Mag-log inShare
KABANATA 39
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 40
CELESTINE'S P.O.V Kinaumagahan, kahit puyat ay maaga pa rin akong pumasok. Pagkagising ko pa lang kasi ay mensahe na agad ni Damien ang bumungad sa akin. "Good morning, Sunshine! Wake up. Kaloy will be at our office at eight a.m. sharp. Do you want me to fetch you?" saad nito sa mensahe kanina. Ni-reply-an ko naman iyon ng, "No thanks. I can manage. I'll be there before seven a.m." At iyon nga ang ginawa ko. Mag aalas siyete pa lang ay nasa elevator na ako ng building namin. And at exactly five minutes before the clock strikes seven, nasa loob na ako ng opisina. Bumungad sa akin si Damien na abala sa laptop niya. "Good morning." bati ko. Agad siyang napatingin sa akin nang marinig niya ako. Tila doon niya lang napansin ang pagdating ko. Tumayo siya agad at ngumiti. "Good morning. I'm glad, you made it before seven." sabi niya. "Why? Hinihintay mo ako?" pang aasar ko. Naglakad na ako papunta sa table ko. I put my bag on my table as I took my seat. "What if I said 'yes'? I'
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 41
CELESTINE'S P.O.V "So, are we missing something that we should know?" Kunot ang noo na napatingin ako kay CJ. "What are you talking about?" maang na tanong ko. Today is a special non-working holiday kaya napagpasyahan namin na lumabas para naman makapag relax. Kaming dalawa lang sa pgkakataon na ito dahil sina Charie at Jela? Well, they're both busy with their own businesses. Babawi na lang daw sa susunod. "Nakarating sa akin na nag half day ka raw sa firm ng walang pasabi. And you know what's even fishier?"" aniya. Tinaasan ko siya ng kilay. "Ano?" "Sabay daw kayong naglaho ni Damien!" tila kilig na kilig na sambit nito. Well, it was more a 'tili' than a usual deliverance of a sentence. Hindi ko siya kinibo. "Gaano katotoo ang chismis? And tell me, magkasama nga ba kayo nang mga panahon na iyon?!" pangungulit niya. Tiningnan ko siya ng diretso sa mga mata. "Well, I'll say... no comment on that." sabi ko at inirapan siya. "I-enjoy na lang natin itong araw na ito, pwede ba? L
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 42
DAMIEN'S P.O.V Yesterday was a very nice day. I got the chance to be with my wife again. At habang tumatagal, mas nararamdaman ko na unti unti nang naaayos ang mga naging gusot sa samahan namin. Let's just say that... we're more than just being friends now. And that was the reason I always get a good sleep every night— and waking up each morning with a huge smile on face and a happy mood. Except now. As far as I can remember, hindi ko pa naririnig na tumunog ang alarm clock ko. And it was set to five o'clock in the morning, by the way. Pero imbis na ang malakas na alarm ko ang gumising sa akin, ang ringtone ko ang bumulahaw sa payapa ko pang paghimbing. It was my caller ringtone. Sino ba ito? Was his purpose so urgent that he needed to barge in and ruin my very good sleep? I muttered to myself. Gayunpaman ay kinuha ko na ang cell phone ko at sinagot ang tawag na iyon. "Who the hell is this—" "H-Hello, Kuya? Kuya, si Jela ito. Gising ka na ba?! Are you awake already!?" Awtomat
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 43
CELESTINE'S P.O.V I woke up and I was immediately aware of what just happened. Alam ko na may mga lalaking dumukot sa akin nang papasok na sana ako sa building ng firm na pinagta trabahuhan ko. At alam ko rin na malamang ay dinala nila ako sa kung saan mang lugar na hide out nila— may it be an abandoned house, warehouse, or something. Why did I know? Simple. What they did to me was a clear indication of kidnapping. Kidnap, malamang ay dadalhin talaga nila ako sa ibang lugar. Nila na mga abductors ko. And right now, I only have one person in my mind who could possibly do this. Sino pa nga ba kundi si Gerald Montagle? Malamang, aware na siya sa ngayon na may posibilidad nang matuloy ang naudlot na pagbihag sa kanya ng batas. At malamang din na sobrang desperado na siya ngayon na handa niya nang gawin ang lahat just to throw anyone that could get into his way to extended freedom. To the point na pati ako ay ipinadukot niya na. But whatever. Nakahanda naman na ako sa kahit ano mang sus
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 44
CELESTINE'S P.O.V Matapos ang naging pag uusap namin ni Damien ay hindi ko na alam kung ilang oras na ang dumaan hanggang sa makatulog ako. And now, I'm awake again. Umaasa ako na paggising ko ay mare realize ko na nananaginip lang pala ako. And that I am once again free. Pero hindi talaga pwede. Especially now that I can feel my hands already aching because of the ropes used to tie them in the headboard. Napakurap kurap ako. Doon ko lang namalayan na medyo madilim na rin sa kwartong kinaroroonan ko. Wala na ang maliwanag na ilaw— naka off. Napalitan na iyon ng isang lampshade na dim lang ang liwanag. Dahil doon ay naisip ko na baka gabi na. Mula sa lampshade ay mabilis na nalipat ang paningin ko sa malaking pinto. Bumukas kasi iyon. At kahit madilim ay kitang kita ko ang pamilyar na pigura ng isang matangkad na lalaki. It was obvious that the one standing there was... Damien. May dala siyang kung anong bagay na hindi ko alam at wala rin naman akong balak na alamin. Naglakad siya
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 45
CELESTINE'S P.O.V Isang linggo na ang mabilis na lumipas nang halos hindi ko na namamalayan mula nang kinuha ako ni Damien at dinala sa lugar na ito. At sa loob ng isang linggo na iyon ay napakarami nang nangyari. And... yeah. Something else happened between us two. Mula nang unang gabi kaming nagsama ay nangyari na ang mga bagay na hindi dapat mangyari. Maraming beses na. And everytime it happens, I always try my best to fight back. Iyon nga lang ay wala pa rin akong nagagawa para pigilan siya. He still wins. And he always ended up taking what he wanted from me. Kaya eventually ay napagod na rin ako. Ako na rin ang sumuko. Hinayaan ko na lang siyang gawin ang kahit anong magustuhan niyang gawin. But that doesn't mean I am already willing for everything he does with me. Labag pa rin iyon sa kalooban ko. But what else can I do? Iyon na lang ang magagawa ko para kahit papaano ay mapagaan ang sitwasyon na kinasasadlakan ko ngayon. And these past few days, I realized that living with h
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 46
CELESTINE'S P.O.V "Good morning. Pinapatawag ka ni Damien sa baba. Kakain na raw." Iyon ang naging bungad sa akin ni Pau nang mabungaran ko siya matapos kong buksan ang pinto ng master's bedroom. Iyon din ang nakapagpakunot ng noo sa akin. "Isn't he supposed to bring me the food? 'Tapos dito ko kakainin? I am not allowed to go down—" "Pwede na raw ngayon." putol niya sa akin. Magtatanong pa sana ako pero hindi niya na ako binigyan pa ng pagkakataon na makapagsalita dahil tumalikod na siya agad sa akin. Kahit naguguluhan tuloy ay kiming napalabas na ang ako at sumunod sa direksyon na tinungo ni Pau kanina nang umalis ito. Habang naglalakad ay hindi ko maiwasang makaramdam ng kakaiba. I felt like... I was free again. Bahagya pang nangangatog ang tuhod ko nang tumapak ako sa isang baitang ng hagdan pababa. It was because the stair is so high! Paikot ikot pa iyon kaya naman lalo iyong nagmukhang matarik. I was kind of nervous also because this is the first time that I was able to see
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 47
CELESTINE'S P.O.V "Ang palayain niya ako at ang itama niya lahat ng maling nagawa niya. By that, baka sakaling mawala na ang anumang sama ng loob na meron ako para sa kanya." That was my wish for him and he did exactly like it. Nang magising ako kanina ay alas nuwebe na ng umaga. Magtatanghali na. Ang una kong ginawa ay ang bumangon at ayusin ang lahat sa paligid ko— lalung lalo na ang pinaghigaan ko. After that, I started to do my morning self care routine. Naligo ako, nagbihis, bago ko napagpasyahang bumaba na para tingnan kung may pagkain na ba. Gutom na rin kasi ako at nabanggit din sa akin ni Pau kahapon nang mag usap kami na medyo busy daw sila ngayon. Dahil doon ay naisipan ko agad na ako na lang ang magluto para kahit papaano ay makatulong naman ako at makagaan. Hindi man kay Damien ay at least kay Drake at Pau na lang na nagpakita na rin naman sa akin ng kabaitan kahit na papaano. I was about to go down when suddenly, I remembered I had forgotten something upstairs. Mahala
Pinakabagong kabanata
Touch Me Not, Mr. Prosecutor EPILOGO
15 years later... "Grabe naman po pala iyong nangyari kila Mama at Papa. I still hope na sana, nawala lang sila. That they eventually survived the fall. 'Tapos may nakakita sa kanila at kumupkop. Then they'll come back for me. For us." Iyon na lang ang nasabi ni Chlyd Dale Nivera. Siya ang anak na naiwan nina Damien at Celestine. And after that accident, he was left with no one aside from her aunt, Jela; sa best friend ng mama niya na si CJ, sa best friend din ng ama niya na si Jeremiah, which eventually ended up as couple; at ni Tita Carmen na hanggang ngayon ay malakas na malakas pa rin kasama ang anak nitong si Jonas. Nasa sementeryo sila nang mga oras na iyon. They are celebrating both the fifteenth second wedding anniversary of the two and sadly, their fifteenth death anniversary. "Pero wala man sila sa tabi mo, lagi mo sanang aalalahanin kung gaano ka kamahal ng mama at papa mo. You are their first and last born. Wala kang kahati sa pagmamahal nila, Dale. They loved you with
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 68
After 3 months... CELESTINE'S P.O.V Tatlong buwan na ang lumipas at hanggang ngayon ay halos hindi pa rin nagsi sink in sa akin ang lahat. Parang kailan lang, eighteen years old ako nang ikasal kay Damien. But then, we broke up--- no, I left. Iniwan ko siya nang dahil lang sa misunderstandings at pagkasobrang assuming ko. I assumed so much in the wrong way that I left him. Then I became a lawyer. Yeah, that pain from our pars played a vital role in giving me so much strength. I became well known and popular. Hanggang sa nadapa ako. And I met him again. Several things happened. Sobrang bilis na namalayan ko na lang na nahuhulog na ako sa kanya ulit. Then I learned I was pregnant. Damien pretended to be Elijah. He took care of me. Then eventually ay umamin din nang matapos akong manganak. We got married again just yesterday, and now we're up to his second condition--- ang umapila ulit sa korte para mabuksan ulit ang kaso ni Madel. And that's where we'll be resuming the story! Ng
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 67
DAMIEN'S P.O.V I really don't have any idea whether what I was about to do is right. Or... not? Pero base sa mga naging usapan namin ni Celestine sa marami nang pagkakataon ay mukhang tama naman ang magiging desisyon ko. "What if... What if your husband comes back into your life again? Are you... willing to accept him?" Hindi ko alam kung bakit ko nasabi ang mga iyon. Bigla ko na lang iyong sinabi nang hindi na pinag iisipan. A part of me is thankful because finally, I was able to utter those words. But a part of me is also worried and regretful. Lalo na nang makita ko na tila natigilan si Celestine malamang ay dahil sa tanong ko na iyon. "I will be more than willing. Iyon ay kung... babalik pa talaga siya." Ako naman ang natigilan. Fck. Totoo ba lahat ng iyon na narinig ko? Hindi ba ako nagkamali lang ng dinig? Damn! Sa narinig kong sagot sa kanya ay nabuhayan ako ng loob. Doon ko na rin naisip na samantalahin ang pagkakataon na tanungin siya. And maybe, it is really high ti
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 66
CELESTINE'S P.O.V It was already midnight when I felt something disturbing my stomach. Buong akala ko noong una ay gutom lang iyon. You know, the weird and usual pregnancy cravings. Kahit hirap na ay bumangon pa rin ako. I was planning to call Elijah so that I could be assisted with everything I have to do. But just as I was able to stood up, I froze. My water suddenly broke! Napasigaw na ako bunga ng gulat at pag alala. I even cried when I felt my baby getting quirky inside my tummy. I called for Elijah's name. "E-Elijah! C-Come here, p-please! M-Manganganak na yata a-ako... ah!" malakas na sigaw ko. It didn't last long and the door swung open. Then I saw him, Elijah, standing behind. Dali dali siyang lumapit sa akin at binuhat niya ako agad. Wala nang tanong tanong pa. "Come on! Relax! We'll be rushing to the hospital, okay?" anito. Sa kabila ng sakit ay tumango pa rin ako bilang sagot. He rushed downstairs carrying me. Then to the garage. Maingat niya akong inilapag sa
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 65
Damien'S P. O. VI couldn't be mistaken. Alam ko at sigurado ako na si Celestine nga ang nakita ko kani-kanina lang.Pero paano? Magkaibang-magkaiba sila ng babaeng iyon. Sa pisikal na anyo pa lang ay ang laki na ng pagkakasalungat nila.All that Celestine has is natural beauty. Kumpara sa babaeng iyon na bagama't manipis ay may bahid pa rin naman ng makeup ang mukha. Even the way they dress is just… different. Isa pa, alam kong hindi kayang mabuhay ni Celestine na wala ang malaki niyang salamin sa mga mata. Unlike that woman I just bumped into earlier.I admit, that woman is gorgeous, yes. But I must admit, too, that I like Celestine's natural style that her.Kaya kahit gaano pa kalakas at ulit-ulit na sabihin sa akin ng utak ko na baka si Celestine nga ang nakita ko kanina, isinisigaw naman ng isa pang bahagi niyon na imposible talagang mangyari iyon.Idagdag pa kasi ang paraan ng pagsasalita ng babaeng iyon kanina na kahit nakakatawa ang accent nito ay hindi naman ganoon ang panana
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 64
CELESTINE'S P. O. VNang halos dalawang oras na ang lumipas mula nang mag ikot-ikot ako dito sa park ay napagdesisyunan ko nang umuwi na lang.Ang boring din naman kasi kung mag-isa lang akong gagala-gala dito. Baka magmukha lang akong tanga at mapagtawanan pa ako.Kung sa Pinas ay sanay akong lumalakad mag-isa, dito ay hindi. Siguro, dahil nasanay ako na unang paglilibot ko pa lang dito ay kasama ko na sina CJ at Jeremiah— pero teka lang…Speaking of CJ and Jeremiah… sila ba ang dalawang iyon?!Napasinghap ako nang aksidente akong mapalingon sa pila ng bilihan ng ticket para sa mga gustong sumakay sa ferris-wheel. May dalawang tao kasi doon na magkasama, at kamukhang-kamukha talaga nina CJ at Jeremiah!Lalapitan ko sana sila para kumpirmahin kung sila nga ba ang mga kaibigan ko o kamukha lang, pero nagbago rin agad ang isip ko. Sa halip kasi na lapitan nga sila ay may naisip akong mas magandang ideya.Napangisi ako sa sarili ko dahil na rin sa mga pumapasok sa isip ko.Dahan-dahan ak
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 63
Damien'S P. O. VFuck? Tama ba ang pagkakarinig ko sa mga sinabi ng lokong kakambal ko na ito? He is getting married?!Hindi ko naiwasan na mapamura dahil doon."It's not the perfect time to joke, dude. I istorbo mo ba ako para lang pag-trip-an? Oh, come on!” hindi pa rin makapaniwala na saad ko.Hindi siya kumibo at nanatili lang na walang imik."I wish so, too, that I was just joking. Kung pwede lang maging biro ang bagay na iyon, sana nga ay ganoon na lang iyon.” mayamaya ay seryoso niyang saad.And right now, I must say that all I am seeing in his face is sadness. And uncertainty."Ano ba kasing nangyari? And why aren't you not happy that you're going to be married? I'm sure, matagal mo nang pinapangarap na lumagay sa tahimik. Tama ba ako?” sabi ko ulit."Yeah. Kahit noong mga bata pa lang tayo, alam kong alam mo na na isa talaga sa mga pangarap ko pagtanda ang makasal at magkaroon ng sarili kong maayos na pamilya. But that isn't the case here, Damien. I dreamt of being married, y
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 62
Jeremiah'S P. O. VAfter having a conversation with her, I immediately drive home to fetch CJ.Finally, umayon na sa akin ang pagkakataon.Hindi man planado at napaghandaan, at least, nangyari pa rin. And right now, I couldn't contain my happiness as I imagine what possible things can I do with her.Matagal- tagal ko na ring inaasam- asam na mangyari ito. And now, it is happening!Nang mapansin kong malapit na ako sa bahay ay inihinto ko na agad ang sasakyan ko. May kailangan lang akong ayusin.Tumapat ako sa salamin ng sasakyan ko para makita ang kabuuang ayos ng mukha ko. Baka kasi mamaya ay magulo pala ang buhok ko, o di kaya'y may malaking muta sa mga mata ko. Baka may bangas pa ako, at kung anu- ano pa. I want to make sure that I will look presentable to her, of course. I mean, oo nga at halos araw- araw naman na kaming nagkakausap at nakatira pa nga kami sa iisang bubong. But this time is different.I'll be having a sort of date with her. And that makes today extra different fro
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 61
TYLER'S P.O.VI couldn't contain my annoyance. Sa gitna kasi ng meeting ko ay bigla na lang tumawag si Georgina para lang sabihin na kailangan ko silang ilibre dahil may kailangan din daw kaming i- celebrate.I want to shout at her on the phone, but I didn't want it that much so. Dahil sa totoo ay gusto ko rin naman silang makita. Lalo na siya.Sinabi ko na lang na maghintay sila ng kahit isang oras dahil may kailangan pa akong tapusin. Buti na lang din at mahaba ang pasensiya ng kliyente ko na kausap ko ngayon. Dahil kung hindi ay mawawalan pa ako ng kliyente dahil lang sa pagtawag at pagpapalibre na iyon nina Georgina. Tss.Kaya pagkatapos na pagkatapos ng meeting ko ay agad ko nang tinawagan ang babaeng iyon. Nakalimutan ko kasing itanong kung saan ko sila susunduin.Bukod pala sa panlilibre ko ay may iba pa akong pakay kaya mabilis akong pumayag sa gusto nilang dalawa. At iyon ay ang sermunan si Celestine.Yeah, I will be scolding her so badly! Kung bakit hindi na naman niya sinip
