KYLIE'S POV
Mukhang nagulat din ang lalaki nang makita akong nakahawak sa sakanyang balikat. Siguro nagtataka siyang bigla ako ang naging partner niya.
His black eyes roled around my face as his expression grew colder. Bigla akong nailang. Hindi ako sanay na tinitingnan ng lalaki na ganun ka-cold ang expression.
Shit.
"Uupo na lang ako," sabi ko dahil medyo natakot ako sa lalaki. Siguro galit siya dahil tinulak ko yung partner niya. Oh well. Dapat nga ako ang magalit dahil dun sa nangyari kanina sa fountain eh.
Aalis na sana ako, pero biglang humigpit ang hawak nito sa kamay ko at hinapit ang kanyang mga braso sa aking bewang.
He's close. So close, I can smell his manly perfume. Holy shit!
"No way I will not let you go, Little Sweet Balin," matalim na ani Nito.
Halos di ako makahinga dahil ang lapit ng mukha namin sa isat isa. Kung ibang lalaki siya baka nasampal ko na siya.
"M-masyado kang malapit..." nauutal kong sabi.
"It's okay," balewalang sabi ng lalaki. He stood straight and we start dancing.
Natameme na lang ako.
Kung hindi lang siya jerk, he could be my type of guy. Pero dahil may lahing orangutan siya kaya no thanks.
nag mang salubong ang aming tingin ay agad naman akong nag iwas ng tingin.
"Uupo na ako."bigla kong ani
Bigla siyang ngumisi
"Sorry," ngumiti ito ng matamis bago inilapit ang ang tingin sa mukha ko.
"Look there, mukhang exciting ang magiging new partner mo." he said and chukled.
Kumunot ang noo ko at lumingon ako sa kaliwa ko. Nakita ko si Aunt Vane sumasayaw din siya.
Kapartner niya ang alaga nyang si...
mikey, that monkey !
"No. No. No. Please Dont! Not the orangutan. No way!
Johan smiled like a devil when he spin me another round and after that he said... "Switch!"
Tinulak niya ako nang malakas palapit kay Mikey na agad bumungisngis nang makita akong palapit. Parang may isip na bumitaw siya kay Mistress Vane at sinalubong ako. Narinig ko ang paghalakhak ni Thurstin sa likod sa aking likuran.
Holy shit! Papatayin ko na talaga siya mamaya!!
***
Zila's PoV
The reception of the wedding is pretty. Buong puso akong nag papasalamat kina Fuji, Rau at Lukas dahil sa ginawa nila para sa kasal namin ni Bennet. It was the simplest yet the most wonderfull wedding for me.
"Alam mo Bennet, kung ayaw mo rin lang akong pakainin sana hindi na lang tayo nag-abalang magpunta pa rito sa reception," sikmat ko sa asawa kong nakasimangot bago ako sumandok ng mga pagkain.
"May plano ka palang gutumin ako eh di magpakagutom tayong lahat. Pati mga guest! Para quits!"
"Hindi ko plano ang gutumin ka, baliw. Ang akin lang, baka maimpatso ka sa gabundok na pagkain sa harap mo. Hindi kita matutulungan once na mabilaukan ka."
Ngumuso ako. "Shut up! Kakain ako hangga't gusto ko. Pumunta ka na lang dun sa gitna at isayaw mo si Cole nang makita naman ng mga kabinataan na may pinsan kang ka-level ni Venus..."
"Venus? The Goddess of Beauty?" tanong ni Bennet
"No. Venus as in Venus Raj. Yung major major beauty queen!"
Tumango tango ako. Busy ako sa pagkain eh. Tumingin-tingin ako sa paligid. Nakita ko si Kylie sa isang table sa kaliwa. Kasama niya ang ilang mga Leofwin's at mukhang kumakain din siya.
"Sinong tinititigan mo?" biglang tanong ni Bennet at inabutan ako ng juice.
"Si Thurs. Feeling ko, pinopormahan na niyan si Nikcy yung kambal ko..." sagot ko sabay inom ng juice. Nahuli ko ang bahagyang pagdilim ng aura ni Bennet.
"Are you sure na si Nikcy talaga ang gusto ni Thurs?" tanong ni Bennet. Kunot ang noo niya habang nakakatitig sa kakambal ko at sa lalaki.
"Yep. Siya mismo ang nagsabi sa 'kin!" ngiti ko.
Bennet snorted. He was murmuring something under his breath, hindi ko siya maintindihan. "Ano?" tanong ko rito.
Umiling si Bennet at sinabing "wala".
Ipinagpatuloy ko ang pagkain dahil naaaning na naman ang asawa ko. Hinayaan ko lang itong magbubulong sa tabi.
"Hello! May I have the privilege to dance with the bride?" tanong ng Kung sino.
Napaiktad ako nang paglingon ko sa kanan ko eh may nakatayong pigura ng lalaki at ang mas nakakagulat, nakita ko si Lu hes Smiling from ear to ear.
"Hey Lu, buhay ka pa pala?" sabi ko.
"What are you doing here?!" angil agad ng aking asawa.
Pero inawat ko ang lalaki sa tangkang pagdakma kay Lu. Mahirap na eh, ayoko may mangyaring wrestling sa kasal ko.
Agad namng Itinaas ni Lu ang kanyang dalawang kamay. Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi. "Hep! Hep! Leofwin, your wife invited me to the wedding that's why i'm here. Hindi ako nag-gatecrash." natatawang ani nito
Lingon agad si Bennet sa kin, nanlalaki ang mata niya na para bang gusto niyan akong tirisin. "Bakit mo siya inimbitahan?" naiinis nitong ani
"Because he's my friend!" sabi ko lang sabay tulak palayo kay Bennet. "Bisita siya, husband kaya huwag ka munang magtransform." pambubuyo ko pa rito.
Bumaling ako kay Lu at ngumiti. "Op kors naman, Lu! Ikaw pa! Malakas ka sa kin, hindi mo ako ibinuking kay husband dati kaya bff na tayo okie?"
Tumawa lang ito at sumimangot naman ng todo ang aking asawa.
"So he knew? Great! Ako lang talaga yung huling nakaalam." nagmamaktol na sabi ni husband.
"At least alam mo na ngayon wag ka nang magtampo, kasal na nga tayo eh. O dyan ka muna sasayaw daw muna kami ni Lu."
"Ako dapat ang first dance mo!" turo ni Bennet sa kin dahil sumama na ako kay Lu.
"I'll save my last dance to you!" sagot ko.
Agad namang namula ang pisngi nito at Hindi na nakaangal pa.
"Hindi ko alam kung kanino ako hahanga, kung sayo ba o kay Bennet You're both something!" komento ni Lu na hinila ako sa gitna ng dancefloor.
It Feels like a dejavu, ganito din ang nangyari noong first wedding namin ni Bennet.
"Ngayon ka lang ulit nagpakita Lu," mahina kong bulong sa lalaki.
"Well, magpasalamat ka na nabusy ako sa trabaho. Nung bumalik ako nabalitaan ko na lang na ikakasal na ulit kayo. I was surprised you know. Balak ko pa namang iblackmail ka." natatawang biro nito.
Ngumisi ako. "Tutulog-tulog ka kasi sa pansitan eh." natatawang ani ko.
Hindi naman ito sumagot kaya nag patuloy nalang kami sa pag sasayaw.
COLE'S POV"Ha?" naguluhang tanong ni SagieUmiling ako. "Wala. Sabi ko kumain ka ng pansit nang humaba pa Yang buhay mo at mas pumogi kapa lalo." natatawang biro ko.Tumawa at umiling nalang ito.I'd like to call this guy a would-be villain medyo mabait din naman siya pero lamang talga ugali nyang nakakainis, Hindi mo maintindihan minsan kung ano ba talaga But im so happy parin na kaibigan ko siya . Well, i hope na sana kaibigan rin ang turing niya sa 'kin.Duma-dami ang sumasayaw sa dancefloor at nag karoon pa nga ng segment kung saan mag si-switch ng partner ang bawat sasayaw. Ang nangyari tuloy bukod kay Sagie, nakasayaw ko rin ang ilan pang kalalakihan na nais akong maisayaw. Well sino nga bang ttanggi sa kagandahan kong to? hello Cole Alphonse to no.Si Luke, Si Kite, Si Fuji, Si Uncle Bj na mukhang may tama na ng alak. Si lukas na walang ibang ginawa kundi ang magkuwento ng kalokohan sa table, Si luke na may pinaplano kasama ang tatlong itlog na sina Lukas CiN at Crispin
KYLIE's POVA sudden phone call woke me from a deep sleep. Kina kapa-kapa ko ang cellphone ko sa ilalim ng unan pero hindi ko yun mahanap kaya napilitan akong magmulat ng mata. Para lang makitang nasa lamp table lang ito.Inabot ko yun at tiningnan kung sinong tumatawag. Todo-effort ako sa pagmulat ng mata dahil antok na antok pa ako.I saw that it was Rosie who's calling. Ayoko sanang sagutin kaso alam kong bobombahin niya ulit ako ng tawag kaya wala akong nagawa. Sumubsob ako sa kama."Hello," walang gana kong sagot."You're still alive, thank god!" exaggerated na bungad ni Rosie sa kabilang linya. Gustong umikot ng mata ko."And why are you not dead yet?""Silly. I'm a cat, i have nine lives. Kelan ka pupunta dito sa France? Malapit na ang sched ng fittings mo ng costume and rehersal mo."Bumuntunghininga ako. Ito ang dahilan kaya ayokong kausapin si Rosie eh. Ipapaalala lang niya ang tungkol sa fashion week at ang napuranada kong bakasyon."I'll be there in five days," sagot ko na
KYLIE'S POVHindi traffic, thank god. Nakarating ako sa Bolivia nang hindi umiinit ang ulo.I just parked my car and headed to the classy bar."Is that Kylie, the supermodel in Paris?" narinig kong sabi ng isang kasalubong ko sa kasama niya.Yumuko agad ako para hindi ako nito makilala."I guess not. Magkasingkatawan sila pero mas maganda si Kylie lol! That one looked like ghost. Ang putla niya! hhahahhha" dagdag pa nito at nag si tawanan"Well, yeah. Tama ka. Medyo pangit nga ang isang iyan." bulong pa ng isa nyang kasamaGusto kong bumalik para sabunutan yung dalawa pero nagpigil ako. Tumigil muna ako paglalakad at bumuga ng hangin. Ang kapal ng mukhang sabihan akong pangit. Anong tawag sa kanya? Saksakan ng pangit?!Jeez. Wala akong mapapala kung magpapaapekto ako sa kritisismo.I composed myself and resumed walking toward Bolivia.Bolivia as i mentioned from before, is a high end bar. Hindi ito yung tipo ng bar na dumadagundong ang sound at music. Tahimik ito at mostly sa mga kant
KYLIE'S POVWe just ordered beer with chips and mojos. Si Ann juice lang dahil nagdadalang tao pala siya. Umandar ang oras ko dahil lang sa kuwentuhan at balitaan ng kung anuano.Eleven thirty nang dumating ang sundo ni Ann. Hanggang doon lang pala ang paalam niya sa asawa niya. Kaya nauna na siyang umuwi sa amin. Si Cali, nagpaalam na rin. May pasok pa daw siya kinabukasan.Si Jellai, nakatulog na sa bangko. Tinamaan yata nung beer. Palibhasa, light drinker siya kaya ayun bagsak agad."Tara sa C.R." aya ni Ly sa kin."Paano si Jel?" tanong ko."Hayaan mo lang siya dyan mahiga. Jusko yang babaeng yan, hindi na nagbago. Kahit yata coke ipainom mo eh malalasing pa rin.""Hahaha!"Sabay kaming nagtungo sa C.R. ni Ly. Inayos ko lang ang sarili ko. Namumutla ako nang todo, pansin ko. Kinuha ko yung blackrimmed eyeglass sa bag ko at isinuot yun. Wala namang grado yung salamin. Sinusuot ko lang yun kapag feeling ko, haggard ang itsura ko.Nagmukha akong nerd, gaya ni Cali.Nang tumunog ang c
KYLIE'S POV"Lame," komento ni Thurstin matapos inumin ang Margarita sa baso. "Parang juice."Yabang ah."Bartender, gasolina nga ang ipainom mo dito. Lame daw mga inumin mo eh!"The Bartender laughed, and so is Thurstin. He was laughing lightly."Do you have a problem, Mister? Parang gusto mong magpakalunod sa alak ah. Mind to tell?" Pasimple kong tanong.Thurstin's flush face suddenly turns darker, nabaghan ako. "Nah. It's nothing. Just a simple man problem," he answered."Oh sorry," kunyari concern ako sa kanya. "Your parents fought?" tanong ko.Lalong dumilim ang aura ng lalaki. "Parents? My mom died a long time ago. And I have no news of my dad!" he answered sharply as if not wanting to remember any memories of his parents.Yay. Ang galing mo Kylie. First question at butata ka kaagad. Kapag yan nagalit sayo at sinuntok ka, bahala ka."I'm sorry to hear that," malungkot kong ani.I heard Thurstin sigh loudly. He paced upward and gulped some air."My best friend got married," he sa
Kylies's PoVIt was such a great relief that I am five feet nine tall, medyo hindi ako nahirapan na kaladkarin--- I mean, alalayan ang bastardong Thurstin na 'to. Ang laki-laki pa naman niyang lalaki. Nakakahiya lang kasi pinagtitinginan ako ng mga tao. May mga babae pang ang sama ng tingin sa 'kin, akala yata nila pinatulog ko tong unggoy na lalaking 'to para pagsamantalahan."Ibang klase na talaga ang mga babae ngayon. Gagawin ang lahat maakit lang ang lalaking gusto nila kahit ayaw sa kanila."Susugudin ko sana ang nagsalita na yun eh, hindi ko lang mabitiwan si Thurstin. Hindi ako desperado sa lalaki gaya nila. Huwag nila akong itulad sa mumurahing babae. Cheap.Kung hindi lang talaga ako nakokonsensya, iiwan ko na si Thurstinsa tabi ng kalsada dahil hindi biro ang bigat niya. Sumasakit ang balikat ko pero wala akong magawa kundi ang alalayan ang lalaki hanggang sa kalapit na hotel ng Bolivia, ang Marion.Hindi naman ganun kalayo ang Marion, mga ilang metro lang siguro. Nahirap
THURSTIN'S POVLumabas ako ng kuwarto na napansin kong may numerong 202. Nasa second floor ako kung ganun. No need to use the elevator. I just jogged my way to the stairs.Maliit ang hallway ng hotel. Katunayan na hindi ito isang five star hotel. Though the designs are pretty classic and elegant, masasabi ko na highclass hotel din ang kinaroroonan ko. Just how much did I spend for a night in here? Jesus, Thurstin... nagtitipid ka diba?Nang makarating ako sa main lobby ay nakita ko ang reception desk doon. Lumapit ako sa dalawang babaeng receptionist na nandun. Napansin ko na sa pader ay may malaking letterings ng 'Marion'. Could be the name of the hotel.Marion.So i'm in Marion. Sa pagkakaalala ko, ito yung hotel na katabi lang ng Bolivia."Good morning, Sir!" lively na bati ng receptionist."Hi! I'm from Room 202. Magchecheck-out na ako. Is my bill ready?" tanong ko."Ay Sir. Paid na po kayo. You don't have to worry about the bill."Huh? Bayad na ako? Nagbayad na ako kagabi?"Reall
Thurstin's POV"EJ, do you remember how the woman look like?" tanong ko. Umupo ako nang tuwid at tumingin sa lalaki.EJ stared at me. Somehow his expressionless face grew a bit brighter than usual."Of course I do," sagot niya. "Long black hair, dark brown eyes, pale skin, with big eyeglass---""With eyeglass?" awat ko. "Is she a nerd?""Hindi lahat ng nerd, naka-eyeglass," sagot ni Eiji. "But yeah, she looked nerdy. Seemed like a first-timer on this bar but clearly not a first-timer on this kind of bar.""Oh.""She looked pretty since she wear no makeup. And probably, mabango siya. Kung amuyin mo kasi parang gusto mong singhutin lahat ng---""Oy! Oy! Hold up! Hold up! What are you saying you brat?!" sigaw ko. Luminga-linga ako sa paligid. Baka kasi may taong makarinig at isipin na isa akong manyak sa babae.Nagkibit-balikat si EJ. "I'm telling the truth. You laid your head on her shoulder comfortably.""Jesus!!"Kahiya-hiya ang ginawa ko."I even took photos of you two on my phone...
Kylie's POVMy throat hurts, my back aches and my stomach started to growl. I opened my eyes, light suddenly blinded me. Itinaas ko ang kamay ko para tabingan ang liwanag na nagmumula kung saan. Matapos mai-adjust ang paningin ko mula sa nakakasilaw na liwanag ay pinagmasdan ko kung saan ako naroroon.Napamaang ako nang makitang nasa loob ako ng isang silid. Hindi man iyon kalakihan, hindi mo rin masasabing maliit yun.Where am I? What is this place?Naguguluhan ang utak ko. I kept on thinking what happened last night. I thought I was in Verona. Parang kausap ko lang si Aunt Vane kagabi. How come, I'm here? How come I'm in this unfamiliar bed? Bakit ako nakahiga dito? Am I in Spain already?Kumirot nang malakas ang ulo ko kaya nasapo ko yun bigla. I feel like my head's gonne burst. Aaaggh! What the hell?! Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang ganitong sakit ng ulo. Inabot ko yung unan at itinakip yun sa mukha ko. Block the light! Block the light, Kylie!Pumikit ako nang mariin at pina
Kylie's POVSumilip ako sa ibaba, akala ko hindi 'yun ganun kataas kaya napaatras agad ako nang makitang may kataasan din pala ng pwesto namin. Balak ko sanang tumalon na lang pero tyak na magkakalasug-lasog ang buto ko oras na tumalon ako kaya di na ako nangarap pa.Okay, no choice kundi ang gamitin ang lumang hagdan.Bumaling ako sa bata babae. "Can you step on the ladder? We need to go down," sabi ko."Why?" tila nababaghang tanong ng bata. "Can't we use the one at the lobby?""We can't, there's bad guys down there. Do you understand me?"Hindi na nagsalita ang bata. Agad siyang humawak sa pader kung saan nakakabit ang ladder at nagkusang bumaba."Careful!" halos pasigaw kong sabi dahil sobrang bilis bumaba ng batang babae, saglit lang ay nandoon agad siya sa ibaba nang walang kahirap-hirap. "Jesus, may lahi ka bang unggoy na bata ka?"Nang makababa si Luscrea ay ako naman ang humawak sa pader. Kinapa na paa ko ang unang baitang dahil medyo madilim at natatakot ako na baka mamali a
Thurstin's POVTumayo ako at mabilis na tumungo sa pintuan papunta sa kusina ng hotel. Alam kong nabaghan si Fabian sa inasal ko pero hindi ko na siya pinansin. Mas kailangan kongpuntahan si Kylie sa taas. We need to get out of this building asap.I was about to run to the stairs, but I halted. Nasa may lobby na ng hotel ang mga bandido at kasalukuyang nagtatanong sa matandang receptionist na nandoon."Hal ra'ayt hadhih almar'ata?"May hawak silang papel na alam kong may larawan ng hinahanap nila. Larawan ni Kylie."No arabic, english or espanol only," sagot ng babae. Napadako ang tingin niya sa kin at alam kong nakilala niya agad ako. Nag-iwas ng tingin ang babae."Have you seen this woman?" tanong muli ng lalaki na may malalim na tinig.Umiling ang matandang babae. "No. Who is that?"Saglit akong nakahinga nang maluwag. Alam kong nakilala kami ng matandang babae dahil nakita niya kami kanina sa lobby ng hotel pero mas pinili pa rin niyang manahimik."Think again," anang lalaki na m
Kylie's POVPagkabihis ko sa bata ay inaya na kami ni Thurstin na kumain. At dahil gutom na rin ako, hindi na ako nagpaawat.Nakapalibot kami sa maliit na mesa. Nasa pagitan namin ni Thurstin ang bata. Kung sinumang makakakita sa amin ay sasabihing isa kaming pamilya. Somehow, it feels good on my heart. Kaya pangiti-ngiti lang ako habang kumakain.The grass is good. I mean the seaweeds and the spinach. They were tasty, especially the corn soup. Halatang nagustuhan din yun ng bata dahil panay ang hum niya."Did you cook this?" tanong ko kay Thurstin.Tumango ang lalaki. "Nakigamit ulit ako ng kitchen ng hotel. Okay lang ba ang lasa?""Yep! It was good," nag-thumbs up ako. "You're a good cook."Umabot hanggang tenga ang ngiti ni Thurstin. Pumalakpak pa siya. "Swerte ng mapapangasawa ko ano?"Inikot ko ang mata ko. "Oo na. Oo na. Nakakainggit ang mapapangasawa mo." Sarcastic ang pagkakasabi ko pero parang walang talab yun sa lalaki."Bakit ka maiinggit? Eh pwede namang ikaw yun?"Muntik
Kylie's POVKinuha ko yung bagong labang damit na suot ko kahapon. Yung pang muslim clothes na galing pa sa matandang si Norudint, sana ligtas siya. Mabuti nga at nagkataong may laundry service ang hotel, despite its poor status.Kinuha ko rin yung sabon at shampoo ni Thurstin. Maliligo ako, kating-kati na ako dahil sa alikabok. Tutal tulog naman ang bata at nasa ibaba si Thurstin. Pagkakataon ko na.Pumasok ako sa C.R. As expected, mahina talaga ang tulo ng tubig sa shower. Wala rin namang bathtub kaya wala akong choice kundi yun ang gamitin.Naghubad ako ng damit at tumapat sa tubig na every ten seconds bago muli tumulo. Baka limang oras bago ako matapos maligo nito haaaays.Habang nakatapat ako sa tubig ay hindi ko maiwasang hindi isipin ang nangyari sa akin nitong nagdaang mga araw. Ni sa masamang panaginip ay hindi ko naisip na mangyayari sa akin ito.Yung pagbagsak ng eroplano. Habulin ng mga bandido. Paglalakad sa desyerto. Habulin ulit ng mga bandido. Magkasakit at kung ano pa
Kylie's POV"Stop!" galit niyang sabi sa mukhang manyakis na lalaking sunod nang sunod sa 'kin. Nakatutok sa kanya ang baril na hawak ni Thurstin. Napataas na lang siya ng kamay. Samantalang nagtatakbo palayo yung matabang kasama niya."Señor..." anang lalaki na naiwan."Why are you following my wife?" ani Thurstin.Nakakatakot ang expression ng mukha niya. Kita ko ring habol niya ang hininga niya. Kanina pa ba niya ako hinahanap? He got this uneasy and tired expression on his face."Lo siento...lo siento!" nanginginig na sabi ng mukhang manyakis na lalaki."Thurstin!" sigaw ng kung sino sa may likuran namin. Paglingon ko, nakita ko si Maximilien na tumatakbo."M-Maximilien..." mahinang anas nung lalaking humabol sa akin. Gumuhit ang takot sa mukha ng lalaki at nang makitang papalapit si Maximilien ay bigla siyang tumakbo palayo. Bakas ang malaking pagkatakot sa lalaki. Halos madapa-dapa ito.Oh? Takot siya kay Max?Ibinaba ni Thurstin ang baril na hawak niya at iniabot kay Maximilien
Kylie's POVTumagal ang pag-uusap ni Thurstin at Maximilien sa loob. At nainip ako kaya tumayo ako sa at naisipang lumabas ng garahe. Mukhang tatagal pa ang usapan nila kaya minabuti kong maglakad-lakad at tumingin sa paligid.Sabi ni Thurstin, central commercial district daw ng Old Town ang lugar na 'to. Pansin ko naman yun dahil sa samu't saring paninda na nasa gilid ng kalsada.Parang tiangge sa Pilipinas, mas kaunti nga lamang ang tinitinda at mamimili. May mga damit, kalimitan ay damit na pang-muslim. Palibhasa ay muslim din ang magtitinda.Sa kanang bahagi ng kalsada ay naroon ang mga muslim. Marami silang tindang gamit sa bahay, mula sa mga lutuan, sandok, may mga batong inukit na hindi ko alam kung para saan. Hanggang sa carpet, vase at payong na kahina-hinalang binebenta nila samantalang di naman umuulan sa Sahara.Nakakatuwang pagmasdan ang masayang kalakalan. Maya't maya ang sigawan ng mga mamimili at tindero. Siguro nagtatawaran sila sa presyo.Sa kaliwang bahagi naman ng
Kylie's PoVI just kept on staring at Thurstin while he's laughing the air out of his lungs. He really looked good especially when he's laughing like that. Namumula na rin siya sa dahil sa sobrang pagtawa. Akala mo wala kaming malaking problema."K-kylie... hahahahahaha! Grabe! Kakaiba ka talaga magpatawa. Hahanahahahaha!"Kylie.Tinatawag na niya ulit akong Kylie. I just noticed Thurstin calls me Kylie when he's in light mood. And he calls me balin when he's being serious. Tsk! I really don't like people calling me Kylie. Pero pag siya ang tumatawag sa akin ng Kylie, gumagaan ang pakiramdam ko... kasi alam kong good mood si Thurstin.Kapag tinatawag niya akong Kylie, feeling ko galit siya sa 'kin. Weird di ba? Ewan. Iba talaga epekto ng desyerto sa 'kin.Tumatawa pa rin si Thurstin nang pumasok si Max na may dalang pitsel ng tubig at dalawang baso."Whoa! Something funny happened?" nakangiting sabi ni Max. Inilapag niya sa harap ko ang pitsel at baso.Tumigil sa pagtawa si Thurstin b
Thurstin's POV"Yeah, I'm sure... It was cole" sagot niya makalipas ang ilang segundo. Hindi ko alam pero biglang nag-iwas ng tingin si Kylie. "Nagpakilala siya. Isa pa, natural na nandun siya sa Mansion ni Uncle Emenrad. Buntis siya, diba? At kailangan niya ng kasama so it's a given that the in-laws are looking after her."Tumango-tango ako pero hindi ako nagsalita. Of course, mas okay na nandun si Cole sa in-laws and parents niya. Lalo pa at busy sa trabaho ang asawa niya."Nasabi ko sa kanya na kasama kita at nandito tayo sa Laayoune bago pa man naputol ang linya. I'm hoping with that piece of information she'll be able to help us. I really wanna go home," malungkot na sabi ni Kylie.Gusto ko mang magsalita at aluin siya ay hindi ko nagawa. Nasa parehas kaming sitwasyon. She was as helpless as I am. Napabuga na lang ako ng hangin.Mahabang oras ang nilakad namin bago kami nakabalik sa Old Town. Pinilit kong tukuyin kung saang bahagi na nga ang hotel na tinutuluyan namin pero nalili