang babae. "No. Who is that?"Saglit akong nakahinga nang maluwag. Alam kong nakilala kami ng matandang babae dahil nakita niya kami kanina sa lobby ng hotel pero mas pinili pa rin niyang manahimik."Think again," anang lalaki na m
Kylie's POVSumilip ako sa ibaba, akala ko hindi 'yun ganun kataas kaya napaatras agad ako nang makitang may kataasan din pala ng pwesto namin. Balak ko sanang tumalon na lang pero tyak na magkakalasug-lasog ang buto ko oras na tumalon ako kaya di na ako nangarap pa.Okay, no choice kundi ang gamitin ang lumang hagdan.Bumaling ako sa bata babae. "Can you step on the ladder? We need to go down," sabi ko."Why?" tila nababaghang tanong ng bata. "Can't we use the one at the lobby?""We can't, there's bad guys down there. Do you understand me?"Hindi na nagsalita ang bata. Agad siyang humawak sa pader kung saan nakakabit ang ladder at nagkusang bumaba."Careful!" halos pasigaw kong sabi dahil sobrang bilis bumaba ng batang babae, saglit lang ay nandoon agad siya sa ibaba nang walang kahirap-hirap. "Jesus, may lahi ka bang unggoy na bata ka?"Nang makababa si Luscrea ay ako naman ang humawak sa pader. Kinapa na paa ko ang unang baitang dahil medyo madilim at natatakot ako na baka mamali a
Kylie's POVMy throat hurts, my back aches and my stomach started to growl. I opened my eyes, light suddenly blinded me. Itinaas ko ang kamay ko para tabingan ang liwanag na nagmumula kung saan. Matapos mai-adjust ang paningin ko mula sa nakakasilaw na liwanag ay pinagmasdan ko kung saan ako naroroon.Napamaang ako nang makitang nasa loob ako ng isang silid. Hindi man iyon kalakihan, hindi mo rin masasabing maliit yun.Where am I? What is this place?Naguguluhan ang utak ko. I kept on thinking what happened last night. I thought I was in Verona. Parang kausap ko lang si Aunt Vane kagabi. How come, I'm here? How come I'm in this unfamiliar bed? Bakit ako nakahiga dito? Am I in Spain already?Kumirot nang malakas ang ulo ko kaya nasapo ko yun bigla. I feel like my head's gonne burst. Aaaggh! What the hell?! Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang ganitong sakit ng ulo. Inabot ko yung unan at itinakip yun sa mukha ko. Block the light! Block the light, Kylie!Pumikit ako nang mariin at pina
KYLIE's POV"And you may now kiss the bride!" The priest announced to the couple standing before the altar, vowing to stay together forever.Yuck.Pinigilan ko ang aking sarili na umismid at pumalakpak na lamang ako kasabay ng pagpalakpak ng maraming pana-uhin sa kasal.I looked at my cousin staring at his wife lovingly, her name was Cole.At least alam at nakikita kong genuine ang pag mamahalan ng dalawa, nakikita ko ring masaya silang nag mamahalan and they was truly happy being together.Malayo na sangayon ang hitsura niya sa dati sa lalaking nakilala ko noon na laging sersyoso, aburido at walang ibang gustong gawin kundi ang magpayaman.He is Bennet Michael Leofwin this guy before was a cold blooded and also a playboy person when we are was in college. Kaya hindi kami ganun ma syado close ng mga panahong iyon.I find him boring and very baduy guy that time, Itinuturing ko lang siyang pinsan ko dahil mamahalin lagi ang kanyang binibigay na mga regalo tuwing birthday ko.Like Chanel
Kylie's POVMy throat hurts, my back aches and my stomach started to growl. I opened my eyes, light suddenly blinded me. Itinaas ko ang kamay ko para tabingan ang liwanag na nagmumula kung saan. Matapos mai-adjust ang paningin ko mula sa nakakasilaw na liwanag ay pinagmasdan ko kung saan ako naroroon.Napamaang ako nang makitang nasa loob ako ng isang silid. Hindi man iyon kalakihan, hindi mo rin masasabing maliit yun.Where am I? What is this place?Naguguluhan ang utak ko. I kept on thinking what happened last night. I thought I was in Verona. Parang kausap ko lang si Aunt Vane kagabi. How come, I'm here? How come I'm in this unfamiliar bed? Bakit ako nakahiga dito? Am I in Spain already?Kumirot nang malakas ang ulo ko kaya nasapo ko yun bigla. I feel like my head's gonne burst. Aaaggh! What the hell?! Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang ganitong sakit ng ulo. Inabot ko yung unan at itinakip yun sa mukha ko. Block the light! Block the light, Kylie!Pumikit ako nang mariin at pina
Kylie's POVSumilip ako sa ibaba, akala ko hindi 'yun ganun kataas kaya napaatras agad ako nang makitang may kataasan din pala ng pwesto namin. Balak ko sanang tumalon na lang pero tyak na magkakalasug-lasog ang buto ko oras na tumalon ako kaya di na ako nangarap pa.Okay, no choice kundi ang gamitin ang lumang hagdan.Bumaling ako sa bata babae. "Can you step on the ladder? We need to go down," sabi ko."Why?" tila nababaghang tanong ng bata. "Can't we use the one at the lobby?""We can't, there's bad guys down there. Do you understand me?"Hindi na nagsalita ang bata. Agad siyang humawak sa pader kung saan nakakabit ang ladder at nagkusang bumaba."Careful!" halos pasigaw kong sabi dahil sobrang bilis bumaba ng batang babae, saglit lang ay nandoon agad siya sa ibaba nang walang kahirap-hirap. "Jesus, may lahi ka bang unggoy na bata ka?"Nang makababa si Luscrea ay ako naman ang humawak sa pader. Kinapa na paa ko ang unang baitang dahil medyo madilim at natatakot ako na baka mamali a
Thurstin's POVTumayo ako at mabilis na tumungo sa pintuan papunta sa kusina ng hotel. Alam kong nabaghan si Fabian sa inasal ko pero hindi ko na siya pinansin. Mas kailangan kongpuntahan si Kylie sa taas. We need to get out of this building asap.I was about to run to the stairs, but I halted. Nasa may lobby na ng hotel ang mga bandido at kasalukuyang nagtatanong sa matandang receptionist na nandoon."Hal ra'ayt hadhih almar'ata?"May hawak silang papel na alam kong may larawan ng hinahanap nila. Larawan ni Kylie."No arabic, english or espanol only," sagot ng babae. Napadako ang tingin niya sa kin at alam kong nakilala niya agad ako. Nag-iwas ng tingin ang babae."Have you seen this woman?" tanong muli ng lalaki na may malalim na tinig.Umiling ang matandang babae. "No. Who is that?"Saglit akong nakahinga nang maluwag. Alam kong nakilala kami ng matandang babae dahil nakita niya kami kanina sa lobby ng hotel pero mas pinili pa rin niyang manahimik."Think again," anang lalaki na m
Kylie's POVPagkabihis ko sa bata ay inaya na kami ni Thurstin na kumain. At dahil gutom na rin ako, hindi na ako nagpaawat.Nakapalibot kami sa maliit na mesa. Nasa pagitan namin ni Thurstin ang bata. Kung sinumang makakakita sa amin ay sasabihing isa kaming pamilya. Somehow, it feels good on my heart. Kaya pangiti-ngiti lang ako habang kumakain.The grass is good. I mean the seaweeds and the spinach. They were tasty, especially the corn soup. Halatang nagustuhan din yun ng bata dahil panay ang hum niya."Did you cook this?" tanong ko kay Thurstin.Tumango ang lalaki. "Nakigamit ulit ako ng kitchen ng hotel. Okay lang ba ang lasa?""Yep! It was good," nag-thumbs up ako. "You're a good cook."Umabot hanggang tenga ang ngiti ni Thurstin. Pumalakpak pa siya. "Swerte ng mapapangasawa ko ano?"Inikot ko ang mata ko. "Oo na. Oo na. Nakakainggit ang mapapangasawa mo." Sarcastic ang pagkakasabi ko pero parang walang talab yun sa lalaki."Bakit ka maiinggit? Eh pwede namang ikaw yun?"Muntik
Kylie's POVKinuha ko yung bagong labang damit na suot ko kahapon. Yung pang muslim clothes na galing pa sa matandang si Norudint, sana ligtas siya. Mabuti nga at nagkataong may laundry service ang hotel, despite its poor status.Kinuha ko rin yung sabon at shampoo ni Thurstin. Maliligo ako, kating-kati na ako dahil sa alikabok. Tutal tulog naman ang bata at nasa ibaba si Thurstin. Pagkakataon ko na.Pumasok ako sa C.R. As expected, mahina talaga ang tulo ng tubig sa shower. Wala rin namang bathtub kaya wala akong choice kundi yun ang gamitin.Naghubad ako ng damit at tumapat sa tubig na every ten seconds bago muli tumulo. Baka limang oras bago ako matapos maligo nito haaaays.Habang nakatapat ako sa tubig ay hindi ko maiwasang hindi isipin ang nangyari sa akin nitong nagdaang mga araw. Ni sa masamang panaginip ay hindi ko naisip na mangyayari sa akin ito.Yung pagbagsak ng eroplano. Habulin ng mga bandido. Paglalakad sa desyerto. Habulin ulit ng mga bandido. Magkasakit at kung ano pa
Kylie's POV"Stop!" galit niyang sabi sa mukhang manyakis na lalaking sunod nang sunod sa 'kin. Nakatutok sa kanya ang baril na hawak ni Thurstin. Napataas na lang siya ng kamay. Samantalang nagtatakbo palayo yung matabang kasama niya."Señor..." anang lalaki na naiwan."Why are you following my wife?" ani Thurstin.Nakakatakot ang expression ng mukha niya. Kita ko ring habol niya ang hininga niya. Kanina pa ba niya ako hinahanap? He got this uneasy and tired expression on his face."Lo siento...lo siento!" nanginginig na sabi ng mukhang manyakis na lalaki."Thurstin!" sigaw ng kung sino sa may likuran namin. Paglingon ko, nakita ko si Maximilien na tumatakbo."M-Maximilien..." mahinang anas nung lalaking humabol sa akin. Gumuhit ang takot sa mukha ng lalaki at nang makitang papalapit si Maximilien ay bigla siyang tumakbo palayo. Bakas ang malaking pagkatakot sa lalaki. Halos madapa-dapa ito.Oh? Takot siya kay Max?Ibinaba ni Thurstin ang baril na hawak niya at iniabot kay Maximilien
Kylie's POVTumagal ang pag-uusap ni Thurstin at Maximilien sa loob. At nainip ako kaya tumayo ako sa at naisipang lumabas ng garahe. Mukhang tatagal pa ang usapan nila kaya minabuti kong maglakad-lakad at tumingin sa paligid.Sabi ni Thurstin, central commercial district daw ng Old Town ang lugar na 'to. Pansin ko naman yun dahil sa samu't saring paninda na nasa gilid ng kalsada.Parang tiangge sa Pilipinas, mas kaunti nga lamang ang tinitinda at mamimili. May mga damit, kalimitan ay damit na pang-muslim. Palibhasa ay muslim din ang magtitinda.Sa kanang bahagi ng kalsada ay naroon ang mga muslim. Marami silang tindang gamit sa bahay, mula sa mga lutuan, sandok, may mga batong inukit na hindi ko alam kung para saan. Hanggang sa carpet, vase at payong na kahina-hinalang binebenta nila samantalang di naman umuulan sa Sahara.Nakakatuwang pagmasdan ang masayang kalakalan. Maya't maya ang sigawan ng mga mamimili at tindero. Siguro nagtatawaran sila sa presyo.Sa kaliwang bahagi naman ng
Kylie's PoVI just kept on staring at Thurstin while he's laughing the air out of his lungs. He really looked good especially when he's laughing like that. Namumula na rin siya sa dahil sa sobrang pagtawa. Akala mo wala kaming malaking problema."K-kylie... hahahahahaha! Grabe! Kakaiba ka talaga magpatawa. Hahanahahahaha!"Kylie.Tinatawag na niya ulit akong Kylie. I just noticed Thurstin calls me Kylie when he's in light mood. And he calls me balin when he's being serious. Tsk! I really don't like people calling me Kylie. Pero pag siya ang tumatawag sa akin ng Kylie, gumagaan ang pakiramdam ko... kasi alam kong good mood si Thurstin.Kapag tinatawag niya akong Kylie, feeling ko galit siya sa 'kin. Weird di ba? Ewan. Iba talaga epekto ng desyerto sa 'kin.Tumatawa pa rin si Thurstin nang pumasok si Max na may dalang pitsel ng tubig at dalawang baso."Whoa! Something funny happened?" nakangiting sabi ni Max. Inilapag niya sa harap ko ang pitsel at baso.Tumigil sa pagtawa si Thurstin b
Thurstin's POV"Yeah, I'm sure... It was cole" sagot niya makalipas ang ilang segundo. Hindi ko alam pero biglang nag-iwas ng tingin si Kylie. "Nagpakilala siya. Isa pa, natural na nandun siya sa Mansion ni Uncle Emenrad. Buntis siya, diba? At kailangan niya ng kasama so it's a given that the in-laws are looking after her."Tumango-tango ako pero hindi ako nagsalita. Of course, mas okay na nandun si Cole sa in-laws and parents niya. Lalo pa at busy sa trabaho ang asawa niya."Nasabi ko sa kanya na kasama kita at nandito tayo sa Laayoune bago pa man naputol ang linya. I'm hoping with that piece of information she'll be able to help us. I really wanna go home," malungkot na sabi ni Kylie.Gusto ko mang magsalita at aluin siya ay hindi ko nagawa. Nasa parehas kaming sitwasyon. She was as helpless as I am. Napabuga na lang ako ng hangin.Mahabang oras ang nilakad namin bago kami nakabalik sa Old Town. Pinilit kong tukuyin kung saang bahagi na nga ang hotel na tinutuluyan namin pero nalili