Stay tuned! 🥰
Chapter 45 The Past Lumawig pa ang buong gabi at nadagdagan pa ang pag-inom ko ng alak. Alam ko na kahit hindi ko sulyapan si Logan ay nakatanaw ito sa akin. Lalo na sa tuwing tutunggain ko ang alak sa kopita. Sa ginagawa niya ay napaghahalata kami, lalo na ni Rica. "Klara. Namamalikmata o lasing na ba talaga ako ngayon?" Kunot-noo ko itong nilingon. "Si Sir Logan kasi patingin-tingin sa'yo. Medyo madilim din ang mukha niya." I smirk to Rica. "Don't mind Rica, huwag mong gawing issue ang pagsulyap niya dito. It's normal dear, mata niya 'yon kaya hindi maiiwasang mapapasulyap s'ya sa ating lahat." "E sa'yo nga lang sumusulyap e." "Rica, stop it, please don't confuse yourself with it okay? Look, he's with his fianceé, papayag kaya ‘yong mapapangasawa niya kung sa akin nakatingin ang fiance niya?" Umiling ito. "See? So stop observing your boss and enjoy yourself with your boyfriend." "Okay. Hindi na mauulit." She smiles and takes a drink. Marami pa kaming napapag-usapan ni Rica, m
Chapter 46SlapPAGKATAPOS naming mag-usap ni Logan ay pumasok na rin ako sa loob pagkaraan ng ilang minutong pagpasok nito.I immediately go to the bathroom. Nagtaka pa ako dahil pagkalabas ko ng cubicle ay nandoon si Elaine, she looks impatient.I move and ignore her. Tahimik din akong naghugas ng mga kamay while her eyes are set on me."Kapag marumi na ang isang bagay, kahit anong hugas at kuskos ang gagawin ay mananatili pa rin itong marumi," pagbasag nito sa katahimikan sa loob ng banyo.I know she's pointing out something. But I remain silent at hindi ko ito pinansin. Nagbingi-bingihan ako hanggang sa nagpatuyo na ako ng mga kamay sa hand dryer."Kaya kapag marumi, dapat binabasura at tinatapon na agad," patuloy pa rin nito sa pagsasalitang mag-isa.Hindi ko pa rin ito pinansin. Pagkatapos kong ayusin ang sarili ko ay naghanda na ako sa aking paglabas ng banyo."Anong pinag-usapan n'yo ng asawa ko?" I stop when she stops my arms.I raise my eyebrows. "Ako pala ang kinakausap mo?"
Chapter 47 Stay I roll my eyes when I hear Logan's arrogant voice. "I'm already home. Why?" ["Why didn't you inform me, kung uuwi ka na pala?"] "I think it's not necessary, Logan, hindi ka naman dito uuwi 'di ba?" sagot ko dito. "May kailangan ka ba kaya napatawag ka o baka na-miss mo lang na insultuhin ulit ako kaya napatawag ka ngayon," mapait kong pahayag sa kanya. ["I'm on my way home, Klara. Now, you go to my room and pack my things in my travelling bag."] Utos nito. Kumunot ang noo ko at biglang kumirot ang puso ko. Ako pa talaga huh. Ako pa talaga? "For how many days?" tanong ko dito kahit sana ayoko s'yang umalis dahil sa magse-celebrate rin sana ako ng 25th birthday ko sa Friday at gusto ko nandito siya. ["Tuesday pa ang uwi ko."] I feel a relief. Yes nandito siya sa birthday ko. I can celebrate my day with him. Bigla akong nabuhayan ng dugo. I'll promise to confess everything to him, lahat ng nangyari sa akin sa loob ng apat na taon, simula nang umalis ako na walan
Chapter 48 Sticky Note NAGISING akong napakatahimik ng buong paligid ko. Tanging tunog lang ng aircon an naririnig ko. Ibinuka ko ng kaunti ang aking mga mata at sumulyap sa kabuuang silid. Bigla akong napadilat ng mga mata nang makitang hindi ko pala silid at kama ang hinihigaan ko sa kasalukuyan. Oh God, I'm still here in his room. Unti-unti kong ikinapa ang mga kamay ko sa katabi ko, but he's not lying and sleeping here. Bumalikwas ako ng upo paharap sa hinihigan niya kaninang madaling araw. Inabot ko ang unan na ginamit nito at niyakap ko iyon ng sobrang higpit. Nalungkot ako nang hindi ko na makita ang traveling bag nito sa sofa. Bigla ring kumirot ang dibdib ko. Because thinking he's with Elaine this time, it'd really making me jealous big time. Wala ngang tayo, tanggap ko. Pero bakit ba hindi ko mapigilan ang puso ko na magselos sa kanya? Bakit ba ikaw pa rin Logan? Bakit kumakapit pa rin ako kahit wala nang pag-asang maging tayo ulit, kahit nasasaktan na ako. Pilit pa ri
Chapter 49 Sense of Humor Biglang nabulunan si Brianna sa sinabi ko at agad s******p ng milktea nito. "Ano ba 'yan, Klara nakakabigla 'yang imahinasyon mo huh? Grabe ka mag-isip. Hindi lang sila sa akin nagsusuplada at nagsusuplado sa lahat din kaya. So you mean type rin sila ng mag-ama? Kaloka ka ring mag-isip e." Ngumisi ako dito. "Aminin na kasi, ramdam mo rin ba 'yong iniisip ko?" "Naku hindi. You are very wrong, kung hindi ko lang talaga client 'yong Mr. El Greco na 'yon. Nunkang magtatagal ako doon." Then she roll her eyes on me again. "Sus kunwari ka pa. Brii, if that man's offered you to become the mother of her daughter, naku huwag kang papayag. Kasi baka bumalik 'yong totoong ina baka masabunutan ka pa at makasuhan ng trespassing sa mag-ama niya." Kumunot bigla ang noo nito. "Dami mong sinasabi Klara, huwag na nga nating pag-usapan ang tungkol sa buhay ng client ko. We are talking about your situation here not mine and not my client's life." "Okay nga lang ang sitwas
Chapter 50 Quick Snack "Ngayon lang kita nakitang ngumiti ng ganyan, totoo at walang kiyeme. I'm glad I saw you chuckled Klara. You look more beautiful. You change your mood quickly." Bigla akong nailang sa harapan nito. "And you are like a Geographer's. You explore the properties of human society. Quit staring Makki, naiilang akong bigla sa'yo." I seriously states. Ngumiti ito ng bahagya. "You forgot something, Klara. Geographer's also sought to understand where those things are found, why they are there, and how they develop and change over time." "I know, I've just recited the short meaning. Ikaw talaga, gusto mong whole details huh," sabi ko dito na totoong naiilang na. "Yeah, because I want details Klara. It's one of my nature." "Gano'n?" He nods. "Yup." "Ah, okay. So tapos na nating bilhin 'yang kailangan mo-" "Can I invite you to the event? Wala kasi akong maisama," biglaang tanong nito. "Oh, no, I'm not free Makki." Umiling pa ako dito. "Okay hindi kita pipilitan. U
Chapter 51 Overseas Call [[[ LOGAN's P.O.V ]]] MY JAW tighten while I'm continuously scrolling down the images. Hinawi ko ang kwelyo ng aking polo habang isa-isang tinitignan ang mga larawang ipinadala ng mata ko kay Klara. Simula iyon sa mga larawan nila ng isang babae hanggang sa ang kasama na nito ay isang lalaki. That man again? Ito rin ang kasama niya noon sa larawan na nakuhanan ng taga manman ko sa kanya. I get my phone and call my personal investigator. "Hello. Give me some reports about that man in the pictures," my direct command. ["Yes boss. Bukas na bukas din ho,"] sagot nito sa kabilang linya. "Always keep an eye on her, at bigyan mo agad ako ng reports kung saan pa s'ya pumupunta habang wala ako diyan." ["Copy boss"] "Wala ka pa rin bang updates ukol sa mga pinapaimbestigahan ko sa'yo?" ["Pasensya na boss. Mahirap kasing kalkalin ang pinapagawa n'yo. Pero huwag kayong mag-alala boss, gagawin ko ho ang lahat mabigyan lang natin ng tamang impormasyon at mga detal
Chapter 52Happy Birthday I KEEP praying na sana umuwi siya nang gabing 'yon. Hiniling ko talaga sa Diyos na pagbigyan niya ako kahit ngayong gabi lang, kahit sana ngayon lang niya ako pakikinggan sa hiling ko.I am ready, inihanda ko na rin ang puso ko sa anumang mangyayari sa gabing ito o bukas. Hinahanda ko na rin ang sarili ko sa posibleng sakit at pagkabigo ko sa magiging desisyon nito.I breathe.Panginoon ko, kahit ngayon lang sana, please. I'm begging you. Kahit ngayon lang. Please let him go home, sana umuwi s'ya bago pa namin putulin itong namamagitan sa amin ngayon. I know masakit ang pagtatapos naming ito. But maybe this will give me a piece of mind kahit sobrang nawawasak na ang puso ko. God please, touch his heart and let him go home now. Please, please...Ilang oras pa akong naghintay. Hindi muna ako nagpahinga kasi mas gusto ko siyang hintayin. I'm sketching and already finished my new artwork. Lahat ng iginuhit ko ay para sa kanya. Lahat din ng iyon ay may lagda ko
Chapter 97 --- After 2 years --- PALAHAW ng isang sanggol ang pumukaw sa aming dalawa ni Logan na nasa katapat lang ng silid naming mag-asawa. "Sweetheart, umiiyak ang baby." Tinulak ko ito palayo sa katawan ko. "Sweetheart, later... Nandoon naman ang taga pag-alaga nila." He never stops kissing my neck and caressing my body. "Hm, sweetheart, hinahanap-" Bumuntong-hininga ito. "Okay." Huminto ito saka tumayo at marahan akong hinila patayo sa kama. "Galit ka?" tanong ko dito habang inaayos ang nalihis kong manipis na pantulog. "No." "Nagtatampo?" "No," matipid pa rin nitong sagot sa akin. I roll my eyes as I wear my silky smooth robe. "Nako kilala kaya kita," sabi ko habang tinatahak na namin ang pinto palabas ng silid namin. "I'm not, anak ko 'yon, kaya dapat lang nating unahin," sagot nito na hindi makatingin sa akin. "Maniwala ako sa'yo," sabi ko rito. "Don't you worry husband, because I'll make it up to you tonight. Magdamagan ba ang gusto ng asawa ko? If yes, okay, nak
Chapter 96--- After 1 and a half year ---NGUMITI ako habang napapasulyap sa mahimbing na tulog ng asawa ko sa kama namin.It's already 6 AM in the morning at heto ako gising na kahit sabado naman at wala kaming parehong pasok.Naupo ako sa gilid ng kama at hinaplos ko ng masuyo ang pisngi nito."Sweetheart..." I smile at him when he halfly opening his eyes. "It's too early to wake up, Klara." Hinila niya ako pahiga sa tabi nito."No sweetheart, I'm not yet sleepy." Bumuka nang malaki ang mga mata nito sa akin. "Pwede bang makisuyo sa'yo?"Ngumiti ito at hinila pa rin niya ako at iniunan sa malapad niyang dibdib."Sure, Mrs. Falcon. What is it?" tanong nito kasabay ng pagdampi niya ng halik sa noo ko."Talaga?" Tumingala ako rito. "Hindi ka na nagtatampo sa akin ngayon?""I'm not, and I'm sorry."Ngumiti ako at bahagya kong pinaglandas ang daliri ko sa gilid ng labi nito. "Thank you, for still understanding me these past few days, kung tinotoyo man ako o bad mood sa'yo." I start feeli
Chapter 95 Sweetheart Please play a soundtrack if you haveGod to believe in magicBy: Side A The love song slowly begins to play. Napapakurap ako habang nagsimula ang slideshow photo album ko sa projector. Napalunok pa ako ng mga larawan naming dalawa ni Logan ang bumulaga doon. Bawat larawan ay may mga maiiksing mensahe. My pulse begins racing habang nanunuod sa mga larawan namin noon. May mga masasayang larawan din kami doon nang first month anniversary namin, pati nang nag-graduate ako na kasama siya. Nandoon din ‘yong mga best memorable pictures namin habang nasa bakasyon kami sa ibang lugar. Hanggang sa ang ipinakita ay ang huli naming larawan bago pa man ako lumayo sa kanya nang tuluyan. Hindi ko na masyadong naintindihan ang mga sinasabi ng emcee, na bigla na lang sumulpot na walang iba kundi si Brianna. Unti-unti akong lumapit sa pinakagitna. My invited guests are also glimpsing at the projector. Patuloy pa rin ang paglabas ng mga larawan ko. The next slideshow photo al
Chapter 94 Projector Napangiti ako nang bahagya sa sinabi nito. "Thank you. Pero wala pa 'yan sa plano… ‘yong huling sinabi mo," is my only response. Dahil totoo naman, isa pa wala pang ganoong eksena. Wala pang wedding proposal. If when it is, I don't know. Logan stays and making my heart fully delightful. Hindi na nito itinuloy na tanggapin ang malaking offer sa bansang America, his flight is supposed to be two weeks ago. But he stays and he continues running their own business. Pero bago iyon ay humingi pa muna ito sa akin ng assurance kung babalik at tatanggapin na lang ba nito ang gusto ng ama nito na maging tagapangalaga muli sa naiwan niyang puwesto sa kompanya nila. My only advice for him is to follow what he really wants to happen, at gano’n nga ang ginawa nito. Hindi ito nagkukwento tungkol sa ama nito, because he really knew the issue between me and to his father. Iyon din ang isa sa ipinaalala ko sa kanya, na huwag akong alalahanin kung tatanggapin niya ang gustong man
Chapter 93 Exhibit Event Nakaunan ako sa kanyang bisig habang nakabalot ako ng puting kumot na hanggang sa dibdib. Logan is not allowing me to go and move away, kaya hinayaan ko itong yakapin ako after we both reached our bliss. "Sweetheart," he whispers my name while making some small kisses on my bare shoulder. "Anong oras ang flight mo bukas?" I immediately utter. Huminto ito sa masuyong paghalik sa aking balikat at leeg, I sense him staring kahit hindi ako nakaharap sa kanya. Ramdam ko ang mas pagkabig niya sa katawan ko palapit sa katawan niya. Then he places his chin on my bare shoulder. "Do you think I'll go away now after what happened to us? After we made love tonight, hm?" I cough. "E-Ewan ko sa'yo. Malay ko sa desisyon mo." "Papayagan mo ba akong umalis?" he asks me while kissing my cheek. "U-Umalis ka kung 'yan gusto mo." I slowly mumble, pigil ko ang aking hininga dahil sa sobrang lapit nito at sobrang dikit ng mga katawan namin sa isa't isa. He turns me around,
Chapter 92 Lifetime "Logan..." Napasinghap ako nang bumaba agad ang labi nito sa aking leeg at balikat, then he immediate proceeds to my breast and tit. "Ugh... L-Logan." Hindi ko na namalayan kung paano ba niya naalis ang saplot ko sa dibdib. Napapaliyad ako ng simulan na nitong s******n na parang sanggol ang aking dibdib habang ang kabilang kamay nito ay masuyong pinagpapala ang kabila kong dibdib. "I miss this all, I miss you, Klara," he huskily utters while he's looking at me. "Oh... hm..." Napaungol ulit ako ng damhin ng dila at bibig nito ang pilat ko sa aking kaliwang dibdib. "L-Logan, please turn off the light. Please." Namumula kong untag dito. Lust surrounds his eyes when he looks at me again. "No sweetheart." Marahan itong umiling sa akin. "N-Nahihiya ako. I have a lot of scars." Pilit ko pa ring ikubli sa kanya ang pilat ko sa dibdib at tiyan. He winks. "Those are beautiful. Those scars made me feel proud. Kasi tatak 'yan na nabubuhay ka ngayon dahil sa akin. You sur
Chapter 91 Kiss Me I GULP. "B-Bakit umalis ka kaagad kanina nang hindi mo pa ako kinakausap?" Pinahid ko ang aking mga luha sa mata. "Did I tell you to leave? May sinabi ba akong hindi kita haharapin kanina? Logan, I have also realized that I was wrong. Mali pala ang hindi ko harapin ‘yong takot ng puso ko. And look, who told you na kaya ko pang magmahal ng iba kung sa 'yo pa lang ay naranasan ko na ang pinakamasaktan. Tell me? How can I love someone else kung itong letcheng puso ko na 'to ay patuloy at may tinatago pa ring pagmamahal sa 'yo?" He's suddenly shock and speechless from what he heard from me. "Tell me, Logan. Paano ako magmamahal ng iba kung patuloy ka pa ring nandito sa loob ng puso kong sugatan. How can I love someone if it's still you? How?" Napapakurap ito at puno ng pagmamahal akong tinitigan. "Kung pwede ko nga lang sanang utusan ang puso ko na itigil na 'tong nararamdaman ko para sa'yo ay ginawa ko na. Kung pwede ko nga lang ibaling na lang ito kay Makki ay gag
Please play the song:I'll never goBy: Eric Santos Chapter 90 Presidential Suite NAGTAAS-BABA ang hininga ko. At nagmamadaling tinakbo at pinasok ko ang loob ng bahay para kuhanin ko ang susi ng kotse ko at ang cellphone ko. Bigla akong naalarma sa isinaliwalat ni Mama. Bigla akong natakot. Before I move my car ay tinawagan ko muna ito. Pero hindi ito sumagot hanggang matapos ang ang pag-riring sa kabilang linya. Binuhay ko na ang kotse ko at pinaharurot ko na iyon palabas ng garahe namin. "Logan. Answer your phone, please... Shit!" Pero naka-tatlong tawag ulit ako dito ngunit hindi pa rin nito sinasagot. Tinitikis niya ako. Napagpasyahan kong huminto na muna sa gilid ng kalsada nang hindi ko alam kung saan ako patungo. Saka ko hinagilap ang numero ni Rica at tinawagan ito. ["Hello, good evening Klara. Ano-"] "Saan ko matatagpuan si Logan?" I cut and ask her immediately. ["W-What? B-Bakit?"] Nagtataka nitong tanong sa kabilang linya. "Saan s'ya pupunta? Bakit s'ya aalis? B
Chapter 89 One Hug She wipes my tears. "Naiintindihan ko 'yang nararamdaman mo ngayon anak. Pero gano'n talaga 'pag nagmamahal ka. Lahat mararanasan mo ang hirap. Lahat nagdaan diyan anak, at lahat nagsisisi sa mga maling naging desisyon nila sa bandang huli. Katulad ni Logan. Alam mo, walang ibang bukambibig ‘yong batang ‘yon sa tuwing dumadalaw sa akin. Kung ‘di ang kabaitan ng babaeng pinakamamahal niya, at ang sobrang pagmamahal niya sa'yo. Lahat nilahad niya sa akin anak, itinuring din kasi niya akong sumbungan noon, simula nang magkakilala kami. Kaya hindi ko inaasahang ikaw pala na anak ko ‘yong maswerteng babaeng pinakamamahal niya na dating sinaktan lang niya." Patuloy pa rin ito sa pagpunas nang naglalaglagan kong luha. "Kaya pala, hinding-hindi mo sinasagot ang panliligaw sa'yo ni Makki hanggang ngayon. Kasi mahal mo pa rin siya. Naiintindihan din kita anak sa lagay na 'yan. Kasi hindi kailanman natuturuan at nadidiktahan ang puso. Kahit ayaw mo, darating din ang araw na m