Date
The little group dinner went just fine. I'm glad that these two girls with us are bubbly and look so friendly. Sila lagi ang nag-iinitiate ng usapan. Sumasali kaming tatlo minsan sa kanilang lahat pero sa aming limang babae, ako na yata ang pinaka tahimik sa kanila. I just feel like someone's watching me. Well, someone's indeed watching me. At hindi man lang siya naaasiwa!
I fixed my tied hair. We're here inside the bar's huge bathroom. Minutes from now, I would finally be able to go home and rest. Isang oras na lang din ay roll call na.
Well, siguro naman ay mabilis lang ang gagawing pagpili ng mga lalaking 'yon. I found out that three of them share the same school as ours. Unfortunately, that guy who keeps on staring at me is one of them. 'Yong dalawang babae nama
RestroomI woke up the next day feeling heavy and tired. Ang sinag ng araw ang gumising sa akin. Well, lagi naman. Hindi naman maingay ang kwarto ko at kung may mag-iingay man, 'yong mga walang hiya ko lang na kaibigan ang mga 'yon.Bumangon ako at agad na tinali ang magulo pang buhok. Napalingon ako sa gilid ko at nakita ang nakangiting si Venice sa akin. Kakaligo niya lang. Halata 'yon sa pagkakatapis ng tuwalya niya sa basa niyang buhok. She's putting some white cream on her non-make up face."Good morning!" masaya niyang bati.Awkward ko siyang nginitian bago mabilis na iniwas ang tingin. "G-good morning..."Nagmamadali akong umalis sa kama ko. After what h
SickHindi ko alam kung paano ko siya kakausapin matapos ko siyang makita sa loob ng restroom kanina kasama si Jasper. She's also aloof, using her phone and seems not to mind my awkward gazes to her.Kakauwi ko lang kahit na kanina pa natapos ang klase ko. Pagkatapos umalis ni Jasper ay ilang minuto pa akong natulala sa direksyon kung saan ko siya huling nakita. He just casually walked away like nothing happened. Like he hadn't said any serious matter to me.Or did he really said something? Am I not hallucinating?Bumalik ako sa main building ng campus nang tinawagan ako ni Nova kanina. Hinatid namin si Ella dahil birthday ng mommy niya bukas. Doon daw siya matutulog sa kanila ngayon. May permit naman siya galing sa
FoundationMaingay at magulo ang main college building ng university namin ngayon. Bystanders, booths, and loud noise fill up the whole grounds. I bet even people from outside our university can hear our chaotic noise.This will be the first time I am joining today's foundation. Hindi ko alam na ganito pala kagulo magsaya ang mga estudyante ng university namin tuwing annual foundation. Hindi ako sanay pero sa tingin ko ay masaya naman.Hindi ko na napasalamatan pa si Lucas sa mga sumunod na araw pagkatapos niya akong bigyan ng gamot. Because of this celebration, he became busy since then. He's part of some clubs, I don't know which club he's at, but yeah, I heard from some blockmates that he's really part of a particular club. Seems like they were preparing for something that time.Ang dalawa kong kaibigan, sina Ella at Nova, ay may kani-kaniyang club din. Ella's at Math club and Nova is in dance clu
Booth"You have a good voice," pagpuri ko sa kanya nang natapos siya sa pagkanta.Ngumiti lang siya at hindi na iyon dinugtungan pa. Binalik niya ang atensyon sa gitara niya. Nakangiti lang ako habang pinapanood siya. Ilang saglit pa ay inangat niya ang tingin sa akin."Will you watch me perform later?" he asked while wearing that now familiar smile. Hindi ko alam kung dahil ba sa kakakanta niya lang, pero narinig ko ang malambing na tono sa boses niya nang tinanong iyon."I don't know. Hindi na ako lumalabas ng gabi kasi baka sipunin na naman ako," sagot ko kahit na ayos lang naman sa akin kung mangyayari nga iyon. Siguro ayoko lang ulit maramdaman 'yong pagwawala ng kalamnan ko kagaya ng pagwawala no'n noong pinapanood ko siyang kumanta kanina. That took seconds before I calmed it down."Oh, right..." Narinig ko ang mahina niyang bulong. "Noong lumabas kayo ng kai
AmbulanceIt's been a week since the foundation thing happened, but everyone's still up to it. They are still talking on how great this year's celebration was. Hindi lang din naman kasi nagfocus 'yong mga foundations sa booths kundi talagang ni-celebrate din namin ang anniversary ng campus mismo.We have also been given a day to relax ourselves. That means may isang araw kami na walang pasok no'n, hindi pa kasama 'yong dalawang araw ng weekend. Kaya ginamit ko 'yong tatlong araw na 'yon para bisitahin sila Mommy."Aalis ka?" tanong ni Venice noong nag-iimpake ako.Inangat ko ang tingin sa kanya. Pansin ko ang pangangayayat niya at ang malalim niyang mata. For the past three days celebrating the school's foundation, lagi na siyang late na umuwi. Kagabi nga ay tinanong pa ako ng headlady kung nasaan siya dahil wala raw'ng binilin sa kanya si Venice. Of course, to save her ass, I told her the exact reas
Confession"Sleeping pills?!" gulat kong tanong at muling binalik sa malaking kama ni Venice ang tingin."You really didn't know about this, Ms. Favela? You are her roommate," seryosong saad ng admin ng university namin.Puno ng pag-aalala ang mukha ko nang binalik sa kanya ang tingin. I didn't know. We're roommates, but that's just it. Hindi siya nagsasabi sa akin ng mga personal na bagay gaya nito. I wonder why she's taking some sleeping pills."Well, let's just hope for her fast recovery. I heard she got overdosed because of taking such pills," sambit ng isa pa sa head admin ng university.Marami pa silang binilin sa akin bago sila tuluyang umalis. Dahil sa sobrang tulala ay hindi ko na agad naisarado ang pinto. Mabuti na lang at nandito sina Ella at Nova. I heard their polite goodbyes before they finally walked to me."Are you okay?" mahinhing tanong ni E
HospitalIritado akong bumalik sa kwarto ko. Of course it's normal to sneeze but not in front of a person who's confessing his feelings! Damn it. I'm so mad at myself. How should I abandon this wrecked life?"Bwiset! Tapos ngayon hindi na ako binabahing?" Mas lalo akong nairita hindi lang sa sarili ko, kundi pati na rin sa walang kamalay-malay kong sipon. "Gosh. Does he find me gross now?"I almost shrieked out of that thought. Medyo nawawala na tuloy sa isip ko 'yong mismong sinabi niya talaga.Nawala ang reaksyon ko at tumayo. Wait, why would I be shy? At least ako bumahing lang. E, siya nag-confess, e. He should be the one who's overthinking right now, not me... 'diba? 'Diba dapat siya?Tumango ako bilang pagpayag sa sarili. Right. Siya dapat ang mahiya sa akin dahil siya ang may feelings sa akin. Bakit ako mahihiya, nag-confess ba ako?I got relaxed on th
MarriageThree days since I last visited Venice, my mind seems to wander more than it already is. Tuwing tulala ako ay mas lalo akong nag-iisip. Hindi ko nga alam kung ano ba talagang iniisip ko. Basta ang alam ko lang ay magsisimula 'yon kay Jasper at magtatapos sa mga posibleng ginawa nila ni Venice noong sila pa. Sa huli ay maiirita ako na naibubuhos ko 'yon minsan sa iba.Si Venice ay nasa hospital pa rin hanggang ngayon. Hindi naman lumalala 'yong kondisyon niya pero binigyan siya ng university ng isang linggo na pahinga. Sinabi rin niya sa akin na magpapa-check siya sa iilang psychiatrist para masiguro na ayos na nga siya bago ulit pumasok.I roamed my gaze inside our university's peaceful library. Kanina noong may klase kami, binaggit ng isa sa mga professors namin na malapit na ang exam. It's actually two weeks from now. Saka ko lang nalaman kaninang lunch, noong kasabay ko 'yong dalawa kong kaibigan.&nbs