The school is so alive. Tonight is SPU’s Freshman Night. Isa ito sa mga pinaka-aabangang events sa SPU. Isinasagawa ang Freshman Night para i-welcome ang mga freshmen ng SPU at ang mga bagong estudyante para magkakila-kilala. Bonfire party ang tema ng Freshman Night ngayong taon. Isang napakalaking bonfire ang nasa gitna ng open ground ng SPU. Samantala mayroong maliliit na bonfire na nakapaligid dito kung saan pwedeng magtipon ang mga maliliit na grupo ng mga estudyante. Sa mga gilid ng open space nakalatag ang malalaking buffet table na punong-puno ng masasarap na pagkain; chicken at pork barbecue, pizza, mojo and fries, iba’t ibang salads, appetizers at iba’t ibang makukulay na sweets at desserts. Para sa beverage section, may choice of alchoholic or non-alchoholic beverages. Ang wine section na naglalaman ng rich selection of top grade wines naman ay sponsored by Mr. Thomas Fredrick Rosenheim.8 PM na pero ang taas ng level of excitement ng mga tao rito sa school. Libo-libo man
Lorryce“Hi, I’m Lorryce. I’m Enrique’s girlfriend.”Ang tagal bago ako nagawang kamayan ni Mildred. Parang na-replay ‘yong unang beses na nakita ko siya. Iyong masaya niyang mukha kanina bago ako dumating, unti-unting naging miserable. I can tell that she is really trying so hard not to cry in front of me pero damang-dama ko ang bigat ng dinadala niya.I feel her. Mahirap rin naman para sa akin itong ginagawa ako. I am deliberately hurting her feelings by pretending to be the girlfriend of the man she loves. Pero sa pamamagitan nito, umaasa ako na matulungan ko siya.“H-hi,” Mildred said with a trembling voice.“Aaahhh… I-I think I have t-to go. Baka… baka kasi hinahanap na ako nina Leah. Sige, alis na ako. B-bye Enrique. I’ll just see you sa practice.”She tried to smile but I felt her difficulty. Bigla akong nakonsensya. Enrique and I just watched her walk away. Kahit anong tago niya, hindi nakaligtas sa akin ang pagpunas niya ng luha mula sa mga mata niya.I put on a neutral yet c
Lorryce“Hi, I’m Lorryce. I’m Enrique’s girlfriend.”Ang tagal bago ako nagawang kamayan ni Mildred. Parang na-replay ‘yong unang beses na nakita ko siya. Iyong masaya niyang mukha kanina bago ako dumating, unti-unting naging miserable. I can tell that she is really trying so hard not to cry in front of me pero damang-dama ko ang bigat ng dinadala niya.I feel her. Mahirap rin naman para sa akin itong ginagawa ako. I am deliberately hurting her feelings by pretending to be the girlfriend of the man she loves. Pero sa pamamagitan nito, umaasa ako na matulungan ko siya.“H-hi,” Mildred said with a trembling voice.“Aaahhh… I-I think I have t-to go. Baka… baka kasi hinahanap na ako nina Leah. Sige, alis na ako. B-bye Enrique. I’ll just see you sa practice.”She tried to smile but I felt her difficulty. Bigla akong nakonsensya. Enrique and I just watched her walk away. Kahit anong tago niya, hindi nakaligtas sa akin ang pagpunas niya ng luha mula sa mga mata niya.I put on a neutral yet c
Pag-ibigC.A.E. Sandejas is calling…Natigilan si Enrique nang makita niya na mayroon siyang incoming video call sa kanyang laptop. Tumayo siya mula sa kanyang kama at tinungo ang study table kung saan nakapatong ang laptop.“Aba… aba… tignan mo nga naman, oh, akalain mong buhay ka pa pala,” pabirong bungad ni Enrique noong sagutin niya ang tawag.“I miss you too, E. Kumusta?”“Ito mas lalong gumagwapo.”“Ha! As conceited as ever, little brother.”Umupo si Enrique sa kanyang swievel chair para kausapin ang kapatid.“Napatawag ka yata ngayon. Anong meron?” tanong ni Enrique.“Wala naman, nangungumusta lang. Medyo busy lang ako nitong mga nakaraan kaya hindi ako nakatawag. Tinatawagan ko sina Mom pero hindi sumasagot. Kumusta sila?”“Ayun… naglalagablab pa rin ang init ng pagmamahalan.”Bahagyang natawa ang kausap ni Enrique. “Mabuti naman. Pero bakit ganyan nanaman ang tono mo? Hindi ka ba natutuwa? Mas gusto mo bang makita ‘yong mga action scenes nila noong mga bata pa tayo?”“Alin? ‘
“Nga pala. Nag-u-usap kami nina Tom kanina, ano raw ba ang term of endearment natin?” tanong ko kay Enrique.“Huh?”“Term of endearment. Nicknames. Alam mo ‘yon? Suggestion ni Tom para raw maging mas kapanipaniwala ‘tong acting natin, ano game?”Tumango lamang si E bilang pagsang-ayon. “Fine.”I thought of something. “Aaahhhmmm, how about Sugar?”Tila siya nasamid sa sohesyon ko.Over acting naman. “No. That’s too sweet!” mariing tutol niya.“Ano ka ba! Dapat naman talagang sweet, term of endearment nga, eh. Oh sige ito na lang, Honey?”Napailing siya.“Hindi, hindi ko gusto ‘yon. ‘Yon ang tawagan ng parents ko kapag nagkikipagsabayan sila sa mga sikat na love teams ngayon. Ayaw ko, na-i-imagine ko ang mga magulang ko na naglalandian sa harap ko.”“Ito naman, ano naman ang masama sa pagpapaka-sweet ng parents mo? Grabe ka.”“Lorryce, they’re too sweet. Wala naman akong problema kung langgamin sila sa sobrang sweetness pero sana naman hindi PDA. Parang teenagers.”“Kinikilabutan pa ri
I am enjoying the fresh October breeze while doing my drawing assignment here at the SPU picnic grounds. Tahimik ang picnic ground ngayon dahil karamihan ng mga students ay nasa class pa. Kaninang umaga pa tapos ang classes ko pero I decided to stay in school kasi wala rin naman akong gagawin sa bahay.Halos mapatalon na lamang ako noong magitla ako sa pagbulaga ni Enrique sa aking tabi.“Gggeeeezzz, can you please stop doing that, E? You are going to give me a heart attack!”Wala siyang naging sagot kung hindi ang kanyang malokong ngiti na pakiwari ko’y palaging panganib ang dala. Walang pasabi niyang inalis sa aking tainga ang earphone sa aking kaliwang tainga para ikabit sa tainga niya.Nakunot nga lang ang kanyang noo noong mapakinggan niya ang musikang napakinggan niya. Natawa ako sa kanyang reaksyon, para kasi siyang napa-isip ng sobrang lalim at wari bang kinikwestyon pa niya ang kanyang buong pagkatao.“What’s up, my fake boyfriend?” tanong ko sa kanya habang kinukuha ‘yong ea
Para lang kaming mga bata ni Enrique habang nag-e-enjoy sa mga circus shows dito sa rolling carnival kung san kami dinala ng nasakyan naming taxi. Sumuong rin kami sa iba’t-ibang mga rides mula carousel, bumpcars, horror train at kung ano-ano pa.“Alright. Halika, ferriswheel tayo.”Hindi niya ako binigyan ng pagkakataong tumanggi sa pag-aya niya sa ferriswheel.Sa abot ng makakaya ko, ipinaliwanag ko sa kanya na natatakot ako sa matataas na lugar. Hindi man ako iyong tipo ng tao na hihimatayin kapag nasa mataas na lugar, may pakiramdam ako na mahuhulog ako. Hindi ko ma-iwasang isipin ang posibilidad na mahulog ako. Isa pa, natatakot ako na baka tumirik ang ferris wheel at hindi na kami makababa!Iyon nga lang, inatake ng pagiging sira ulo ang kasama ko. Halos ma-ubos ang braincells ko kakapaliwanag sa kanya pero hindi niya ako pinakinggan. Paulit-ulit niya akong sinabihan ng ‘relax,’ ‘kalma,’ ‘everything’s going to be fine.’“Ano ka ba, Lorryce? Halika na. Ferris wheel lang iyan, ika
Ang buong klase namin ay naririto sa open ground para sa aming drawing class. Lahat kami, nakasalampak sa simento at kanya-kanyang pwesto para mag-drawing.Ang napakalawak na open ground ng SPU ay pinalilibutan ng limang buildings. Bawat isa sa class namin ay natokahan para mag-drawing ng isang particular na building. Natapat sa akin ang Joseph Griffiths building.Halos tanghaling tapat na kaya mataas ang araw. Mabuti na lang ay may mga malalaking tents dito sa open ground kaya hindi kami natosta ng mga kasama ko.None of us was prepared for this activity. Si Architect Eros Arellano ang drawing teacher namin. He is a really good teacher. Mahilig lang talaga siya sa mga surprise activity katulad nito.Marunong naman akong mag-drawing, pero technical kasi ang pag-da-drawing ng buildings lalo na’t arkitekto ang teacher ko. Architect Eros Arellano is very particular with lines and angles. Dahil nga surprise and activity na ito, wala sa amin ang nakapagdala ng ruler.Todo-todo ang concentr