Home / YA/TEEN / 'Till I Found You / Chapter 3: First Day High

Share

Chapter 3: First Day High

Author: Lauren H.
last update Last Updated: 2022-12-18 22:46:40

I’m an incoming freshman at the Saint Peter’s University, home of the Victorious Kings. Actually, second year na dapat ako kaso na-late ako sa pagpasok kasi nag-punta pa ako sa Boston para lang magmove-on sa heartbreak. Kainis, ano? Medyo mababaw ako sa part na iyon pero I was young and naïve, at saka masakit, eh!

Interior Design ang course na kinuha ko kasi I love Chemistry.

Joke!

Bata pa lang ako, mahilig na akong maglipat-lipat ng mga furniture sa dati naming bahay. Na-inspire rin ako sa mga napapanood kong home makeover shows sa paborito kong lifestyle channel.

Pagdating ko sa dining area, naabutan ko si Mommy na inihahanda ang hapag kainan. Daddy already took his place at the head of the table. Kuya Red sat at Daddy’s left side while Mommy sat at Daddy’s righ. I was about to take my seat next to Kuya Red when I noticed the plate opposite mine.

“Nini, coffee please,” tugon ng isang boses sa aming kasambahay.

I was surprised to hear that calm but authoritative voice that I haven’t heard even once since I came home. When I turned to greet the owner of that voice, he was already inches away from me. He warmly smiled at me and pulled me into a tight embrace.

“Long time no see, sis. Welcome home.”

“Welcome home, too, Kuya Jaden,” biro ko bago ako gumanti ng yakap sa kanya. Ngayon ko lang siya nakita simula noong naka-uwi ako.

“Pwede bang mamaya na kayo mag-reunion? Lorryce, bilisan mo nang kumain. Traffic ngayon baka pareho tayong ma-late,” puna ni Kuya Red habang kumakain ng tinapay.

Kahit kailan talaga panira siya ng moment.

Kuya Jaden and I had to break the embrace. He saw me roll my eyes at Kuya Red which made him chuckle. Then, Kuya Jaden turned to Kuya Red. Mula sa likuran ni Kuya Red, ipinulupot ni Kuya Jaden ang kanyang mga braso sa balikat ni Kuya Red.

“Oi! Ano ba Juancho. Bitawan mo nga ako! Ano bang ginagawa mo?” protesta ni Kuya Red, samantalang abot tainga naman ang ngiti ni Kuya Jaden.

“Huwag ka ng inggitero, Alfonso. Namiss ko lang ‘yong kapatid natin, ikaw naman. Ito na ang yakapsul mo. Huwag ka ng magtampo, my twin brother.”

Natawa na lang kami nina Mommy sa yaoi moment nina Kuya Jaden at Kuya Red. We all know that Kuya Red hates clingy-ness kaya sa ganyang paraan siya palaging iniinis ni Kuya Jaden.

“Leche Juancho, bitawan mo nga ako. Para kang bata. Kilabutan ka nga sa mga pinaggagagawa mo. Ano ba! Bakla ka ba?”

Natatawang bumitaw si Kuya Jaden kay Kuya Red bago siya sumagot ng, “kapag sweet bakla kaagad? Halikan kita diyan, eh.”

“‘Tangna. Tumindig balahibo ko do’n, ah,” kinikilabutang sabi ni Kuya Red.

“Language, Alfonso,” paalala ni Daddy.

“You know Alfonso, you’ll have to learn the art of affection. Toxic masculinity is not cool anymore. Sensitive and charming is in. Hindi lahat nadadaan sa paspasan,” Kuya Jaden said while taking his seat opposite mine and beside Mommy.

Isang nababagot na tango lamang ang sagot ni Kuya Red sa sinabi ni Kuya Jaden. My brothers may be identical twins, but they have totally different ways of dealing with the opposite sex. One is a bad boy who dates a lot but has no plans of taking any relationship seriously.The other is a sweet and expressive guy who has no plans of being in a relationship just for the sake of having one.

“Sandali lang…” Mommy turned to Kuya Jaden.

“Jaden Juancho Manansala Rivera, ka-u-uwi mo pa lang galing medical mission sa Mindoro, ah. Apat na oras ka pa lang nandito sa bahay, magtratrabaho ka nanaman? Natulog ka ba?”

Noon ko lamang napansin ang hitsura ni Kuya Jaden. He is wearing his wrinkle free blue and white checkered polo that fits him perfectly. His polo is tucked in his neatly ironed black slacks. Even his black loafers are polished to the tip. To top that all off was his white doctor’s coat which ‘women dig’ a lot.

He gave Mommy a reassuring smile before answering, “duty calls, Mommy. I heard the charity ward’s full. Kailangan ako roon.”

“Yeah, pero anak naman. You need to rest. Hindi ka immortal, ano ba.”

“I’m okay, Mommy. Don’t worry about me. Saka, we took an oath, remember. ‘I will remember that I remain a special member of the society with special obligations to all my fellow human beings, those of sound mind and body, as well as the infirm.’”

Aba, bayani…

Mommy was left speechless. She turned to Daddy as if asking for help.

“Lorenzo,” she called but Daddy simply shrugged his shoulders.

“I don’t know, Hon. He’s got point.”

Daddy threw Kuya Jaden a proud smile before sipping from his cup of coffee to avoid looking at Mommy eye to eye. Samantala, napailing-iling na lang si Mommy. She raised both her hands in surrender.

Daddy, Mommy, Kuya Jaden, Kuya Jared and me. After a very long time, ngayon lang ulit kami nakompleto sa dining table. What a great way to start the day, the school year, this chapter of my life. I guess this is a good sign.

Saint Peter University

“Saint Peter University, Home of the Victorious Kings,” I said in my mind as the car approached a towering red and purple steel gate bearing the letters S, P and U.

I grasped as soon as I saw the gate. Halo-halong emosyon ang naramdaman ko, kabado pero excited, masaya pero natatakot. SPU is a well-known educational institution, both within and outside the country. Isa ito sa mga pinakamatatandang eskwelahan sa bansa. The school is very much respected for its academic excellence. Patunay nito ang napakaraming sikat na propesyonal at personalidad na diploma holders ng SPU.

Besides that, SPU is also famous for holding the craziest and most fun parties and socials. Pero hindi lamang sa academic excellence at fabulous parties kilala ang SPU. The campus is also one of the best in Asia. Consistent ranker ito sa mga university campus polls sa kung ano-anong survey lists.

The moment Kuya Jared’s car entered the gate of SPU, I was already overwhelmed. I was looking out the window like a child from the province who’s gone to a city for the first time.

Pagkapasok sa main gate, isang malawak na two-way street ang sumalubong sa amin. Sa kanang bahagi ay may park. May mga estudyante na naglalaro ng friesbie, nag-ca-camping at nag-pi-picnic. May ilan namang nagbabasa o kaya’y nagkwekwentuhan sa ilalim ng mga puno.

Itinuro sa akin ni Kuya Jared ang kaliwang bahagi ng street.

“That’s the Business District. Nandiyan ang karamihan ng mga commercial establishments dito. Parang mini city for the exclusive use of Peterfolks and its alumni.”

Nakahilera roon ang mga sikat na restaurant chains. Namumutiktik sa mga mamahaling kape at tsaa ang area na iyon. Mayroon ring mga burger joints, pizza parlors at shawarma shacks. Mayroon pang vegetarian restaurant at sangyupsal buffet.

Five minutes into the campus and I know I’m going to love this place. I think I just discovered my favorite spot inside the campus already. Ano pa ba ang tatalo dito sa Business District? Grabe, naaamoy ko ang halo-halong aroma ng bagong lutong pizza, shawarma, at beef, pati iyong napakabangong brewd coffee.

“They have their own authentic Japanese restaurant?”

Napabulalas ko nang makita ko ang isang restaurant na dinudumog ng mga estudyante. Sa itaas ng entrance ng restaurant ay mababasa sa karatola ang ‘Nishikawa.’

“Yeah. That’s where I always go everytime I crave for Jap food. Kahit matagal na akong graduate, binabalik-balikan ko iyong sushi nila. You should try it there. Brod ko sa Beta Epsilon ‘yong chef diyan. I’m sure you’ll get the best service.”

Gulat kong itinuro ang isang two-storey shop na may sinage ng Campus Resto Bar sa tabi ng Nishikawa.

“Wait! Is that what I think that is? Kuya, is that a bar inside the school? Wala ba ditong liqueur ban?”

“Most schools ban alchohol but SPU is not like most schools. Ipinatayo ang Campus Resto Bar para maging laboratory ng Hospitality and Tourism Management Department.”

“Tapos na-isipan ng Student Council na magandang pagpraktisan ng mga taga-HTM Dep ang mga Peterfolks kaya ginawang operational for business. Ang profit ng Resto Bar ay ginagamit para mag-sponsor sa mga culinary, bartending, and travel activities ng mga taga-HTM Dep.”

“Wow, that’s nice!”

“Do you know who was the Student Council President who proposed to do that?”

“Who?”

“Doctor Jaden Juancho Manansala Rivera.”

Oh, wow! Alam kong naging President ng Student Council si Kuya Jaden noon pero wala akong kaalam-alam sa mga ginagawa niya.

Natatawa akong bumaling kay Kuya Red, “wait kuya, ibig mong sabihin, noong mga panahon ninyo dito sa SPU, your twin brother was doing great things for the student body, while you—”

“While I enjoy my youth! Jaden might have been the ‘noble one’ but I was the one who came, and saw and conquered.”

Napailing na lang ako sa pagiging sobrang chill ni Kuya Red. Minsan hindi ko mapigil mapa-isip kung papaano ba ito naging engineer.

Saglit na tumigil sa Business District si kuya para bumili ng kape sa drive-thru ng isang coffee shop. Namangha lang ako kasi may mga nakita akong estudyante na pinagtitinginan si kuya habang umo-order siya. Mukha ngang totoo na he came and saw and conquered SPU during his time. Sikat, eh.

Ilang metro mula sa Business District, naroon naman ang football field. Sa entrance ng field matatag na nakatayo ang bandila ng Pilipinas. Sa kanang bahagi ng Philippine Flag, nakahilera ang bandila ng iba pang mga bansa na may affiliation sa SPU. Sa kaliwang bahagi naman, naroon ang flag symbol ng SPU na sinusundan ng mga flag symbols ng iba’t ibang mga departamento nito.

At the sight of that, I saw my brother’s lips twitch into a proud smile. Kung tutuusin, nakaka-proud nga ang view na iyon. What a nice way to show the school’s Spirit.

Sa gitna ng football field, kitang-kita ko kahit malayo ang salitang “KINGS” na printed in big bold letters bearing the the red and purple colors of the school.

Looks like SPU is a great place to be. Ang ganda ng campus at magaan ang pakiramdam ko sa paligid. Feeling ko mag-e-enjoy ako at marami akong matututunan dito.

Related chapters

  • 'Till I Found You   Chapter 4 : Fashionista  

    Tumigil ang sasakyan ni Kuya Red ilang metro ang layo mula sa isang mala-palasyong building. The building is not too wide but it is tall. The exterior is made of bricks. The dominant color is beige but the edges of the bay windows and accents of the building are painted in red.The center of the building has a clock tower, while two narrower towers stand tall in the building’s left and right wings. Elaborate rin ang pagkakagawa ng mga decorative sculptures ng mga anghel na mas nagbibigay buhay sa istraktura.Bukod doon, parang nakaka-excite maglakad sa cobblestone pathway sa paligid.“That is the main building. Nandyan lahat ng offices ng school, pati ang main library. The left wing is occupied by the Humanities Department. Teacher Education naman ang nasa right,” pag-tuloy ni Kuya Red sa campus tour namin.All I can say is ‘Wow! Ang ganda.’Pagkatapos ng sight seeing sa main building, dumiretso na kami sa parking lot—sa napakalawak na open space parking lot. Hindi ko alam kung parkin

    Last Updated : 2022-12-20
  • 'Till I Found You   Chapter 5: Para-Paraan

    Pagkatapos kong magbihis, agad na naming hinanap ni Hannah ang aming classroom. Habang naglalakad kami, hindi ko mapigilang pa simpleng luminga-linga sa daan. Hanggang ngayon, nabibilib pa rin ako sa laki ng eskwelahang ito. Kaya naman pala dubbed as one of the most beautiful campuses in the world kasi malinis at maayos. Ni wala akong maipintas. Natanaw ko sa hindi kalayuan ang tarpaulin ng SPU Kings swim team. Naka-print doon ang kanilang ad para sa varsity try-out. Napangiti ako nang makita ko ang larawan ng isang Olympic swimming pool dahil isang alon ng alaala ang nagbalik sa aking isipan. ********************************* Summer Na-isipan namin ni Hannah na maglakad-lakad muna pagkatapos naming kumain. Napadpad kami sa pool area ng Villa Sandejas. Pinakamaingay sa may bandang kiddie pool kung saan nag-e-enjoy ang mga bata. Habang samay iilang mga guests naman ang nagswi-swimming sa katabing adult pool. Ang ilang guests a

    Last Updated : 2022-12-23
  • 'Till I Found You   Chapter 6: Somewhere Down the Road

    SPU has not yet failed to impress me. Unang tapak ko pa lang sa classroom namin, I was in awe.Maaliwalas ang aming silid-aralan. Kulay puti ang pintura ng dingding na ibinagay sa makintab na puting ceramic flooring. Ang ibabang bahagi ng mga dingding ay pininturahan ng kulay pula at lila bilang accent. May pintuan sa harapan at may pintuan sa likuran. Matatanaw pa ang open ground mula sa mga malalaking bintana sa kanang bahagi ng silid.Lecture Theater ang interior ng classroom. Sa tantsya ko, kasya ang hanggang isang daang estudyante rito. Three columns ang tiered seating arrangement. Sa pinakaharap ng classroom ay ang lecturer’s podium. Ang dingding sa harapan ay inokupa ng isang mahabang white board at sa itaas ng white board ay ang adjustable projector screen na ibaba lamang kapag may electronic presentation ang lecturer.Kalahati na ng silid ang napuno. Karamihan ay nasa harapan o kaya’y nasa gitna. Mangilan-ngilan lamang ang mga estudyanteng piniling umupo sa likuran. Hannah a

    Last Updated : 2022-12-25
  • 'Till I Found You   Chapter 7 : Bae

    Mabilis na inalis ng mga gwardya ang “Reserved” signage sa magkakatabing parking slots sa tapat ng tinatawag nilang Runway ng Agatha Griffiths building.“Hn, Lorryce, BFF, judging by the ‘who the heck are these guys’ expression written all over your face right now, you need a little bit of introduction.”Napalingon ako kay Hannah. She read my mind. I was actually asking myself who the heck are those guys and why do I feel like they run the school.“Unlike you, I did my homework, BFF. I looked into SPU’s Who’s Who List. Although karamihan ng mga estudyante rito ay high profile, meron pa ring mga faces to remember. Okay, let’s start with that guy.”She pointed at the guy who emerged from the convertible Audi.He is tall and ruggedly handsome. His spiky mohawk hairstyle put the ‘bad’ in ‘badboy!’ Bagay na bagay iyon sa kanyang hugis diamanteng mukha. Maganda ang kanyang kayumanging balat. Matikas rin ang tindig niya, full of confidence. Iyon bang tipong, alam na alam niyang gwapo siya.I

    Last Updated : 2022-12-27
  • 'Till I Found You   Chapter 8 : Close

    All of a sudden, all eyes were fixed on the fourth car which parked, a black and gold Lamborghini sports car. Ito ‘yong tipo ng sasakyan na lilingonin mo talaga kapag nakita mo; ‘yong magpapapicture ka pa sa tabi para mukhang ikaw ang may-ari. Pero malakas ang kutob ko na hindi ang sasakyan ang inaabangan ng mga tao. Kasi kahit ako, I was anticipating to have a glimpse of the one inside it.Pakiramdam ko bumagal ang ikot ng mundo noong bumukas paitaas ang pintuan ng sasakyan at bumaba roon ang nagmamaneho nito. Natulala pa ako sa kanya. I will not deny, he is indeed such a good-looking creature.Matangkad siya. Katamtaman ang laki ng katawan pero nakikita ko ang magandang hubog nito sa suot niyang itim na t-shirt at medyo hapit na itim na pantalon. Mukhang malakas ang kanyang mga braso dahil sa kanyang firm biceps. His broad shoulders are also easily noticeable.His wavy and curly medium-length hair looks so good on him. Kahit medyo magulo iyon, nagmumukha lang style. Napaka-effortles

    Last Updated : 2022-12-31
  • 'Till I Found You   Chapter 9 : Mambobola

    Summer “Come on!” Enrico stood and led me out of the hotel to finally start the day. Sinamahan niya akong mag-wake boarding at mag-SCUBA diving. First time kong gawin ang mga iyon at talaga namang nag-enjoy ako, nakaka-boost ng adrenaline! Saglit lang kaming nag-jet ski bago siya nag-aya na mag-zipline. Honestly, I am not a fan of heights. But like what they say, we must try everything at least once, ‘di ba? Noong una, okey lang naman sa akin na mag-zipline. Pero noong nakarating na kami dito sa site, biglang nag-sink in sa akin kung gaano kadelikado ang buhay ko sa activity na ito. Isasabit ako sa kable na ilang daang metro ang taas mula sa lupa, tapos gubat ang landing site incase worse comes to worst. Unti-unti kong naramdaman ang pagtagaktak ng pawis mula sa aking sintido, pati na rin ang panghihina ng mga tuhod ko. “Are you scared,” tanong ni Enrico. Napansin niya yatang kanina pa ako wala sa sarili ko. Hindi ako nakasagot pero sa loob-loob ko gusto ko nang umatras kasi,

    Last Updated : 2023-01-01
  • 'Till I Found You   Chapter 10 : Look What You Made Me Do

    I am all smiles while walking along the corridor going to my classroom while holding a cup of milk tea. Maaga pa naman, pero sabi nga nila, the early bird catches the worm. “Hi Lorryce,” bati sa akin ng isa sa mga classmates ko sa Math 1. “Hi,” I waved back. Another classmate smiled at me and I responded with a smile, too. I stopped as soon as I reached my destination. I opened the double door of my classroom while sipping from my cup, then lo and behold… Isang malutong na sampal sa mukha ni Marcus Aiden Enrique Rickson Sandejas ang eksenang bumati sa akin. Ilang metro lang ang layo nila sa akin. Of course, my eyes grew wide at that scene. I was not prepared for that! Palipat-lipat kina Marcus Aiden Enrique Rickson Sandejas at sa babaeng sumampal sa kanya ang paningin ko. Iyong fierce na expression sa mukha no’ng babae ay unti-unting lumambot. Her eyes are now pleading, looking straight into his eyes. “I wish I could say ‘I hate you’ to you right now,” she choked on her own word

    Last Updated : 2023-01-04
  • 'Till I Found You   Chapter 11: Falling

    Mag-isa akong kumakain ng tanghalian dito sa Blended. Medyo puno ang Blended ngayon kaya hindi ako naka-upo sa tabi ng bintana. Ngayon ko lang napansin ang isang bahagi ng pader na puno ng mga litrato ng mga customers ng shop.Lutang na lutang ang litrato nina Marcus Aiden Enrique Rickson Sandejas at ni Castiel Alain Enrico Rickson Sandejas na nakahawak ng Blended coffee cup habang ibinabandera nila ang kanilang nakakabighaning mga ngiti.Come to think of it, sabi ni Hannah, dito rin raw nag-aaral si Enrico pero hindi ko pa siya nakikita. Sana siya na lang ang nakikita ko madalas at hindi iyong kapatid niyang GGSS.Hindi ko kasi talaga kinakayanan ang trip ng Enrique Sandejas na iyon. Does he really find satisfaction in breaking girls’ hearts?Bakit ba ang hirap-hirap para sa ibang tao ang makuntento sa isa? Nakakainis. Kung sila kaya ang ipagpalit sa iba ng paulit-ulit para malaman nila kung gaano kasakit sa puso ang pakiramdam ng pinaglalaruan.I know that comparing is not a good th

    Last Updated : 2023-01-06

Latest chapter

  • 'Till I Found You   Half Crazy

    Inilahad ni Enrico sa harapan ni Enrique ang dalawang bags ng Nike. Nang suriin ni Enrique, isang Air Jordan 1 at isang Lebron 10 and laman ng mga bag.“Kararating lang ni Dad galing business trip sa US. Pasalubong daw niya sa atin ‘yan. Ma-una ka nang pumili,” anunsyo ng nakatatandang si Enrico.Hindi napigilan ni Enrique ang mapangisi. “Hinintay mo talaga akong maka-uwi para papiliin ng sapatos?”Umiling si Enrico. “Huwag kang feeling. May tinapos lang ako, hindi kita hinintay.”Ang totoo, parehong gusto nina Enrico at Enrique iyong Air Jordan. Iyon nga lang, alam rin nilang pareho nilang gusto iyon kaya nag-aalangan sila sa pag-pili.“Air Jordan 1, Kuya. Ang tagal mo nang naghahap nito, and look, it’s our size… Pero papaano ba ‘yan, gusto ko rin.” Isang makahulogang tingin ang ipinukol ni Enrique sa kapatid pero hindi iyon pinatulan ni Enrico..“Eh, ‘di sa’yo na. Wala namang problema sa akin ‘yon. 'Yong Lebron na lang ang sa akin. Pero pahiram naman ako paminsan-minsan,” nakangitin

  • 'Till I Found You   Epilogue

    Pag-ibigLumapag na ang isang private charter plane sa runway ng NAIA.“Ah! It’s so good to be back home,” maligayang bulalas ng isang magandang babae habang inaalis ang aviator sunglasses mula sa kanyang mata. Liningon ng babae ang lalaking bumababa sa hagdanan ng sinakyan nilang private plane.“Hey Enrico! Lunch muna tayo sa Polo Club.”Ngumiti at tumango na lamang si Enrico bilang pagsang-ayon. Sinalubong ang dalawa ng kailang mga assistants nila na kumuha ng kanilang mga gamit. Hindi nagtagal, isang asul na Rolls Royce ang sumundo kina Enrico sa mismong runway ng paliparan.“Welcome home, Sir Enrico. Miss Margaux,” nakangiting bati ng chauffer.“Thank you, Billy. I’ll take it from here.”Tumango lamang ang chauffer na si Billy at ibinigay kay Enrico ang susi ng sasakyan. Inilagay na rin ng assistants sa trunk ng sasakyan ang maleta ng dalawa. Pumasok na sa driver side ng Rolls Royce si Enrico at binuksan naman ni Billy ang pintuan ng passenger side para kay Margaux.“Kailan ka sus

  • 'Till I Found You   Chapter 52: Ginebra Ako

    “Lorryce, I’m breaking up with you.”Muntik ko nang maibuga ang beer na iniinom ko sa sinabi ni Enrique. Hindi ko ma-iwasa ang bumaling sa kanya. He was staring at me dead serious.“Let’s break up,” ulit niya.Pinilit kong itulak ang beer na nasa bibig ko papasok sa aking katawan.“Huh?” was all that I can say. Bakit feeling ko disappointed ako na matatapos na itong pagpapanggap namin?Well, guess what, reality check is real, Lorryce Cologne Manansala Rivera.“Mildred knows. All this time, she knows.”Kung gano’n, wala palang kwenta iyong mga pagpapakasweet namin ni Enrique sa isa’t isa sa harapan ni Mildred. Alam naman na pala niya.“I-I’m sorry, E. Mukhang nagsayang tayo ng effort. Kung alam pala ni Mildred baka—”“No. Nag-usap kami. Sabi niya, naiintindihan na niya at tanggap na niya. We succeeded on my part of the deal. Gusto kong marinig mula sa’yo kung ako ba, nagtagumpay na tulungan kang makalimot sa ex mo?”Saglit akong natigilan sa tanong ni Enrique. Talaga bang seryoso siya

  • 'Till I Found You   Chapter 51: Let Me Be The One

    Mabilis na lumipas ang mga araw. Hindi ko namalayan na natapos na ang unang semester ko sa SPU. I can’t deny that my first semester in SPU was really fun and I am looking forward to my second.Two weeks ago, I took my final exams. Kahit na burntout kami sa dami ng mga last minute requirements, masaya pa rin ang experience. Sobrang thankful rin ako kay Enrique dahil tinulungan talaga niya ako sa ilan sa mga projects ko, lalong-lalo na sa Math. I don’t know how he did it but he made me a master of functions and derivatives in like two hours!I got a text from our class representative this morning. Ngayong araw ilalabas ang official grades namin. We can check it online but I opt to go to school and get my grade card. Ewan ko ba, basta gusto kong ma-experience iyong feeling ng pumila sa window ng Record’s Section para kumuha ng grade. Hindi naman hassel iyon kasi wala masyadong pila sa SPU at wala rin naman akong gagawin. I can’t hang-out with Hannah Banana kasi nasa Tagaytay sila ng fami

  • 'Till I Found You   Chapter 50 : Maybe This Time

    LorryceNandito kami ngayon sa bahay nina Ate Pia. Nag-invite kasi siya para sa isang dinner date bago kami sumabak sa final exams next week. We are here with her closest friends. Narito rin sina Enrique at ang mga kaibigan niya.Busy sa kitchen si Ate Jewel. Siya kasi ang incharged sa menu. Kahit may mga cook dito sa bahay nina Ate Pia, nagprisinta pa rin si Ate Jewel para magluto. Sinamahan namin siya sa kusina para tumulong. Nag-bo-bonding kaming mga girls dito sa kusina habang naghahanda ng dinner. Nasa pool side naman ang mga boys at nagchichismisan.Kanina lang rin namin nalaman ni Hannah na dito sa mansion nina Enrique nakatira si Ate Pia. Kaya naman hot topic para sa amin ni Hannah kung papaano nangyari iyon.“Sandali. Ate Pia, ikwento mo naman kung bakit dito ka nakatira sa bahay nina Enrique. Magkamaganak ba kayo?” tanong ni Hannah.“Hindi. Magkakaibigan ang parents namin. But my parents died when I was thirteen years old. Nag-crash ang eroplanong sinasakyan namin. Hindi na

  • 'Till I Found You   Chapter 49: We are Never Ever Ever Ever Getting Back Together

    LorryceNandito kami ngayon sa Blackhole. Nag-pa-party ang mga Peterfolks dahil sa pagkakapanalo ng Kings kanina. Nag-e-enjoy ang mga tao sa loob, sobrang hype nila. Sabagay, kahit naman ako naki-sali rin sa hype. Lumabas muna ako para magpahangin.“Hey beautiful.”I heared someone talk behind me. Pagkalingon ko, nakita ko si Zane na may hawak na drinks while smiling at me.You see, Zane is somewhat a two faced creature. Ang unang mukha niya ay isang alpha male na feeling God’s gift to women. Ang ikalawang mukha ay isang simpleng lalaki na sweet and caring, such a knight in shining armor. The second one is the Zane that I fell in love with; the one that only comes out when it’s just the two of us; the one that not a lot of people know; and also the one in front of me.“Iced Tea?” he offered. Kinuha ko naman iyon saka kami parehong naglakad ng kaunti papunta sa sasakyan niya at sumandal sa hood nito.“Anong ginagawa mo rito? No girls?” tanong ko.“Natalo kami kanina. I need a drink. Ma

  • 'Till I Found You   Chapter 48 : Nang Mag Champion ang Ginebra

    Lorryce Ang ganda ng laro nila! Nakakadala kasi hindi nanatili sa court ang laban. Kanya-kanyang patusada rin ang fans sa bleachers.Hawak ni Enrique ang bola, double teamed nina Zane at no’ng pinakamalaki sa mga players ng Aragon. Noong mag-shooshoot na si Enrique, hinarangan siya ng kanyang dalawang bantay tapos nagkasikuhan. Hindi ko na alam kung ano ang nangyari pero binundol ako ng matinding kaba noong nakita ko ang pagbagsak ni Enrique.Unti-unting natahimik ang buong gym. Pakiramdam ko, nasa lalamunan ko na ang aking puso noong naglabas ng stretcher ang medic para kay Enrique. Gusto ko siyang daluhan doon at alamin kung kumusta siya. Pero hindi ko naman kailangang lumapit doon para malaman na nasasaktan si Enrique. I heard him grunt in pain a couple of times. I think he is just trying to look tough even though his feet really hurts bad.Nanatili siyang nakahiga sa sahig at tinitiis ang sakit, kitang-kita sa pagkusot ng mukha niya, habang dahan-dahan siyang inaayos ng medic sa

  • 'Till I Found You   Chapter 47: Get ‘Cha Head ‘n the Game

    “So—Sorry,” nauutal kong paumanhin.Suddenly, his expression softened. Napayuko siya saglit at kinalma ang sarili.“Sorry din, napagtaasan kita ng boses.”He tried to be cool about this but I can still feel his nerves. Naguilty naman ako bigla. I tried to explain.“No, Enrique. Kaya ko lang naman siya naalala kasi—”“Lorryce,” he called my name exhaustedly to cut me off.“Sandali kasi patapusin mo muna ako,” agad-agad kong sabi.Wala na siyang nagawa kun’di makinig.“Masakit iyong naging ending namin ni Zane. Sinaktan niya ako ng maraming beses sa loob ng matagal na panahon. Pero kung papipiliin ako ngayon, ayaw kong burahin ang mga alaala namin kasi ‘yong ending lang naman ang masakit, eh. ‘Yong simula at saka ‘yong in between punong-puno ng mga magagandang alaala and those memories are worth keeping. Kaya ayaw ko siyang kalimutan. ‘Di bale nang may malungkot na alaala, basta manatili iyong mga masasaya.”Tinignan ko si Enrique. Nakatingin siya sa malayo. Kahit madilim nakikita ko an

  • 'Till I Found You   Chapter 46 : Kalawakan

    Lorryce“Lorryce!”Nang lumingon ako pinanggalingan ng isang pamilyar na boses nakita ko si Enrique na tumatakbo palapit sa akin. Ginabi na ako dito sa SPU dahil may hinanap akong libro sa library. Hindi pa nga ako tapos sa ginagawa ko pero kailangan ko nang umuwi kasi inabutan na ako ng closing sa library.Hinihingal pa si Enrique nang makarating sa aking harapan. Naka demin pants siya at puting t-shit. Suot niya rin ang kanyang SPU Kings jacket at nakasabit sa balikat niya ang kanyang duffle bag. Halatang galing siya sa basketball practice.“Uwi ka na?” hinihingal niyang tanong.“Oo. Okay ka lang ba?” balik na tanong ko.“Oo naman.”Ilang segundo muna siyang nagpahinga tapos noong nakapaghabol na ng hininga, agad siyang tumingin at saka ngumiti sa akin.“Coding ka? Hatid na kita!” masigla niyang sabi.“Ha? Hindi na ‘no, ang layo ng bahay namin sa inyo. Okay lang ako, magta-taxi na lang ako.”Tumanggi ko pero parang hindi yata niya narinig ang mga sinabi ko. Pumunta siya sa likod ko

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status