Pawisang naupo si Aviannah sa swivel chair ng kanyang maliit na opisina sa kanyang boutique shop. Bukod doon ay habol-habol niya rin ang kanyang paghinga na para bang kagagaling niya lamang sa isang pakikipaglaban.
“Ms. Aviannah? Okay lang po ba kayo?”
“I’m not okay,” hingal na tugon niya. “Napaka-traffic sa kalsada. Ang dami pang hinintuang kanto no’ng driver ng jeep. Napakainit at napakausok,” reklamo niya pa.
Agad naman siyang inabutan ng tubig ni Ruffa, ang baklang staff at designer niya sa kanyang boutique. “Ito, uminom ka na muna.”
Agad namang kinuha ni Aviannah ang tubig na binigay ni Ruffa saka ininom.
“Ano po bang nangyari? Nasiraan ba kayo ng sasakyan kaya nag-commute kayo?” tanong naman ni Nimfa, ang sales assistant ni Aviannah.
“Mabuti pa sana kung ganoon nga lang. Pero hindi. Bukod sa wala akong driver kanina ay may asungot pang sumira ng umaga ko!” inis na wika ni Aviannah.
Agad na nagbalik sa isipan niya ang inis niya para kay Andrei nang maalala niyang ito ang dahilan kung bakit naranasan niya ang ganoong hirap kanina sa kalsada. Wala namang masama kung mag-leave ang kanilang driver na si Mang Lito, pero naiinis siya dahil hindi man lang nito pinaalam muna sa kanya. Araw-araw ay pinagda-drive siya ni Mang Lito, kaya naiinis din siya na bakit hindi rin ito nagsabi sa kanya. O baka sadyang pakana ni Andrei ang lahat ng iyon.
“Wala po si Mang Lito? Kung ganoon, sana ay nagpasundo ka na lang sa amin,” ani Nimfa.
“Hindi ko naman kayo pwedeng abalahin na lang. Alam kong marami rin kayong ginagawa at sobrang busy rin kayo lately, para makuha ang project kina Mrs. Zhang,” tugon ni Aviannah. “Anyways, kalimutan na natin iyon. Ang mabuti pa ay magsimula na tayo ng preparation para sa meeting natin mamaya kay Mrs. Cheska Zhang.”
“Alright. Here.” Iniabot ni Ruffa sa kanya ang isang portfolio na may lamang mga sample designs para sa gustong maging wedding gown ng kanilang kliyente.
Agad namang natigilan si Aviannah nang makita ang isa sa mga designs na naroroon.
“This…” mahinang usal niya.
“Ah, ayan. Inspire siya sa gown ng Disney Princess na si Belle ng Beauty and The Beast. Nabanggit kasi ni Mrs. Zhang na favorite Disney Princess daw iyon ng kanyang anak,” saad ni Ruffa sa kanya.
Dahil doon ay may mga alaalang nagbalik sa isipan ni Aviannah.
"When she came back to the palace, she found the beast ill in his bed. She didn't want him to die and she told him she'll marry him. Beast disappeared all of the sudden and its place was taken by a beautiful prince. He told her all about a fairy enchanting him and how the spell could have only been broken by a girl falling in love with him. After her father got better, they threw a wedding and then they all lived happily ever after."
Matamis na ngumiti si Aviannah matapos mabasa ng kanyang ina ang paborito niyang libro. Ni hindi na nga niya matandaan kung ilang beses na niya nga ba itong paulit-ulit na napapabasa sa kanyang ina, dahil hindi siya nagsasawang balik-balikan ang kwento ni Beauty at ni Beast.
"I want to grow up now, so, I can meet my own Beast!" masaya at tila excited na sambit niya sa kanyang ina.
"No, Baby. Don't grow up so fast. Gusto kong maging baby lang kita nang matagal na matagal!" tugon sa kanya ng kanyang ina kasabay ng pag-ayos nito ng kumot niya.
"But I can still be your baby even if I meet my own Beast," inosenteng sabi niya sa kanyang ina.
"Hmm. Well, pwede naman iyon, pero ayaw ko pang magkaroon ng kahati sa iyo. Kaya huwag mo munang madaliin ang paglaki mo, anak. Okay?"
"Okay po, mom. I won't na po. I'll just wait for the right time na lang po to meet my own Beast," magalang na tugon niya sa ina.
"Very good, baby. I love you so much!"
"I love you too, mommy!"
Punong-puno ng pagmamahal na kinintilan siya ng halik sa noo ng kanyang ina. At maya-maya lang ay may mahihina at maliliit na pagkatok silang narinig mula sa pintuan ng kanyang silid. Bumukas ang pinto at bumungad sa kanila ang kanyang ama, na kagagaling lamang sa trabaho.
"Daddy!" masayang sambit niya kasabay ng pagbangon at pagsalubong niya ng mahigpit na yakap dito.
"Hey, baby!" Mahigpit din siyang niyakap ng ama at kinarga. Saka ito kumilos at lumapit sa kanyang ina upang gawaran ito ng isang halik sa noo. "How was my queen and my princess?" malambing na tanong pa nito sa kanila saka ito naupo sa kama niya sa tabi ng kanyang ina, habang karga-karga pa rin siya.
"We're good, dad. Mom just read me my favorite story," masiglang tugon niya sa ama.
"Really? Is it Beauty and the Beast?" tanong ng kanyang ama sa kanya na kaagad niyang tinanguan bilang pagtugon. "You really love that story, huh. Can you tell me why?"
"Because, like you and mom, someday, I want to find my own Beast. I want to find my true love."
"Pero, hindi ba kami ang true love mo ng mommy mo?"
"Yes, you are. But Beast is different. You know, dad, I want my own Prince Charming. Tulad po ni mommy, she has her own Prince Charming and that is you."
"Oh? Prince Charming naman ngayon. Ang bata-bata mo pa para sa mga ganyang bagay, anak. Saan mo ba natututunan 'yan?" tanong ng kanyang ama sa kanya.
"Prince Charming is in all the stories we've read. Right, mom?" balin niya sa kanyang ina.
"Yes, baby. But that is enough na," sabi ng kanyang ina saka siya nito kinuha mula sa kanyang ama at maingat at marahan na ibinalik at inihigang muli sa kanyang kama. "It's your bedtime na. It's time to sleep na," dagdag pa nito sa kanya.
"It's your bedtime na pala, baby. You should sleep na. Close your eyes na," saad naman ng kanyang ama sa kanya.
"Okay po, daddy, mommy!" mabait niyang tugon sa kanyang mga magulang saka niya ipinikit ang kanyang mga mata.
"Good girl!" puri ng kanyang ama sa kanya saka nito inayos ang kumot sa kanya.
Pero mabilis niya ring iminulat muli ang kanyang mga mata. "I love you mommy, I love you daddy!"
"We love you too, baby!" sabay at natutuwang tugon naman sa kanya ng kanyang mga magulang, saka siya nito kinintilan ng halik sa kanyang noo at pisngi.
Matamis na ngumiti si Aviannah saka niya marahang muling ipinikit ang kanyang mga mata, at tuluyan na nga siyang hinila ng kanyang antok.
“I like this one,” mahinang usal ni Aviannah nang magbalik siya sa kanyang sarili.
“Talaga? Sa tingin mo rin ba ay magugustuhan nila ito?” masayang tanong ni Ruffa sa kanyang tabi.
“Huh? Uhm… o-oo naman. Sigurado akong magugustuhan nila ito.”
“Mabuti naman kung ganoon!” excited na wika ni Ruffa.
“Ms. Aviannah, narito pala ‘yong sales report natin for this week,” sabi naman ni Nimfa sabay abot din nito ng portfolio sa kanya.
Sinuri niya iyon at nagpatuloy sila sa kanilang meeting nang araw na iyon. Ilang oras pa ang lumipas nang makatanggap naman siya ng tawag mula sa bisitang kanina pa nila hinihintay at pinaghahandaan na makaharap, si Mrs. Cheska Zhang.
Isa ang pamilya Zhang sa kilalang pinakamatagumpay na negosyante sa kanilang siyudad. Kaya naman nang lumapit si Mrs. Cheska Zhang sa kanya upang personal na magpagawa ng wedding gown ng anak nitong babae, para sa nalalapit nitong kasal, ay hindi siya nag-atubili at inumpisahan niya agad ang pagtatrabaho.
“Magandang araw po, Mrs. Cheska Zhang,” masayang bati ni Aviannah sa kausap na nasa kabilang linya ng telepono.
“Magandang araw din sa iyo, Aviannah. Alam kong may usapan tayo ngayon na magkikita tayo sa shop mo, kaya lang ay baka hindi na ako makadaan dyan.”
Agad namang napawi ang mga ngiti sa mga labi ni Aviannah nang marinig ang sinabi ng kausap. “Huh? Uhm… ganoon po ba?”
“Ang totoo niyan ay nakatanggap kasi ako ng imbitasyon para sa party ng kapatid mo, at papunta na kami roon ngayon ng mga anak ko,” saad ni Mrs. Cheska Zhang na ikinagulat ni Aviannah.
“A-Ano po? Imbitasyon sa party ng kapatid ko?” pag-ulit niya pa dahil iniisip niyang baka naman nagkamali lamang siya ng dinig.
“Oo. Hindi ba’t kapatid mo… si Mr. Andrei Tuazon?”
Umawang ang mga labi ni Aviannah kasabay ng pagsapo niya sa kanyang noo. “Huh? Uhm…” Tila hindi niya malaman ang isasagot sa ginang.
“Kaibigan kasi siya ng aking anak na lalaki. Magkaklase sila sa Canada at sabay na dumating dito sa bansa. Ang gusto kasi ng anak ko ay dumalo kami roon dahil iniimbita rin daw kami ng iyong kapatid. Kaya naman naisip kong dumeretsyo na roon at doon na lamang tayo mag-usap ng personal para sa wedding gown ng anak kong si Charmie,” mahabang sabi ni Mrs. Cheska Zhang na ikinapikit ng mariin ni Aviannah. Ang buong akala niya ay nakalusot na siya sa kanyang ama upang hindi dumalo sa kasiyahan ng kanilang pamilya mamaya. Pero nagkakamali pala siya dahil sa dinami-dami ng pwedeng maging kaibigan ng anak ni Mrs. Cheska Zhang, ay ang kinaiinisan niya pang lalaki na si Andrei.
Nagpakawala ng marahang paghinga si Aviannah saka sumagot sa kausap. “Okay po. Sige po.”
“Okay, see you later, Aviannha.” Iyon lang at tuluyan nang naputol ang tawag.
“Anong nangyari? Okay ka lang ba? Nasaan na daw si Mrs. Cheska Zhang?” sunod-sunod na tanong ni Nimfa kay Aviannah nang maibaba nito ang telepono.
“May problema ba? Hindi ba matutuloy ang meeting mo kay Mrs. Cheska Zhang?” tanong naman ni Ruffa.
“Matutuloy ang meeting namin, pero hindi na rito,” walang buhay na tugon ni Aviannah sa dalawa.
“Huh? Kung ganoon ay saan na?” tanong ni Nimfa.
Humigit ng malalim na paghinga si Aviannah saka sumagot. “Sa bahay… sa party ng napakagaling kong kapatid,” inis na wika niya.
“Huh?”
“Let’s go, guys,” yaya niya pa sa dalawa saka siya tuluyang kumilos upang umalis.
Mabilis na hinanap ng mga mata ni Aviannah ang taong kanyang pakay kung bakit siya naririto ngayon sa party ng lalaking kinaiinisan niya. Mula sa kanyang boutique shop kanina ay dumeretsyo na siya rito dahil importante para sa kanya ang deal sa pamilya Zhang. Pinagtrabahuhan nila ng isang buwan ng kanyang team ang project na ito kaya naman hindi siya makapapayag na hindi ito makuha.“Ang mabuti pa ay maghiwa-hiwalay tayo,” sabi ni Aviannah kina Ruffa at Nimfa.“Sige, doon ako,” ani Nimfa.“Ay sige, doon naman ako sa kabila. Ang daming gwapo eh,” saad naman ni Ruffa saka ito tuluyang umalis sa harapan niya. Napailing na lamang siya saka nagpatuloy sa paghahanap.“Aviannah!” Agad na napalingon si Aviannah nang tawagin siya ng isang pamilyar na tinig.“Yaya…” usal niya pagkalingon niya.“Akala ko ay hindi ka makadadalo sa party ng kapatid mo,” lapit ni Vangie sa kanya.“Wala naman po talaga akong balak na magpunta rito.”“Eh kung ganoon ay bakit ka narito?”“Narito po kasi ngayon si Mrs.
“Oh, Aviannah, mabuti at narito ka na.”“Hi, Yaya!” nakangiting bati ni Aviannah pagkapasok nito ng gate ng kanilang mansyon.Sinulyapan naman ni Vangie ang magarang sasakyan sa labas na siyang naghatid pauwi sa alaga niya. “Sino iyong naghatid sa iyo?” tanong ni Vangie kay Aviannah habang sinusundan niya ito papasok sa loob. Dumeretsyo si Aviannah sa kusina para kumuha ng malamig na tubig sa fridge at inumin.“Uhm… si Alfred po,” simpleng sagot ni Aviannah na bahagyang ikinatigil ni Vangie.“Ano? Tama ba ako ng narinig? Si Alfred ba kamo ang naghatid sa iyo rito?”“Yes, yaya. Why?”“Ah wala naman. Pero bakit ka niya hinatid? Ibig sabihin ba’y siya ang kasama mo sa maghapon?” usisa pa ni Vangie kay Aviannah.“What?”“Ang aga mo kasing umalis kanina. Pagpunta ko sa kwarto mo para alukin ka ng almusal ay wala ka na.”“I was in the shop early in the morning, yaya.”“Tapos? Paanong hinatid ka ni Alfred dito?”“Nagkita kami.”“Bakit naman kayo nagkita?”“Wait nga lang po, yaya. Bakit paran
“Y-Yes, dad,” marahang sagot ni Aviannah sa ama kasabay ng pag-iwas niya ng tingin kay Andrei.“That’s good then,” tugon ng kanyang ama sa kanya na para bang natuwa ito sa nakuhang sagot mula sa kanya.“Who’s Alfred, hon?” pagkuwan ay singit na tanong naman ni Cristy.“’Yong anak ni Mr. and Mrs. Guden.”“Oh, really? That Alfred—” Hindi itinuloy ni Cristy ang sasabihin, pero ganoon pa man ay gets na ni Aviannah kung ano ang nais nitong sabihin.Si Alfred. Ang lalaking nais na ipagkasundo sa kanya ng kanyang ama.“Yes, Alfred Guden. That’s him,” simpleng tugon naman ni Ark kay Cristy habang ngumunguya ito ng pagkain.Hirap na napalunok ng pagkain si Aviannah kasabay ng muling pagdapo ng kanyang paningin kay Andrei, na ngayon ay may mas matalim na mga tingin sa kanya. Bagay na hindi niya alam kung bakit nakapagbibigay iyon ng kakaibang pagkabog sa kanyang dibdib. Na para bang sinasabi ng mga titig nito sa kanya na may nagawa siyang pagkakasala rito.“Well, I’m glad to know that you two a
“I don’t know what got into me that I ended up making that promise to her. Nababaliw na yata talaga ako!” pagmumukmok ni Aviannah sa harapan ng kanyang mga kaibigan.“It’s okay, Avie. I know awkward for you ‘yong moment na iyon. Imagine, ini-invite ka ng girlfriend ng lalaking minahal mo sa party nito. Kahit ako hindi ko rin alam ang magiging reaksyon ko no’n,” wika ni Jamie.“Saka sinabi mo naman na you will try lang. Hindi ka pa naman nag-commit sa kanya na pupunta ka talaga, ‘di ba? Kaya, huwag ka nang pumunta if you’re not comfortable with it,” sabi naman ni Sandra.Kasulukuyan silang nasa isang fine dining restaurant to have their lunch together. Iyon nga lang at hindi pa nase-serve sa kanila ang in-order nilang pagkain.“Iyon na nga eh. But she even texted me earlier this morning para i-remind ako sa Sunday. At hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit kahit na girlfriend siya ni Andrei, eh hindi ko magawang mainis sa kanya. Like… parang ang bait niya kasi masyado para mald
“Ay sus ginoo!” Nagulat si Vangie nang makita si Andrei sa sulok ng veranda sa madilim na bahagi.“Ate Vangie…” ani Andrei kasabay ng marahan nitong pagkamot sa ulo.“Ikaw pala ‘yan. Bakit nandyan ka sa dilim at sa sulok? Anong ginagawa mo dyan?” tanong naman ni Vangie habang sapo-sapo nito ang dibdib.“Pasensya na po kayo kung nagulat ko po kayo. Hindi po kasi ako makatulog kaya nagpapahangin lang po ako rito,” tugon ni Andrei kay Vangie.“Ganoon ba? Eh gusto mo bang ipagtimpla kita ng gatas? Ganoon kasi ang ginagawa ko kay Aviannah sa tuwing umuuwi siyang pagod at hindi agad makatulog.”“Naku, hindi na po. Okay lang naman po ako. Siguro maya-maya’y dadalawin na rin po ako ng antok.”“Sigurado ka?”“Opo, salamat po,” nakangiting sagot ni Andrei.“Oh, siya sige. Ikaw ang bahala.”“Ano po palang gagawin niyo rito sa labas?”“Pauwi na kasi si Aviannah, sasalubungin ko.”“Ganoon po ba?” Marahang tumikhim si Andrei saka muling nagtanong sa ginang. “Uhm… ganitong oras po ba lagi umuuwi si
“You’re what? You’re leaving?” Kunot ang noo na tanong ni Ark kay Aviannah.“Y-Yes, dad,” marahan na tugon ni Aviannah.“What do you mean? Where are you going?” sunod-sunod na tanong pa ni Ark.“Uhm…” Binitiwan ni Aviannah ang mga hawak na kubyertos saka hinarap ng ayos ang ama upang makapagpaalam dito. “Alfred offered me a project, Dad. He is a brand ambassador for a luxury brand, and he wants me to come with him to collaborate with them. And uhm… it’s in Mindoro. So, I might stay there for two months,” mahabang sabi niya.Sandaling hindi umimik si Ark na tila ba malalim na nag-iisip, ngunit maya-maya lang ay muli itong nagtanong sa anak. “And… you want to go with him?”“I want to take the opportunity, dad. So, yes. I want to go with him,” tugon ni Aviannah.“And when will you guys leave?”“This weekend po sana, but I was invited on Khyline’s birthday party on Sunday, kaya po baka Monday na lang po kami umalis.”Tumango-tango naman si Ark. “Alright. Sige, you can go with him and do t
"Saan ka galing? Bakit ngayon ka lang umuwi?"Nagitla si Aviannah nang marinig ang tinig ng kanyang galit na ama. Dahil doon, pinilit niya ang sarili na tumayo ng tuwid kahit pa hilong-hilo siya dahil sa epekto ng alak na ininom niya mula sa kasiyahan na pinanggalingan niya.Humigit siya ng malalim na paghinga saka siya marahan na lumingon sa kanyang ama."Answer me, Aviannah," muling wika ng kanyang ama.Nagpatikhim siya saka niya ibinuka ang kanyang mga labi upang magdahilan at magsinungaling. "I'm with my friends—""You're with your friends? What kind of friends they are? Mga kasama mo sa pag-cu-cutting class mo?" galit na putol nito sa kanya."What?" kunot-noong tanong niya sa kanyang ama."Akala mo ba ay hindi nakakarating sa akin ang mga pinaggagagawa mo? Wala ka na raw ibang ginawa kung 'di ang mag-skip sa mga klase mo. Pinapasukan mo lang kung ano ang gusto mong pasukan na klase.""Wow. Kailan ka pa nagkaroon ng pakialam sa bawat ginagawa ko?" Hindi niya napigilan ang sarili a
"How's your school going?" nakangiting basag ni Cristy sa katahimikan nila ni Aviannah habang nagmamaneho siya ng sasakyan.Pinagbuksan niya kanina si Aviannah ng pintuan ng sasakyan sa passenger seat pero mas pinili ng bata na maupo sa backseat. Nagmukha tuloy siyang driver nito pero balewala para sa kanya ang bagay na iyon.Pagkagaling niya sa trabaho ay naisipan niyang silipin ang anak ng kanyang nobyo. Ilang araw na kasing problemado si Ark sa anak nito dahil sa pagiging pasaway nito na hindi na nito maunawaan pa. Alam naman ni Cristy na hindi siya gusto ni Aviannah, ramdam na ramdam niya iyon sa pakikitungo nito sa kanya kahit pa hindi nito sabihin. Pero nakahanda siyang gawin ang lahat para mapatunayan dito na malinis ang hangad niya sa relasyon nila ni Ark."Well, it's great. Thanks for asking," walang buhay na tugon naman ni Aviannah sa naging tanong ni Cristy. Bored na bored si Aviannah dahil sa halip na makagimik pa siya kasama ng kanyang mga kaibigan, ay napaaga lamang ang
Mainam na pinagmasdan ni Aviannah ang single na motor na sasakyan ni Andrei. Nawala sa isipan niya na kahit kailan ay hindi pa pala siya nakakasakay sa ganitong klase ng sasakyan. Ito ang unang beses kung sakali. Kaya namang pinaghalong kaba at excitement ang nararamdaman niya ngayon.“Ate! Tara na po,” masayang sabi sa kanya ni Tonya saka ito lumapit sa motor.Kasunod nito ay ang paglabas naman ni Andrei mula sa loob ng bahay. Dumeretsyo ito ng lapit sa motor nito saka ito bumalin ng tingin sa kanya. “Marunong kang umangkas?” tanong nito sa kanya na hindi niya alam kung paano sasagutin. “Okay. Pwedeng first time mo or… hindi mo maalala,” sagot ng lalaki sa sarili nitong tanong sa kanya.“Huwag ka mag-alala, Ate Belle! Ako po ang bahala sa iyo,” mayabang na sabi sa kanya ni Tonya kasabay ng paglapit nito sa kanya. Hinawakan siya nito sa kamay saka marahang hinila palapit sa motor. Nagpatianod naman siya sa bata.Pinagmasdan niya si Andrei na binuksan ang maliit na box sa motor nito sa
Sa huli ay wala na ngang nagawa pa ang matanda at pinagbigyan na lamang siya sa kagustuhan niya.“Hahaluin ko po ito gamit ang kamay ko? Sigurado po ba kayo?” takang tanong ni Aviannah sa matanda habang nasa harapan niya ang isang kalderong may bahaw na kanin.“Oo, ija. Durugin mo ang kanin at haluin gamit ang kamay mo para hindi ka mahirapan. Isasangag natin ‘yan para hindi sayang,” tugon sa kanya ng matanda na hindi pa rin niya mapaniwalaan. O sadyang hindi lang niya alam na ganoon talaga ang proseso nito?Bago niya haluin gamit ang kamay niya ang bahaw na kanin ay naghugas muna siya ng mabuti. Siniguro niyang malinis ang kanyang mga kamay bago siya humawak sa pagkain. Nang matapos siya ay ginisa na iyon ni Mang Gener sa mainit na kawaling may mantika at sibuyas. Nauna na kasing nakapagprito ng isda ang matanda. Hindi niya na ring sinubukang magpaturo no’n dahil takot siya sa pagpilansik ng mainit na mantika mula sa kawali.Pinagmasdan niya ang matanda sa masipag nitong paghahalo ng
Ilang beses nang paulit-ulit na dumuduwal si Aviannah sa loob ng maliit na banyo, habang hawak-hawak niya ang tyan niya. Hindi siya makapaniwala na naubos niya ang lahat ng ampalayang ipinakain ni Andrei sa kanya. Nakailang sabi pa siya sa kanyang sarili na hindi siya mauuto ng gwapong lalaki kahit na pa anong gawin nito. Pero tila lahat yata ng sinabi niya ay kinain niya lang din sa huli dahil bumigay siya rito. Na para bang natanggal ang lahat ng angas niya sa katawan sa isang sabi lamang nito sa kanya.Lasang-lasa niya ang pait ng gulay na pinakaayaw niyang kainin. Na kahit na ilang basong tubig pa ang inumin niya ay tila hindi nahuhugasan no’n ang lasa sa dila niya.“Ate Belle? Okay ka lang po ba d’yan?” pagkuwan ay katok sa kanya ni Tonya mula sa labas ng banyo.“O-Oo, Tonya. Okay lang ako,” sagot niya rito.“Sigurado ka po ba, ate? Baka po may iba po kayong kailangan?” alalang tanong pa rin sa kanya ng batang si Tonya.“Okay lang ako, Tonya. Huwag ka nang mag-alala,” marahang tu
Nagising si Aviannah nang tumama ang sinag ng araw sa kanyang mukha, dahil sa paglipad ng kurtina mula sa bintana. Marahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at bumungad sa kanya ang kakaibang itsura ng silid.Napabalikwas siya ng bangon nang maisip kung nasaan siyang lugar. Pero kaagad ding nagbalik sa isipan niya ang sitwasyon niya ngayon. Oo nga pala at wala siya sa kanyang sariling silid sa kanilang tahanan. Oo nga pala at nasa ibang lugar at nasa ibang bahay siya.Hahanapin sana niya ang cellphone niya pero naalala niyang wala na nga pala ito. Dahil walang kahit isang natirang gamit sa kanya pagkatapos ng aksidenteng nangyari sa kanya. Aksidente na sinadya para mamatay siya.Napahigit siya ng malalim na paghinga. Kumusta na kaya ang kanyang ama at ang kanyang mga kaibigan na kanyang iniwanan? Paano nga ba siya makababalik sa dating buhay kung may nagtatangka na sa buhay niya?Naputol sa pag-iisip si Aviannah nang marahan niyang makita ang unti-unting pagbukas ng pintuan ng sili
Tila wala nang ibang marinig si Aviannah nang mga sandaling iyon, kung ‘di ang pag-iingay lamang ng kanyang puso dahil sa naging pakilala sa kanya ni Drei sa babaeng nagngangalang Rowena. Hindi niya alam kung bakit ang simpleng bagay na iyon ay nagbigay ng kung anong haplos sa puso niya. Na para bang ang espesyal ng dating no’n sa kanya dahil tila naramdaman niya ang pagproktekta nito sa kanya.Dahil doon ay hindi na niya magawang alisin pa ang mga tingin sa binata. Kung hindi pa muling magsalita si Rowena ay tuluyan nang mapapako ang mga titig niya rito.“Kinakapatid?” tanong muli ni Rowena sabay balin nito ng tingin sa kanya. “Pero… ngayon ko lang siya nakita rito.”“Uhm… hindi kasi siya taga-rito. Narito lamang siya para magbakasyon,” tugon ni Andrei sa tanong ni Rowena.“Ganoon ba?” tatango-tangong sambit ni Rowena habang nakatingin pa rin ito sa kanya at tila mabuti siyang sinusuri. “Hi, ako si Rowena. Girlfriend ako ni Drei!” pagkuwan ay pakilala ng babae sa kanya kasabay ng pag
"Ako na po ang magbubukas!" excited na sabi ni Jake saka ito tumakbo patungo sa pintuan upang buksan iyon. Pero sa hindi maipaliwanag na dahilan ni Aviannah ay awtomatiko siyang napatago. Kumabog sa kaba ang dibdib niya dahil sa tila takot na baka kung sino na ang nandyan. Naiisip niya kasi ang lalaking muntik nang pumatay sa kanya."Ate..." alalang tawag ni Tonya sa kanya."Hi, Jake!""Ate Rowena...""Nasaan na ang Kuya Drei mo?" Narinig ni Aviannah ang isang hindi pamilyar na tinig ng babae na kausap ni Jake."Ate, okay ka lang po? Bakit po? May problema po ba?" pagkuwan ay sunod-sunod na tanong naman ni Tonya pagkalapit nito sa kanya."Uhm... wala naman, Tonya. Ayos lang ako. Akala ko lang kasi kung sino ang dumating," sagot niya rito."Umalis po si Kuya Drei, hinatid lang po sandali si Lolo Gener sa bayan," narinig nilang tugon ni Jake sa kung sino mang kausap nito."Ah ganoon ba? Kung ganoon ay tayo na sa bahay. Sigurado naman na susunod din doon ang Kuya Drei niyo. Nasaan na pal
Pagkatapos kumain ay tinulungan ni Aviannah si Tonya at si Jake sa pagliligpit ng mga pinagkainan nila. Pero sinaway siya ni Mang Gener sa pagkilos niya."Ija, hayaan mo na lang sila ang kumilos dyan.""Oo nga po, ate. Kaya na po namin 'to," sabi pa ng batang si Jake sa kanya."P-Pero—""Ang mabuti pa ay maupo ka na lamang doon at magpahinga. Hindi pa magaling ang mga sugat mo kaya mas mabuting huwag mong biglain ang sarili mo sa pagkilos," putol pa ni Gener sa nais niyang sabihin.Sa huli ay wala na nga siyang nagawa pa kung 'di ang sumunod na lamang sa gusto nito. Naupo siya sa upuang kahoy sa sala ng bahay.Habang abala sa pagkilos ang tatlo ay marahan niyang iginala ang kanyang mga mata, upang mapagmasdan ng malaya ang bawat sulok ng bahay na kinaroroonan niya ngayon. Gawa sa kahoy ang bahay at hindi iyon kalakihan. Mayroon iyong dalawang kwarto at ang isa nga doon ay ang tinutulugan niya.Nang matapos sa pagkilos sina Tonya at Jake ay dali-dali namang gumawa ng mga homework ang m
Nang dahil sa trahedyang nangyari kay Aviannah ay nawala ang lahat ng pera at gamit niya. Wala na rin ang cellphone niya kaya paano niya pa makakausap ang mga kaibigan niya?"Ilang araw na kaya mula nang umalis ako sa amin?" malungkot at mahinang pagtanong niya sa kanyang sarili. Sigurado siyang galit na galit na talaga ang kanyang ama sa kanya. Na baka nga tuluyan na siyang itakwil nito pagkatapos ng ginawa niyang pagtakas. "I'm so sorry, dad. Pero hindi ko alam kung makababalik pa ba ako sa iyo pagkatapos ng lahat," malungkot na usal niya pa.Ilang sandali pa ang lumipas nang magambala siya sa kanyang pagmumuni-muni, dahil sa sunod-sunod na pagkatok sa pintuan. Inayos niya ang sarili saka tuluyang bumukas ang pinto at iniluwa no'n ang batang babae. Bumungad ito ng nakangiti kaagad sa kanya habang may hawak itong isang baso ng tubig."Hi po, ate. Baka po nauuhaw kayo. Inom po muna kayo," magalang na alok sa kanya nito.Tamang-tama dahil pagkagising pa lang niya kanina ay nakaramdam n
Unti-unting nagising ang diwa ni Aviannah mula sa tila matagal na pagkakahimlay. Ramdam niya ang pagsakit ng buong katawan niya na tila ba binugbog ito ng husto. Bukod doon ay kumikirot din ang ulo niya at ang mga sugat niya.Pero salamat sa Diyos at buhay siya! Salamat sa Diyos dahil kahit nararamdaman niya ang mga sakit na iyon ay buhay naman siya ngayon.Maya-maya pa ay marahan na niyang iminulat ang mga mata niya. At sa pagmulat niya ay tila isang anghel ang bumungad sa kanya. Namilog ang mga mata niya at tila nahirapan siyang alisin ang buong atensyon at tingin sa gwapong binata na nasa harapan niya ngayon. Bukod doon ay kaagad ding nakaramdam ng kakaibang pagkabog ang dibdib niya dahil sa pagtatama ng mga tingin nila sa isa't isa. Kakaibang pagkabog na tila ngayon niya lamang naramdaman sa buong buhay niya.At maya-maya lang ay may isang batang babae ang dumating. "Kuya Drei, tawag ka na ni lolo kakain na raw. Sabi mo susunod ka na—" Natigilan sa pagsasalita ang batang babae nan