Mag-log inShare
KABANATA 45
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 46
CELESTINE'S P.O.V "Good morning. Pinapatawag ka ni Damien sa baba. Kakain na raw." Iyon ang naging bungad sa akin ni Pau nang mabungaran ko siya matapos kong buksan ang pinto ng master's bedroom. Iyon din ang nakapagpakunot ng noo sa akin. "Isn't he supposed to bring me the food? 'Tapos dito ko kakainin? I am not allowed to go down—" "Pwede na raw ngayon." putol niya sa akin. Magtatanong pa sana ako pero hindi niya na ako binigyan pa ng pagkakataon na makapagsalita dahil tumalikod na siya agad sa akin. Kahit naguguluhan tuloy ay kiming napalabas na ang ako at sumunod sa direksyon na tinungo ni Pau kanina nang umalis ito. Habang naglalakad ay hindi ko maiwasang makaramdam ng kakaiba. I felt like... I was free again. Bahagya pang nangangatog ang tuhod ko nang tumapak ako sa isang baitang ng hagdan pababa. It was because the stair is so high! Paikot ikot pa iyon kaya naman lalo iyong nagmukhang matarik. I was kind of nervous also because this is the first time that I was able to see
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 47
CELESTINE'S P.O.V "Ang palayain niya ako at ang itama niya lahat ng maling nagawa niya. By that, baka sakaling mawala na ang anumang sama ng loob na meron ako para sa kanya." That was my wish for him and he did exactly like it. Nang magising ako kanina ay alas nuwebe na ng umaga. Magtatanghali na. Ang una kong ginawa ay ang bumangon at ayusin ang lahat sa paligid ko— lalung lalo na ang pinaghigaan ko. After that, I started to do my morning self care routine. Naligo ako, nagbihis, bago ko napagpasyahang bumaba na para tingnan kung may pagkain na ba. Gutom na rin kasi ako at nabanggit din sa akin ni Pau kahapon nang mag usap kami na medyo busy daw sila ngayon. Dahil doon ay naisipan ko agad na ako na lang ang magluto para kahit papaano ay makatulong naman ako at makagaan. Hindi man kay Damien ay at least kay Drake at Pau na lang na nagpakita na rin naman sa akin ng kabaitan kahit na papaano. I was about to go down when suddenly, I remembered I had forgotten something upstairs. Mahala
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 48
CELESTINE'S P.O.V Three days. Tatlong araw na mula nang palayain ako ni Damien. Unti unti na rin akong nakabalik sa normal kong araw-araw na gawain. But there are still times when I would suddenly cry out of nothingness as I felt lonely and... longing for him. Maaga akong pumasok sa trabaho. Although alam ko na wala naman akong gaanong gagawin. I just wanto to have some escape and going to work is one of my greatest escapades. Umaasa ako na sa pagpasok ko ng mas maaga sa trabaho ay mababawasan ang oras o kahit minuto lang na bigla akong malulungkot at iiyak. Nakakasawa na kasi. Pakiramdam ko, patay na ako kahit buhay pa naman at humihinga. "Alam mo, anak, hindi masamang tumanggap ng pagkatalo. Alam kong alam mo iyan. You are a lawyer, after all. A very good one. The moment you thought your husband cheated on you almost a decade ago, alam kong sumumpa ka sa sarili mo na gagawin mo ang lahat para lang hindi na magtagpo ang mga landas niyo. And if destiny made your paths cross once ag
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 49
CELESTINE'S P.O.V That day at Damien's rest house, umalis ako nang walang napapala. I still didn't know where to find that annoying husband of mine. At naiinis ako sa kanya. Pero mas naiinis ako sa sarili ko dahil nang magkaroon ako ng chance ay hindi ko man lang nasunggaban iyon. Eh, 'di sana hindi ako namomroblema ngayon kung saan ko siya hahanapin. That's great and you deserve that pain, witch. Ngayon, alam mo na ang pakiramdam niya noong hinahabul-habol ka niya pero wala kang pake as if willing ang buong mundo na ibaba ang pride para lang maka-adjust sa gusto mo. Naiiyak na napdukdok na lang ako sa mesa na puno na ng filed documents—bagay na hindi naman nangyayari dati dahil never akong naipunan ng mga gagawin. Ngayon lang talaga. Ngayon lang na lunod ako kaiisip ng tungkol kay Damien. Naputol ang pagmumuni-muni ko nang makarinig ako ng boses mula sa intercomm. "Miss Chavez, are you there? Pinapatawag ka ni CEO sa office niya," anang pamilyar na boses doon. Natigilan ako. "
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 50
CELESTINE'S P.O.V "Argh, I hate to leave this job but I have to. Para kay baby." Inilagay ko na ang huli kong gamit sa box na dadalhin ko paalis sa firm na pinagtatrabahuhan ko. Temporary bed rest lang ang advice ng doktor but I chose to follow to CJ. Gusto ko rin kasing matutukan ang paglaki ng anak ko. Isa pa, makabawi man lang ako sa mga nagawa kong kamalian lately sa kanya na muntik na niyang ikapahamak. "So, sinasabi mong sagabal ang baby mo sa trabaho mo?" prangkang saad ni Charie. "Tsaka huwag mo nga akong dramahan diyan. Hindi ka naman na-terminate at hindi ka rin naman nag resign. Maternity leave ka lang, gaga." Napabungisngis ako sa sinabing iyon ni Charie. "Eh, bakit ba?! Sa ito ang nararamdaman ko, eh," pairap ko pang saad. "Tsaka excuse me rin, ha? Wala rin akong sinabi na sinisisi ko ang anak ko. He was the reason, yes. Pero hindi ko siya sinisisi." Muling napuno ng katahimikan ang office matapos ang sinabi kong iyon. "Hay. Mami-miss ko ang lugar na ito sa oras na
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 51
CELESTINE'S P.O.V I wake up the next morning feeling tired. Ayoko pa ngang bumangon at parang gusto ko na lang na humiga magdamag. Matulog at matulog lang nang matulog. But I have no choice. Kailangan kong bumangon dahil today is the day that I am gonna interview a potential man to be my... bodyguard. Kaya kahit hirap at tinatamad ay maaga pa rin akong bumangon. Hindi na rin muna ako naligo. Nagpunas na lang muna ako gamit ang malinis na towel at maligamgam na tubig. Nag toothbrush, nagpalit ng damit, nagligpit ng higaan... ah, basta. Iyong mga usual morning routine na gawain ng isang matino at normal na tao. Pagkatapos ng lahat ng iyon ay bumaba na ako. Nasa hagdan pa lang ako ay sumalubong na sa akin ang mabangong aroma ng gatas— eh? Kailan pa nagkaroon ng ganoon kalakas na aroma ang gatas at pababa pa lang ako sa hagdan ay naaamoy ko na iyon? Anyway, habang pababa ako ng hagdan ay padagdag din nang padagdag ang mga amoy ng pagkain na nanunuot sa ilong ko. Shocks, ganito ba tal
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 52
CELESTINE'S P.O.V "So, how did you end up working in the security sector?" Iyon ang una kong naitanong kay Lije nang muli ko siyang babain para kausapin na. Naalala ko kasi na hindi ko pa pala siya nai-interview— okay. That was only a part. Hindi ko na kasi matiis ang gutom ko kaya bumaba na ako para magpahanda ng makakain. Alam ko rin na sinabi kong wala sa job description niya ang makialam sa kakainin ko pero... hindi ko na kasi mapigilang isipin ang tungkol sa mga pagkaing niluto niya mula nang maamoy ko iyon kanina! "To be honest, I don't know. Ang alam ko lang, sobra ang naging pagsisisi ko nang mawala sa akin ang asawa ko. Wala akong nagawa and from that, I swore to myself na babawi ako. Hindi man sa kanya, pero sa ibang tao na lang siguro. And that's how I ended up here," sagot niya. "Mukha ngang hindi naman ako nagkamali ng desisyon." Napakunot noo ako. "Desisyon na...? Pasukin ang security sector at maging bodyguard?" usisa ko ulit. "Na magsalita na lang kasi mukhang ma
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 53
CELESTINE'S P.O.V "Up for your husband haunting again?" Napapitlag ako at napatigil sa pagbaba ng hagdan nang marinig ko ang malalim na boses na iyon ni Lije. We've been together for almost a month now. But nothing changed in his on the job voice. Malalim pa rin iyon lagi. Malamig. Nakakatakot. "Ahm... No. May... appointment ako ngayon with my OB. 'Tapos didiretso na rin akong mag ikot sa mga malls and department store. To unwind at para magtingin na rin ng mga gamit na pwede kong bilhin para kay baby," alanganin kong turan. "Ikaw lang mag isa?" Tumango ako. "Para saan pa na kinuha mo ako kung lalabas ka lang din pala ng bahay na ito nang mag isa? Tss," masungit na sabi niya na naman. Napakunot noo na ako. Lately, napapansin ko na napapadalas ang pagsusungit niya ng ganito. Whenever I do things that are 'risky' or 'inappropriate' for a pregnant woman like me, bigla na lang mag iiba ang tono niya. Magsusungit at animo'y sinesermunan pa ako. I understand that maybe, he's just conc
Pinakabagong kabanata
Touch Me Not, Mr. Prosecutor EPILOGO
15 years later... "Grabe naman po pala iyong nangyari kila Mama at Papa. I still hope na sana, nawala lang sila. That they eventually survived the fall. 'Tapos may nakakita sa kanila at kumupkop. Then they'll come back for me. For us." Iyon na lang ang nasabi ni Chlyd Dale Nivera. Siya ang anak na naiwan nina Damien at Celestine. And after that accident, he was left with no one aside from her aunt, Jela; sa best friend ng mama niya na si CJ, sa best friend din ng ama niya na si Jeremiah, which eventually ended up as couple; at ni Tita Carmen na hanggang ngayon ay malakas na malakas pa rin kasama ang anak nitong si Jonas. Nasa sementeryo sila nang mga oras na iyon. They are celebrating both the fifteenth second wedding anniversary of the two and sadly, their fifteenth death anniversary. "Pero wala man sila sa tabi mo, lagi mo sanang aalalahanin kung gaano ka kamahal ng mama at papa mo. You are their first and last born. Wala kang kahati sa pagmamahal nila, Dale. They loved you with
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 68
After 3 months... CELESTINE'S P.O.V Tatlong buwan na ang lumipas at hanggang ngayon ay halos hindi pa rin nagsi sink in sa akin ang lahat. Parang kailan lang, eighteen years old ako nang ikasal kay Damien. But then, we broke up--- no, I left. Iniwan ko siya nang dahil lang sa misunderstandings at pagkasobrang assuming ko. I assumed so much in the wrong way that I left him. Then I became a lawyer. Yeah, that pain from our pars played a vital role in giving me so much strength. I became well known and popular. Hanggang sa nadapa ako. And I met him again. Several things happened. Sobrang bilis na namalayan ko na lang na nahuhulog na ako sa kanya ulit. Then I learned I was pregnant. Damien pretended to be Elijah. He took care of me. Then eventually ay umamin din nang matapos akong manganak. We got married again just yesterday, and now we're up to his second condition--- ang umapila ulit sa korte para mabuksan ulit ang kaso ni Madel. And that's where we'll be resuming the story! Ng
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 67
DAMIEN'S P.O.V I really don't have any idea whether what I was about to do is right. Or... not? Pero base sa mga naging usapan namin ni Celestine sa marami nang pagkakataon ay mukhang tama naman ang magiging desisyon ko. "What if... What if your husband comes back into your life again? Are you... willing to accept him?" Hindi ko alam kung bakit ko nasabi ang mga iyon. Bigla ko na lang iyong sinabi nang hindi na pinag iisipan. A part of me is thankful because finally, I was able to utter those words. But a part of me is also worried and regretful. Lalo na nang makita ko na tila natigilan si Celestine malamang ay dahil sa tanong ko na iyon. "I will be more than willing. Iyon ay kung... babalik pa talaga siya." Ako naman ang natigilan. Fck. Totoo ba lahat ng iyon na narinig ko? Hindi ba ako nagkamali lang ng dinig? Damn! Sa narinig kong sagot sa kanya ay nabuhayan ako ng loob. Doon ko na rin naisip na samantalahin ang pagkakataon na tanungin siya. And maybe, it is really high ti
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 66
CELESTINE'S P.O.V It was already midnight when I felt something disturbing my stomach. Buong akala ko noong una ay gutom lang iyon. You know, the weird and usual pregnancy cravings. Kahit hirap na ay bumangon pa rin ako. I was planning to call Elijah so that I could be assisted with everything I have to do. But just as I was able to stood up, I froze. My water suddenly broke! Napasigaw na ako bunga ng gulat at pag alala. I even cried when I felt my baby getting quirky inside my tummy. I called for Elijah's name. "E-Elijah! C-Come here, p-please! M-Manganganak na yata a-ako... ah!" malakas na sigaw ko. It didn't last long and the door swung open. Then I saw him, Elijah, standing behind. Dali dali siyang lumapit sa akin at binuhat niya ako agad. Wala nang tanong tanong pa. "Come on! Relax! We'll be rushing to the hospital, okay?" anito. Sa kabila ng sakit ay tumango pa rin ako bilang sagot. He rushed downstairs carrying me. Then to the garage. Maingat niya akong inilapag sa
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 65
Damien'S P. O. VI couldn't be mistaken. Alam ko at sigurado ako na si Celestine nga ang nakita ko kani-kanina lang.Pero paano? Magkaibang-magkaiba sila ng babaeng iyon. Sa pisikal na anyo pa lang ay ang laki na ng pagkakasalungat nila.All that Celestine has is natural beauty. Kumpara sa babaeng iyon na bagama't manipis ay may bahid pa rin naman ng makeup ang mukha. Even the way they dress is just… different. Isa pa, alam kong hindi kayang mabuhay ni Celestine na wala ang malaki niyang salamin sa mga mata. Unlike that woman I just bumped into earlier.I admit, that woman is gorgeous, yes. But I must admit, too, that I like Celestine's natural style that her.Kaya kahit gaano pa kalakas at ulit-ulit na sabihin sa akin ng utak ko na baka si Celestine nga ang nakita ko kanina, isinisigaw naman ng isa pang bahagi niyon na imposible talagang mangyari iyon.Idagdag pa kasi ang paraan ng pagsasalita ng babaeng iyon kanina na kahit nakakatawa ang accent nito ay hindi naman ganoon ang panana
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 64
CELESTINE'S P. O. VNang halos dalawang oras na ang lumipas mula nang mag ikot-ikot ako dito sa park ay napagdesisyunan ko nang umuwi na lang.Ang boring din naman kasi kung mag-isa lang akong gagala-gala dito. Baka magmukha lang akong tanga at mapagtawanan pa ako.Kung sa Pinas ay sanay akong lumalakad mag-isa, dito ay hindi. Siguro, dahil nasanay ako na unang paglilibot ko pa lang dito ay kasama ko na sina CJ at Jeremiah— pero teka lang…Speaking of CJ and Jeremiah… sila ba ang dalawang iyon?!Napasinghap ako nang aksidente akong mapalingon sa pila ng bilihan ng ticket para sa mga gustong sumakay sa ferris-wheel. May dalawang tao kasi doon na magkasama, at kamukhang-kamukha talaga nina CJ at Jeremiah!Lalapitan ko sana sila para kumpirmahin kung sila nga ba ang mga kaibigan ko o kamukha lang, pero nagbago rin agad ang isip ko. Sa halip kasi na lapitan nga sila ay may naisip akong mas magandang ideya.Napangisi ako sa sarili ko dahil na rin sa mga pumapasok sa isip ko.Dahan-dahan ak
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 63
Damien'S P. O. VFuck? Tama ba ang pagkakarinig ko sa mga sinabi ng lokong kakambal ko na ito? He is getting married?!Hindi ko naiwasan na mapamura dahil doon."It's not the perfect time to joke, dude. I istorbo mo ba ako para lang pag-trip-an? Oh, come on!” hindi pa rin makapaniwala na saad ko.Hindi siya kumibo at nanatili lang na walang imik."I wish so, too, that I was just joking. Kung pwede lang maging biro ang bagay na iyon, sana nga ay ganoon na lang iyon.” mayamaya ay seryoso niyang saad.And right now, I must say that all I am seeing in his face is sadness. And uncertainty."Ano ba kasing nangyari? And why aren't you not happy that you're going to be married? I'm sure, matagal mo nang pinapangarap na lumagay sa tahimik. Tama ba ako?” sabi ko ulit."Yeah. Kahit noong mga bata pa lang tayo, alam kong alam mo na na isa talaga sa mga pangarap ko pagtanda ang makasal at magkaroon ng sarili kong maayos na pamilya. But that isn't the case here, Damien. I dreamt of being married, y
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 62
Jeremiah'S P. O. VAfter having a conversation with her, I immediately drive home to fetch CJ.Finally, umayon na sa akin ang pagkakataon.Hindi man planado at napaghandaan, at least, nangyari pa rin. And right now, I couldn't contain my happiness as I imagine what possible things can I do with her.Matagal- tagal ko na ring inaasam- asam na mangyari ito. And now, it is happening!Nang mapansin kong malapit na ako sa bahay ay inihinto ko na agad ang sasakyan ko. May kailangan lang akong ayusin.Tumapat ako sa salamin ng sasakyan ko para makita ang kabuuang ayos ng mukha ko. Baka kasi mamaya ay magulo pala ang buhok ko, o di kaya'y may malaking muta sa mga mata ko. Baka may bangas pa ako, at kung anu- ano pa. I want to make sure that I will look presentable to her, of course. I mean, oo nga at halos araw- araw naman na kaming nagkakausap at nakatira pa nga kami sa iisang bubong. But this time is different.I'll be having a sort of date with her. And that makes today extra different fro
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 61
TYLER'S P.O.VI couldn't contain my annoyance. Sa gitna kasi ng meeting ko ay bigla na lang tumawag si Georgina para lang sabihin na kailangan ko silang ilibre dahil may kailangan din daw kaming i- celebrate.I want to shout at her on the phone, but I didn't want it that much so. Dahil sa totoo ay gusto ko rin naman silang makita. Lalo na siya.Sinabi ko na lang na maghintay sila ng kahit isang oras dahil may kailangan pa akong tapusin. Buti na lang din at mahaba ang pasensiya ng kliyente ko na kausap ko ngayon. Dahil kung hindi ay mawawalan pa ako ng kliyente dahil lang sa pagtawag at pagpapalibre na iyon nina Georgina. Tss.Kaya pagkatapos na pagkatapos ng meeting ko ay agad ko nang tinawagan ang babaeng iyon. Nakalimutan ko kasing itanong kung saan ko sila susunduin.Bukod pala sa panlilibre ko ay may iba pa akong pakay kaya mabilis akong pumayag sa gusto nilang dalawa. At iyon ay ang sermunan si Celestine.Yeah, I will be scolding her so badly! Kung bakit hindi na naman niya sinip
