Mag-uusap? k-kami?"A-ako? Ano ang pag-uusapan natin?""Thauce!" sigaw ni Errol, sa gilid ng aking mga mata ay nilapitan siya ni Lianna. Niyakap at sinusubukan na pigilan na lumapit sa amin. Ako naman ay naguguluhan. Hindi sumagot si Thauce. Ang kamay niya na nasa aking balikat ay ngayon bumaba na sa aking baywang. Ganoon na lang ang paglunok ko nang kumapit siya doon."I will not fckng let you do what you want, Errol," mahina lamang iyong mga salita na binitawan niya ngunit rinig na rinig ko. May diin, may panganib. Pagkatapos ng ilang segundo ay hinila na niya ako palabas ng silid."S-sandali... anong--"Hindi ko na naituloy pa ang aking sasabihin dahil tumingin na ako kay Lianna at Errol nang maglakad si Thauce paalis habang hawak ang aking kamay. Nakikita ko sa kanilang mukha ang gulat, sino ba ang hindi mabibigla? k-kahit ako naman!"Thauce, ano ba?" nauubos na ang aking pasensiya nang subukan ko na alisin ang hawak niya ngunit ang higpit non. Paglingon ko ay nakita ko pa na haha
Ang tibok ng puso ko ay muling bumibilis habang nakatingin sa kaniya. Inilalayo niya ako kay Errol, ayaw na niyang makasama ko si Errol... a-anong. S-Sandali...Lahat ng nais niyang gawin ko noong una ay kabaliktaran na ngayon."Tatlong buwan na kasunduan, Thauce, nakalimutan mo na ba? Kailangan kong kuhanin ang atensyon ni Errol, paibigin siya. Manatili sa tabi niya. Bago ang operasyon ni Seya malinaw ang lahat sa ating dalawa. Thauce, gusto ko nang matapos ang kasunduan, ginagawa ko na, 'di ba? ginagawa ko na ang lahat k-kahit masakit sa loob ko na lokohin si Errol.""Ano na naman ito?"Paulit-ulit na ako, paulit-ulit na ako sa kung ano ang usapan naming dalawa dahil hindi ko na maintindihan ang ugali niya.Hindi noon kaya ng konsensya ko, naisip ko na paano kung malaman ni Errol ang tungkol sa kasunduan? sobrang kahiya-hiya. Ano ang mukhang maihaharap ko? pero wala na akong magagawa dahil narito na ako. Tatapusin ko na pero ang utak ni Thauce, hindi ko alam kung ano ang tumatakbo d
Sa mga sinabi ko kay Thauce ay mas nasaktan pa ako ng sobra. Parang nais ko pang bawiin ang mga salita ko na huwag na huwag na siyang lalapit sa akin.Ang tanga mo rin, Zehra.Harap-harapan ka nang sinasaktan pero iyang pagmamahal mo pa rin ang iniisip mo.Napapikit ako ng mariin. Kinakalma ko pa rin ang aking sarili habang naglalakad papasok sa loob ng rest house. Mabuti na lang at wala akong nakakasalubong mukhang wala na talagang mga narito kung hindi kami na lang."A-Are you... scared of me?"Parang ibang tao siya kanina, parang biglang nagbago. Huminga ako ng malalim at nakagat ko ang loob ng aking pisngi nang muling mapahikbi. Naiinis na ako dahil walang tigil sa pagtulo ang aking mga luha."Z-Zehra... kaya mo, kayanin mo. Hindi si Thauce ang para sa 'yo."Mahirap man pero kailangan ko na ituloy ang lahat para sa kalayaan ko at para na rin matapos na ang lahat ng ito. Ngunit ang sakit. Hindi ko matanggap. Kahit hanggang ngayon na nakalayo na ako kay Thauce at nakapasok na ako sa
"Dito, Errol!"Narito kami ngayon sa may tabing dagat. Nakaupo ako sa puting buhangin habang nanonood sa mga naglalaro. Maagang nagkayayaan ang mga kalalakihan na mag-beach volleyball. Hindi ko ba alam kung bakit ang energetic at aga pa rin gumising ng mga ito kahit inabot na sila ng madaling araw nang bumalik sa rest house. Nagtagal rin sila sa labas at si Errol ay hindi ko naman alam kung saan nagpalipas ng gabi.Hindi na kasi siya bumalik, wala rin naman sinabi nang magkita kami kanina nang nasa silid siya. Pero pansin ko iyong putok niyang labi. Nang tanungin ko siya kung napaano iyon ay ang sagot niya sa akin dahil daw sa kalasingan niya kagabi.Sinabi naman rin ni Lianna sa akin na hindi rin bumalik si Thauce sa silid nila. Sa isip ko ay alam na... mukhang mahaba-habang pag-uusap ang ginawa nito at Errol pero mabuti na lang at putok sa mga labi lang ang nangyari.Kaya hindi ako naniniwala sa dahilan ni Errol dahil ito at nakatingin ako kay Thauce. Ang gilid ng mga labi nito ay m
Nakababa na kaming lahat ng bangka. Nailibot ko ang aking mga mata sa paligid. Kaganda nga sa lugar na ito at malinis. Mukhang alaga tapos walang ibang nakakarating dito dahil nga private island.Nagsimula na kaming i-tour ng kasama namin. Panay ang tingin ko sa buong lugar. Sayang nga at wala dito si Th–Zehra!Mariin akong napapikit."Saan ba pwede mag-snorkeling dito, kuya?" rinig kong tanong ni Wayne sa tour guide."Zehra, come! tingnan mo ang ganda dito! ang linaw ng tubig! mababaw lang!" yaya sa akin ni Lianna. Nakalahad ang isang kamay niya kaya kinuha ko iyon."A-Ang lamig ng tubig dito..." sabi ko nang mailublob ko na ang aking mga paa. Napangiti ako, sobrang linaw nga ng tubig!"Let's swim!" sambit ni Lianna at nilingon ako pero ang pagtangka niyang paglangoy ay napatigil."Ay, wait! remove your shorts muna! dapat kasi hindi ka na nagmaong shorts! We are all wearing swimsuits naman na!"Napahawak ako sa tali ng suot kong swimsuit. Kulay blue itong suot ko at medyo matingkad
Ang simpleng pag-iiwan rin ni Thauce ng pagkain sa akin ay naging malaki ang epekto. Isa iyon sa hindi ko inaasahan sa kaniya lalo pa sa nangyari sa pagitan namin na dalawa. At ang sticky note... kahit na pangalan ko lang ang nakasulat doon ay ilang beses ko pa ngang tinitigan at binasa."Are you okay, Zehra?"Binalingan ko si Lianna nang marinig ko ang boses niya."Ayos lang..." tipid akong ngumiti sa kaniya.Alas nuwebe ng gabi at narito kami ngayon sa may entertainment room sa kanilang resthouse. Nanonood naman kami ngayon ng horror movie. Kahit na panay ang tili ng mga kababaihan sa tuwing lalabas ang multo ay hindi non nakuha ang atensyon ko sa sobrang pag-iisip sa pagkain na itinabi ni Thauce para sa akin.Tuloy, ito, bumaling na naman ako sa kaniyang pwesto. Malayo sa akin. Hindi naman siya dapat narito. Pinilit lang ng mga lalakeng kaibigan niya dahil napansin na ng mga ito na inilalayo ni Thauce ang sarili.Napabuga ako ng hangin. Kasalanan ko iyon. Pati ang sana ay bonding n
Napatanga ako sa sinabi ni Thauce. Nagbibiro ba siya? tinatapos na niya ang kasunduan namin? at teka, iyong halik. Iyong matagal na halik na iyon? para saan? pinagti-tripan niya ba ako? pero ang mga binitawan niyang salita, ang itsura niya ngayon... lahat ay ramdam kong seryoso.Isa pa, hindi nagbibiro ang isang Thauce Arzen Alessandro Cervelli.Hindi niya ako bibiruin.Mas kinabahan ako, mas bumilis ang kabog ng dibdib ko lalo pa at ang aliwalas ng kaniyang mukha habang nakatingin sa akin. Hindi niya inaalis ang paningin habang hawak ako ng mahigpit ng mga kamay niya."T-Teka, a-ano... ano ang... ibig mong sabihin?"Halos magbuhol-buhol na ang mga salita ko sa pagkabigla. Hindi na rin ako makapag-isip ng tama. Habang nakatingin ako sa kaniya ay mas sumisikip ang dibdib ko, hindi na normal ang aking paghinga lalo pa at ang pakiramdam sa mga labi ko ay narito pa rin.Ang mahaba at mapusok niyang halik kanina na kahit sa panaginip ay hindi ko naisip na gagawin niya.At iyong kasunduan?
"I fell in love with you."Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kagabi. Para bang isang panaginip. Ang mga salita ay naririnig ko pa rin ngayon. Kahit ang pakiramdam na nakapaloob sa mga bisig ni Thauce ay parang kanina lang naganap."Mahal kita, Zehra Clarabelle."Malinaw sa aking isipan at wala akong ibang hinahangad na pagmamahal sa kaniya dahil nag-umpisa lang naman ang lahat sa isang kasunduan. Sino rin ba ang magmamahal sa isang katulad ko sa mundo ng mayayaman na katulad nila?Tinanggap ko na rin na pagkatapos ng aming usapan ni Thauce ay tahimik akong aalis at hindi magpapakita. Iyong malayong-malayo sa kaniya. Hihintayin ko na lang ang pagbabalik ni Seya at mamumuhay kami ng magkasama. Pero nagbago ang lahat ng plano ko, lahat ng nasa isipan ko dahil sa biglaang pagtatapat ni Thauce ng kaniyang pagmamahal kagabi sa akin.Napahinga ako ng malalim. Sunod-sunod sa aking isipan ang pagdaloy ng alaala kagabi. Umangat ang aking isang kamay at nailapat ko sa aking mga labi.Ila